อ่านสรุป บทที่ 72 เทพพนันพ่ายแพ้ จาก จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ โดย จูผาซู่
บทที่ บทที่ 72 เทพพนันพ่ายแพ้ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จูผาซู่ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่ 72 เทพพนันพ่ายแพ้
“เปิดไพ่!”
เส้เทียนหัวตะโกน “ฉันไม่เชื่อว่าไพ่ใบสุดท้ายของคุณเป็นโพธิ์ดำ9”
เนื่องจากไพ่บนโต๊ะที่หงายของเส้เทียนหัวมีรูปดอกจิก9 และไพ่ของฉินอู๋ซวงมีข้าวหลามตัด9 และโพธิ์แดง9 เส้เทียนหัวมีคู่เค ถ้าฉินอู๋ซวงต้องการชนะ ต้องมีไพ่ใบสุดท้ายคือโพธิ์ดำ9 รวมเป็นตอง
อย่างไง หวางสุ้นพูดไปแล้วว่า ไพ่ใบสุดท้ายของฉินอู๋ซวงคือโพธิ์แดง8 เส้เทียนหัวคิดว่าส่วนใหญ่ฉินอู๋ซวงกำลังขู่ให้เขากลัว
“ฉันเป็นคู่เค เปิดไพ่ใบสุดท้ายของคุณออกมาเลย!” เส้เทียนหัวเปิดไพ่ใบสุดท้ายออกมา และตะโกนใส่ฉินอู๋ซวง
ฉินอู๋ซวงยิ้มเล็กน้อย และค่อยๆเปิดไพ่ใบสุดท้ายขึ้น
อะไร!
เส้เทียนหัวตกตะลึง ทันใดนั้นก็นั่งลงบนเก้าอี้ “เป็นไปได้อย่างไร เป็นโพธิ์ดำ9ใบสุดท้าย!”
หวางสุ้นก็ตกตะลึงเช่นกัน กระโดดขึ้นจากเก้าอี้ และอุทานว่า “คุณโกง ฉันคำนวณแล้วคุณควรจะได้โพธิ์แดง8 !”
เส้เทียนหัวมองไปที่ฉินอู๋ซวงอย่างเย็นชา และไม่พูดอะไร เมื่อกี้เขาจ้องมองฉินอู๋ซวงตลอด เขาไม่มีโอกาสที่จะเล่นโกงเลย
ฉินอู๋ซวงหัวเราะเยาะอย่างเย็นชา และโยนไพ่ใบสุดท้ายลงบนโต๊ะ “ไพ่ชุดใหม่ โพธิ์แดง8และโพธิ์ดำ9อยู่ติดกัน ขอเพียงเวลาที่สับไพ่ ใช้พลังเล็กน้อย ก็สามารถสับตำแหน่งของไพ่ทั้งสองให้แตกต่างออกไป!”
“ที่จริง สิ่งที่คุณคำนวณนั้นถูกต้อง แต่คุณลืมไปว่าเมื่อกี้ตอนที่พนักงานแจกไพ่สับไพ่ นิ้วโป้งขวามือของเขาขยับนิดหนึ่ง! แม้ว่าการเคลื่อนไหวนี้จะละเอียดอ่อนมาก ถ้าไม่สังเกตดีๆไม่สามารถตรวจจับได้ แต่มันสามารถเปลี่ยนจุดตำแหน่งของไพ่ทั้งสองใบ!”
“ไม่ใช่ว่าฉันโกง แต่ความสามารถของคุณไม่เพียงพอ” ฉินอู๋ซวงมองใบหน้าของหวางสุ้นด้วยความดูหมิ่นเหยียดหยาม ทำให้หวางสุ้นหน้าแดงด้วยความอับอาย
ในขณะนี้ผู้มีอิทธิพลทั้งสองคนก็เริ่มพูด
“ท่านเส้ เมื่อกี้ผมและพี่ฟางได้ดูอยู่ คุณชายอู๋ซวงไม่ได้โกง การเดิมพันครั้งนี้ยุติธรรม!”
“ในเกมแรก คุณชายฉินชนะ!”
แม้ว่าผู้ชมบริเวณรอบๆไม่อาจเห็นไพ่เฉพาะเจาะจงของทั้งสองได้ แต่เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดอธิบายของฉินอู๋ซวง ทุกคนต่างนับถือฉินอู๋ซวง
“ตระกูลฉินในฉินโจว สมคำเล่าลือจริงๆ!”
“คุณชายอู๋ซวง เยี่ยมยอดจริงๆ!”
หวางเสี่ยวซีอ้าปากค้าง มองฉินอู๋ซวงด้วยตาเปล่งประกาย “ว้าว คุณชายอู๋ซวงคนนี้ช่างหล่อเหลาเหลือเกิน!”
จ้าวกางรู้สึกหึงหวงเล็กน้อย “ทำไม หล่อกว่าผมเหรอ?”
หวงเสี่ยวซียิ้มแหย่ๆ “ไม่นี่ จ้าวกางหล่อที่สุดแล้ว!”
เว่ยเทียนหมิงพูดว่า “แต่ว่าคุณชายอู๋วซวงคนนี้สมคำเล่าลือจริงๆ ร้ายกาจมาก!”
หลี่เหยนหัวเราะเยาะและพูดว่า “เช่นนี้ก็ดีแล้ว? คู่ต่อสู้ที่ร้ายกาจเช่นนี้ ถ้าหลินหยุนขึ้นไปแข่ง มีแต่ตายลูกเดียว!”
เส้เทียนหัวโมโหตบโต๊ะด้วยความโกรธ และตะโกนว่า “เกมนี้ฉันยอมแพ้ เริ่มเกมต่อไป!”
แต่ว่า ทันใดนั้นหวางสุ้นลุกขึ้น โค้งคำนับให้เส้เทียนหัว และพูดด้วยสีหน้าหดหู่ “ท่านเส้ กระผมทักษะไม่ดีพอเท่าคนอื่นๆ หากเล่นพนันต่อไปก็จะต้องอับอายขายหน้าต่อไปเท่านั้น ทักษะการพนันของคุณชายอู๋ดีกว่าผมมาก!”
“สำหรับเงินรางวัลที่ท่านสัญญาว่าจะให้ผมไม่เอาแม้แต่บาทเดียว ขอลาก่อน!”
เส้เทียนหัวผงะ นี่พึ่งจะเป็นเกมแรก! เขาและฉินอู๋ซวงตกลงไว้ชนะสองในสามเกม การจากไปของหวางสุ้น อีกสองเกมถัดไปนี้เขาจะไปหาใคร!
“คุณหวางหยุดก่อน แพ้ชนะมันเป็นเรื่องธรรมดา และนี่เป็นเพียงเกมแรกเท่านั้น คุณอย่าพึ่งท้อแท้ พวกเรายังมีโอกาส!” เส้เทียนหัวพูดด้วยรอยยิ้ม
หวางสุ้นส่ายหัว และยิ้มอย่างขมขื่น “ท่านเส้ สำหรับทักษะในการพนันคุณพึ่งเข้ามาเรียนรู้ ท่านไม่เข้าใจในสิ่งที่คุณชายอู๋ซวงพูด และทักษะการพนันที่เขาแสดงออกมาอย่างยอดเยี่ยม!”
เมื่อเห็นสีหน้างุนงงของเส้เทียนหัว หวางสุ้นก็เปลี่ยนวิธีการพูดอธิบาย “ ผมขอบอกท่านแบบนี้! เช่นเดียวกับนักแม่นปืนสองคน หนึ่งในนั้นใช้เป็นแต่ปืนที่ค่ายเตรียมไว้แล้วเท่านั้น เมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่ดี สามารถยิงเข้าเป้าหมายที่กำหนดไว้คงที่”
เส้เทียนหัวรู้ว่าเขากำลังพูดถึงใคร และหันไปมองหลินหยุน
แต่ว่า เส้เทียนหัวมองไปทางซ้ายและขวา มองขึ้นมองลง มองยังไงหลินหยุนก็ไม่เหมือนปรมาจารย์เทพพนัน!”
อู๋กั๋วส้วงรู้ว่าเส้เทียนหัวยังไม่เชื่อ ดังนั้นเขาจึงหันกลับไป โค้งคำนับให้หลินหยุน และพูดอย่างสุภาพ “คุณหลิน เชิญท่านลงมือได้!”
อีหลิงที่นั่งอยู่ข้างๆหลินหยุนเบิกตากว้างทันที ไม่คาดคิดว่าอู๋กั๋วส้วงจะให้ความสำคัญกับหลินหยุนขนาดนี้ ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นนี้ ถึงกับให้หลินหยุนลงมือแทนเขา
ภายนอก หลี่เหยนและคนอื่นๆก็ตื่นเต้นเล็กน้อยเช่นกัน
“เทพพนันหกนิ้วกำลังจะให้หลินหยุนไอ้เศษสวะคนนี้ลงมือเล่นแทน!”
จ้าวกางหัวเราะเยาะ “กลัวว่าเขาจะไม่ขึ้นไป ถ้าเขาขึ้นไป คุณชายอู๋ซวงสามารถจัดการเขาอย่างโหดเหี้ยม!”
หลินหยุนมีท่าทีสบายๆ เขายื่นนิ้วออกไปหาอู๋กั๋วส้วง และพูดว่า “ให้ผมลงมือก็ได้ แต่ฉันต้องการ 100 ล้าน”
“อะไรนะ!”
“หนึ่งร้อยล้าน!”
“ไอ้หนุ่มนี่บ้าไปแล้วมั้ง!”
คำอุทานแรกคือเสียงของเศรษฐีและคนดังที่กำลังดูความสนุกเหล่านี้
หลี่เหยนพูดเสียงเบา และหัวเราะเยาะอย่างดูถูก “ได้ยินไหม เขาขอเงินหนึ่งร้อยล้าน! ฉันคิดว่าเขาไม่กล้าที่จะเดิมพันกับฉินอุ๋ซวง เลยจงใจขอเงินเยอะขนาดนี้กับท่านเส้!”
“ฉันคิดว่าตัวตนและนิสัยที่หลินหยุนแสดงออกมาในช่วงนี้ มันไม่มากเกินไปสำหรับเงินหนึ่งร้อยล้านที่เขาขอ อย่าลืมว่าเขาเคยทำลายหยกสีแดงที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน!” เซี่ยหยูเวยพูดอย่างไม่พอใจ
“เขาจะขอมันก็เป็นเรื่องของเขา ถ้าเส้เทียนหัวตอบตกลงสิมันน่าแปลก!” จ้าวกางหัวเราะเยาะ “ชิปบนโต๊ะของท่านเส้กับของคุณชายอู๋ซวง รวมกันแล้วอย่างมากก็ไม่กี่ล้าน แม้หลินหยุนจะรับประกันว่าชนะแน่ มันก็ไม่ถึงร้อยล้าน ท่านเส้ไม่ใช่คนโง่ จะตกลงได้อย่างไร!”
เว่ยเทียนหมิงพูดว่า “คุณคิดว่าท่านเส้และคุณชายอู๋ซวงเดินทางมาตั้งไกลถึงหลินโจวเพื่อเดิมพันครั้งนี้ เพียงแค่เงินไม่กี่ล้านเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
จบแค่นี้จริงดิ ไม่มั้ง เหมือนคนเขียนโดนตัดจบใน 5 ตอน อะไรกันนี่ อ่านถึงประมาณตอนที่ 1,500-1,600 พอละ หลังจากนั้นเละ ช่วงสุดท้ายนี่มั่วบ้านงานมั่ก ๆ...
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...