จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 73

บทที่ 72 เทพพนันพ่ายแพ้

“เปิดไพ่!”

เส้เทียนหัวตะโกน “ฉันไม่เชื่อว่าไพ่ใบสุดท้ายของคุณเป็นโพธิ์ดำ9”

เนื่องจากไพ่บนโต๊ะที่หงายของเส้เทียนหัวมีรูปดอกจิก9 และไพ่ของฉินอู๋ซวงมีข้าวหลามตัด9 และโพธิ์แดง9 เส้เทียนหัวมีคู่เค ถ้าฉินอู๋ซวงต้องการชนะ ต้องมีไพ่ใบสุดท้ายคือโพธิ์ดำ9 รวมเป็นตอง

อย่างไง หวางสุ้นพูดไปแล้วว่า ไพ่ใบสุดท้ายของฉินอู๋ซวงคือโพธิ์แดง8 เส้เทียนหัวคิดว่าส่วนใหญ่ฉินอู๋ซวงกำลังขู่ให้เขากลัว

“ฉันเป็นคู่เค เปิดไพ่ใบสุดท้ายของคุณออกมาเลย!” เส้เทียนหัวเปิดไพ่ใบสุดท้ายออกมา และตะโกนใส่ฉินอู๋ซวง

ฉินอู๋ซวงยิ้มเล็กน้อย และค่อยๆเปิดไพ่ใบสุดท้ายขึ้น

อะไร!

เส้เทียนหัวตกตะลึง ทันใดนั้นก็นั่งลงบนเก้าอี้ “เป็นไปได้อย่างไร เป็นโพธิ์ดำ9ใบสุดท้าย!”

หวางสุ้นก็ตกตะลึงเช่นกัน กระโดดขึ้นจากเก้าอี้ และอุทานว่า “คุณโกง ฉันคำนวณแล้วคุณควรจะได้โพธิ์แดง8 !”

เส้เทียนหัวมองไปที่ฉินอู๋ซวงอย่างเย็นชา และไม่พูดอะไร เมื่อกี้เขาจ้องมองฉินอู๋ซวงตลอด เขาไม่มีโอกาสที่จะเล่นโกงเลย

ฉินอู๋ซวงหัวเราะเยาะอย่างเย็นชา และโยนไพ่ใบสุดท้ายลงบนโต๊ะ “ไพ่ชุดใหม่ โพธิ์แดง8และโพธิ์ดำ9อยู่ติดกัน ขอเพียงเวลาที่สับไพ่ ใช้พลังเล็กน้อย ก็สามารถสับตำแหน่งของไพ่ทั้งสองให้แตกต่างออกไป!”

“ที่จริง สิ่งที่คุณคำนวณนั้นถูกต้อง แต่คุณลืมไปว่าเมื่อกี้ตอนที่พนักงานแจกไพ่สับไพ่ นิ้วโป้งขวามือของเขาขยับนิดหนึ่ง! แม้ว่าการเคลื่อนไหวนี้จะละเอียดอ่อนมาก ถ้าไม่สังเกตดีๆไม่สามารถตรวจจับได้ แต่มันสามารถเปลี่ยนจุดตำแหน่งของไพ่ทั้งสองใบ!”

“ไม่ใช่ว่าฉันโกง แต่ความสามารถของคุณไม่เพียงพอ” ฉินอู๋ซวงมองใบหน้าของหวางสุ้นด้วยความดูหมิ่นเหยียดหยาม ทำให้หวางสุ้นหน้าแดงด้วยความอับอาย

ในขณะนี้ผู้มีอิทธิพลทั้งสองคนก็เริ่มพูด

“ท่านเส้ เมื่อกี้ผมและพี่ฟางได้ดูอยู่ คุณชายอู๋ซวงไม่ได้โกง การเดิมพันครั้งนี้ยุติธรรม!”

“ในเกมแรก คุณชายฉินชนะ!”

แม้ว่าผู้ชมบริเวณรอบๆไม่อาจเห็นไพ่เฉพาะเจาะจงของทั้งสองได้ แต่เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดอธิบายของฉินอู๋ซวง ทุกคนต่างนับถือฉินอู๋ซวง

“ตระกูลฉินในฉินโจว สมคำเล่าลือจริงๆ!”

“คุณชายอู๋ซวง เยี่ยมยอดจริงๆ!”

หวางเสี่ยวซีอ้าปากค้าง มองฉินอู๋ซวงด้วยตาเปล่งประกาย “ว้าว คุณชายอู๋ซวงคนนี้ช่างหล่อเหลาเหลือเกิน!”

จ้าวกางรู้สึกหึงหวงเล็กน้อย “ทำไม หล่อกว่าผมเหรอ?”

หวงเสี่ยวซียิ้มแหย่ๆ “ไม่นี่ จ้าวกางหล่อที่สุดแล้ว!”

เว่ยเทียนหมิงพูดว่า “แต่ว่าคุณชายอู๋วซวงคนนี้สมคำเล่าลือจริงๆ ร้ายกาจมาก!”

หลี่เหยนหัวเราะเยาะและพูดว่า “เช่นนี้ก็ดีแล้ว? คู่ต่อสู้ที่ร้ายกาจเช่นนี้ ถ้าหลินหยุนขึ้นไปแข่ง มีแต่ตายลูกเดียว!”

เส้เทียนหัวโมโหตบโต๊ะด้วยความโกรธ และตะโกนว่า “เกมนี้ฉันยอมแพ้ เริ่มเกมต่อไป!”

แต่ว่า ทันใดนั้นหวางสุ้นลุกขึ้น โค้งคำนับให้เส้เทียนหัว และพูดด้วยสีหน้าหดหู่ “ท่านเส้ กระผมทักษะไม่ดีพอเท่าคนอื่นๆ หากเล่นพนันต่อไปก็จะต้องอับอายขายหน้าต่อไปเท่านั้น ทักษะการพนันของคุณชายอู๋ดีกว่าผมมาก!”

“สำหรับเงินรางวัลที่ท่านสัญญาว่าจะให้ผมไม่เอาแม้แต่บาทเดียว ขอลาก่อน!”

เส้เทียนหัวผงะ นี่พึ่งจะเป็นเกมแรก! เขาและฉินอู๋ซวงตกลงไว้ชนะสองในสามเกม การจากไปของหวางสุ้น อีกสองเกมถัดไปนี้เขาจะไปหาใคร!

“คุณหวางหยุดก่อน แพ้ชนะมันเป็นเรื่องธรรมดา และนี่เป็นเพียงเกมแรกเท่านั้น คุณอย่าพึ่งท้อแท้ พวกเรายังมีโอกาส!” เส้เทียนหัวพูดด้วยรอยยิ้ม

หวางสุ้นส่ายหัว และยิ้มอย่างขมขื่น “ท่านเส้ สำหรับทักษะในการพนันคุณพึ่งเข้ามาเรียนรู้ ท่านไม่เข้าใจในสิ่งที่คุณชายอู๋ซวงพูด และทักษะการพนันที่เขาแสดงออกมาอย่างยอดเยี่ยม!”

เมื่อเห็นสีหน้างุนงงของเส้เทียนหัว หวางสุ้นก็เปลี่ยนวิธีการพูดอธิบาย “ ผมขอบอกท่านแบบนี้! เช่นเดียวกับนักแม่นปืนสองคน หนึ่งในนั้นใช้เป็นแต่ปืนที่ค่ายเตรียมไว้แล้วเท่านั้น เมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่ดี สามารถยิงเข้าเป้าหมายที่กำหนดไว้คงที่”