จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 749

เมืองหลวง ห้องทำงานของประธานาธิบดีจีน

หวางจิงหลงยืนอยู่ด้านหน้าของประธานาธิบดีจีน ด้วยลักษณะท่าทางที่นอบน้อม

“ข้าได้พยายามทำสุดความสามารถแล้ว แต่ก็ไม่สามารถขัดขวางเยนหยานเทียนได้” หวางจิงหลงพูดขึ้นอย่างหนักแน่น

ประธานาธิบดีจีนเหมือนกับว่าได้คาดการณ์เอาไว้ล่วงหน้าแล้ว ถอนหายใจและพูดว่า: “ใช่สิ ถ้าหากท่านสามารถที่จะขัดขวางเขาเอาไว้ได้ อย่างนั้นเขาก็คงจะไม่ใช่เทพกระบี่แล้ว”

“ลำบากท่านแล้ว” ประธานาธิบดีจีนพูดขึ้น

“เป็นหน้าที่ที่ควรกระทำ” หวางจิงหลงพูดอย่างจริงจัง

“ดูเหมือนว่า เขาไม่มีเรื่องอะไรที่ต้องกังวลแล้ว” ประธานาธิบดีจีนถอนหายใจยาว......

อูซู คฤหาสน์ตระกูลหลิน

ชายวัยกลางคนในชุดคลุมยาวสีขาว ผมขาวยาวเลยเอว ท่าทางสง่างามคนหนึ่ง ยืนอยู่ด้านหน้าประตูของตระกูลหลิน

“ตระกูลหลินแห่งอูซู ก็คือที่นี่แล้ว”

มองจากด้านหลัง เขาก็เหมือนกับครูสอนหนังสือที่ตัดขาดจากโลกภายนอก เข้ากับผู้อื่นได้ยาก

แต่ว่า เมื่อมองจากด้านหน้า ทำให้ตกใจขึ้นทันที!

เขาก็เหมือนกับกระบี่เล่มหนึ่ง กระบี่ที่แหลมคม กระบี่ที่ออกมาจากฝัก

ทั้งตัวตน ก็คือกระบี่ไร้เทียมทาน!

เวลานี้ งานเลี้ยงปีใหม่ตระกูลหลินเพิ่งจะเสร็จสิ้นลงไปไม่นาน คนของตระกูลหลินยังไม่ทันได้แยกย้ายกลับบ้านของตน

แม้แต่หลินตงหัวกับหวางซูเฟิน ก็ยังอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลหลิน

ตามเวลากำหนดเดิมแล้ว เวลานี้คนของตระกูลหลิน คงจะแยกย้ายกลับกันไปหมดแล้ว

แต่คิดไม่ถึงว่า ลูกหลานสายเลือดรุ่นที่สามของคุณปู่ใหญ่ หลินเซี่ยวเทียน ได้กลับมาแล้ว

แม้ว่าหลินเซี่ยวเทียนจะเป็นแค่ลูกหลานรุ่นที่สามของตระกูลหลิน แต่ว่า ลูกหลานคนนี้กลับไม่ธรรมดา

ในความบังเอิญครั้งหนึ่ง สำนักบู๊แห่งหนึ่งเกิดความพึงพอใจในตัวเขา จึงได้รับเข้าเป็นศิษย์

แม้ว่าจะเป็นสำนักขนาดเล็ก โดยที่เจ้าสำนักก็มีพลังความสามารถแค่ระดับขั้นปรมาจารย์ระดับเล็ก แต่สำหรับคนธรรมดาทั่วไปแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นสิ่งที่ฟ้าประทานลงมาให้

ต้องทราบว่าลุงอู๋ที่เป็นบอดี้การ์ดข้างกายให้กับนายท่านหลินนั้น จะต้องจ่ายค่าตอบแทนรายปีซึ่งเทียบเท่ากับรายรับหนึ่งในสิบส่วนของตระกูลหลินเลยทีเดียว

ถ้าหากคนของตระกูลหลินสามารถเป็นนักบู๊ได้ ก็จะส่งเสริมให้อิทธิพลอำนาจในอนาคตของตระกูลหลินนั้นเพิ่มมากขึ้น ซึ่งนับว่าเป็นเรื่องที่ดีอย่างมาก

ดังนั้น เมื่อได้ยินว่าหลินเซี่ยวเทียนสำเร็จการศึกษาและจะเดินทางกลับมา ผู้อาวุโสตระกูลหลิน ทั้งห้าท่านจึงได้ตัดสินใจ จัดงานเลี้ยงปีใหม่ยาวออกไปอีกสามวัน เพื่อเฉลิมฉลองให้กับ หลินเซี่ยวเทียน

และยังมีเหตุปัจจัยที่สำคัญอีกเรื่องหนึ่งคือ อาจารย์ของหลินเซี่ยวเทียน ซึ่งก็คือผู้อาวุโสแห่งสำนักบู๊นั้น ก็ได้เดินทางมายังตระกูลหลินพร้อมกับหลินเซี่ยวเทียนด้วย

นี่มันช่างยิ่งใหญ่อย่างมาก

ทุกคนของตระกูลหลินจะกล้าละเลยได้อย่างไร อีกทั้งยังมีอีกหลายคน ที่คิดต้องการจะประจบ ตีสนิทกับอาจารย์ผู้นั้นของหลินเซี่ยวเทียน เพื่อหวังที่จะส่งลูกของตนเองเข้าไปศึกษาด้วย

แต่น่าเสียดายที่ การรับศิษย์ของสำนักขนาดเล็กเหล่านี้ ให้ความสำคัญกับคุณลักษณะเป็นอย่างมาก การที่จะสามารถเป็นที่พึงพอใจของพวกเขาได้นั้น โดยส่วนใหญ่จะต้องเป็นคนที่มีพื้นฐานที่ดีเป็นอย่างมาก

พวกคนเหล่านี้ของตระกูลหลิน ก็มีเพียงหลินเซี่ยวเทียนที่เป็นที่พึงพอใจของเขา

แต่ ต่อให้เป็นแบบนี้ ทุกคนของตระกูลหลิน ก็ยังคงอยากที่จะประจบอาจารย์ของหลินเซี่ยวเทียนอย่างมากอยู่ดี แม้แต่หลินเซี่ยวเทียนเอง ก็ยังได้รับการชื่นชมยกย่องอย่างที่สุด

มีคนด้านข้างตะโกนพูดขึ้นว่า: “ถ้าหากหลินเซี่ยวเทียนกลับมาเร็วกว่านี้ คงจะไม่มีทางถูกหลินหยุนแย่งชิงความโดดเด่นไปทั้งหมดเด็ดขาด! ”

“ต่อให้หลินหยุนมีเงินมากแค่ไหน เมื่อเปรียบเทียบกับนักบู๊ที่มีพลังความสามารถแล้ว ก็ไม่น่าที่จะเอ่ยถึงเลย”

หลินเห้ากับหลินเหลยและคนอื่น ๆ ตะโกนพูดขึ้นเสียงดังอย่างที่สุด

ใครให้หลินเซี่ยวเทียนกับพวกเขาทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน มาตั้งแต่เด็กล่ะ?

หลินเซี่ยวเทียนก็ได้ฟังเรื่องราวของหลินหยุนแล้ว ทราบว่าหลินหยุนโดดเด่นเป็นที่จับตาอย่างมากในงานเลี้ยงปีใหม่ โดยเหนือกว่าทั้งหลินเห้าและหลินโล่เฉิน

สิ่งนี้ที่ทำให้หลินเซี่ยวเทียนไม่ค่อยพอใจ ครั้งนี้ที่เขากลับมา ที่จริงแล้วก็คิดจะอาศัยในช่วงงานเลี้ยงปีใหม่ กดทับหลินโล่เฉิน เพื่อขึ้นเป็นอัจฉริยะคนใหม่ของตระกูลหลิน

เพื่อปูทางสะดวกที่จะให้เขาถืออำนาจควบคุมดูแลตระกูลหลินในอนาคต

สำนักของเขา ก็ได้หมายตาในทรัพย์สินเงินทอง สถานะทางสังคมของตระกูลหลิน ดังนั้นจึงให้อาจารย์ของหลินเซี่ยวเทียนเดินทางกลับมายังตระกูลหลินพร้อมกันกับเขาด้วย เพื่อสร้างภาพลักษณ์ให้กับเขา

“หลินหยุน นับว่านายโชคดี ถ้าหากว่าฉันกลับมาเร็วกว่านี้สักหน่อย คงจะเหยียบย่ำนายให้อยู่ใต้เท้าแน่นอน! ” หลินเซี่ยวเทียนพูดอย่างเย็นชาในใจ

แต่ว่า สำหรับการที่ลูกหลานรุ่นหลังได้พากันเอะอะโวยวายนั้น ผู้อาวุโสทั้งห้าท่านกลับไม่ได้พูดอะไร