จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 75

บทที่ 74 ฉันไม่ต้องใช้สายตา

จ้าวกางพูดไม่ออก “ไอ้หนุมคนนี้ โชคดีมาก!”

ใบหน้าของเว่ยเทียนหมิงเคร่งขรึม มองหลินหยุนที่นั่งอยู่บนโต๊ะที่ด้วยสีหน้านิ่งเฉย ด้วยสายตาเย็นชา

มีความประหลาดใจปรากฏขึ้นในดวงตาของเซี่ยหยู่เวย ถ้าตอนนั้นที่หลินหยุนแข่งกับหลี่เหยนและคนอื่นๆและชนะการเดิมพันเพราะโชคแล้ว และวันนี้การเดิมพันกับระดับเทพพนันอย่างคุณชายอู๋ซวง และได้ชัยชนะอีกครั้ง นี่ไม่ใช่เรื่องของโชคอย่างแน่นอน!

“หลินหยุน ร่างกายคุณ เกิดอะไรขึ้นกับคุณกันแน่? ถึงทำให้นายมีความสามารถที่อัศจรรย์ขนาดนี้!”

ฉินอู๋ซวงค่อยๆสงบสติอารมณ์ มองไปที่หลินหยุน ใบหน้าเคร่งขรึมที่ไม่เคยปรากฏ “ไอ้หนุ่ม นายขยับลูกเต๋าตั้งแต่เมื่อไหร่?”

หลินหยุนไม่มองฉินอู๋ซวง น้ำเสียงเต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม พูดเบาๆ “คุณไม่คู่ควรที่จะรู้”

สายตาของฉินอู๋ซวงเต็มไปด้วยแรงอาฆาตที่รุนแรง ใบหน้าเคร่งเครียด และก็พูดว่า “มาเริ่มเกมสุดท้ายกันเถอะ!”

“กฎของเกมสุดท้ายคือ พนักงานแจกไพ่จะโยนไพ่สำรับนี้ขึ้นไปกลางอากาศ พวกเราจั่วไพ่คนละสี่ใบ ใครจั่วไพ่ที่ใหญ่ที่สุด จะเป็นผู้ชนะ เอ 4 ใบใหญ่ที่สุด และเลข2เล็กที่สุด” ฉินอู๋ซวงอธิบายกฎกติกาให้หลินหยุนฟัง

“ถ้านายไม่มีปัญหาอะไร พวกเรามาเริ่มกันเถอะ” ฉินอู๋ซวงพูดอย่างเคร่งขรึม

“เดี๋ยวก่อน” จู่ๆหลินหยุนก็พูดขึ้นมา พลางหันไปมองเส้เทียนหัว “เอาผ้าสีดำผืนหนึ่งมาให้ฉัน”

ทุกคนมองไปที่หลินหยุนพร้อมกัน ไม่เข้าใจเวลานี้เขาหาผ้าดำมาทำอะไร

ถึงยังไง เส้เทียนหัวก็ปฏิบัติตาม

“ไป ไปหาผ้าสีดำที่สะอาดมาให้คุณหลิน” เส้เทียนหัวสั่งลูกน้องของเขา

ในไม่ช้า ผ้าสีดำก็ถูกนำมา เส้เทียนหัวยื่นให้หลินหยุนด้วยตัวเอง

แม้ว่าเส้เทียนหัวจะงุนงงมาก แต่เขาก็ทนไว้และไม่ถาม เขากังวลว่าถ้าผ้าสีดำผืนนี้จะเป็นสมบัติที่ทำให้หลินหยุนชนะ ถ้าถามก็เท่ากับเป็นการเปิดเผยความลับของหลินหยุนต่อหน้าฉินอู๋ซวง?

แต่ว่า เมื่อหลินหยุนนำผ้าสีดำปิดไว้ที่ดวงตาของเขา เส้เทียนหัวก็ดูสับสนทันที

“คุณหลิน คุณกำลังทำอะไร? เกมนี้เดิมพันโดยการใช้สายตา คุณปิดตาไว้อย่างนี้ จะชนะได้อย่างไร?” เส้เทียนหัวตะโกนด้วยความไม่พอใจ

การเดิมพันของเขากับฉินอู๋ซวงคือการชนะสองในสาม แม้ว่าเมื่อกี้หลินหยุนจะช่วยให้เขาชนะหนึ่งครั้ง แต่ก็เป็นเพียงเสมอกันเท่านั้น ต้องชนะเกมนี้อีก การเดิมพันครั้งนี้เขาถึงจะเป็นผู้ชนะ

“ปิดตาของเอาไว้ เพื่อจะได้ไม่ต้องมีใครมาพูดว่าฉันกลั่นแกล้งเขา” หลินหยุนพูดเบาๆ

ฉินอู๋ซวงเกลียดจนขบฟัน และกำหมัดไว้แน่น โมโหจนอยากจะขึ้นไปตอนนี้ และต่อยหลินหยุนให้ตายคาที่

นี่ชอบทำให้คนตกใจเกินไปหรือเปล่า!

แต่ว่า ในเมื่อหลินหยุนสมัครใจที่จะปิดตาตัวเอง ฉะนั้นฉินอู๋ซวงไม่ขัดขวางอยู่แล้ว มันเกี่ยวกับผลลัพธ์ของการเดิมพัน และผลประโยชน์ของข้อตกลงการพนันนี้มันยิ่งใหญ่มาก ฉินอู๋ซวงจะแพ้ไม่ได้แน่นอน

และผู้มีอิทธิพลอีกสองคนก็ตกตะลึงเช่นกัน และเป็นครั้งแรกที่เห็นมีคนที่หยิ่งผยองต่อหน้าคุณชายอู๋ซวง

อู๋กั๋วส้วงมองอย่างชื่นชม และถอนหายใจ “คุณชายหลินเป็นเทพเจ้าจริงๆ!”

ดวงตากลมโตที่สวยงามของอีหลิงเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ถูกปิดตา เขาจะเห็นไพ่ได้อย่างไร? เธออยากรู้จริงๆว่าหลินหยุนจะเอาชนะได้ยังไง?

เศรษฐีและคนดังในบริเวณรอบนอกที่เฝ้าดูความสนุก ต่างกรีดร้องทีละคน แสดงความไม่เข้าใจต่อแนวทางของหลินหยุน

บางคนบอกว่าหลินหยุนบ้าคลั่งเกินไป ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา บางคนพูดว่าหลินหยุนเป็นเทพพนันตัวจริง พวกหวางสุ้นและอู๋กั๋วส้วงเหล่านี้ ถ้าเทียบกับหลินหยุนนั้นห่างไกลกันมาก

หลี่เหยนแสดงสีหน้าน่าเกลียด และดุด่าสาปแช่งทันที “ไอ้เศษสวะคนนี้ ช่างหยิ่งยโสจริงๆ! ถ้าครั้งนี้เขาสามารถชนะได้ ต่อไปฉันจะใช้นามสกุลของเขา!”

แววตาที่น่ารังเกียจของเซี่ยหยู่เวยปรากฏขึ้น “หลินหยุน คนที่ไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตาท่าทางท้าทายและเย่อหยิ่ง เมื่อไหร่ถึงจะเปลี่ยน? ฮึ่ม ฉันจะรอดูว่านายจะแพ้ยังไง!”

ฉินอู๋ซวงหัวเราะเยาะ “นายแน่ใจหรือว่าต้องการพนันกับฉันโดยการปิดตา?”

“ฉันปิดตาแล้ว คุณตาบอดหรือไง? ยังจะมาถามอีก?” หลินหยุนตอบอย่างเบื่อหน่าย

“นาย… …” ฉินอู๋ซวงโมโหจนอยากกระอักเลือด เขารู้สึกว่าทางที่ดีสุดคือไม่ต้องคุยกับหลินหยุน มิฉะนั้นเขาอาจโมโหจนตาย