จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 784

“ผมชื่อหลงอี เป็นหัวหน้าหน่วยมังกร ได้รับคำสั่งจากประธานาธิบดีจีน มาเชิญท่านปรมาจารย์หลินไปเมืองหลวงสักครั้ง”

ภายในห้อง ชายหนุ่มชุดดำหน้าตาธรรมดา รูปร่างสูงใหญ่ พูดด้วยเสียงเข้ม

“ประธานาธิบดีตามหาฉัน” หลินหยุนพูดด้วยน้ำเสียงที่แน่วแน่ ดูเหมือนได้คาดการณ์ไว้ล่วงหน้าก่อนแล้วว่า ประธานาธิบดีจะเชิญเขาไป

หลงอีรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ปรมาจารย์หลินอายุน้อยขนาดนี้ แต่กลับมีความคิดที่กว้างไกลเสียจริง!

การเชื้อเชิญของประธานาธิบดีครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาได้คาดคิดไว้ก่อนแล้ว

“ขอเชิญปรมาจารย์หลินไปเมืองหลวงสักครั้งครับ!” ท่าทางของหลงอีนอบน้อมยิ่งกว่าเดิมอีก

ความจริงแล้ว ต่อให้ประธานาธิบดีไม่เชิญเขาไป หลินหยุนก็ตั้งใจไว้ว่าจะไปเมืองหลวงสักครั้งอยู่แล้ว เพื่อจะไปสอบถามเรื่องราวเกี่ยวกับโลกบู๊โบราณกับหงซานเหอด้วย

ตอนนี้ประธานาธิบดีถึงกับเชื้อเชิญด้วยตัวเอง หลินหยุนก็ย่อมต้องตกลงเป็นธรรมดา

“แล้วจะเดินทางไปเมื่อไหร่ล่ะ?” หลินหยุนถาม

“ยิ่งเร็วยิ่งดีครับ” หลงอีตอบ

“งั้นก็ไปตอนนี้เลยสิ!” หลินหยุนตัดสินใจเร็วมาก

“เชิญครับ!” หลงอียื่นมือทำท่าเชื้อเชิญ

หลงอีพาหลินหยุนมาถึงสนามบิน แล้วขึ้นเครื่องเที่ยวบินตรงไปยังเมืองหลวง

หลังจากผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว หลินหยุนก็ได้ปรากฏตัวอยู่ที่คฤหาสน์ประธานาธิบดีจีนแล้ว

เป็นครั้งแรกที่หลินหยุนได้มาเยือนคฤหาสน์ประธานาธิบดี สไตล์การตกแต่งที่เรียบง่าย ดูไม่เหมือนผู้ยิ่งใหญ่ที่มีอำนาจสูงสุดของประเทศจีนในโลกมโนธรรมเลย แต่กลับเหมือนบ้านพักของพวกครูบาอาจารย์มากกว่า

“ปรมาจารย์หลิน ได้ยินชื่อเสียงมานานแล้ว!” ประธานาธิบดีพูดด้วยรอยยิ้ม

เป็นครั้งแรกที่หลินหยุนได้เห็นประธานาธิบดีตัวจริง ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนได้ยินเขาพูดถึงประธานาธิบดีเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ บนหน้าจอทีวีก็ปรากฏให้เห็นอยู่เสมอ

แต่ว่า หลังจากที่ได้พบกับตัวจริงแล้ว กลับรู้สึกว่ามีความเป็นกันเองมากกว่าบนจอทีวีเสียอีก

หลินหยุนมองดูประธานาธิบดี แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านประธานาธิบดี ผมก็ได้ยินชื่อเสียงของท่านมานานเช่นกันครับ!”

พูดจบ ทั้งสองคนต่างก็มองตากันแล้วยิ้มให้กัน ราวกับเป็นเพื่อนเก่าแก่ที่คบหากันมานานหลายปีแล้ว

หลงอีที่อยู่ข้างๆมองดูแล้วรู้สึกฉงนเล็กน้อย ในใจอุทานว่า: “ไม่เหมือนคนธรรมดาทั่วไปจริงๆ พบหน้ากันครั้งแรก วิธีการทักทายก็ยังแปลกประหลาดอย่างนี้”

“หลงอี คุณออกไปก่อนเถอะ! ฉันจะคุยกับหลินหยุนสองต่อสอง” ประธานาธิบดีพูด

“ครับผม!” หลงอีทำความเคารพแบบทหาร หันหลังกลับแล้วเดินจากไป

ประธานาธิบดีนั่งลง แล้วรินน้ำชาให้กับตัวเอง: “เชิญนั่ง”

คำพูดสั้นๆแต่มีพลัง

หลินหยุนก็ไม่เกรงใจ หลังจากนั่งลงแล้ว ก็รินน้ำชาให้กับตัวเอง

ยังไม่ทันรอให้หลินหยุนถามเลย ประธานาธิบดีก็พูดขึ้นเองว่า: “ที่ตามคุณมาพบครั้งนี้ จุดสำคัญก็เพราะเรื่องที่โลกบู๊โบราณกำลังจะเริ่มเผยตัวออกมาแล้ว”

ประธานาธิบดีพูดตรงไปตรงมา พุ่งเป้าไปยังประเด็นสำคัญ

หลินหยุนวางแก้วน้ำชาลง มองไปยังประธานาธิบดีแล้วถามว่า: “ท่านอยากจะให้ผมทำอะไรบ้างล่ะครับ?”

ประธานาธิบดีพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “อย่าเพิ่งใจร้อน ก่อนที่จะไปถึงตรงนั้น อย่างน้อยคุณก็จะต้องเข้าใจถึงประวัติความเป็นมาของโลกบู๊โบราณก่อน รวมทั้งสถานการณ์ปัจจุบันอีกด้วย”

หลินหยุนไม่ได้พูดอะไร นั่งรอฟังอย่างเงียบๆ

ประธานาธิบดีพูดว่า “เมื่อพูดถึงประวัติของโลกบู๊โบราณแล้ว อาจไม่แน่ว่าเมื่อก่อนนานแสนนานมาแล้ว ก็ได้เริ่มปรากฏขึ้นมาแล้ว”

“นานมากจนไม่สามารถสืบเสาะได้เลย ก็คงไม่ต้องไปพูดถึงแล้ว งั้นก็เริ่มพูดจากตอนที่ปรมาจารย์เฉินได้บุกเข้าไปโลกบู๊โบราณโดยลำพังคนเดียว แล้วสังหารคนของโลกบู๊โบราณจนเลือดท่วมแผ่นดิน สุดท้ายต้องถูกบังคับให้ลงนามในสัญญาข้อตกลง”

“นี่ก็คือที่มาของคำพูดที่ว่า แดนเทพปรากฏ บู๊โบราณเผยตัว”

“ปรมาจารย์เฉินกังวลว่าหลังจากที่เขาจากไปแล้ว โลกบู๊โบราณจะฝ่าฝืนข้อตกลงนี้ จึงได้ก่อตั้งสำนักโม่เหมินขึ้นมา เพื่อเฝ้าระวังโลกบู๊โบราณไว้”

สายตาหลินหยุนสั่นไหวเล็กน้อย “สำนักโม่เหมิน”

ประธานาธิบดีพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณคงเคยพบกับคนของสำนักโม่เหมินแล้วสิ!”

หลินหยุนพูดว่า “เคยพบแล้วครับ”

ประธานาธิบดีก็ดึงเรื่องเดิมกลับมาพูดว่า “โลกบู๊โบราณมีประวัติความเป็นมาที่ยาวนานมาก พลังอำนาจแข็งแกร่งมาก โลกบู๊ในประเทศจีนตอนนี้ ความจริงแล้วก็เป็นสาขาย่อยที่แยกออกมาจากโลกบู๊โบราณตอนนั้นนั่นเอง”

“แต่ว่า เป็นเพราะว่าทั้งสองฝ่ายมีแนวคิดที่แตกต่างกัน โลกบู๊โบราณเพื่อพลังฝึกฝนแล้วคิดหาวิธีสกปรกทุกอย่าง หวังครอบครองโลกมโนธรรม”