จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 798

เรือยอชต์สุดหรูลำหนึ่ง กำลังเดินเรืออยู่บนทะเลสีฟ้าและอยู่ใต้ท้องฟ้าสีคราม

มีชายวัยรุ่นใส่ชุดดำคนหนึ่ง ยืนอยู่บนดาดฟ้า ข้างๆเสาของเรือ และมองทะเลที่อยู่ไกลสุดลูกหูลูกตา

ถ้ามีคนที่เคยมาทะเลส่วนลึก ก็คงจะรู้สึกปลงทันที

เมื่อเทียบกับฟ้าดินแล้ว มนุษย์นั้นถือว่าเล็กมากๆเหมือนมด เล็กมากๆจนแทบจะมองไม่เห็น

แต่บางครั้งมนุษย์ก็ยิ่งใหญ่มากๆเหมือนกัน เพราะมนุษย์ใช้ร่างกายอันเล็กๆที่เหมือนมด เปลี่ยนแปลงฟ้าดิน เปลี่ยนแปลงสรรพสิ่ง

บนดาดฟ้า จู่ๆก็มีผู้หญิงสวยๆคนหนึ่งเดินมา

ผู้หญิงสง่างามมากๆ เธอใส่เสื้อคุมสีขาว แค่ดูก็รู้ว่าเสื้อผ้าของเธอต้องถูกดีไซน์โดยดีไซเนอร์ชาวตะวันตก

เธอมีผมสีน้ำตาลยาวๆที่พาดลงมาถึงไหล่อันเล็กๆ เธอดูสง่าและสูงศักดิ์มากๆ

เธอใส่กระโปรงยาวสีดำ ทำให้รูปร่างที่เซ็กซี่ของเธอ เด่นชัดมากขึ้น

สายตาของผู้หญิง มีแต่ความดีใจ ดูเหมือนเธอกำลังชื่นชมทะเลและท้องฟ้าที่อยู่ข้างหน้า

ผู้หญิงคนนั้นมองมาที่หลินหยุนโดยไม่ได้ตั้งใจ

จู่ๆก็เหมือนโดนอะไรบางอย่างดึงดูดความสนใจ

"เป็นผู้ชายวัยรุ่นที่สง่างามมากๆ ในห้องมีการจัดปาร์ตี้ แต่เขากลับหลบอยู่บนดาดฟ้าและชมวิวอยู่

"น่าสนใจจริงๆ"

หลินหยุนรับรู้ได้ถึงการเดินเข้ามาของผู้หญิงที่อยู่ด้านหลัง แต่เขาไม่ได้สนใจเรื่องนี้

ผู้หญิงเดินเข้ามาอยู่ใกล้ๆหลินหยุน เธอทำตัวเหมือนกับหลินหยุน เอามือจับรั้วไว้ และมองทะเลที่อยู่ไกลสุดลูกหูลูกตา

หลินหยุนกำลังมองดูทะเล แต่ผู้หญิงกลับมองหลินหยุน

"ในห้องกำลังจัดงานปาร์ตี้ มีผู้หญิงสวยๆจำนวนมาก ทำไมคุณถึงมายืนนิ่งๆอยู่บนดาดฟ้าคนเดียวละ?"

เสียงของผู้หญิง ดูเหมือนจะพูดล้อเล่น และเสียงของเธอก็น่าฟังมากๆ น้ำเสียงนุ่มนวลเหมือนน้ำ

หลินหยุนหันหน้าไปมองเธอ ถึงแม้ผู้หญิงคนนี้จะไม่ได้ดูสวยมากๆ และสวยน้อยกว่านิ่งโหย่วหรงนิดหน่อย

แต่ผู้หญิงคนนี้มีบุคลิกที่พิเศษมากๆ และน่าจดจำมากๆเหมือนกัน

เธอเป็นคนประเภทที่ผู้คนสามารถนึกถึงได้ทันที เมื่อเห็นอะไรบางอย่าง

"ฉันชอบความสงบและเงียบ"หลินหยุนพูดเบาๆ

ผู้หญิงหัวเราะ และรอยยิ้มของเธอน่ารักมากๆ

"คุณชื่ออะไรเหรอ?"

"หลินหยุน"

ผู้หญิงแนะนำตัวเอง:"ฉันชื่อหลี่หมิ่นจู"

หลินหยุนไม่ได้พูดอะไรอีก

"ฉันขอเชิญคุณเข้าไปดื่มเหล้าด้วยกันสักแก้วได้ไหม?"

ผู้หญิงจ้องหน้าหลินหยุน ด้วยสายตาที่สนใจเขา

หลินหยุนหันหน้ามามองเธอ และพูดประโยคเดิมอีกครั้ง:"ฉันชอบความสงบและเงียบ"

หลี่หมิ่นจูอึ้งไปเล็กน้อย เพราะไม่เคยมีผู้ชายคนไหน ปฏิเสธคำเชิญของเธอมาก่อน

หลินหยุนคือผู้ชายคนแรก

เดิมทีท้องฟ้าที่สว่างไสว จู่ๆก็มีฝนตกลงมาทันที

อากาศในทะเล เหมือนสีหน้าของเด็กเล็ก เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ทำให้คนไม่ทันตั้งรับ

"ฝนตกแล้ว พวกเรากลับไปกันเถอะ!"ผู้หญิงพูดจบ เธอก็ใช้สองมือปิดหัว และวิ่งเข้าไปในเรือยอชต์

หลินหยุนไม่ได้ขยับ และยืนอยู่ที่เดิม ฝนที่เทลงมา เมื่อเข้าใกล้ร่างกายของเขาในรัศมีหนึ่งก้าว น้ำฝนก็เปลี่ยนทิศทางทันที

ไม่มีน้ำฝนแม้แต่นิดเดียวตกลงไปที่ร่างกายของเขา เหมือนกับว่าร่างกายของเขา มีสิ่งที่มองไม่เห็นคุมอยู่

"รีบกลับมาเร็วๆ คุณอยากโดนฝนจนตัวเปียกเหรอ?"ผู้หญิงวิ่งไปถึงหน้าประตูเรือยอชน์ และตะโกนใส่หลินหยุน

หลินหยุนมองหน้าเธอครั้งหนึ่ง และค่อยๆเดินไปที่ประตูเรือยอชน์

เรือยอช์นสุดหรูลำนี้ มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย