หลินหยุนถาม:"ตอนที่พวกเขามาจับคุณ พวกเขาไม่พูดอะไรเลยเหรอ?"
หวางซูเฟินพูด:"ไม่พูด พวกเขาไม่พูดเลยสักคำ"
"ช่วงนี้พวกคุณล่วงเกินผิดใจกับใครหรือเปล่า?"หลินหยุนถาม
"ไม่มี"หวางซูเฟินตอบอย่างมั่นใจ
"คุณคิดว่า เป็นฝีมือของคนตระกูลหวางหรือเปล่า?"หวางซูเฟินถามด้วยสีหน้าโมโห
หลินหยุนส่ายหัว:"ไม่ใช่คนของตระกูลหวาง"
"ตระกูลหวางไม่กล้าจับตัวพี่ฉินหลัน และไม่กล้าลอบโจมตีด้วย"
"เพราะพวกเขาเป็นหัวหน้าของสี่ตระกูลใหญ่ ทำอะไรก็ต้องคิดถึงเรื่องหน้าตาทางสังคมของตัวเอง"
หวางซูเฟินขมวดคิ้ว:"เป็นฝีมือใครละ? หรือว่าเป็นฝีมือของบริษัทยามาโนะกรุ๊ป?"
หลินหยุนไม่ได้ตอบ เขาก็ไม่ได้ด่วนสรุป
"ก่อนที่ฉันจะมาที่นี่ ฉันเตรียมตัวที่จะไปบริษัทยามาโนะกรุ๊ป แต่ตรงนั้นดันเกิดเพลิงไหม้"
หวางซูเฟินพูด:"ถ้างั้นคงไม่ใช่ฝีมือของพวกเขา"
"ตอนนี้พวกเขาคงกำลังวุ่นวายกับเรื่องของตัวเองอยู่"
"แต่ถ้าไม่ใช่ฝีมือของบริษัทยามาโนะกรุ๊ป แล้วเป็นฝีมือของใครกันแน่?"
หลินหยุนคิดไม่ออกจริงๆ แต่สัญชาตญาณของเขาบอกว่า เรื่องนี้จะต้องเกี่ยวกับบริษัทยามาโนะกรุ๊ปอย่างแน่นอน
"รอให้ซูจื่อเหลียงได้สติแล้ว ค่อยถามเขาดูละกัน!"
หวางซูเฟินรู้สึกกังวล:"แต่ฉินหลันโดนจับตัวไปตั้งหลายชั่วโมงแล้ว พวกเขาก็ไม่ยอมติดต่อหาฉัน พวกเขาต้องการอะไรกันแน่?"
"ฉันกลัวว่าพวกเขาไม่ได้ต้องการเงิน!"
หลินหยุนพูด:"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อพวกเขาจับตัวพี่ฉินหลัน ต้องมีสิ่งที่พวกเขาต้องการอย่างแน่นอน"
"มิฉะนั้น พวกเขาก็คงฆ่าเธอให้ตายไปตอนนั้นแล้ว"
"คุณไปทำงานเถอะ ตอนนี้บริษัทวุ่นวายมากๆ ต้องการให้คุณไปจัดการปัญหา เรื่องช่วยพี่ฉินหลันออกมา ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน"
"โอเค ถ้าคุณมีข่าวอะไร ก็ต้องรายงานฉันเป็นคนแรกนะ"หวางซูเฟินรู้สึกไม่วางใจและพูด
"ได้"
หลังจากหวางซูเฟินจากไป ในห้องก็เหลือแค่หลินหยุน และซูจื่อเหลียงที่กำลังดูดซึมฤทธิ์ยาสร้างกระดูกอยู่
หลินหยุนหยิบโทรศัพท์ออกมา และโทรหาหงซานเหอทันที
"มีเรื่องอะไรเหรอ?"ปลายสายโทรศัพท์ มีเสียงของหงซานเหอที่ดูเหนื่อยล้าดังขึ้นมา
ดูเหมือนยอดฝีมือแห่งโลกตะวันตกพวกนั้น ทำให้นายพลที่ผ่านสนามรบมาอย่างโชกโชน รับมืออย่างยากลำบาก
"มีคนต้องการลักพาตัวคุณแม่ของฉัน"น้ำเสียงของหลินหยุนดูไม่แยแส แต่กลับแฝงด้วยอันตราย
หงซานเหอตกใจมากๆ:"เกิดเรื่องอะไรขึ้น? ประธานคณะกรรมการหวางโดนลักพาตัวแล้วเหรอ?"
หลินหยุนรู้สึกกังวลทันที ดูเหมือนว่าคนของหงซานเหอ ไม่สามารถเฝ้าระวังและติดตามคนเหล่านี้ได้
นี่เป็นเรื่องน่ากลัวมากๆ
พวกเขาเป็นใครกันแน่ ถึงสามารถหลบซ่อนและปิดปังตัวตนจากสายข่าวต่างๆของรัฐบาลได้?
"ฉันส่งคนไปปกป้องคุณแม่ ทำให้พวกเขาไม่สามารถลักพาตัวคุณแม่ไปได้ แต่พวกเขาจับตัวพี่ฉินหลันไป"
น้ำเสียงของหลินหยุนเต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน ทำให้หงซานเหอตกใจทันที
"หนุ่มน้อย คุณใจเย็นๆหน่อย ช่วงนี้ฉันยุ่งเรื่องอื่นๆอยู่ ทำให้ฉันไม่ค่อยได้สนใจเรื่องที่เกิดขึ้นในประเทศ คุณรอฉันก่อน เดี๋ยวฉันจะโทรศัพท์ถามดู"หงซานเหอรีบปลอบใจหลินหยุนทันที เขากลัวหลินหยุนใจร้อนและอาจจะทำให้เกิดเรื่องใหญ่ก็ได้
"ได้ ฉันจะรอข่าวสารจากคุณ"หลินหยุนพูดจบ ก็วางสายทันที
ผ่านไปหลายนาที หงซานเหอก็โทรศัพท์กลับมา
"ต้องเสียใจด้วยจริงๆ ฉันหาข้อมูลไม่เจอ"หงซานเหอพูดด้วยความลำบากใจ
"แต่เรื่องนี้ทำให้เห็นอย่างชัดเจน คนร้ายพวกนั้น น่าจะอยู่ในประเทศ และพวกเขาอาจจะปลอมตัวเป็นบุคคลอื่นอยู่"
"ทำแบบนี้ ถึงจะสามารถทำให้พวกเขาเข้ามาในประเทศจีนได้"
เมื่อได้ยินคำพูดของหงซานเหอ ในใจของหลินหยุนก็มีคนที่น่าสงสัยทันที
"ฉันรู้แล้ว วางสายก่อนนะ!"
หงซานเหอรีบพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม:"หนุ่มน้อย เรื่องนี้ฉันจะให้คนช่วยตรวจสอบ คุณใจเย็นๆหน่อยได้ไหม อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม!"
"ฉันรู้ว่าควรทำยังไง"เมื่อพูดจบ หลินหยุนก็ไม่สนใจคำพูดของหงซานเหออีก เขาก็วางสายทันที
ดวงตาของหลินหยุนฉายแววเย็นชา:"บริษัทยามาโนะกรุ๊ป"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...