ฉินโส่วเองก็ฟังอย่างเข้าใจแล้ว: “ที่นายพูดหมายความว่า ตระกูลหวางต้องการที่จะจัดการกับ
บริษัท ตงหวาง กรุ๊ป ดังนั้นจึงลงมือจัดการกับเพื่อนของหลินหยุน! ”
เหยียนเสวเหวินยิ้มอย่างเย็นชาและพูดว่า: “ถูกต้อง พวกนายตระกูลฉินก็เป็นเพียงแค่มดตัวหนึ่ง
ที่ถูกบีบจนตาย ในขณะที่ตระกูลหวางลงมือจัดการกับบริษัท ตงหวาง กรุ๊ปและหลินหยุนก็
เท่านั้น! ”
“ดังนั้น ตอนนี้พวกนายก็ไม่ต้องดิ้นรนหาทางออกแล้ว ยอมจำนนที่จะมอบกิจการของตระกูลฉิน
มาให้เสียดี ๆ ซึ่งคำนึงถึงการเป็นเพื่อนนักเรียนของพวกเรา พ่อของฉันจะให้เงินก้อนหนึ่งสำหรับ
พวกนาย โดยรับรองว่าจะมีกินมีใช้ไปตลอดการดำรงชีวิตในช่วงเวลาที่เหลืออยู่! ”
เหยียนเสวเหวินสีหน้าท่าทางกระหยิ่มยิ้มย่อง
ฉินโส่วโมโหอย่างหนัก: “ฝันไปเถอะ! ”
“เหยียนเสวเหวิน พวกนายทำแบบนี้ ไม่กลัวว่าหลินหยุนจะมาคิดบัญชีแค้นกับพวกนายเหรอ? ”
“หรือว่าพวกนายตระกูลเหยียนได้หลงลืมคำเตือนที่หลินหยุนได้พูดไว้กับพวกนายในครั้งก่อนนั้น แล้ว! ”
เหยียนเสวเหวิยยิ้มเยาะอย่างเหยียดหยามและพูดขึ้นว่า: “กลัว กลัวแน่นอน! ปรมาจารย์หลิน
เก่งกาจมากขนาดนั้น พวกเราตระกูลเหยียนเกรงกลัวเขาอย่างแน่นอน! ”
“แต่ว่า ตระกูลหวางไม่กลัวเขา คุณชายหวางได้พูดเอาไว้แล้วว่า เพียงแค่หลินหยุนกล้าที่จะใช้
กำลัง รับรองว่าเขาจะตายอย่างน่าอเนจอนาถแน่นอน! ”
“ดังนั้น พวกนายก็ไม่ต้องหวังว่าหลินหยุนจะมาช่วยเหลือพวกนายแล้ว! ใช่แล้ว ที่จริงไม่เพียงแต่
พวกนายตระกูลฉินเท่านั้น ยังมีตระกูลอีแห่งเจียงหนานด้วย เพียงแค่เป็นผู้ที่มีความสัมพันธ์
ใกล้ชิดสนิทสนมกับหลินหยุน ต่างก็เป็นเป้าหมายที่ตระกูลหวางต้องการทำลายทั้งหมด! ”
ฉินโส่วสีหน้าท่าทางตื่นตระหนก: “ตระกูลหวางนี้มันบ้าไปแล้ว! ”
“เหยียนเสวเหวิน นายเองก็อย่าได้กระหยิ่มยิ้มย่องไป ตระกูลหวางก็เพียงแค่หลอกใช้นาย! ถ้าหากหลินหยุนทราบเรื่องที่เกิดขึ้นนี้แล้ว เขาจะไม่ปล่อยนายไปอย่างเด็ดขาด! ”
“ฉันขอเตือนนายว่าอย่าได้หลงผิดไป เพื่อเป็นตัวตายตัวแทนให้กับตระกูลหวาง รีบวางมือลง
ตั้งแต่เนิ่น ๆ พวกเราก็จะทำเป็นว่าไม่มีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้น! ”
เหยียนเสวเหวินหัวเราะฮ่าฮ่าอย่างเหยียดหยาม: “ฉินโส่ว สมองของนายผิดปกติไปแล้วงั้นเหรอ? ไม่ง่ายเลยที่กว่าพวกเราจะมีโอกาสทวงคืนทุกสิ่งทุกอย่างกลับมา แล้วทำไมถึงจะไม่คว้าโอกาส
ครั้งนี้เอาไว้ล่ะ! ”
“มีตระกูลหวางเป็นคนคอยสนับสนุน ต่อให้หลินหยุนมาแล้วจะสามารถทำอะไรได้ หรือว่าเขากล้า
ที่จะลงมือกับตระกูลหวางอย่างนั้นเหรอ! ”
พูดจบ เหยียนเสวเหวินก็ยื่นมือออกมาโอบไปที่เอวอันบอบบางของจางเหมิง ยั่วยุจนจางเหมิง
ถึงกับกลอกตาขาวใส่
เถียนชุ่ยชุ่ยก็ทำเป็นแกล้งพูดขึ้นว่า: “ฉินโส่ว คำนึงถึงว่าทุกคนเป็นเพื่อนนักเรียนกัน ฉันเองก็จะ
พูดเตือนนายสักคำว่า ครั้งนี้หลินหยุนได้ล่วงเกินตระกูลหวาง คงจะต้องได้รับความยากลำบาก
อย่างแน่นอน พวกนายควรที่จะรับฟังข้อเสนอเตรียมการของเสวเหวินเถอะ แบบนี้ยังจะสามารถ
มีชีวิตรอดอยู่ต่อไปได้อีก”
“ถ้าหากพวกนายยังจะดื้อดึงอยู่เหมือนเคย สุดท้ายยั่วยุให้ตระกูลหวางเกิดความโมโห พวกนาย
ทั้งตระกูลฉิน ต่างก็คงจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างยากลำบากเป็นแน่! ”
ฉินโส่วจ้องมองไปที่เธอ และส่งเสียงฮึขึ้นอย่างเย็นชา: “เถียนชุ่ยชุ่ย ผู้หญิงอย่างคุณนี้ ยังคู่ควรที่จะ
พูดคุยกับฉันด้วยเหรอ! ”
“ตอนนั้นหากไม่ใช่เพราะคุณตาบอด ทอดทิ้งหลินหยุนไป คุณในตอนนี้ ก็คงจะมีชีวิตอย่าง
สุขสบายไปตั้งนานแล้ว! ”
คำพูดนี้ ได้ทิ่มแทงบาดแผลที่เจ็บปวดทรมานที่สุดในใจของเถียนชุ่ยชุ่ยเข้าอย่างจัง
ตอนนี้หลี่หงถูได้เลิกรากับเธอไปแล้ว พูดได้ว่าตอนนี้เถียนชุ่ยชุ่ยกำลังแสวงหาโอกาสครั้งใหม่
กี่วันกี่คืนที่ผ่านไป เพียงแค่เถียนชุ่ยชุ่ยนึกถึงว่าหลินหยุนก็คือปรมาจารย์หลิน ก็รู้สึกเสียใจผิดหวัง
อย่างที่สุด อยากที่จะให้วันและเวลาสามารถย้อนกลับคืนมาได้
ถ้าหากสวรรค์สามารถทำให้เธอย้อนเวลากลับคืนได้อีกครั้ง ในตอนนั้นเธอคงจะไม่มีทางทอดทิ้งหลินหยุนไปอย่างเด็ดขาด
เถียนชุ่ยชุ่ยโมโหขึ้นในทันที: “ฉินโส่ว ฉันก็แค่คำนึงถึงสถานะความเป็นเพื่อนนักเรียนของพวกเรา จึงได้กล่าวตักเตือนนาย คิดไม่ถึงว่านายจะแย้งกัดฉันอีก ช่างไม่สำนึกในความหวังดีของฉันเลย
จริง ๆ”
“ช่างเถอะ พวกนายตระกูลฉินอยากจะตายก็ตาย อยากจะรอดก็รอด ซึ่งมันไม่มีความเกี่ยวข้อง
อะไรกับฉันเลยแม้แต่น้อย! ”
พ่อของเหยียนเสวเหวิน มองไปที่พ่อของฉินโส่ว และพูดว่า: “พี่ฉิน เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ฉันเอง
ก็จะไม่พูดพร่ำเพรื่ออะไรกับคุณอีก ตอนนี้ทั่วทั้งจีน เกรงว่านอกจากฉันแล้ว คงจะไม่มีผู้ใดกล้าที่จะ
รับกิจการภายใต้ตระกูลฉินต่ออีก ดังนั้น คุณจึงมีเพียงแค่ทางออกเดียวเท่านั้น! ”
“มอบกิจการทั้งหมดของตระกูลฉินให้กับฉัน ฉันจะให้ราคาตอบแทนอย่างน่าพึงพอใจ รับรองว่าจะ
สามารถใช้ชีวิตในช่วงเวลาที่เหลืออยู่ได้อย่างสุขสบายไร้กังวล”
“มิเช่นนั้น ถ้าหากยั่วยุให้ตระกูลหวางเกิดความโมโหแล้ว คุณคงสามารถคาดเดาได้ว่าจะต้องพบ
กับความยากลำบากขนาดไหน! ”
พ่อของฉินโส่วสีหน้าเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ตระกูลหวางที่ยิ่งใหญ่มีอิทธิพลกว้างขวางขนาดนั้น ตระกูลฉินของเขาไม่สามารถที่จะล่วงเกินได้อย่างเด็ดขาด
แต่ว่า หลินหยุนเคยได้ช่วยเหลือตระกูลฉินหลายต่อหลายครั้ง วันนี้หลินหยุนประสบกับปัญหา แล้วถ้าหากตระกูลฉินยังจะขายทอดกิจการให้กับตระกูลเหยียนอีก คงจะเท่ากับเป็นการหักหลัง
หลินหยุน
เรื่องแบบนี้ พ่อของฉินโส่วไม่อยากที่จะกระทำ
ไม่ทันรอให้คุณพ่อตอบ ฉินโส่วก็อดไม่ได้จึงตะโกนเสียงดังขึ้น: “พวกนายตระกูลเหยียนตัดใจ
จากเรื่องนี้เสียเถอะ ต่อให้ตระกูลหวางคิดที่จะทำร้ายหลินหยุน ฉันคิดว่าหลินหยุนอาจจะไม่
พ่ายแพ้ก็เป็นได้! ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...