หลินหยุนแสดงสีหน้าท่าทางที่เข้าใจขึ้นในทันที
มองไปที่นายท่านหลินซื่อเฉิง และถามขึ้นว่า: “หากเป็นเช่นนี้ ถ้าอย่างนั้นอิทธิพลอำนาจของ
ตระกูลกู่ก็คงจะยิ่งใหญ่มากใช่ไหม? ”
ครั้งนี้ นายท่านหลินไม่พูดอะไร หลินตงถิงที่เป็นลุงของหลินหยุนเป็นคนตอบ
“ตระกูลกู่ ได้ชื่อว่าตระกูลกู่พันปี ซึ่งนอกจากสี่วงศ์ตระกูลใหญ่แห่งเมืองหลวงแล้ว ตระกูลอื่น ๆ ที่สามารถสืบทอดต่อเนื่องกันมานับเป็นพันปีนั้น แทบจะไม่มีอยู่เลย”
“ทั่วทั้งจีน มีเพียงตระกูลกู่เท่านั้นที่ได้ชื่อว่าตระกูลกู่พันปี! ”
“แม้ว่าอิทธิพลอำนาจของตระกูลกู่จะเทียบเท่าไม่ได้กับสี่วงศ์ตระกูลใหญ่ แต่ ตระกูลกู่ มีประวัติ
ความเป็นมาและรากฐานที่ล้ำลึก ต่อให้ตระกูลหลินของพวกเราตอนที่รุ่งเรืองถึงขีดสุดนั้น ก็ยัง
ไม่สามารถเทียบเคียงได้! ”
หลินหยุนถามต่ออีกว่า: “ถ้าอย่างนั้นตระกูลฉินกับตระกูลกู่มีความสัมพันธ์อะไรกัน? ”
หลินตงถิงพูดว่า: “ตระกูลฉิน ตระกูลลู๋ และตระกูลเสิ่น คือสามตระกูลที่มีอิทธพลที่อยู่ภายใต้
สังกัดของตระกูลกู่”
“สามตระกูลนี้ ได้ชื่อว่าเป็นสามเสือตระกูลกู่ อิทธิพลของพวกเขาทั้งสามตระกูลนี้รวมกัน แม้แต่ตระกูลกู่เองก็ยังไม่กล้าที่จะมองข้าม”
“พวกเราตระกูลหลินเมื่อเปรียบเทียบกับสามตระกูลนี้แล้ว ถือว่าด้อยกว่าเป็นอย่างมาก และใน
สามเสือตระกูลกู่นี้ ตระกูลฉินถือว่ามีอิทธิพลอำนาจมากที่สุด”
“ฉินเจียเฉียงที่นายลงมือทำร้ายนั้น น่าจะเป็นลูกชายคนเดียวของฉินเห้าเทียนผู้ซึ่งเป็นเจ้าบ้าน
ตระกูลฉิน”
“ครั้งนี้ ตระกูลฉินคงจะไม่ยอมวางมือยุติเรื่องราวลงง่าย ๆ แน่! ”
หลิงตงถิงพูดจบ สีหน้าท่าทางก็เคร่งเครียด
คนตระกูลหลินคนอื่น ก็แสดงสีหน้าถึงความวิตกกังวล
มีเพียงหลินหยุนกับนายท่านหลินซื่อเฉิงเท่านั้น มีสีหน้าท่าทางเฉยเมย
หลินโร่สุ่ยที่หน้าตาเคร่งเครียดอย่างมาก มองไปที่หลินหยุน และกระซิบว่า: “พี่หลินหยุน ขอโทษด้วยจริง ๆ ถ้าหากรู้ก่อนหน้านี้ฉันคงจะไม่ให้คุณไปกับฉันด้วยแล้ว! ”
“ตอนนี้ ได้สร้างปัญหาความวุ่นวายให้กับคุณอีกแล้ว! ”
หลินหยุนยิ้มอย่างอ่อนโยน แล้วลูบคลำไปที่หน้าผากของหลินโร่สุ่ย: “เจ้าเด็กโง่ เธอควรที่จะดีใจ
ที่ฉันไปกับเธอด้วยต่างหาก ไม่อย่างนั้นเธอคงจะประสบกับอันตรายแล้ว”
เห็นคนตระกูลหลินต่างก็มีท่าทางที่วิตกกังวล หน้าม่อยคอตก นายท่านหลินซื่อเฉิงจึงพูดขึ้นอย่าง
ฮึกเหิมว่า: “พอได้แล้ว ทุกคนมีชีวิตชีวาขึ้นหน่อย! ”
“ก็แค่ตระกูลฉินไม่ใช่เหรอ? เพียงแค่พวกเรามีเหตุผลเพียงพอ ต่อให้ตระกูลกู่มา พวกเราตระกูล
หลินก็ไม่กลัวทั้งนั้น! ”
“หากตระกูลฉินไม่มา เรื่องนี้ก็เป็นอันว่าจบลง ถ้าหากตระกูลฉินกล้าที่จะมา อย่างนั้นฉันก็จะถาม
ฉินเห้าเทียนสักหน่อยว่า ทำไมลูกชายของเขาถึงวางยาให้กับโร่สุ่ยของเรา ขอคำอธิบายชี้แจง
ให้กับพวกเราตระกูลหลินด้วย! ”
ร่างกายของหลินซื่อเฉิง เปล่งประกายความองอาจห้าวหาญออกมา
หลินหยุนตกตะลึงบ้างเล็กน้อย ซึ่งหลังจากที่นายท่านบำเพ็ญเซียนแล้ว ไม่ว่าจะเป็นลักษณะนิสัย
หรือท่วงท่าการทำงาน ล้วนแต่องอาจห้าวหาญขึ้นมาก
บางที นี่อาจจะเป็นลักษณะนิสัยที่แท้จริงของหลินซื่อเฉิงก็เป็นได้!
หลายปีมานี้ที่เป็นเจ้าบ้าน เพื่ออนาคตของทุกคนในตระกูลหลิน เขาอัดอั้นตันใจมาเป็นเวลา
นานแล้ว
หลินโร่สุ่ยราวกับถูกโน้มน้าวด้วยความองอาจห้าวหาญของหลินซื่อเฉิง พยักหน้าไม่หยุดพร้อมกับ
พูดขึ้นว่า: “คุณปู่พูดได้ถูกต้อง พวกเราตระกูลหลินไม่ผิด ทำไมจะต้องไปกลัวพวกเขาด้วย แม้ว่าจะ
เป็นตระกูลกู่ ก็ควรที่จะพูดกันด้วยเหตุผลสิ! ”
เห็นเจ้าบ้านมีท่าทางมั่นอกมั่นใจอย่างที่สุด ทุกคนของตระกูลหลินก็เบาใจลงได้บ้าง แต่ว่า ก็ยังคงแอบเป็นกังวล เพราะว่า อิทธิพลอำนาจของตระกูลกู่นั้น ยิ่งใหญ่มากเหลือเกิน
หลินซื่อเฉิงทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว จึงได้โบกมือและพูดขึ้นอย่างหมดความอดทนว่า: “พอได้แล้ว แยกย้ายกันไปเถอะ ดูสภาพของพวกนายนั้น ฉันยังไม่ตายสักหน่อย พวกนายจะกลัวอะไรกัน! ”
พวกคนรุ่นใหม่ของตระกูลหลิน ต่างก็แยกย้ายกันไปพร้อมด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
พี่คนโตของผู้อาวุโสตระกูลหลินทั้งห้า เดินเข้ามา ยืนอยู่ด้านข้างของหลินซื่อเฉิง และพูดขึ้นอย่าง
จริงจังว่า: “จากลักษณะนิสัยของฉินเห้าเทียน คงจะไม่ยอมทนต่อการถูกรังแกนี้อย่างเด็ดขาด ต่อให้พวกเราจะมีเหตุผล ก็ควรที่จะป้องกันเอาไว้ก่อน”
หลินซื่อเฉิงยิ้มและพูดว่า: “พี่ใหญ่วางใจได้ มีเสี่ยวหยุนอยู่ทั้งคน ต่อให้ตระกูลกู่มา แล้วจะทำ
อย่างไรได้”
พี่ใหญ่ตระกูลหลินมองไปยังหลินหยุนที่องอาจสง่างาม แล้วก็พยักหน้า จิตใจสงบลงไปได้บ้าง
......
ตระกูลฉิน
ในห้องโถง หมอส่วนตัวของตระกูลฉิน ได้ใช้ผ้าพันแผลปิดใบหน้าของฉินเจียเฉียง ซึ่งมองดูแล้ว
เหมือนกับมัมมี่อย่างไรอย่างนั้น
“เจ้าบ้าน ผู้ที่ลงมือนี้ช่างโหดเหี้ยมจริง ๆ หากรุนแรงกว่านี้อีกเล็กน้อย ชีวิตของคุณชายก็คงจะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...