จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 915

ตระกูลหลินที่อูซู

บริเวณลานกว้างหลังคฤหาสน์ตระกูลหลิน หลินซื่อเฉิงที่เพิ่งฝึกฝนเสร็จนั้น ก็มีระดับขั้นการ

บำเพ็ญที่ก้าวหน้าขึ้นไปอีก

เฮ่อ!

หลินซื่อเฉิงกระโดดลอยตัวขึ้น แล้วก็ใช้ฝ่ามือฟันฉับลงไปบนโต๊ะหินตัวนั้นที่อยู่ในลานคฤหาสน์

ปัง!

โต๊ะหินที่แข็งแกร่งทนทานนั้นถูกพลังหมัดของหลินซื่อเฉิงทำลายลงเป็นผุยผง

หลินหยุนมองดู และยิ้มเล็กน้อย โดยที่ไม่พูดอะไร

หลินซื่อเฉิงส่ายศีรษะและพูดขึ้นอย่างเสียใจว่า: “เสี่ยวหยุน โต๊ะหินนี้ไม่ทนทานต่อพลังฝึกฝนเลย ฉันเพิ่งจะใช้พลังไปเพียงแค่ห้าส่วนเท่านั้น ก็แตกหักเป็นผุยผงแล้ว”

“ตัวฉันมีแต่พลังการบำเพ็ญฝึกฝน แต่ยังไม่มีสถานที่ให้ทดสอบเลย”

“หรือว่า นายมาลองทดสอบกับฉันหน่อย? ”

หลินซื่อเฉิงมองไปที่หลินหยุน ยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้น

หลินหยุนยิ้มและพูดว่า: “คุณปู่ ระดับการบำเพ็ญของท่านหากคิดที่จะให้ฉันประลองทดสอบ

กับท่านนั้น ยังคงห่างไกลกันลิบลับ”

“แต่ว่า ฉันจะพาท่านไปหาสถานที่ทดสอบ”

หลินซื่อเฉิงทราบดีว่าตนเองยังคงห่างไกลกับหลินหยุนอยู่มาก แต่นอกจากหลินหยุนแล้ว เขาหาคนที่จะมาประลองทดสอบกับเขาไม่ได้จริง ๆ

ได้ยินหลินหยุนพูดว่ามีสถานที่สำหรับทำการทดสอบ หลินซื่อเฉิงก็พลันดีอกดีใจขึ้น: “ที่ไหนเหรอ? ไปกันเดี๋ยวนี้เลย! ”

ตอนนี้ หลินซื่อเฉิงร่างกายเต็มไปด้วยพลังการบำเพ็ญฝึกฝน แต่ยังไม่มีที่จะระบายปลดปล่อย

หลินหยุนเข้าใจจุดนี้เป็นอย่างดี ถ้าหากการบำเพ็ญฝึกฝนของหลินซื่อเฉิงไม่ได้ปลดปล่อยใช้งาน

อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ จะส่งผลกระทบต่อการก้าวหน้าของเขาในอนาคต

ดังนั้น หลินหยุนจำต้องหาสถานที่ เพื่อให้พลังอันรุนแรงในร่างกายของหลินซื่อเฉิง ได้สามารถ

ปลดปล่อยออกมา

ที่จริงแล้ว สถานที่ที่หลินหยุนพูดถึงนั้น ก็คือพวกสำนักขนาดเล็กของโลกบู๊โบราณที่เกิดขึ้น

มากมายในช่วงนี้

พลังความสามารถของพวกสำนักเหล่านี้ แม้ว่าจะแข็งแกร่งกว่าสำนักโลกบู๊ แต่ เจ้าสำนักของ

สำนักเหล่านี้ มีระดับพลังความสามารถขั้นปรมาจารย์เท่านั้นเอง

พอดีเลยที่จะให้หลินซื่อเฉิงลองทดสอบฝีมือดูบ้าง

ครั้นแล้ว พวกสำนักขนาดเล็กของโลกบู๊โบราณเหล่านั้น ก็ประสบกับความหายนะ

หลินหยุนได้พาหลินซื่อเฉิงทดสอบพลังฝีมือไปทั่ว โดยเจ้าสำนักเหล่านั้น ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ

หลินซื่อเฉิงเลย

หลินซื่อเฉิงตะโกนเสียงดังอย่างสุขสบายใจ โดยติดตามหลินหยุนไปสู้รบรังแกกับพวกสำนัก

ขนาดเล็กของโลกบู๊โบราณเหล่านั้นอย่างต่อเนื่อง

และในขณะเดียวกัน ภายในตระกูลหลินที่อูซู กลับต้อนรับการมาเยือนของแขกที่ไม่ได้รับเชิญ

ฉินเห้าเทียนได้พาฉินเจียเฉียงที่พันแผลทั่วทั้งใบหน้า และเจ้าบ้านลู๋กับเจ้าบ้านเสิ่น รวมถึง

ผู้ยิ่งใหญ่ที่มีหน้ามีตาทั้งหมดในอูซู มายังตระกูลหลิน

ห้องโถงที่กว้างขวางของตระกูลหลิน มีผู้คนอัดแน่นเต็มไปหมด

หลินซื่อเฉิงไม่อยู่ พี่คนโตของผู้อาวุโสตระกูลหลินทั้งห้า เป็นตัวแทนของหลินซื่อเฉิง ต้อนรับ

พวกแขกที่มาเยือน

ผู้คนที่มากันในครั้งนี้ คุณท่านหยันแห่งบริษัท ชิงหยัน กรุ๊ปมีสถานะที่สูงศักดิ์ที่สุด อิทธิพลอำนาจ

ของตระกูลหยันเทียบเท่าได้กับตระกูลหลิน

ลูกชายคนโตตระกูลหลินไม่กล้าที่จะเพิกเฉยไม่สนใจ

“คุณท่านหยันและทุกท่านได้มาเยือนตระกูลหลินของฉันอย่างกะทันหัน ถือว่าเป็นเกียรติต่อ

ตระกูลหลินของเราเป็นอย่างมาก! ”

“ทุกท่าน เชิญนั่งลงก่อน! ”

ลูกชายคนโตตระกูลหลินต้อนรับทักทายแขกทุกคนด้วยความสุภาพ

คุณท่านหยันยกมือแสดงความเคารพต่อลูกชายคนโตตระกูลหลิน: “คุณหลิน ไม่ทราบว่าเจ้าบ้าน

ตระกูลหลินอยู่หรือไม่? ”

“เจ้าบ้านออกไปข้างนอก ถ้าหากทุกท่านมีธุระอะไร ก็สามารถพูดกับฉันได้” ลูกชายคนโต

ตระกูลหลินพูดขึ้น

คุณท่านหยันพยักหน้า: “ตกลง”

จากนั้น ก็หาที่นั่งนั่งลง

พวกผู้ยิ่งใหญ่แต่ละพื้นที่ในอูซู ต่างก็หาที่นั่งนั่งลง เช่นเดียวกับคุณท่านหยัน

สุดท้าย เหลือเพียงแค่ฉินเห้าเทียนกับเจ้าบ้านลู๋และเจ้าบ้านเสิ่นทั้งสามตระกูล ที่ยังคงยืนอยู่กับที่

ลูกชายคนโตตระกูลหลินมองไปยังฉินเจียเฉียงที่พันผ้าพันแผลทั้งศีรษะ ก็คาดเดาในใจขึ้นได้ถึง

วัตถุประสงค์ที่มาตระกูลหลินของพวกคนเหล่านี้

แต่ เขาคิดไม่ถึงว่า ฉินเห้าเทียนจะมีเกียรติมีหน้าตาที่ใหญ่ขนาดนี้ ซึ่งสามารถเชิญผู้ยิ่งใหญ่ใน

สังคมระดับสูงเกือบทั้งอูซูให้มายังที่นี่ได้

“ดูเหมือนว่า สามเสือตระกูลกู่นี้ ช่างสมกับคำร่ำลือจริง ๆ! ” ลูกชายคนโตตระกูลหลินแอบ

ถอนหายใจ

แม้ว่าจะทราบถึงวัตถุประสงค์ของฉินเห้าเทียนที่มาในวันนี้แล้ว แต่ว่า พิธีการต้อนรับ ก็สมควร

ทำตามขั้นตอนอย่างเหมาะสม