จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 942

หยางเทียนโย่วพูดว่า “หลินหยุน นายอย่าเพิ่งร้อนใจไปเลย ฝ่ายตรงข้ามตอนนั้นมีกำลังคนมากขนาดนั้น แต่กลับไม่ได้ฉุดกระชากอีหลิงไป เห็นได้ว่าพวกเขาก็ยังถนอมความรู้สึกของอีหลีอยู่เหมือนกัน”

“ดังนั้น ฉันคิดว่า อีหลิงไม่น่าจะมีอันตรายอะไร”

จางซือจู่พูดว่า “อันนี้ก็พูดยากนะ ด้วยนิสัยที่แข็งกร้าวของอีหลิงแล้ว ถ้าฝ่ายตรงข้ามมีแผนชั่วร้ายอะไรละก็ อีหลิงจะต้องปฏิเสธอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นอาจไม่แน่ก็จะอันตรายขึ้นก็ได้นะ!”

ฉินโส่วใช้ฝ่ามือตบลงไปบนศีรษะของจางซือจู่ แล้วด่าทอว่า “หุบปาก แกนี่ปากไม่เป็นมงคลเลย！อีหลิงจะต้องไม่เป็นอะไรอย่างแน่นอน!”

ในขณะที่พวกเขากำลังถกเถียงกันอยู่นั้น หลินหยุนก็คิดวิธีสารพัดร้อยอย่างแล้ว

เขามีเคล็ดวิชาหลายอย่างที่สามารถใช้ตามหาอีหลิงได้ แต่ว่า เสียดายที่ตอนนี้พลังฝึกฝนของเขาไม่เพียงพอที่จะใช้เคล็ดวิชาพวกนั้นได้

สุดท้ายแล้ว ก็ยังคงหาทางออกไม่ได้เลย

แต่หลินหยุนรู้ว่า มีคนคนหนึ่งสามารถตามหาอีหลิงได้

เพราะว่ามันเป็นพรสวรรค์เฉพาะของเผ่าดูดเลือดนั่นเอง

คนคนนี้ ก็ย่อมจะต้องเป็นฝ่าบาทคาร์นอตวิลเลียมอย่างแน่นอน

หลินหยุนมองไปยังพวกเขา แล้วพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “พวกนายรออยู่ที่โรงเรียนก่อน ตอนนี้ฉันจะไปหาคนคนหนึ่ง”

“ถ้าหาคนนั้นพบแล้ว ก็จะมีทางที่จะตามหาอีหลิงแล้ว”

จางซือจู่ดีใจมาก “จริงเหรอ? สุดยอดไปเลย!”

“งั้นนายรีบไปเถอะ พวกเราค่อยติดต่อทางโทรศัพท์กัน”

“อึม”

หลินหยุนพยักหน้า หันหลังแล้วเดินจากไป

“เสียดายที่ว่า คาร์นอตวิลเลียมไม่ชอบใช้มือถือ ไม่เช่นนั้นแล้วตอนนี้ก็สามารถติดต่อเขาได้สะดวกแล้ว”

หลินหยุนแอบคิดอยู่ในใจ รอให้พบตัวเขาแล้ว จะต้องให้เขาซื้อมือถือสักเครื่องแล้ว

หลินหยุนรีบกลับไปคฤหาสน์ตึกว่างเยว่ก่อนเป็นอันดับแรก ถ้าไม่เกินความคาดหมายละก็ คาร์นอตวิลเลียมน่าจะฝึกฝนอยู่ที่คฤหาสน์

แต่เสียดายที่ว่า หลังจากที่หลินหยุนกลับถึงคฤหาสน์ตึกว่างเยว่แล้ว ไม่พบคาร์นอตวิลเลียมเลย

ยืนอยู่บนดาดฟ้าของคฤหาสน์ หลินหยุนขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เจ้าหมอนี่ ไปไหนกันแน่?”

ท่ามกลางผู้คนจำนวนมากมายเช่นนี้ ต่อให้หลินหยุนเป็นผู้บำเพ็ญเซียนก็ตาม แต่ว่า ด้วยพลังความสามารถของเขาตอนนี้ ก็ยังไม่มีวิธีใดที่จะตามหาคนคนหนึ่งจากแผ่นดินอันกว้างใหญ่ไพศาลของประเทศจีนได้เลย

หลินหยุนโทรศัพท์ไปหาซูหนันด้วยความหวัง

“คุณอยู่ไหน?”

น้ำเสียงซูหนันรู้สึกแปลกประหลาด เพราะว่าหลินหยุนไม่เคยเป็นฝ่ายโทรศัพท์หาเขาเลย

แต่ว่า เขาเข้าใจว่าที่หลินหยุนเป็นฝ่ายโทรศัพท์มาหาเขานั้น จะต้องมีเรื่องด่วนอย่างแน่นอน

“ผมอยู่ที่มหาวิทยาลัยการแพทย์ที่นี่ มีอะไรให้รับใช้ครับ?”

“คุณเห็นคาร์นอตวิลเลียมหรือเปล่า? ฉันมีเรื่องด่วนจะหาเขา” น้ำเสียงหลินหยุนเรียบเฉยแต่ว่า ยิ่งเรียบเฉยเท่าไหร่ ซูหนันยิ่งสัมผัสได้ถึงคลื่นใต้น้ำที่ถาโถมอยู่ภายในความสงบนิ่งนั้น

“ผมไม่ได้เห็นหน้าเขามาหลายวันแล้วครับ”

“แต่ว่า คราวที่แล้วดูเหมือนเขาจะถามผมสถานที่แห่งหนึ่ง” ซูหนันพูด

“สถานที่อะไร?” น้ำเสียงหลินหยุนสั่นไหวเล็กน้อย

“เขาเทพจันทรา!” ซูหนันพูด

หลินหยุนก็อึ้งไปทันที สิ่งแรกที่นึกถึง

“เขาเทพจันทราหรือ? หรือว่า จะเกี่ยวข้องอะไรกับเทพธิดาแห่งชีวิต?”

ตอนที่ได้พบกับคาร์นอตวิลเลียมเป็นครั้งแรกนั้น เขาก็ได้ทำตามคำชี้แนะของเทพธิดาแห่งชีวิต เพื่อมาตามหาต้นแห่งชีวิต ซึ่งความจริงแล้วก็คือไม้ทิพย์พรสวรรค์

ตอนนี้ เขากำลังสอบถามเกี่ยวกับเรื่องของเขาเทพจันทรา หลินหยุนคาดเดาว่าจะต้องเกี่ยวข้องกับเทพธิดาแห่งชีวิตอย่างแน่นอน

ส่วนเทพธิดาแห่งชีวิตของโลกทางตะวันตก จะมีความสัมพันธ์กับเทพจันทราในประเทศจีนหรือไม่นั้น หลินหยุนก็ยังคิดไม่ออกเช่นกัน

หลินหยุนเคยคาดเดาไว้ว่า ถ้าเทพธิดาแห่งชีวิตก็คือเทพจันทราละก็ เช่นนั้นแล้วเทพจันทราก็คือเย่เยว่ ก็ยืนยันได้ว่าเย่เยว่ไม่เพียงแต่เคยมาฝึกฝนบำเพ็ญเพียรที่ประเทศจีนแล้ว เธอก็ยังเคยไปโลกตะวันตกอีกด้วย

แต่ว่า ตอนนี้หลินหยุนไม่มีเวลาจะมาไตร่ตรองเรื่องพวกนี้อีกแล้ว เรื่องด่วนที่ต้องทำตอนนี้ ก็คือจะต้องตามหาคาร์นอตวิลเลียมมาให้เร็วที่สุด แล้วอาศัยเคล็ดวิชาของเผ่าโลหิตเขาในการสืบหาตำแหน่งที่อยู่ของอีหลิง

“ฉันรู้แล้ว” หลินหยุนพูดด้วยเสียงเข้ม

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ? จะให้ผมกลับไปช่วยหรือเปล่า?” ซูหนันถาม

“ไม่ต้องหรอก คุณส่งโลเคชั่นของเขาเทพจันทรามาให้ฉันก็พอแล้ว” หลินหยุนพูดจบก็วางสายไป

ต่อให้ซูหนันกลับมาก็ช่วยอะไรไม่ได้ จำเป็นจะต้องรีบหาคาร์นอตวิลเลียมให้เร็วที่สุด

มือถือของหลินหยุนก็ดังอีกครั้งหนึ่ง ซูหนันส่งโลเคชั่นของเขาเทพจันทรามาให้แล้ว