บทที่ 95 ยอมแพ้เอง
ผู้ป่วยคนต่อไปคือพนักงานบริษัทอายุ 28 ปี มาโรงพยาบาลหาหมอก็ยังเอากระเป๋าเอกสารสีดำมาด้วย ดูๆ แล้วน่าจะเป็นผู้ที่บ้าคลั่งเรื่องงาน
ผู้ป่วยคนนี้ท่าทางนิ่งกว่าผู้ป่วยคนแรกมาก นั่งอยู่บนที่นั่ง เผชิญหน้ากับคนหลายคนขนาดนั้นก็ยังมีสีหน้าที่นิ่งสงบได้
หยูหมิงวั่งและโม่หัวถิงทั้งสองฝั่งต่างก็เดินไปดูอาการผู้ป่วย หลินหยุนยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม่ขยับไปไหนเช่นเดิม
เมื่อทุกคนเขียนผลการวินิจฉัยเสร็จเรียบร้อยแล้ว กรรมการจึงได้ทำการดูผลของแต่ละคน
“ผลวินิจฉัยของคุณหยูคือ ร้อนใน อุจจาระไม่สะดวก ยาที่สั่งให้คือยาปรับสมดุลลำไส้และกระเพาะอาหาร”
“ผลการวินิจฉัยของคุณโหวก็คืออาการร้อนใน อุจจาระไม่สะดวกเช่นกัน ยาที่สั่งก็คือใช้ยาปรับสมดุลลำไส้และกระเพาะอาหารเป็นหลัก พร้อมทั้งกำชับผู้ป่วยว่าต่อไปให้ลดการนอนดึก จัดเวลาการทำงานและการพักผ่อน รวมถึงการกินให้เป็นระบบ”
“ผลวินิจฉัยของคุณเจี่ยงก็มีความคล้ายคลึงกัน ยาที่สั่งก็คือใช้ยาปรับสมดุลลำไส้และกระเพาะอาหารเป็นหลัก”
หลังจากดูผลวินิจฉัยและการสั่งยาของฝั่งฉินโจวแล้ว จากนั้น เหล่ากรรมการก็ไปดูทางฝั่งของหลินโจว
“ผลวินิจฉัยของคุณโม่คือม้ามและกระเพาะอาหารขาดสมดุล ยาที่สั่งก็คือใช้ยาปรับสมดุลลำไส้และกระเพาะอาหารเป็นหลัก”
“ผลวินิจฉัยของคุณซูคือลำไส้และกระเพาะอักเสบ ยาที่สั่งก็คือใช้ยาปรับสมดุลลำไส้และกระเพาะอาหารเป็นหลัก”
“ผลวินิจฉัยของคุณหลินคืออาการร้อนใน การอุจจาระไม่สะดวก วิธีการรักษาคือการปรับสมดุลของลำไส้และกระเพาะเป็นหลัก แต่กลับใช้ยาระบายร่วมด้วย!”
“แพทย์ที่ไร้ฝีมือในการรักษา! ยาระบายก็ใช้มั่วได้เหรอ?”
แต่ว่า โม่หัวถิงกับซูชิงเหยียน รวมถึงฝั่งฉินโจวทั้งสามคน กลับไม่ได้พูดอะไรถากถางอะไรหลินหยุน แต่เหมือนกำลังไตร่ตรองอะไรสักอย่าง
ครั้งนี้ ผลการวินิจฉัยของทุกคนคล้ายกันมาก วิธีการรักษาก็มีความเหมือนกันจนผิดปกติ มีเพียงวิธีรักษาของหลินหยุนที่มีความแตกต่างจากคนอื่น
เพราะฉะนั้น รอบนี้ ถ้าไม่ใช่หลินหยุนแก้ คนอื่นชนะ ก็คือคนอื่นชนะ หลินหยุนแพ้
“ตอนนี้ให้ผู้ป่วยพูดถึงอาการของตัวเองเลยครับ!” กรรมการท่านหนึ่งพูด
ผู้ป่วยพูดว่า “คุณหมอทุกคนพูดถูกครับ ผมรู้สึกว่าช่วงนี้ถ่ายยาก ท้องผูกเล็กน้อย มันกระทบกับการใช้ชีวิตและการทำงานของผมแล้ว เพราะฉะนั้นผมเลยมาหาหมอครับ”
กรรมการปรึกษากันสักพัก จากนั้นก็พูดว่า “ครั้งนี้ผลการวินิจฉัยดีโดยภาพรวมแล้วเหมือนกัน แต่วิธีการรักษา คุณหลินมีความแตกต่างจากคนอื่น วิธีการรักษาของคนอื่นต่างก็ใช้วิธีการบำรุงร่างกายเป็นหลัก เมื่อประสิทธิภาพของลำไส้และกระเพาะอาหารกลับมาดีขึ้นแล้ว ถ้าเช่นนั้นการขับถ่ายก็จะกลับเข้ามาสู่สภาวะปกติ”
“แต่ว่าวิธีการรักษาของคุณหลิน กลับเพิ่มการใช้วิธีกินยาระบายเป็นตัวเสริม ถ้าแบบนี้สามารถทำให้อาการป่วยของผู้ป่วยรับการปรับสภาพให้ดีขึ้น แต่ผลข้างเคียงก็ค่อนข้างมากเช่นกัน”
“วิธีนี้จะบอกว่าไม่ดีก็ไม่ใช่ ต่างก็มีข้อดีเป็นของตัวเอง”
“จากการที่เราปรึกษาหารือกัน รอบนี้ถือว่าเสมอ!”
“ทั้งสองฝั่งมีความเห็นที่แตกต่างไหม?”
หยูหมิงวั่งตอบ “ไม่มีครับ”
โม่หัวถิงก็ตอบว่า “ไม่มีครับ”
“โอเค งั้นเริ่มรอบที่ สาม” กรรมการกล่าว
ผู้ป่วยคนที่สองถูกส่งกลับไป ผู้ป่วยคนที่ สาม ถูกเชิญขึ้นมา
เป็นผู้หญิงที่อุ้มลูกขึ้นมาด้วย ลูกอายุประมาณหนึ่งขวบกว่า กำลังร้องไห้เสียงดังอยู่ในอ้อมกอดแม่
กรรมการประกาศขึ้นว่า “ผู้ป่วยคือเด็กคนนี้หนึ่งขวบ สาม เดือน ทุกคนเร่มได้เลย!”
ยังคงเริ่มต้นจากหยูหมิงวั่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...