ค่ำคืนที่มืดสนิท
บนท้องฟ้า โดนเมฆบดบัง และมองไม่เห็นพระจันทร์เลย
ภายในเวลาแค่หนึ่งนาที คาร์นอตวิลเลียมมองท้องฟ้าไปแล้วห้าครั้ง
"หลินหยุน ถ้าคืนนี้พระจันทร์ไม่ปรากฏ พวกเราจะต้องรอพระจันทร์เต็มดวงครั้งหน้าแล้วใช่ไหม?"
หลินหยุนมองท้องฟ้าและพูดเบาๆ:"ไม่ต้องรีบ ตอนนี้ยังมีเวลาอยู่"
เมื่อใกล้สว่าง นักบู๊ส่วนใหญ่ก็หาที่พักผ่อนหรือไม่ก็ฝึกฝน
แม้แต่ผู้รับผิดชอบของสำนักต่างๆก็สะลึมสะลือ ก้อนเมฆบนท้องฟ้าก็ค่อยๆหายไป และแสงจันทร์สีขาวก็สาดส่องลงมาจากท้องฟ้าสู่พื้นดิน
หลังจากนั้น ก้อนเมฆก็ค่อยๆหายไปทั้งหมด บนท้องฟ้ามีพระจันทร์เต็มดวงค่อยๆปรากฏขึ้น
หลินหยุนที่นั่งพักผ่อนสายตาอยู่บนพื้นค่อยๆลืมตาขึ้นมาทันที เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ท้องฟ้า
พระจันทร์ปรากฏตัว แต่ไม่มีใครสังเกตเห็น นอกจากหลินหยุนกับคาร์นอตวิลเลียม
คาร์นอตวิลเลียมพูดด้วยความตื่นเต้นดีใจ:"ปรากฏแล้ว พระจันทร์ปรากฏตัวแล้ว!"
ดวงตาของหลินหยุนกะพริบเล็กน้อย เขาเห็นว่าพื้นผิวทะเลสาบอันสงบ เมื่อโดนแสงจันทร์สาดส่อง ทะเลสาบค่อยเกิดหมอกจางๆขึ้น
หมอกนั้นไม่ใช่ไอน้ำ แต่เป็นพลังชี่รวมตัวกันต่างหาก
เมื่อมองเห็นแสงจันทร์สาดสองไปที่ทะเลสาบอย่างไม่หยุดหย่อน ทำให้หมอกนั้นหนาแน่นมากขึ้น ทำให้ทะเลสาบปกคลุมไปด้วยหมอกหนา ทำให้บนยอดเขาเทพจันทราเหมือนกับแดนสวรรค์
พลังชี่รวมตัวกันเยอะขนาดนี้ ทำให้นักบู๊เหล่านั้นสังเกตเห็นทันที
"เกิดอะไรขึ้น!"
"มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันรู้สึกว่าพลังชี่รวมตัวกันเยอะขนาดนี้?"
"นั่นคือ……"
นักบู๊เหล่านั้นสังเกตเห็นความผิดปกติของทะเลสาบ
คนของห้าสำนักใหญ่ก็สังเกตเห็นเหมือนกัน
หลอหยวนป้าพูดด้วยความดีใจ:"นี่เป็นลางบอกเหตุว่าโบราณสถานกำลังจะปรากฏตัว?"
ผู้อาวุโสของสำนักต้าหลินก็แสดงความดีใจออกมา:"พลังชี่รวมตัวกันเยอะขนาดนี้ นอกจากโบราณสถานแล้ว ไม่มีใครสามารถทำได้!"
ลูกศิษย์หญิงของวังเทพหิมะก็ตื่นเต้นขึ้นมา:"นางหิมะ วังของเทพหิมะจะปรากฏแล้วใช่ไหม?"
นางหิมะมองไปที่ทะเลสาบและพูดอย่างเคร่งขรึม:"น่าจะใช่"
"ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม ถ้าวังของเทพหิมะปรากฏ ก็รีบพุ่งเข้าไปเลย"
"รับทราบ!"ลูกศิษย์ทุกคนตอบกลับทันที
หมอกที่ลอยขึ้นมาจากทะเลสาบ ค่อยๆกลายเป็นละอองน้ำ ตอนนี้พลังชี่รวมตัวกันและกลายเป็นหยดน้ำแล้ว
คาร์นอตวิลเลียมกล่าวชื่นชม:"เทพธิดาแห่งชีวิตแข็งแกร่งมากๆจริงๆ ความมหัศจรรย์แบบนี้คงมีแต่เทพเท่านั้นที่สามารถทำได้!"
หลินหยุนมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขารู้ดีอยู่แก่ใจ พลังชี่พวกนี้ไม่ได้ถูกรวบรวมมาโดยค่ายกลรวมพลัง แต่มันเป็นพลังชี่ที่มาจากวัตถุชิ้นหนึ่งที่ไม่ใช่ของที่นี่ต่างหาก
เพราะแม้แต่ค่ายกลรวมพลังก็ไม่สามารถรวบรวมพลังชี่ราวกับหยดน้ำได้ในระยะเวลาอันสั้นขนาดนี้
มีเพียงวัตถุชิ้นหนึ่งที่มีพลังชี่อยู่ในตัว ดังนั้นตอนที่วัตถุชิ้นนี้ปรากฏตัว ทำให้เกิดเป็นพลังชี่ราวกับหยดน้ำขึ้น
แต่เหตุการณ์แบบนี้ปรากฏขึ้นไม่นานนัก ถ้าวัตถุชิ้นนี้ปรากฏตัวจริงๆ พลังชี่ก็จะค่อยๆหายไป
พลังชี่ราวกับหยดน้ำ ดูเหมือนมันจะถึงจุดสูงสุดแล้ว
พื้นผิวทะเลสาบกลายเป็นกระจกสีเงิน และมันก็สะท้อนเงาพระจันทร์ที่อยู่บนท้องฟ้า ราวกับว่าพระจันทร์บนท้องฟ้า ได้ตกมาอยู่ในทะเลสาบแล้ว
คาร์นอตวิลเลียมเข้าใจทันที:"ทะเลสาบจันทร์เพ็ญ มันคือทะเลสาบจันทร์เพ็ญนี่เอง!"
ผ่านไปไม่นาน พื้นผิวทะเลสาบก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง บนพื้นผิวทะเลสาบที่เต็มไปด้วยพลังชี่ มีประตูแสงสีเงินปรากฏขึ้นและค่อยๆลอยขึ้นมาจากทะเลสาบ
ประตูแสงสีเงินนี้สูงสามเมตรกว่า กว้างสองเมตร ด้านในมืดสนิท มองไม่เห็นว่าด้านในประตูมีอะไรกันแน่
"นั่นคือทางเข้าโบราณสถานใช่ไหม?"
มีนักบู๊ตะโกนออกมาด้วยความตกใจทันที!
ฟิ๊ว!
ผู้อาวุโสของสำนักต้าหลินพุ่งออกไปเป็นคนแรก และพุ่งไปที่ประตูแสงบานนั้นทันที
ประตูแสงนั้นห่างจากชายฝั่งประมาณหลายสิบเมตร แต่ผู้อาวุโสของสำนักต้าหลินบินข้ามไปทันที
เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสของสำนักต้าหลินพุ่งออกไปแล้ว ทุกคนก็ตอบสนองได้ทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์
1...
1...
1...
1...
นิยายจีนหลายๆหรือเกือบทุกเรื่องจะจบแบบงง..เหมือนคนแต่งจบไม่เป็น..คือเนื้อเรื่องแต่งไปได้เรื่อยๆแต่หาตอนจบไม่เจอคือถ้าจะจบก็จบแบบงง..หนักสุดน่าจะเรื่องฉินหรังละครับ.ฉินหรังไปสถานที่หนึ่งได้ต้นไม้แล้วโดนระเบิดออกมาอีกทีก็1ปีผ่านไป ไปหาแม่แล้วเปลี่ยนชื่อเลยครับ จงหยู่นางเอกต้นเรื่องหายไปเลย ฉินหรังได้กลับนางฟ้า ผมนี้งงเลยคนแต่งน่าจะเมาแฟบนะ...
จบแบบงงๆครับ...