จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 983

แดนพลังของหลินหยุนนั้น ผู้บำเพ็ญพิเศษของโลกมนุษย์จะเข้าใจได้ยังไง

หมาป่าเพลิงหายใจได้เพียงชั่วครู่ เขาตะโกนด้วยสีหน้าที่ดูแย่มากๆ:"อย่าไปฟังคำพูดไร้สาระของเขา พวกเราร่วมมือฆ่าเขาพร้อมกัน!"

"อืม"เพ้าดำพยักหน้า สองมือที่ขาวใสคู่นั้นได้ยื่นออกมาจากเสื้อคลุมอีกครั้ง

สองมือของเขาวาดวงกลมกลางอากาศ นิ้วทั้งสิบกดลงไปมั่วๆ มีพลังของมิติที่มองไม่เห็นรวมตัวกันที่สองมือของเขาอย่างรวดเร็ว

"มีดแห่งมิติ!"

เพ้าดำใช้สองมือดันไปข้างหน้า ในท้องฟ้ายามค่ำคืน จู่ๆก็ปรากฏจุดเล็กๆนับไม่ถ้วน มันสว่างราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า

แต่ดวงดาวที่ส่องสว่างเหล่านั้น ทุกดวงกลับแฝงไปด้วยพลังและรังสีที่อันตรายมากๆ

"ไปเลย!"

สองมือของเพ้าดำกดลงทันที ดวงดาวที่สองสว่างสีเงินเหล่านั้น เหมือนดาวตกจำนวนมากที่พุ่งลงมาจากฟากฟ้า และโจมตีไปที่หลินหยุนทันที

เมื่อมันเข้าใกล้แล้ว ทุกคนถึงได้พบว่า แสงสีเงินเหล่านั้น เป็นมีดยาวใสๆเจ็ดนิ้วทั้งหมด

มีดยาวเหล่านี้ล้วนมาจากการรวมตัวของพลังมิติ ไม่เพียงมีพลังในการโจมตีที่รุนแรง และมันยังสามารถทะลุพลังป้องกันตัวได้อีกด้วย

มันก็เหมือนกับท่าแยกน้ำของหลินหยุน

อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับท่าแยกน้ำที่สามารถทำลายพลังป้องกันตัวและโจมตีศัตรูโดยตรงแล้ว มีดยาวเหล่านี้ห่างกันราวฟ้ากับเหว

ในขณะที่เพ้าดำลงมือนั้น หมาป่าเพลิงก็ลงมือเหมือนกัน

"สทรัมระเบิด!"

หมาป่าเพลิงมีชื่อจริงว่าสทรัมและเขาก็มีร่างภูตไฟด้วย กระบวนท่านี้เขาใช้พลังธาตุไฟของร่างภูตไฟทั้งหมด และปล่อยพลังออกมาในชั่วพริบตาเพื่อฆ่าล้างศัตรู

ร่างภูตไฟปล่อยพลังธาตุไฟทั้งหมดออกมาในชั่วพริบตา มันทรงพลังเหมือนกันระเบิดลูกใหญ่ๆเลย และอุณหภูมิของมันนั้นสูงถึงหลายฟันองศา แม้แต่เหล็กกล้าทั่วไปก็คงละลายได้อย่างง่ายดาย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลือดเนื้อของมนุษย์

หมาป่าเพลิงเคยใช้ท่าไม้ตายนี้ ทำลายฐานทัพใต้ดินหนึ่งด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

อาคารเหล่านั้นที่แข็งแกร่งมากๆจนระเบิดไม่สามารถทำลายได้ แต่กลับโดนพลังของสทรัมทำลายจนไม่เหลือซาก

ร่างกายของหมาป่าเพลิงมีเปลวไฟลุกโชนอีกครั้ง เขาเหมือนลูกไฟที่เคลื่อนที่ได้ และพุ่งไปที่หลินหยุนทันที

เมื่อเขาเข้าใกล้หลินหยุนแล้ว ร่างภูตไฟก็ระเบิดออกมาทันที พลังของมันนั้นน่ากลัวมากๆ

ตางอู่ขมวดคิ้วและพูด:"ยอดฝีมืออันดับสองและอันดับสามของประกาศมืดลงมือพร้อมกัน ปรมาจารย์หลินจะรับการโจมตีครั้งนี้ได้เหรอ?"

ฉูเหอด่าออกมาทันที:"ไร้ยางอาย ยังกล้าพูดว่าตัวเองเป็นยอดฝีมือประกาศมืดอีก พวกเขาก็เป็นแค่คนที่ชอบใช้คนเยอะรังแกคนน้อยมากกว่า!"

"ถ้าท่านประมุขอยู่ที่นี่ บางทีอาจจะช่วยปรมาจารย์หลินได้ แต่พลังของพวกเราในตอนนี้ ถึงแม้จะเข้าไปช่วย ก็ช่วยอะไรไม่ได้ อาจจะเป็นภาระด้วยซ้ำ"ตางอู่พูดด้วยความโศกเศร้า

คาร์นอตวิลเลียมนั้นมั่นใจในตัวหลินหยุนมากๆ:"โปรดวางใจ หลินหยุนไม่มีทางแพ้อยู่แล้ว!"

ยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลก เมื่อเห็นว่ายอดฝีมือทั้งสองคนร่วมมือกัน พวกเขาก็รู้สึกดีใจมากๆ

"ฆ่ามันเลย!"

"เผามันให้ตายไปเลย!"

ทุกคนตะโกนด้วยความกระหายเลือด

เทพฟ้าร้องที่ยืนอยู่ข้างๆมองดูเหตุการณ์อย่างเงียบๆ ดูเหมือนเขาไม่ได้ต้องการจะลงมือเลย

หลินหยุนมองดูมีดยาวจำนวนมากที่พุ่งลงมาโจมตีเขา เขาพูดด้วยสีหน้าปกติ:"การโจมตีระดับนี้ ทำอะไรฉันไม่ได้อยู่แล้ว"

หลินหยุนไม่ได้ตอบโต้กลับ เขายืนอยู่ที่เดิมและมองดูมีดยาวจำนวนมากที่โจมตีลงมา

เมื่อมีดยาวเหล่านั้นเข้าใกล้ร่างกายของหลินหยุนในระยะหนึ่งเมตร จู่ๆก็หายไปอย่างน่าประหลาดใจ ราวกับว่าพวกมันเป็นเม็ดฝนที่ตกลงมาจากท้องฟ้า เมื่อเผชิญหน้ากับเปลวไฟที่มีอุณหภูมิสูง พวกมันก็ระเหยและหายไปทันที

มีดยาวจำนวนมากที่โจมตีลงมา ไม่มีมีดยาวเล่มไหนสามารถโจมตีโดนร่างกายของหลินหยุนเลย เมื่อมันเข้าใกล้ร่างกายของหลินหยุนแล้ว พวกมันก็หายไปอย่างน่าประหลาดใจ

และในเวลานี้ หมาป่าเพลิงที่ร่างกายเต็มไปด้วยเปลวไฟ ก็พุ่งมาถึงด้านหน้าของหลินหยุนแล้ว

"ไอ้หนุ่ม ไปตายเถอะ!"

หมาป่าเพลิงที่อยู่ท่ามกลางเปลวไฟหัวเราะด้วยความสะใจ ระเบิดสทรัมของเขา ถ้าเข้าใกล้ศัตรูแล้ว แม้แต่ยอดฝีมือแดนเทพของชาวจีน ก็คงต้องตายอย่างแน่นอน

แม้แต่เทพฟ้าร้องกับเพ้าดำก็ไม่กล้าให้ระเบิดสทรัมของหมาป่าเพลิงประชิดตัวเหมือนกัน

ในขณะที่หมาป่าเพลิงดีใจมากๆ จู่ๆก็มีน้ำเสียงปกติดังขึ้นมา:"ไสหัวกลับไปซะ!"

หลินหยุนฟาดฝ่ามือใส่เขาทันที