จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 990

หลินหยุนใช้มือบีบหอกยักษ์ของเบเฮโมทแตกเป็นท่อนๆแล้ว เขาก็กระโจนไปข้างหน้า หมัดของเขานั้นเหมือนมังกรบ้าคลั่ง และต่อยใส่หน้าอกของเบเฮโมททันที

สีหน้าของเบเฮโมทมีแต่ความดูถูกและพูดอย่างเย็นชา:"ฮ่าๆๆ ไอ้หนุ่มชาวจีน ไม่มีใครเคยพูดกับคุณเหรอ สายเลือดเบเฮโมทถ้าถูกปลดปล่อยออกมาแล้ว จะกลายเป็นพลังป้องกันตัวที่แข็งแกร่งมากๆ? แม้แต่ท่านเทพฟ้าร้อง ถ้าไม่ได้ระมัดระวังตัวและเตรียมพร้อม ก็ไม่สามารถทำลายพลังป้องกันตัวของฉันได้"

"ใช่เหรอ?"หลินหยุนหัวเราะเบาๆ:"งั้นคุณลองดูหน้าอกของตัวเองสิ"

เบเฮโมทมองดูหน้าอกของตัวเองด้วยความสงสัย การมองครั้งนี้ ทำให้เบเฮโมทอึ้งไปเลย

"เป็นไปได้ยังไง!"

ตรงกลางหน้าอกอันกว้างของเบเฮโมท มีรูขนาดใหญ่และมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด

และมือของหลินหยุน ได้ดึงออกมาแล้ว

จู่ๆความเจ็บปวดก็ถาโถมใส่ทั่วร่างกายของเบเฮโมททันที

"อ๊าก! มันเป็นไปได้ยังไง!"

เบเฮโมทเงยหน้าขึ้นมาและตะโกนด้วยความโกรธ ร่างกายอันใหญ่โตของเขาก็ล้มลงบนพื้นทันที

ยอดฝีมือที่มีพลังป้องกันตัวแข็งแกร่งที่สุดของกาฬโลกที่ชื่อเบเฮโมทได้เสียชีวิตแล้ว!

ยอดฝีมือเหล่านั้นที่อยู่ด้านหลังของเบเฮโมท พวกเขาตกใจมากๆ:"เบเฮโมทเสียชีวิตไปแล้ว!"

"สายเลือดเบเฮโมท ได้รับฉายาว่าเป็นสายเลือดที่มีพลังป้องกันตัวแข็งแกร่งที่สุด แต่กลับโดนเขาทำลายภายในหมัดเดียว!"

"ต้องฆ่าเขาให้ตาย ไอ้หนุ่มชาวจีนคนนี้ต้องตาย!"

ยอดฝีมือทั้งหมดของกาฬโลกรู้สึกโกรธมากๆ เพราะการเสียชีวิตของเบเฮโมทกลายเป็นแรงกระตุ้นทำให้พวกเขาโกรธมากๆ

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับยอดฝีมือทั้งหมดที่พุ่งเข้ามา เส้นผมสีดำของหลินหยุนพลิ้วไสวไปตามสายลม ดาบเฮ่าเทียนเปล่งแสงสีแดงออกมาและบินมาอยู่ในมือของเขา

เขาฟันดาบไปที่ยอดฝีมือทั้งหมดที่พุ่งเข้ามา

รังสีดาบนั่น มืดฟ้ามัวดิน เหมือนช่องว่างขนาดใหญ่ที่มนุษย์ธรรมดาไม่สามารถข้ามไปได้ มันถูกขีดเส้นแบ่งระหว่างความเป็นและความตาย

ยอดฝีมือหลายสิบคนของกาฬโลก พยายามหลบการโจมตี การโจมตีด้วยดาบครั้งนี้ ทำให้พวกเขารู้สึกได้ทันทีว่าตัวเองรับมือไม่ไหว

"แข็งแกร่งมากๆ ไร้เทียนทานมากๆ!"

การโจมตีของทุกคนหยุดชะงัก แต่กลางอากาศกลับมีลูกไฟโจมตีใส่หลินหยุนทันที

หมาป่าเพลิงลงมือแล้ว

หลินหยุนเงยหน้าขึ้นมอง:"คนกระจอกๆอย่างคุณ ยังกล้าโจมตีอีกเหรอ!"

มีมือข้างหนึ่งค่อยๆยื่นออกไปบนท้องฟ้าและบีบทันที

ตูม!

ลูกไฟใหญ่เท่ากับรถยนต์ ยังไม่ทันได้เข้าใกล้หลินหยุนในระยะสิบเมตร ก็ระเบิดกลางอากาศทันที

ประกายไฟกระจายไปทั่วทิศ มันงดงามเหมือนกับปล่อยดอกไม้ไฟ

เทพฟ้าร้องกระโดดขึ้นกลางอากาศ ด้านหลังของเขาปรากฏปีกสองข้างที่มาจากสายฟ้า ร่างกายของเขาห่อหุ้มไปด้วยสายฟ้า เขาแค่ขยับนิดเดียวก็จะเกิดเสียงสายฟ้าเปรี้ยงปร้างขึ้นมา

สองมือของเขาถือค้อนสายฟ้าไว้ เขาก็ตะโกนออกมา และโจมตีใส่หลินหยุนอีกครั้ง

"ทัณฑ์อสุนีบาต"

เปรี้ยง!

มีสายฟ้าฟาดผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืน เหมือนกับความพิโรธจากสวรรค์ ทำให้ท้องฟ้ายามค่ำคืนสว่างไสวทันที

สายฟ้านั้น เหมือนกับแสงอรุณแรกของจุดเริ่มต้นฟ้าดิน มันมีพลังที่สามารถทำลายทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ได้

"ท่านเทพฟ้าร้องลงมือแล้ว รีบหลบเร็วๆ!"

ยะโซควบคุมกระบี่ยักษ์ สองมือของเขายกขึ้น:"สวรรค์ตัดสิน!"

มีสีขาวปกคลุมดาบยักษ์นั้นเอาไว้ ทำให้รังสีดาบยักษ์พุ่งสูงขึ้นสามฟุต และมันก็ทรงพลังมากๆ

ในเงามืด มีศีรษะที่มีเขี้ยวยาวโผล่ออกมา มันคือสัตว์ร้ายจากนรกที่เกียโรเชิญออกมา มันขยับมาอยู่ด้านหลังของหลินหยุนอย่างเงียบๆ

โซโรที่เป็นนักเวทย์ระดับสูงเสกพายุทอร์นาโดขนาดใหญ่ออกมา ทำให้ก้อนหินและฝุ่นโดนดูดเข้าไปในพายุ และมันต้องการที่จะดูดร่างกายของหลินหยุนเข้าไปด้วย

ยอดฝีมือหลายสิบคนโจมตีหลินหยุนพร้อมกัน ถึงแม้หลินหยุนจะแข็งแกร่งมากๆ แต่ก็ไม่สามารถหลบการโจมตีทั้งหมดได้

อย่างไรก็ตาม เขาคือมหากษัตริย์ชางฉองและเขาก็ไม่เคยกลัวอะไรอยู่แล้ว!

หลินหยุนกระโดดขึ้นกลางอากาศ และตะโกนทันที:"ท่าสยบเขา!"

หลินหยุนต่อยหมัดใส่ค้อนสายฟ้าทันที

ตูม!

ค้อนสายฟ้าโดนแรงปะทะจนปลิวออกไปอีกครั้ง แต่หลินหยุนก็โดนแรงปะทะและตกลงที่พื้นอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม ขณะอยู่กลางอากาศ หลินหยุนหันหลังกลับมาอย่างคล่องแคล่วและเหลือเชื่อ และลงมายืนอยู่ด้านหลังยอดฝีมือทุกคน และต่อยหมัดหนึ่งไปยังศีรษะของนักเวทย์ระดับสูงโซโรทันที

ตูม!

เขาปักคฑาฟาโรห์ที่อยู่ในมือลงพื้นทันที และสองมือของเขาก็ยกขึ้นสูงราวกับว่าเขากำลังกราบไหว้เทพเจ้า

มีร่างของชายชราที่ใส่เสื้อผ้าแปลกๆคนหนึ่ง จู่ๆก็เดินออกมาจากคฑาฟาโรห์ และยืนอยู่กลางอากาศ เขาหันหน้าไปที่หลินหยุนแล้วสองมือจับหน้าอก มือขวาแตะที่ไหล่ทั้งสองข้างและหว่างคิ้ว เหมือนกับเขากำลังอธิษฐาน

ดวงตาทั้งสองข้างของหลินหยุนเปล่งประกายทันที และตะโกนอย่างเย็นชา:"แค่วิญญาณชั่วๆตนหนึ่ง ไม่ยอมซ่อนตัวเอาไว้ ยังกล้าที่จะมาต่อสู้กับฉันอีก"

"วันนี้ฉันจะทำลายวิญญาณชั่วๆให้แตกสลายไปเลย!"

วิญญาณของฟาโรห์ตัวนี้ยื่นมือทั้งสองข้างออกมา และมีแสงสีขาววงกลมหลายๆอันล้อมรอบตัวเขาเอาไว้

จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่หลินหยุนทันที

มีลำแสงอันหนึ่ง พุ่งออกมาเร็วเหมือนกับเลเซอร์ จู่ๆก็พุ่งไปโจมตีหลินหยุนทันที

มีอาวุธชิ้นหนึ่งของยอดฝีมือจากกาฬโลก ไม่ทันระวังและสัมผัสโดนแสงสีขาวนี้ ทำให้อาวุธสลายกลายเป็นไอน้ำทันที

"มันเป็นไปได้ยังไง?"

"มันโอเวอร์เกินไปหรือเปล่า!"

ยอดฝีมือทั้งหมดรีบหยุดการโจมตีทันที และหลบแสงสีขาวนี้

หลินหยุนใช้นิ้วมือชี้ออกไป และมีแสงสีขาวพุ่งออกไปเหมือนกัน

แสงสีขาวทั้งสองอันปะทะกันกลางอากาศ และมีเสียงฉึกๆๆดังขึ้น มันเหมือนกับเหล็กที่ถูกเผาจนร้อนและถูกจุ่มเข้าไปในน้ำ

แสงสีขาวของวิญญาณฟาโรห์ค่อยๆหายไป เพ้าดำพยายามปล่อยพลังทั้งหมดออกมา แต่มันก็สู้พลังทิพท์ในร่างกายของหลินหยุนไม่ไหว

เอื้อก!

เพ้าดำกระอักเลือดสดออกมาและโดนหน้ากากตัวเอง

วิญญาณฟาโรห์ที่อยู่กลางอากาศก็โดนแสงสีขาวของหลินหยุนทะลุผ่านไปทันที วิญญาณได้กลายเป็นควันสีฟ้าและโดนสายลมพัดหายไป

เทพฟ้าร้องถือค้อนยักษ์เอาไว้และกลับมายังสนามรบอีกครั้ง

เมื่อเห็นเพ้าดำพ่ายแพ้ สีหน้าของเทพฟ้าร้องแสดงความหวาดกลัวออกมา

"นั่นเป็นพลังวิญญาณชั่วร้ายหลายพันปีของฟาโรห์และมันเป็นพลังปริภูมิที่ฟาโรห์แต่ละสมัยได้รวมพลังกันเอาไว้ แต่มันกลับโดนไอ้หนุ่มคนนั้นทำลายได้อย่างง่ายดาย!"

"ถ้าไม่กำจัดไอ้หนุ่มคนนี้ เขาต้องกลายเป็นศัตรูที่น่ากลัวที่สุดของโลกตะวันตกอย่างแน่นอน!"

"ยังไงก็ห้ามให้ชาวจีนมียอดฝีมือแข็งแกร่งที่ขนาดนี้!"

เทพฟ้าร้องตะโกนทันที:"รับพลังโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของฉัน หมื่นฟ้าผ่าพิฆาตโลก!"