จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 994

หลินหยุนยืนอยู่ข้างหน้าผลไม้รวมทิพย์ และมองมนุษย์ลิงห้าตัวที่กำลังจ้องมองตัวเองอยู่

"ในเมื่อพวกคุณเลือกที่จะหลบซ่อนตัวอยู่บนโลกใบนี้ พวกคุณไม่ควรเปิดเผยตัวตนเพราะผลไม้รวมทิพย์เลย"

ขณะพูดดาบเฮ่าเทียนก็บินมาอยู่ที่มือของหลินหยุน

หลินหยุนถือดาบด้วยมือเดียว และโจมตีทันที

ดาบฟันออกไป ลมกระโชกแรงทันที พุ่งไปข้างหน้าราวกับฟ้าผ่า

ดาบเปล่งแสงสีแดงออกมา แสงยาวเก้าฟุต และเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังที่ไม่อาจต้านทานได้ พุ่งใส่มนุษย์ลิงห้าตัวทันที

"เจี๊ยกๆๆ!"

มีมนุษย์ลิงสองตัวคำรามออกมา แต่พวกมันไม่ยอมหลบ และเตรียมที่จะจับดาบของหลินหยุนด้วยมือเปล่า

ฉึก!

มีเสียงฉึกดังขึ้น แขนของมนุษย์ลิงสองตัวนั้นโดนดาบเฮ่าเทียนตัดขาดทันที

หลินหยุนยิ้มอย่างเย็นชา:"พวกคุณคิดว่าดาบของฉันอ่อนแอขนาดนั้นเลยเหรอ?"

มนุษย์ลิงที่สามารถรับการโจมตีของยอดฝีมือขั้นปรมาจารย์ได้อย่างสบายๆ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับดาบเฮ่าเทียนของหลินหยุน พวกมันดูอ่อนแอมากๆเหมือนกับกระดาษ

เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้มนุษย์ลิงที่เหลืออีกสามตัวโกรธทันที พวกมันเงยหน้าคำราม และพุ่งมาหาหลินหยุนทันที

ฉึก!

ดาบเฮ่าเทียนฟันออกไปอีกครั้ง ศีรษะของมนุษย์ลิงสามตัวนั้นถูกตัดขาดออกจากกัน ศีรษะพุ่งขึ้นบนฟ้าและมีเลือดไหลเต็มพื้น

"เจี๊ยก!"

มีมนุษย์ลิงจำนวนมากพุ่งมาหาหลินหยุนทันที และมีมนุษย์ลิงจำนวนไม่น้อยไม่ยอมโจมตียอดฝีมือของกาฬโลกอีก

"ถึงแม้พวกคุณจะเข้ามาพร้อมกัน ฉันก็ไม่กลัวอยู่แล้ว!"

หลินหยุนโยนดาบเฮ่าเทียนไปบนฟ้า และใช้มือเปลี่ยนกระบวนท่าดาบทันที

แสงสีแดงบนดาบเฮ่าเทียนเปล่งประกายมากขึ้น และดาบก็ส่งเสียงกึกก้องไปทั่ว

ฟิ๊ว!

ดาบเฮ่าเทียนโจมตีออกไปหนึ่งครั้ง ก็มีศีรษะของมนุษย์ลิงสามตัวพุ่งขึ้นบนฟ้า

หลินหยุนฆ่ามนุษย์ลิงอย่างเมามัน เขาไขว้มือข้างหนึ่งไว้ด้านหลัง และมีดาบเฮ่าเทียนปกป้องร่างกายเขาอยู่ เขาพุ่งเข้าไปในกลุ่มของมนุษย์ลิงทันที

มนุษย์ลิงพวกนั้นบ้าคลั่งและพุ่งเข้ามาหาหลินหยุนอย่างไม่หยุดหย่อน อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเข้าใกล้หลินหยุนในระยะสองเมตร ก็จะโดนดาบเฮ่าเทียนสังหารทันที

มนุษย์ลิงทั้งหมดต่างพุ่งความสนใจมาที่หลินหยุนเพียงคนเดียว มนุษย์ลิงไม่ไปโจมตีคนอื่นๆอีกเลย

ยอดฝีมือของกาฬโลกที่ไม่มีคู่ต่อสู้ มองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้พวกเขาตกใจมากๆ

ตางอู่พูดด้วยสีหน้าตกตะลึง:"สิบก้าวสังหารหนึ่งคน ผ่านไปพันลี้ก็ไม่มีใครหยุดเขาได้ สมัยก่อนที่หลี่ไป๋เคยอธิบายเทพดาบ ก็คงจะเป็นแบบนี้!"

ฉูเหอเปล่งเสียงเย็นชาออกมา:"หลี่ไป๋พูดถึงเทพดาบ คงเทียบปรมาจารย์หลินที่เป็นเทพสังหารไม่ได้ ตอนนี้ปรมาจารย์หลินหนึ่งก้าวสังหารหนึ่งตัว!"

"เมื่อสักครู่ตอนที่ฉันต่อสู้กับมนุษย์ลิง พลังและความแข็งแกร่งของพวกมันเทียบเท่ายอดฝีมือขั้นปรมาจารย์เลย"

"ตอนนี้ปรมาจารย์หลินสังหารยอดฝีมือขั้นปรมาจารย์ได้ง่ายๆเหมือนขยี้มดตัวเล็กๆเลย!"

ยอดฝีมือของกาฬโลกตกตะลึงจนอึ้งไปเลย

"ท่านเทพแห่งสว่างที่เคารพที่เคารพ มนุษย์ลิงพวกนั้นแข็งแกร่งกว่ายอดฝีมือที่ปลดปล่อยสายเลือดเบเฮโมทอีก แต่มนุษย์ลิงพวกนี้เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเขา มนุษย์ลิงพวกนี้เหมือนเด็กทารกที่ไม่ทางต่อสู้เลย"

"หลินชางฉองคนนี้ แข็งแกร่งมากๆจนน่ากลัว!"

เพ้าดำถอนหายใจและพูด:"หลังจากวันนี้เป็นต้นไป สามสุดยอดฝีมือของกาฬโลกก็เป็นแค่ตัวตลกเท่านั้น!"

"ชื่อของหลินชางฉอง จะกลายเป็นตำนานคนต่อไป!"

เมื่อพูดจบ เพ้าดำก็มองไปที่เทพฟ้าร้องทันที

เทพฟ้าร้องมองดูหลินหยุนที่เหมือนกับเทพสังหารลงมายังโลกมนุษย์ ทำให้เขาพูดอะไรไม่ออก

ตำนานของเขาในกาฬโลกเมื่อเทียบกับเทพสังหารของไอ้หนุ่มชาวจีนคนนี้ ตำนานของเขาดูอ่อนแอมากๆ

"มีเพียงยอดฝีมือที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ถึงจะคู่ควรกับตำนานจริงๆ!"

มีเงาสีดำบินผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืน และกระโดดลงอีกยอดเขาหนึ่งอย่างเงียบๆ

คนๆนี้คือเถ้าแก่ของโรงแรมขนาดเล็กที่อยู่ด้านนอก เขาคือจอร์จที่เป็นยักษ์แปดนิ้ว

จอร์จมองเห็นหลินหยุนสังหารมนุษย์ลิงอยู่ในหุบเขา สายตาของเขาเป็นประกาย และมองไปรอบๆบริเวณ

"ซีซาร์ ถ้าคุณยังไม่ยอมออกมา คนของคุณก็จะโดนหลินชางฉองสังหารจนหมดอย่างแน่นอน!"

จอร์จเผยรอยยิ้มเย็นชาออกมา