จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 3

“ พอแค่นั้นแหละ!”

เสียงชายชราดังขึ้น

คนกลุ่มหนึ่งเดินออกมาจากทางห้องโถงด้านหลัง โดยมีชายชราอายุประมาณ 60ปีสวมชุดจีนคอปกสีดำเดินนำออกมา ด้านข้างมีชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีใบหน้าคล้ายกับลู่ไป๋ แต่ดูเป็นผู้ใหญ่กว่า เขาเดินตามออกมาด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

“ จ้าวเทียนนายเป็นยังไงบ้าง ” ลี่เฟยที่เดินตามหลังชายชราอยู่ ก็ได้วิ่งมาหาจ้าวเทียนทันทีด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นจ้าวเทียนไม่ได้รับบาดเจ็บเธอก็หันไปหาลู่ไป๋ทันที

“ นายกล้ารังแกเพื่อนฉัน ในร้านของฉันเหรอ” เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเอาเรื่อง แต่เมื่อมองเห็นแก้มที่บวมบูดของลู่ไป๋ ก็หลุดขำออกมาเล็กน้อย

“ หนอย…ยัยนี่!” ลู่ไป๋กัดฟันด้วยความอาย เขายกมือขึ้นจะตบลี่เฟย

“ หยุด!...ยังอับอายไม่พออีกเหรอ ” ชายหนุ่มที่อยู่ข้างชายชราร้องห้ามด้วยความโกรธ เขาเดินเข้ามาดูอาการของน้องชาย และถามถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ชายหนุ่มคนนี้คือลู่เหยียน เป็นลูกชายคนโตตระกูลลู่ ดูแลธุรกิจทั้งหมดของตระกูลในด้านยาจีน วันนี้ที่มาพบผู้เฒ่าลี่หยางปู่ของลี่เฟย เพื่อที่จะคุยถึงความร่วมมือในอนาคต และเสนอเงื่อนไขบางอย่าง

หลังจากที่เขาได้ฟังเรื่องราวจากน้องชาย ก็ได้เดินมาหยุดตรงหน้าจ้าวเทียน

แววตาเย็นชามองไปที่จ้าวเทียนด้วยท่าทีคุกคาม แล้วพูดขึ้น

“ นายกล้าลงมือกับน้องชายฉัน นี่คิดถึงผลของมันหรือป่าว”

…

จ้าวเทียนไม่ได้ตอบอะไร เขายังคงยืนมองกลับไปอย่างเฉยชา ไม่ได้แสดงท่าทีหวาดกลัว

“ ดี…หวังว่าแกคงไม่เสียใจ ” ลู่เหยียนพูดเสร็จก็พาพวกลู่ไป๋เดินไปหาปู่ของลี่เฟย

“ ท่านลี่ ผมต้องขออภัยในความไร้มารยาทของน้องชายด้วย” เขาพาน้องชายมาก้มหัวขอโทษชายชรา

“ ไม่เป็นไรหรอก เรื่องทะเลาะของคนหนุ่มสาวฉันไม่ถือสาหรอก” ปู่ของลี่เฟยตอบด้วยท่าทีสบายๆ

“ งั้นผมคงต้องขอตัวก่อน ” ลู่เหยียนพูดขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะพาคนของเขาออกจากร้าน เพียงแต่ตอนที่เดินผ่านลี่เฟยนั้น เขาหยุดมองเธอด้วยท่าทีสนใจครู่หนึ่งก่อนไป

“ หลานพาเพื่อนไปคุยกันด้านในเถอะ ” ชายชราพูดกับลี่เฟย ก่อนจะเดินนำเข้าไปด้านในร้าน

ด้านนอกร้านสมุนไพรตระกูลลี่

“ พี่ใหญ่ต้องล้างแค้นให้ผมนะพี่ ” ลู่ไป๋พูดขึ้นด้วยความโกรธแค้น

“ ฉันรู้แล้ว…ฉันไม่ปล่อยให้คนที่มาลูบคมตระกูลลู่มีชีวิตอยู่สบายหรอก ” ลู่เหยียนเอ่ยตอบ พวกเขาเดินขึ้นไปนั่งบนรถหรูที่จอดรอรับอยู่

“ ฟังฉันนะ นายจะจัดการจ้าวเทียนยังไงก็ได้ แต่อย่าให้ถึงตาย ดีที่สุดคือให้ไอโง่จางถงเป็นคนลงมือเอง ” ลู่เหยียนสั่งน้องชาย ตอนที่เขาเดินออกมาพร้อมกับผู้เฒ่าลี่ เป็นตอนที่บอดี้การ์ดจะล้วงปืนออกมาพอดี

“ ทำไมละครับพี่ใหญ่ ในเมืองนี้ยังจะมีคนปกป้องมันอีกเหรอ ” ลู่ไป๋ถามขึ้นด้วยความสงสัย

“ ฉันบอกไม่ได้…นี่เป็นความลับสุดยอดที่รู้กันเพียงไม่กี่คน ”

“ นายจำไว้เพียงอย่างเดียว ในเมืองนี้ตระกูลไหนเป็นคนลงมือฆ่าจ้าวเทียนกับน้องสาว ก็จะลงนรกตามพวกมันไปด้วย ” ลู่เหยียนพูดขึ้นด้วยสีหน้าลึกลับ เขานึกไปถึงความลับที่พ่อบอกเขา วันที่ครอบครัวของจ้าวเทียนล้มละลาย

“ เอ่อ…แล้วผมต้องทำยังไง ” ลู่ไป๋ถามขึ้น

“ นี่มันง่ายมาก…นายแค่ไปบอกจางถงว่าตระกูลลี่จะช่วยเหลือจ้าวเทียนก็พอ ” ลู่เหยียนยิ้มขึ้นอย่างชั่วร้าย “ หลังจากนั้นพวกเราก็รอดูเรื่องสนุก ”

“ ได้เลยพี่ใหญ่ ผมกลับบ้านไปจะติดต่อจางถงทันที ” ลู่ไป๋พูดขึ้น เขาแทบรอไม่ไหวแล้ว

“ ดีที่สุดคือไอโง่จางถงมันเป็นคนฆ่าจ้าวเทียนเอง พวกเราได้ถือโอกาสกำจัดตระกูลจางออกไปด้วยเลย เมืองนี้จะได้เป็นของตระกูลเรา ” ลู่เหยียนพูดขึ้นด้วยความคาดหวัง

ห้องโถงด้านในตระกูลลี่

“ คุณปู่นี่เพื่อนหนูเอง จ้าวเทียน ” ลี่เฟยแนะนำตัวจ้าวเทียนกับปู่ของเธอ

บนโต๊ะน้ำชา ผู้เฒ่าตระกูลลี่กำลังนั่งจิบน้ำชาอยู่ด้านข้างหลานสาว ด้วยท่าทีสงบ สายตาของท่านกำลังพิจารณาจ้าวเทียนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ทางด้านหลังของชายชรานั้นมีบอดี้การ์ดมือดียืนอยู่สองคน

“ ฮ่า ฮา หลานสาวฉันเล่าเรื่องเธอให้ฟังเยอะแยะไปหมด นับว่าเป็นเด็กหนุ่มที่เก่งจริงๆ จากที่หลานสาวฉันบอกมา เธอคงจะฝึกฝนถึงขั้นนักสู้ระดับ7แล้วใช่ไหม ” ชายชราพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี

“ สวัสดีครับท่านลี่ ” จ้าวเทียนทำความเคารพด้วยท่าทีสุภาพ นี่คงเป็นปู่ของลี่เฟย ที่เป็นคนฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ให้เธอตั้งแต่เด็ก ทั้งยังเป็นผู้ที่สร้างกิจการทุกอย่างมาจากสองมือของท่านเองโดยไม่พึ่งพาผู้ใด เขาจึงอดไม่ได้ให้รู้สึกเคารพนับถือชายชราคนนี้

“ เธอเรียกฉันว่าปู่ลี่ก็ได้…ฉันไม่ถือหรอก ” เนื่องจากเขารักและเอ็นดูหลานสาวมาก จึงเผื่อแผ่ไปยังเพื่อนสนิทของหลานสาวด้วย

แววตาเฉียบคมของจ้าวเทียนเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อมองไปที่อกด้านขวาของชายชรา เหมือนสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง แต่เขาก็เลือกที่จะไม่พูดอะไร