ตอนที่10สาวน่ารักขี้อาย
เวลาผ่านไปครึ่งเดือนช่วงนี้สงบสุขมากเพราะว่าช่วงนี้หลิวมี่เหอไม่ได้มาหาเรื่องนาง
ชูเซี่ยก็ไม่ได้เจอหน้าหลี่เฉินเย่นมานานเพราะตั้งแต่วันที่ทิ้งถ้วยยานั้นแล้วเขาก็ไม่เคยปรากฏตัวที่เรือนรูหยี้หลี่เฉินเย่นกับหลิวมี่เหอไม่ได้มาหาเรื่องชูเซี่ยเลยได้อยู่อย่างสบายใจ
หลังจากเพิ่งกินอาหารเช้าเสร็จก็มีสาวใช้มาแจ้งให้ชูเซี่ยแต่งตัวเรียบร้อยเพราะว่าท่านอ๋องจะพานางไปเข้าเฝ้าไทเฮา
ชูเซี่ยตื่นตระหนกเล็กน้อยไทเฮานะผู้เป็นคุณแม่ของฮ่องเต้นางไม่รู้เรื่องมารยาทในพระราชวังของยุคนี้กลัวเข้าไปแล้วจะต้องสร้างเรื่องน่าขันแน่แต่นี่ไม่ใช่จุดสำคัญสิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือถ้าทำให้ไทเฮาไม่พอใจขึ้นมานางตายแน่
แม่นมเห็นนางมีสีหน้าตื่นเต้นจึงยิ้มว่า“ท่านหญิงไม่ใช่เข้าเฝ้าไทเฮาเป็นครั้งแรกจะกลัวอะไรเจ้าค่ะ”
ชูเซี่ยตอบอย่างสงสาร“ก่อนหน้านี้ยังมีฮองเฮาช่วยอยู่แต่ตอนนี้ท่านออกไปทำบุญที่วัดในใจข้าจึงหวาดกลัวมาก”
แม่นมตอบว่า“ไม่ต้องห่วงเจ้าค่ะหม่อมฉันคอยอยู่ข้างๆเตือนท่านหญิงอีกอย่างแม้ว่าไทเฮาทรงเข้มงวดแต่ท่านก็ไม่ด่าคนโดยไม่มีสาเหตุอาจจะแค่สอบถามเรื่องสามีภรรยากันก็เท่านั้นเองเจ้าค่ะเพราะว่าท่านกับท่านอ๋องแต่งงานมาหนึ่งปีแล้วท่านหญิงยังไม่ได้ตั้งครรภ์ไทเฮาทรงรีบร้อนอยู่เจ้าค่ะ”
ชูเซี่ยถอนหายใจหลี่เฉินเย่นเกลียดนางขนาดนี้อย่าว่าแต่งงานไปหนึ่งปีต่อให้เป็นสิบปีก็ไม่มีลูกหรอกเพราะเขาไม่เคยมาหานางที่จริงนางก็ไม่อยากให้เขามาที่นี่เพราะว่านางมีคติในเรื่องทางเพศว่าคนสองคนต้องรักกันถึงจะนอนด้วยกันได้นางไม่ยอมหลับนอนกับผู้ชายที่ไม่ได้รัก
แต่นึกถึงคืนที่เพิ่งข้ามภพมานั้นหัวใจของนางก็เต้นเร็วขึ้นมาช่างเถอะเรื่องนั้นก็ถือว่าจ่ายเงินหา‘คุณชาย’มานอนแล้วกันไหนๆก็ไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว
ไม่ว่านางจะไม่เต็มใจเพียงใดแต่นางก็ยังต้องไปแต่งตัวนางสวมชุดพระชายาเอกสีแดงเมื่อเห็นชุดนั้นนางก็อดชื่นชมการเย็บปักถักร้อยบนเสื้อผ้าของสมัยนี้ไม่ได้ในโลกนี้มีฝีมือเก่งกาจแบบนี้ได้อย่างไรนางมองร่างที่อยู่ในกระจกทองแดงสาวคนนี้อายุสิบเจ็ดผิวขาวจนมองไม่เห็นรูขุมขนดวงตาดำสนิทและสดใสเหมือนหินออพซีเดียนจมูกโด่งและกลมริมฝีปากเป็นสีแดงเปร่งประกายเวลายิ้มฟันขาวๆก็ปรากฏออกมาช่างเป็นสาวสวยจริงๆส่วนชูเซี่ยที่อยู่ยุคใหม่ก็เป็นสาวสวยเหมือนกันแต่นางไม่สนใจเรื่องการแต่งกายสักเท่าไหร่ชอบใส่ชุดสีเข้มใส่แว่นตาขอบดำเสมอจนดูเหมือนอายุแก่ๆที่จริงแล้วไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ชอบแต่งตัวหรอกแต่หลังจากอกหักกับผู้ชายแล้วนางจึงซ่อนตัวเองไว้ในเกาะป้องกันของตนไม่อยากยุ่งกับผู้ชายอีก
“ท่านหญิงสวยจังเลย”แม่นมกับเสี่ยวจี๋ชื่นชม
สาวใช้ที่ชื่อเสี่ยวซีเอาเสื้อคลุมมาให้ชูเซี่ยและมัดสายด้วยยิ้มว่า“แน่นอนอยู่แล้วในตำหนักอ๋องนี้มีแต่หน้าตาแม่หญิงฉ่ายเวินถึงจะเทียบกับพระชายาเอกได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...