ตอนที่9คนน่าสงสาร
จริงๆแล้วชูเซี่ยอยากทราบเรื่องฉ่ายเวินจากปากของท่านอ๋องนางอยากทราบว่าเขาคิดยังไงกับเรื่องฉ่ายเวินตกลงไปในทะเลสาบคิดพักนึงนางจึงเอ่ยถามว่า“ท่านอ๋องข้าขอคุยกับท่านสองต่อสองหน่อยได้หรือไม่?”
หลี่เฉินเย่นเห็นเธอทำตัวเหมือนแต่ก่อนที่พยายามทำทุกวิธีทางเพื่อหาโอกาสอยู่กับเขาสองต่อสองแล้วตั้งใจล่อลวงเขาจึงยิ้มเย็นชาว่า“ข้าคิดว่าเจ้าจะเปลี่ยนไปหลังจากผ่านเรื่องนี้คิดไม่ถึงเลยเจ้ายังเหมือนเดิมอยู่ข้าไม่มีอะไรจะคุยกับเจ้าเจ้าควรทำตัวให้ดีไม่งั้นข้าจะไม่ปล่อยเจ้าง่ายๆเหมือนวันนี้”พูดจบก็ออกไป
มี่เหอจ้องนางแววตาแฝงไปด้วยความย่ามใจ
“ท่านพี่อยากจะคุยกับท่านอ๋องหรือได้แต่ต้องรอให้ฉ่ายเวินฟื้นขึ้นมาก่อนเท่านั้น”
เธอจงใจถามอย่างเบาๆ“เพียงแต่ฉ่ายเวินจะฟื้นขึ้นมาได้หรือไม่”
มี่เหอยิ้มสายตามีความเยาะเย้ยอยู่“หมอเทพจูเก๋อก็เคยบอกว่าฉ่ายเวินไม่มีวันฟื้นขึ้นได้แล้วท่านพี่คิดว่านางจะฟื้นมาได้หรือไม่ถึงแม้ท่านพี่จะบอกกับท่านอ๋องเป็นร้อยครั้งว่าท่านพี่ไม่ได้ทำแต่หลักฐานชัดเจนอยู่ท่านอ๋องจะเชื่อการสารภาพของท่านพี่คนเดียวหรือไม่ท่านพี่ควรรู้ตัวไว้อย่าก่อเรื่องอีกไม่เช่นนั้นชีวิตนี้อย่าคิดจะมีความสงบสุขอีกแน่นอนถ้าฉ่ายเวินมีวันฟื้นขึ้นได้และบอกว่าใครเป็นฆาตกรความสงสัยในตัวพี่จึงจะหมดมลทิน”
คำพูดที่เต็มไปด้วยการประชดและขู่ขวัญไม่ได้ทำให้ชูเซี่ยโกรธแต่นางกลับดีใจมากที่ได้รับข้อมูลเหล่านี้นั่นแสดงว่าหลังฉ่ายเวินฟื้นขึ้นมาก็จะได้รู้ว่าใครเป็นฆาตกรถึงตอนนั้นนางก็ไม่ต้องแบกภาระของฆาตกรอีก
มี่เหอมองดูสีหน้าที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาของชูเซี่ยก็คิดว่าแผนตัวเองได้ผลแล้วจึงไม่อยากพูดกับนางอีกเลยพูดว่า“วันนี้ท่านพี่ตบหน้าข้าข้าจะจำไว้ในใจและคืนกลับให้เป็นสองเท่าในอนาคตแน่นอน!”พูดจบหันมองไปสาวใช้คนนั้นอย่างโกธรจัดและสั่งว่า“ไสหัวไป!!อีนางโง่!!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...