ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 218

ตอนที่218 เลื่อนเวลาแต่งงาน

หลี่อวิ่นกังเห็นชูเซี่ยและจูฟางหยวนยกของมาเยอะมากและมองดูอย่างงงๆ “มาก็มาเถอะจะเอาของมาเยอะทำไมเนี่ย?”

จูฟางหยวนกำลังจะบอกว่าเอามาขายแต่ก็ได้ยิน หลี่อวิ่นกังสั่งพ่อบ้าน“เอาของไปเก็บไว้ที่ของเก็บของซะ”

จากนั้นก็จับมือจูฟางหยวนไว้และพูดขอบคุณว่า: “จูฟางหยวนเจ้านี้ดีจริงๆ เมื่อวานพ่อบ้านบอกข้าว่าต้องไปซื้อของพวกนี้ วันนี้เจ้าก็ส่งมาใหข้าแล้ว แต่ว่าข้าก็เอาของเจ้ามาอย่างเดียวไม่ได้ วันนี้อยู่กินข้าวที่นี้สิ เป็นการขอบคุณแล้วกัน”

จูฟางหยวนมองอย่างงงๆ“นี้……ของพวกนี้ ข้ากำลังจะ……”

“ข้ารู้ว่าเจ้าจะส่งให้ข้าข้าก็จะรับไว้แล้วกัน มา เข้ามาพูดกันก่อนสิ” หลี่อวิ่นกังลากเขาเข้าไป

จูฟางหยวนอยากร้องไห้มาก มองดูชูเซี่ยทำหน้าร้องไห้ ชูเซี่ยแอบยิ้มทำท่าทางปากว่า: “สมน้ำหน้า”

ผ่านไปหลายวันจากการตากแดด บวกกับชูเซี่ยใช้การฝั่งเข็ม เสี่ยวจวินจูก็ดีขึ้นมามากแล้ว

หลี่อวิ่นกังสองสามีภรรยาก็ขอบคุณชูเซี่ยและบอกว่าจะให้อันยี่เรียกนางว่าแม่บุญธรรม

ชูเซี่ยก็ตอบตกลง นางยิ้มและคิดตัวเองก็มีลูกสี่คนเลยสิ

ผ่านไปสองวัน ผลทดลองออกมาแล้ว

พยาธิมีปฏิกิริยาต่อร่างกายสิ่งมีชีวิตแต่ในเนื้อก็มีเหมือนกันแต่จะช้ากว่า ชูเซี่ยคัดออกมาอย่างระมัดระวัง มีแค่หนอนเล็กน้อย

หนูตายไปแล้ว ก่อนตายก็ปล่อยหนอนไปสามตัวก็เปลี่ยนเป็นหลายร้อยตัว

“นี่แสดงว่าอะไร?”เชียนซานถาม

ชูเซี่ยถอนหายใจ“ก็แสดงว่าข้าเดาไว้ไม่มีผิด มีคนกำลังควบคุมอาการของไทเฮาไว้ คนข้างกายท่าน มีหนอนบ่อนไส”

ปฏิกิริยาในร่างกายสิ่งมีชีวิตเคลื่อนไหวเร็วขนาดนี้ไทเฮาน่าจะตายแล้วแต่ว่าตอนนี้ยังมีชีวิตอยู่แสดงว่าต้องมีคนควบคุมอยู่เบื้องหลัง

“เอาเนื้อไปไว้ที่เดิมและรอดูอีกสองสามวัน”ชูเซี่ยพูด

“เจ้าค่ะ!”เชียนซานเอาเนื้อที่เหม็นไปไว้ที่เดิม

ผ่านไปสองสามวัน ชูเซี่ยก็มาตรวจสอบอีกที เห็นว่าพยาธิหายไปหมดแล้ว น่าจะตายแล้วกลายเป็นน้ำ

“เผาซะ!”ชูเซี่ยสั่งเชียนซาน

เชียนซานถามอย่างสงสัยว่า: “ทำไมไม่เห็นแล้วเจ้าค่ะ?”

“พยาธิแบบนี้จะอยู่ในร่างกายสิ่งมีชีวิตเท่านั้น ถ้าตายแล้วพยาธิก็ตายด้วยก็คือถ้าผ่าตัดก็จะไม่เห็นอะไรเลย”ชูเซี่ยพูด

“นี่จะทำลายหลักฐานด้วยเหรอ?”เชียนซานตกใจมาก

“ใช่ นี่ก็คือสิ่งที่น่ากลัวที่สุดของพยาธิตัวนี้”

เชียนซานเผาเนื้อนั้นทิ้งตามคำสั่งของชูเซี่ย“งั้นตอนนี้จะทำอย่างไรเจ้าค่ะ?”

ชูเซี่ยพูด: “ข้าจะทดลองการถอนพิษออกหวังว่าจะฆ่าพยาธิพวกนี้ให้หมด เจ้าจับหนูต่อไปแล้วกัน”

“เฮ้อ ตอนนี้ข้ากลายเป็นนักจับหนูแล้ว”เชียนซานพูด

ชูเซี่ยคิดว่าน่าจะถึงเวลาที่จะบอกเรื่องนี้กับฮ่องเต้แล้ว

แต่ว่าในวังมีหนอนบ่อนไส ถ้าพูดในวังกลัวเข้ามาแอบฟังก็บอกเชียนซานว่า: “พอเจ้าจับหนูเสร็จแล้ว เข้าวังให้ฮ่องเต้พรุ่งนี้ออกมาหาข้าที่เจิ้นโกหวังฟูหน่อย ข้ามีเรื่องจะบอกเขา”

เชียนซานตอบว่า: “เจ้าค่ะ เดี๋ยวข้าจะเข้าวัง”

ชูเซี่ยคิด“ไม่ต้องแล้ว เจ้าอย่าไปหาฮ่องเต้โดยตรง เจ้าไปพูดกับลู่หนิงให้ลู่หนิงพูดกับฮ่องเต้อย่างลับๆ อย่าให้คนไหนรู้เด็ดขาด จากนั้นให้เขาหาข้ออ้างออกวัง”

“ทำไมล่ะเจ้าค่ะ?”เชียนซานถามอย่างสงสัยว่าทำไมต้องทำให้เรื่องวุ่นวาย?

ชูเซี่ยก็นึกขึ้นได้ว่าเรื่องที่ตัวเองสงสัยยังไม่ได้บอกเชียนซานก็บอกเรื่องทุกอย่างให้นางฟัง