ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 219

ตอนที่219 มงคลคู่มาที่บ้านพร้อมกัน

ลู่หนิงพูดอย่างเท่แต่ว่าตอนนี้เรื่องสำคัญต้องบอกฮ่องเต้ดังนั้นเขาก็รีบพุ่งไปข้างหน้าจับมือเชียนซานไว้และพูดว่า: “ไม่ว่ายังไงข้าไม่ปล่อยเจ้าไปง่ายๆหรอก”

“แค่รอไปอีกหนึ่งปีไม่นานหรอก”เชียนซานพูด

“วันเดียวก็ไม่ได้”ลู่หนิงพูดเตือน : “พวกเราอย่ามาทะเลาะกันตอนนี้เลยข้ายังต้องไปหาฮ่องเต้อีก”

เชียนซานเลยต้องทนไปก่อนและพูดว่า: “งั้นเจ้าไปหาฮ่องเต้ก่อนเรื่องของเราไว้ทีหลัง”

“ตอนเย็นข้าจะไปกินข้าวบ้านเจ้านะ”ลู่หนิงพูดไว้ก่อน

เชียนซานมองตามหลังเขาไปและขมวดคิ้ว

หลี่เฉินเย่นยุ่งมาทั้งวันแล้วพอตกดึกถึงจะมีเวลาว่างออกมาเดินเล่น

แต่ว่าการออกมาเดินเล่นนี้ก็ต้องมาตำหนักไทเฮาเป็นแน่ เขาอยากเห็นหน้าเด็กๆมาก

ลู่หนิงตามเสด็จไปด้วยและรีบพูดกับฮ่องเต้ว่า: “ใช่แล้วก่อนหน้านั้นท่านหมอชูบอกว่าเด็กๆชอบกินผลไม้แช่น้ำตาลมาก ฮ่องเต้ก็บอกว่าจะซื้อให้เด็กๆไม่ใช่เหรอพ่ะย่ะค่ะ?งั้นก็สั่งคนออกไปซื้อไหมพ่ะย่ะค่ะ?”

หลี่เฉินเย่นนึกขึ้นได้ว่าชงโหลกับจิงโม่เคยมาที่ห้องอ่านหน้งสือของตัวเองบอกว่าให้เขาซื้อให้กินหน่อย

เขายิ้ม“ถึงว่าทำไมเด็กสองคนนี้เห็นข้าไปมือเปล่าก็ทำหน้าโกรธ”

เขาพูดกับพ่อบ้านว่า: “เจ้าไปสั่งคนไปซื้อขนมมาสักร้อยไม้มาหน่อยสิ”

พ่อบ้านยิ้มและพูดว่า: “ฮ่องเต้พ่ะย่ะค่ะถ้ากินไปหนึ่งร้อยไม้มีหวังฟันร่วงหมดกันพอดี”

“ข้าสัญญาว่าจะซื้อให้พวกเขา ซื้อเถอะซื้อมาให้พวกเขากิน”หลี่เฉินเย่นพูดและทำหน้าเอ็นดู

“พ่ะย่ะค่ะ บ่าวจะไปสั่งไทเจียนออกวังไปซื้อพ่ะย่ะค่ะ”พ่อบ้านรีบออกไปทันที

พอพ่อบ้านไปแล้วอวีหนึ่งก็ตามหลังเขาไป“ฮ่องเต้ วันนี้จะกินข้าวกับไทเฮาไหมพ่ะย่ะค่ะ?”

“อืม หลายวันมานี้ก็เป็นเช่นนี้ตลอนนี้”หลี่เฉินเย่นพูดเด็กๆก็อยู่ที่ตำหนักจืออัน เขาไม่อยากให้เด็กมาฝั่งนี้และให้คนอื่นเห็น เขาอยากจะอยู่อย่างสงบๆเงียบๆก่อน

ที่จริงในขุนนางก็น่าจะมีข่าวแพร่ออกไปแล้วว่าวันนั้นมีเด็กอยู่ในห้องอ่านหนังสือของข้า

หลายวันมานี้เขาสั่งไม่ให้ใครไปรบกวนไทเฮาแต่ว่าก็ยังมีนางสนมไปเยี่ยมบ้างไปดูว่าเป็นเหมือนที่ด้านนอกพูดกันหรือเปล่า

ลู่หนิงพูดเสียงเบาว่า: “ฮ่องเต้ ท่านหมอชูให้เชียนซานมาบอกว่าให้ฮ่องเต้พรุ่งนี้หาเวลาออกมาที่หวังฟูหน่อย นางมีเรื่องอยากจะพูดส่วนตัวก็บฮ่องเต้พ่ะย่ะค่ะและท่านหมอชูยังบอกเชียนซานอีกว่าอย่าบอกเรื่องนี้กับใคร”

“เมื่อตะกี้เจ้าตั้งใจให้พ่อบ้านออกไปก่อนใช่หรือไม่?”หลี่เฉินเย่นถาม

“พ่ะย่ะค่ะ เชียนซานบอก่าเป็นเรื่องสำคัญ อย่าให้ใครรู้จะดีที่สุด”ลู่หนิงพูด

หลี่เฉินเย่นตอบว่า“อืม พรุ่งนี้เจ้าก็ไปพร้อมข้าแล้วกัน ข้าจะอ้างว่าไปเสี่ยวจวินจู”

“พ่ะย่ะค่ะ!”ลู่หนิงตอบรับ

หลี่เฉินเย่นตกใจมาก หลายปีมานี้ เขาก็ผ่านเรื่องราวมาเยอะเช่นกัน มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย?

เขาเชื่อว่าเรื่องที่ชูเซี่ยจะบอกกับตัวเองนั้นคงเป็นเรื่องสำคัญมาก ไม่เช่นนั้นนางคงไม่ระมัดระวังขนาดนี้ นางเข้าวังทุกวันแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรกับเขาแสดงว่านางไม่อยากพูดเรื่องนี้กับใครมาก