ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 255

ตอนที่ 255 เครื่องเทศจริงและปลอม

เมื่อเห็นแววตากังวลของเฉินเย่นซานกับจูเก๋อหมิง นางก็ยิ้ม “จมูกข้าค่อนข้างคัดน่ะ ช่วงนี้เหนื่อยมากไปหน่อย”

จูเก๋อหมิงกล่าวพลางขมวดคิ้ว “งั้นเจ้าก็พักผ่อนให้เยอะหน่อย อย่าเพิ่งวิ่งวุ่นเลย”

“อืม วางใจเถอะ คืนนี้ข้านอนพักเสียหน่อยก็ไม่เป็นไรแล้ว” ชูเซี่ยตอบรับคำ

จูเก๋อหมิงเก็บของทันที “งั้นก็ดี เจ้ารีบพักผ่อนเถอะ ข้าไปล่ะ”

หลัลงจากส่งจูเก๋อหมิงหลับไปแล้ว ชูเซี่ยก็หยิบกระปุกขึ้นมาและสูดดมไปมาอีกครั้ง แต่ก็ไม่ได้กลิ่นอะไรอยู่ดี

นางยื่นให้เฉินเย่นซาน “เจ้าลองดมดู ดูสิว่าได้กลิ่นอะไรบ้างไหม”

เชียนซานรับมาแล้วลองดมดู “มีกลิ่นเล็กน้อย แต่ก็บอกไม่ถูกว่าแปลกอย่างไร หอม ๆ แต่ก็เหม็น ๆ”

“ที่เหม็นน่าจะเป็นกลิ่นการบูร ส่วนอันที่หอมอาจจะเป็นชะมด” ชูเซี่ยพูดอย่างเคร่งเครียดเฉินเย่นซานได้กลิ่น แต่นางกลับไม่ได้กลิ่น

รวมถึง กลิ่นที่นางได้กลิ่นในตอนแรกก็ล้วนแต่ไม่ได้กลิ่นแล้ว

มันเป็นเรื่องที่อยู่ ๆ ก็เกิดขึ้นกะทันหัน

นางรวบรวมลมปราณ รู้สึกว่าลมปราณตรงจุดตันเถียนไม่ได้รับความเสียหาย ถ้าอย่างนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

เชียนซานมองนางพลางถามด้วยความกังวล “ท่านคัดจมูกจริง ๆ หรือเจ้าคะ”

ชูเซี่ยืฝืนยิ้ม “ใช่ จมูกคัดน่ะ”

“มีปัญหาใช่หรือเปล่าเจ้าคะ ข้ารู้สึกว่าท่านมีอะไรแปลก ๆ ไป”เฉินเย่นซานพูด

ชูเซี่ยส่ายหน้า “เปล่า ไม่มีอะไรหรอก ข้ากลับไปต้อมยากินเองก็ได้แล้ว”

“เจ้าจะต้อมยาอะไรเจ้าคะ เดี๋ยวข้าต้มให้”เฉินเย่นซานว่า

ชูเซี่ยก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะต้องต้มยาอะไร แม้แต่ตัวนางเองก็เป็นอะไรก็ยังไม่รู้เลย

แต่เพื่อไม่ให้เฉินเย่นซานเป็นห่วง นางจึงหยิบยาแบบส่ง ๆ ให้เฉินเย่นซาน “ต้มครึ่งชั่วยามก็พอ” “เจ้าค่ะ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”เฉินเย่นซานรับยามา ทันใดนั้นร่างกายก็โอนเอนไปมา นางยืนให้มั่นแล้วส่ายหัว “มึนนิด ๆ แฮะ”

“เป็นอะไรไป เจ้าไม่เป็นไรนะ?” ชูเซี่ยเข้าไปประคองนาง จากนั้นก็เห็นว่าสีหน้าของนางเปลี่ยนเป็นซีดอย่างมาก

“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ก็แค่อยู่ ๆ ก็มึนหัวชั่วคราวเท่านั้น ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นบ้างแล้ว”เฉินเย่นซานสะบัดหัวชั่วขณะ “แปลกจริง ๆ ช่วงนี้ข้าก็กินดีกว่าปกตินี่”

ชูเซี่ยพูดขึ้นว่า “เป็นเพราะกังวลเรื่องแต่งงานกระมัง ไม่ต้องคิดแล้ว ไปคุยกับหลวี่หนิงดี ๆ เถอะ”

“ช่างเถอะเจ้าค่ะ ตอนนี้เขาตัดสินใจจะยกเลิกงานแต่งแล้ว” ท่าทีของเฉินเย่นซานดูเศร้าเล็กน้อย

“ยกเลิกเลิก? ไม่ใช่เลื่อนหรือ” ชูเซี่ยอึ้งไปชั่วครู่

ดวงตาของเฉินเย่นซานค่อนข้างหมองหม่น “เขาคุยกับพ่อข้าแล้ว บอกว่ายกเลิกงานแต่ง”

“เจ้านี่นะ ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย!” จูฟางหยวนเดินปรากฏตัวตรงประตู พอเข้าประตูมาก็พูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ

คนที่มากับเขาด้วยก็คือจูเก๋อหมิง

เงินอี้มองจูเก๋อหมิงพลางพูดว่า “ไม่ใช่ว่าเจ้ากลับไปแล้วหรอกหรือ ทำไมถึงได้กลับมาอีกล่ะ”

จูเก๋อหมิงรู้สึกมึนงง “กลับอะไร ข้าเพิ่งจะมานะ”

“ท่านเพิ่งไปนี่!”เฉินเย่นซานมองเขาพลางพูด

“ข้าเพิ่งมาจากโรงหมอนะ มาพร้อมเหล่าจูนี่แหละ” จูเก๋อหมิงเดินเข้าประตูมา จากนั้นก็วางล่วมยาลงบนโต๊ะ

ชูเซี่ยหันไปมองทางจูฟางหยวน จางฟางหยวนพูดว่า “ไม่ผิดหรอก วันนี้ข้าอยู่กับเขาทั้งบ่ายเลย”

ชูเซี่ยกับเฉินเย่นซานสบตากัน ท่าทีค่อย ๆ เคร่งเครียดขึ้นมา “แล้วคนที่เพิ่งมาเมื่อกี้เป็นใครกัน”

“ข้าจะตามไปเดี๋ยวนี้!”เฉินเย่นซานพุ่งตัวออกไปทันที