ตอนที่ 259 เผาคนเป็น
กลุ่มคนที่หลี่หยุนกางส่งออกล่วงหน้าก่อนมาถึงหลางฟงติ่งอย่างรวดเร็ว คนของพรรคมังกรเหินล่วงหน้ามาก่อนหนึ่งก้าวแล้ว พวกเขาได้รับสัญญาณจากเฉินเย่นซาน แต่น่าเสียดายที่มาช้าไปหนึ่งก้าว
บนหลางฟงติ่งมีเพียงศพที่ถูกเผาจนไหม้เกรียมเท่านั้น ด้านข้างมีดาบของหลวี่หนิงวางอยู่
รอยเลือดเปรอะเปื้อนเต็มไปหมด เส้นทางจากพงหญ้าไปจนถึงในป่ามีรอยเท้าเรี่ยราย เห็นชัดได้เลยว่าเมื่อครู่นี้ ณ สถานที่แห่งนี้มีการตะลุมบอนกัน
อาหมั่นพาคนมาด้วยตนเอง หลังจากที่ตรวจสอบสถานที่แล้วก็ให้คนกลุ่มหนึ่งมุ่งหน้าสืบเสาะเข้าไปในป่า
คนของหลี่หยุนกางรออยู่ข้างนอกป่าสามคน ส่วนคนอื่น ๆ ก็ตามเข้าไป
หลี่หยุนกางตามมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ก้าวเข้าไปหาอาหมั่น “คารวะท่านอ๋อง”
“สำนักเฉาปัง?” หลี่หยุนกางไม่รู้ตัวตนที่แท้จรงของอาหมั่น
อาหมั่นกล่าวว่า “สำนักเฉาปังก็เป็นคนของพรรคมังกรเหินที่มาตามสัญญาณของเฉินเย่นซาน”
หลี่หยุนกางอดไม่ได้ที่จะตะลึงไปชั่วครู่ “สำนักเฉาปังเป็นของพรรคมังกรเหินด้วยหรือ”
ดูท่าแล้ว ไม่เพียงแต่เหลียงกุยเท่านั้นที่ไม่รู้จักพรรคมังกรเหิน แม้แต่เจิ้นกั๋วอ๋องก็ยังรู้น้อยมาก
อาหมั่นไม่ปฏิเสธ “ใช่”
“เหตุการณ์เกิดขึ้นได้อย่างไร” หลี่หยุนกางกวาดตามองก็เห็นว่าบนพื้นมีศพที่ถูกเผา ทันใดนั้นลมหายใจของเขาก็หน่วงลงชั่วขณะ เขาก้าวเดินเข้าไปแล้วย่อตัวนั่ง ศพถูกเผาจนไหม้เกรียมจนไม่สามารถแยกแยะเค้าโครงหน้าเดิมได้ แต่ส่วนสูงจากร่างนั้นสามารถดูออกได้ ส่วนสูงนั้นคล้ายกับหลวี่หนิง
เขาค่อย ๆ หยิบดาบบนพื้นขึ้นมา ใจพลันเจ็บแปล๊บขึ้นมา ดาบเล่มนี้เป็นของหลวี่หนิง บนด้ามดาบยังสลักชื่อหลวี่หนิงไว้
“ท่านอ๋อง ข้าได้รับสัญญาณจากเฉินเย่นซาน มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่” อาหมั่นถาม
เจิ้นกั๋วอ๋องอดกลั้นต่อความเจ็บปวดแล้วเล่าเรื่องเฉินเย่นซานกลับไปแจ้งข่าวให้ฟัง พอได้ยินแล้วก็คิดว่าคนที่ถูกฆ่าอาจจะเป็นหลวี่หนิง อาหมั่นก็นิ่งอึ้งไปเช่นกัน เขารู้ว่าวันแต่งงานของหลวี่หนิงกับเฉินเย่นซานถูกกำหนดเอาไว้แล้ว อีกนิดเดียวพวกเขาก็จะแต่งงานกันแล้ว
"หลี่อวี๋นหลี่นี่ตายยากจริง ๆ" อาหมั่นพูดอย่างเยือกเย็น
เขาหันไปแล้วตะโกนเรียก "มานี่หน่อย!"
"ผู้น้อยอยู่นี่ขอรับ!" ลูกศิษย์ของพรรคมังกรเหินก้าวเข้ามาหา
อาฟมั่นออกคำสั่งทันที "ไปหากลุ่มอ้านทั่น ไปดูว่าทางกลุ่มอ้านทั่นมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรือไม่"
"ขอรับ" ผู้เป็นลูกศิษย์มุ่งหน้าไปทำตามคำสั่งทันที
กลุ่มอ้านทั่นเป็นกลุ่มลับพิเศษของพรรค มีหน้าที่สืบข่าวเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ไม่เผยตัวตน เว้นแต่ว่าจะมีคำสั่งพิเศษ
อย่างเช่นว่านเฉียงที่ได้รับคำสั่งถึงได้ไปปกป้องชูเซี่ย มิเช่นนั้น ก็ได้แต่สืบข่าวอยู่ในที่ลับต่อไป
และข่าวนั้นจะไม่ถูกประกาศ เว้นแต่จะมีเรื่องจำเป็น
ไม่ช้าคนที่เข้าไปสำรวจในป่าก็ออกมา "ท่านอ๋อง ในป่ามีไอพิษ ไร้หนทางที่จะเข้าไปพ่ะย่ะค่ะ"
"ไอพิษ?" หลี่หยุนกางขมวดคิ้ว "หากเป็นเช่นนี้ พวกเขาก็น่าจะลงเขาไปแล้วอย่างนั้นสิ"
อาหมั่นส่ายหน้า "ก็ไม่แน่ ม่านไอพิษใช่ว่าจะเข้าไปไม่ได้ เพียงแต่ต้องกินยาถอนพิษลงไปเสียก่อน"
"ยาถอนพิษ? พรรคมังกรเหินของพวกท่านมีหรือ" หลี่หยุนกางถาม
"ไม่มี แต่คนของกลุ่มอ้านทั่นสามารถเข้าไปได้ ร่างกายคนของกลุ่มอ้านทั่นมีคนที่อยู่ในขั้นจินตันที่ขจัดพิษได้อยู่"
"งั้นก็เชิญท่านช่วยส่งคนของกลุ่มอ้านทั่นไปตรวจสอบดู"
อาหมั่นหันไปออกคำสั่งทันที จากนั้นหลี่หยุนกางก็หันมองไปรอบ ๆ
พงหญ้าที่อยู่ข้างใต้ศพถูกเผาเพียงบางส่วน แต่ไม่ได้กระจายเป็นพื้นที่กว้าง พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่ามีศพถูกเผาเพียงแค่ร่างเดียว
เขาไม่ได้กลิ่นน้ำมันเชื้อเพลิงจากเมล็ดต้นถงมีพิษใด ๆ รวมถึงกลิ่นเผาไหม้ อาจเป็นเพราะถูกลมหนาวจากภูเขาพัดจนกลิ่นจางหายไปมากแล้วก็เป็นได้ เขาย่อตัวนั่งลง แต่กลับได้กลิ่นเนื้อที่ถูกย่างเป็นพัก ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...