ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 270

ตอนที่ 270 เต็มใจลองยา

เหลียงกวางเซียงรีบร้อนเอ่ยแก้ตัว “หากว่านายหญิงไม่เชื่อก็สามารถทดลองกับร่างกายของข้าได้นะขอรับ ท่านมีหนอนกู่อยู่ในมือท่านสามารถใส่มันเข้ามาในร่างของข้าจากนั้นก็ลองใช้ยาถอนพิษที่ข้านำมาให้เพื่อพิสูจน์ได้ ถึงตอนนั้นนายหญิงย่อมรู้เองว่ายาถอนพิษเป็นของจริงหรือของปลอมขอรับ”

ชูเซี่ยเอ่ยปากถาม “เพราะอะไรหลี่อวี๋นหลี่จึงให้เจ้านำยาถอนพิษมามอบให้แก่ข้า”

เหลียงกวางเซียงก็กล่าวอย่างไม่คิดปิดบัง “เพราะว่าครานั้นเฉินอวี่จู๋ก็ได้รับพิษชนิดนี้เช่นนี้เดียวกันแต่ครั้งนั้นนายหญิงไม่อาจช่วยชีวิตนางได้ เฉินหยวนชิ่งจึงแค้นในตัวท่านมาตลอด ตอนนี้เฉินหยวนชิ่งมั่นใจว่าพิษที่ไทเฮาทรงได้รับเป็นพิษเดียวกันกับที่เฉินอวี่จู๋ได้รับ หลี่อวี๋นหลี่จึงมอบยาถอนพิษนี้ให้แก่ท่านก็เพื่อให้ท่านช่วยเหลือไทเฮา เพื่อให้เฉินหยวนชิ่งเคียดแค้นในตัวท่านเป็นทวี ตอนนี้เฉินหยวนชิ่งเป็นสนาบดีกลาโหม พวกเขาอยากได้เฉินหยวนชิ่งมาเป็นพวกเดียวกันมาตลอด แผนการของพวกเขานับว่ารอบคอบมากทีเดียว”

“เมื่อครู่เจ้าบอกว่าแม้แต่ยาถอนพิษของข้าเจ้าก็ได้มา จริงหรือไม่?” ชูเซี่ยถาม

“ใช่แล้วขอรับนายหญิง แต่ข้าขอร้องท่าน เมื่อนายหญิงกินยาถอนพิษไปแล้วได้โปรดทำเหมือนกับว่าท่านยังมองไม่เห็นต่อไป

ด้วยเถิด ไม่เช่นนั้นจะเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นได้” เหลียงกวางเซียง

อาหมั่นจ้องเขม็งไปที่เขา “พวกเราจะรู้ได้อย่างไรว่าเรื่องที่เจ้ากล่าวมาทั้งหมดเป็นความจริง?”

ใบหน้าของเหลียงกวางเซียงหม่นหมองลง “หากพวกท่านไม่เชื่อข้า ข้าน้อยเองก็จนปัญญา ยาถอนพิษก็วางไว้ที่นี่แล้วกันขอรับ”

ชายหนุ่มหยิบขวดยาออกมาจากอกเสื้อ เป็นขวดยาแบบเดียวกันกับที่หลี่อวี๋นหลี่มอบให้ชูเซี่ยในครั้งนั้นไม่ผิดเพี้ยนเลยทีเดียว

“ซ้ายมือคือยาถอนพิษของไทเฮาขอรับ ส่วนอีกขวดหนึ่งคือยาถอนพิษของนายหญิง หากนายหญิงไม่เชื่อข้าก็สามารถลองใช้มันกับร่างกายของข้าได้” เหลียงกวางเซียนเอ่ยเสียงหนักแน่น

ชูเซี่ยกล่าวกับอาหมั่น “ท่านช่วยนำมันมาให้ข้าดมได้หรือไม่”

อาหมั่นรู้สึกเป็นห่วง “นายหญิง จะดีหรือขอรับ”

ชูเซี่ยเอ่ยด้วยน้ำเสียงสงบ “ไม่เป็นไร สำหรับหลี่อวี๋นหลี่และฉ่ายเวินแล้วการที่มีเฉินหยวนชิ่งเป็นคู่แค้นกับข้าพวกเขาย่อมมีความสุขมากเป็นแน่ ท่านเคยเห็นแมวไล่จับหนูหรือไม่ ตอนนี้พวกเขาคิดว่าตนเองเป็นแมว ส่วนข้าเป็นเพียงแค่หนู หากว่ายังไล่

ตะปบลูกหนูอย่างข้าไม่สนุกดีแล้วก็ไม่มีทางสังหารข้าทิ้งหรอก”

อาหมั่นได้ยินเช่นนั้นใบหน้าก็เย็นชาขึ้นหลายส่วน “พวกมันคิดว่าพรรคมังกรเหินของเราเป็นเพียงมือสมัครเล่นงั้นหรือ”

ชูเซี่ยก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “จะไม่ให้พวกมันประเมินเราต่ำได้อย่างไรเล่า ขนาดผู้อาวุโสพรรคของเราพวกมันยังสามารถซื้อตัวไปได้โดยง่ายถึงเพียงนี้”

ใบหน้าของเหลียงกวางเซียงชาวาบทั้งยังฉายชัดถึงความละอายใจ แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าชูเซี่ยมองไม่เห็นเขาแต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่กล้าสู้หน้านางอยู่ดี

ใครว่าเขาไม่มีหัวใจกันเล่า หากไม่เป็นเพราะคนรักและลูกของเขาอยู่ในกำมือของพวกมันมีหรือเขาจะยอมให้หลี่อวี๋นหลี่หลอกใช้เช่นนี้

อาหมั่นเอื้อมมือไปรับยาถอนพิษมาไว้ในมือก่อนจะเปิดฝาขวดและดมเล็กน้อย จากนั้นก็เทมันลงบนฝ่ามือเพื่อยื่นให้ชูเซี่ยดม “นายหญิงนี่เป็นขวดยาซ้ายมือที่เป็นยาถอนพิษไทเฮาขอรับ”

ชูเซี่ยลองก้มหน้าลงไปดมก็พบว่ายาตัวนี้แม้ว่าจะมีกลิ้นคล้ายคลึงกับที่หลี่อวี๋นหลี่นำมาในวันนั้นแต่ก็ไม่เหมือนกัน ยาที่เหลียงกวางเซียงนำมาดูจะเป็นของจริง

“นำโถใส่หนอนกู่ออกมา!” ชูเซี่ยสั่งการเสียงเรียบ

ไม่ใช่ว่านางไม่เชื่อเหลียงกวางเซียง แต่เป็นเพราะเรื่องนี้อย่างไรก็ต้องพิสูจน์ เพราะว่าฝีมือการใช้พิษของฉ่ายเวินลึกล้ำยิ่งนัก

นางไม่อาจประมาทได้เลย

ชูเซี่ยตรวจชีพจรของเหลียงกวางเซียงก็พบว่าชีพจรของเขาปกติดี จากนั้นจึงให้อาหมั่นเอามีดกรีดนิ้วของเขาและปล่อย

หนอนกู่เข้าไป

ส่วนว่านเหลียงก็รับหน้าที่อุ้มเด็กทารกของเหลียงกวางเซียงไว้ที่มุมหนึ่งของห้อง

นอนกู่ที่เข้าไปในร่างการของเหลียงกวางเซียงต้องใช้เวลารอดูอาการถึงครึ่งชั่วยาม เหลียงกวางเซียงเริ่มรู้สึกผิดปกติในร่างกายของตนเองจึงเอ่ยออกมาเสียงเบา “นายหญิง ท่านสามารถตรวจดูได้เลยขอรับ”

ชูเซี่ยตรวจดูชีพจรของเขาก็พบว่าชีพจรของอีกฝ่ายเต้นผิดปกติจริงๆ

“รออีกครึ่งชั่วยามค่อยมอบยาถอนพิษให้” ชูเซี่ยกล่าว

อาหมั่นรู้สึกพอใจกับการทดสอบครั้งนี้ของชูเซี่ยยิ่งนัก คราวนี้เขาจึงไม่ได้แสดงท่าทีเป็นปฎิปักษ์ต่อเหลียงกวางเซียงอีกต่อไปทั้งยังให้อีกฝ่ายลุกขึ้นไปนั่นงบนเก้าอี้ระหว่างรออีกด้วย