ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 271

ตอนที่ 271 ยาถอนพิษมีพิษ

เหลียงกวางเสียงพูด: “เสียงกริ๊งนี้ก็ว่าเบาแล้ว กระหม่อมลองทำเสียงดังดว่านี้ดู เขาก็ยังไม่มีการตอบรับใดๆเลย”

ชูเซี่ยให้ว่านเหลียงพาเด็กๆไปจากนั้นเหลียงกวางเสียงก็บอกว่า: “เด็กมีอาการโตช้าและหัวใจเขาก็ยังมีปัญหา”

สีหน้าของเหลียงกวางเสียงเปลี่ยนไปทันที“อะไรนะ?เกิดจากครรภ์มารดาหรือเปล่า?”

ปัญหาหัวใจ?เด็กตัวเล็กขนาดนี้ก็น่าจะมาจากครรภ์แม่

เกิดจากครรภ์แม่ยังจะรักษาได้ไหม?

ชูเซี่ยส่ายหัวเบาๆและพูดว่า“ไม่ใช่เขาโดนวางยา”

เหลียงกวางเสียงตกใจจนตัวเด้งขึ้นมาเขาไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลย“โดนวางยา?”

“เป็นจากทองแดงพิษรุนแรงชนิดหนึ่งที่กระจายไปช้าๆแต่รุนแรง นอกจากหัวใจแล้วก็ยังมีตับม้ามที่เป็นปัญหาพวกนี้ตรวจได้จากการวัดชีพจรและหัวใจของเด็กเต้นผิดปกติด้วย เขาเคยจะร้องไห้แล้วปากม่วงขึ้นมาไหม?”

เหลียงกวางเสียงยิ่งฟังหน้าก็ยิ่งซีดลงเรื่อยๆและพยักหน้าตอบไปว่า“เคย”

ชูเซี่ยก็พูดต่อว่า: “แม่นมเลี้ยงเขามาเหรอ?”

“ใช่!”เหลียงกวางเสียงเริ่มไม่มีสติในใจเขามีแต่ความโกรธที่ลุกเป็นไฟขึ้นมา

“คนที่วางยาจะวางใส่อาหารที่แม่นมกินและเด็กก็ดูดนมจากนางร่างกายของเด็กก็จะอ่อนแอ ข้าว่าถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไปไม่เกินครึ่งปีเด็กก็จะตายไป”

เหลียงกวางเสียงเข่าอ่อนทรุดลงพื้นและพูดพรึมพร่ำกับตัวเองว่า: “เขาทำกับลูกข้าขนาดนี้เลยเหรอ?ทำไมต้องทำกับลูกข้าเช่นนี้ด้วย……”

ว่านเหลียงมองดูหน้าเด็กน้อยที่น่ารักและไม่รู้เรื่องรู้ราวจากนั้นนางก็พูดกับชูเซี่ยว่า“นายหญิงท่านสามารถช่วยเด็กถอนพิษได้หรือไม่?”

“พิษทองแดงทำได้แค่เอาออกไปทีล่ะนิดๆไม่สามารถเอาออกได้หมดหรอกถึงแม้คนที่วางยาก็ยังไม่มียาถอนพิษเลย”ชูเซี่ยเงยหน้ามองเหลียงกวางเสียง “อีกอย่าง เด็กเล็กขนาดนี้โดนวางยาขนาดนี้จะทำให้เด็กมีปัญหาทางสมองเติบโตไม่สมบูรณ์ ถึงเขาจะอยู่รอดได้แต่เขาจะกลายเป็นเด็กปัญญาอ่อนและตัวไม่สูง”

เหลียงกวางเสียงเจ็บปวดมากเขาไม่เคยคิดเลยว่า เขาจะโดนพวกนั้นหลอกใช้ถึงขนาดนี้และยังมาทำกับเขาเช่นนี้อีก

“เขามีปัญหาทางสมองก็น่าจะเกิดจากสิ่งนี้แหละและถ้าพิษเข้าไปในระบบประสาทเมื่อไหร่ เขาอาจจะเหมือนฉันที่มองไม่ค่อยชัดและยังกลายเป็นเด็กมีโรคเยอะอีกด้วย”

เหลียงกวางเสียงกัดฟันพูดด้วยความโกรธแค้น: “ข้าจะฆ่าพวกนั้นให้หมด”

ชูเซี่ยได้ยินเสียงพูดที่โกรธแค้นของเขาก็เลยถอนหายใจเบาๆและพูดว่า“เจ้ากลับก่อนเถอะ ข้าจะหาวิธีช่วยกับจูเก๋อหมิงเองถึงเวลาข้าจะบอกวิธีการช่วยกับเจ้าเอง เจ้าไปเอายาตามใบสั่งยาที่ข้าเขียนให้เด็กกินก่อน นี้เป็นยาป้องกันไปก่อน ดีที่สังเกตเห็นเร็วไม่เช่นนั้นล่ะก็ต้องเกิดเรื่องขึ้นเป็นแน่”

เหลียงกวางเสียงมีลูกตอนอายุวัยทอง ตอนนี้พอได้ยินชูเซี่ยบอกว่าเขาอาจจะตายได้ถึงแม้ไม่ตายแต่ก็อาจจะไม่ปกติก็ได้ เขาโกรธมาก

เขาลุกขึ้นอย่างเบลอๆจากนั้นเขาก็หันมาพูดกับชูเซี่ยว่า“หัวหน้า รอบตัวฮ่องเต้มีหนอนบอนไส้”

“ใคร?”ชูเซี่ยถามต่อ

เหลียงกวางเสียงส่ายหัวและพูดว่า: “กระหม่อมไม่รู้ครับแต่ว่าคนนี้เป็นคนที่หลี่อวี๋นหลี่เป็นคนมาใส่ไว้ในวัง น่าจะเป็นตอนที่เขาอยู่ในราชการเป็นโก๋ซือเป็นคนที่ภักดีต่อเขาและอาจจะเป็นคนที่ซื้อมาแต่ว่ากระหม่อมบอกได้เลยว่าไม่ได้มีเพียงคนเดียวหรอกเขาอาจจะใส่คนเข้าไปในแต่ล่ะตำหนักเช่นกันแต่ว่าหนอนบ่อนไส้ของฮ่องเต้เป็นคนที่มียศสูงในวัง”

ชูเซี่ยพยักหน้า“เขามาขนาดนี้ก็ต้องมีการเตรียมการมาอย่างดี”

“กระหม่อมแค่อยากบอกให้หวหน้ารู้ ถ้าเข้าวังก็ระวังด้วย”เหลียงกวางเสียงกอดเด็กไว้แน่นและเดินจากไป

เหลียงกวางเสียงไปแล้วอาหมั่นก็ถามชูเซี่ยว่า: “หัวหน้าคิดว่าที่เขาพูดมามีความจริงไหม?”

ชูเซี่ยก็ตอบไปว่า: “คืนนี้ที่เขามาเพราะหลี่อวี๋นหลี่ส่งมา ยาถอนพิษของไทเฮาเป็นเรื่องจริงและใรนวังมีหนอนบ่อนไส้ก็เป็นเรื่องจริง”

“ถ้าเช่นนั้น ยาถอนพิษของหัวหน้าล่ะ?”อาหมั่นถาม

“เอามาให้ข้าหน่อย”ชูเซี่ยพูด

อาหมั่นเอายาแก้พิษส่งให้นางและนางก็เทลงมาดมจากนั้นก็พูดว่า: “ยาถอนพิษเป็นของจริงแต่ว่าข้างในก็มียาพิษชนิดใหม่ผสมอยู่เหมือนกัน”

อาหมั่นโมโห“เขากล้าทำร้ายหัวหน้างั้นเหรอ?”

ชูเซี่ยคิดส่ายหัวและพูดว่า: “ไม่หรอก เขาไม่เอาลูกตัวเองมาทำแบบนี้หรอกเขาคงคิดว่าเป็นยาถอนพิษจริง”

“คิดว่า?”อาหมั่นถามอย่างไม่เข้าใจ

“หลี่อวี๋นหลี่รู้ว่าเขาอยากถอนตัวดังนั้นยาถอนพิษที่เขาขโมยมามียาพิษผสมอยู่ยานี้จะทำให้ข้าหายจากอาการตาบอดแต่มันก็จะทำให้ข้าโดนยาอีกชนิด”

“ทำไมหลี่อวี๋นหลี่ถึงต้องทำเช่นนี้?”อาหมั่นถามอย่างไม่เข้าใจ “หรือว่าเขาคิดว่าหัวหน้าจะดูยาไม่ออกเหรอ?”

ชูเซี่ยส่ายหัว“ไม่ เขารู้ว่าข้าดูออกแต่ว่าเขาก็รู้ว่าข้าจะต้องกินมันลงไป ข้าต้องทำให้ตัวเองกลับมามองเห็นก่อน ดังนั้น ยาพิษที่เขาเอาลงที่ยาถอนพิษนี้เป็นยาที่เขาลงไปมั่วๆไม่ได้เลือก คนที่เข้าใจเรื่องแพทย์แค่ดมก็รู้แล้ว”

“งั้นพิษนี้คือพิษอะไร?”อาหมั่นถามต่อ

ชูเซี่ยพูดออกมาสามคำว่า“หมั่นโถหลัว”

“หมั่นโถหลัว?”

“ใช่ หมั่นโถหลัวที่ปรุงแต่งมาแล้ว ทำให้คนมึนเมาไม่ได้สติ ยานี้ก็น่าจะวางยาพิษเหมือนไทเฮาไปด้วยและพวกเขาจะได้ควบคุมข้า พูดได้ว่า พวกเขาอยากให้ข้าอาการกำเริบเมื่อไหร่ก็กำเริ่บเมื่อนั้นและใช้โอกาสที่ข้ามีอาการกำเริบทำเรื่องของพวกเขา”

อาหมั่นตกใจ“งั้นหัวหน้าก็อย่ากินเลยครับ”

ชูเซี่ยยิ้ม “ข้าต้องใช้ พวกเขาก็รู้ว่าข้าจะต้องใช้เพราะว่าข้าจำเป็นต้องช่วยจิ้งกั๋วโฮ่ว ให้อำนาจทหารไม่ไปตกอยู่ในมือผู้อื่นไม่ได้”

อาหมั่นอึ้ง“แต่ว่า ถ้าท่านถูกพวกเขาใช้งาน งั้นพรรคมังกรเหิน……”

อาหมั่นอยาก-บอกว่าถ้าชูเซี่ยโดนพวกนั้นควบคุมไว้ถึงเวลาถ้าชูเซี่ยออกคำสั่ง พรรคมังกรเหินก็ต้องทำตามเรื่องนี้ไม่ตลกเลย

ชูเซี่ยพูดกับว่านเหลียงว่า: “เจ้าไปเทน้ำมาหน่อยข้าจะกินยานี้”

ว่านเหลียงตอบว่า: “เจ้าค่ะ!”

“หัวหน้า กระหม่อมคิดว่า ท่านต้องตัดสินใจดีๆนะครับ”อาหมั่นพูด

ชูเซี่ยยิ้มอ่อนๆและพูดว่า“ไม่เป็นไร ข้าจะพยายามใช้เวลาน้อยที่สุดจัดการเรื่องทั้งหมดเอง”

ว่านเหลียงเทน้ำส่งให้ชูเซี่ยและพูดว่า“หัวหน้า น้ำเจ้าค่ะ”

ชูเซี่ยก็ตอบตกลงนางดื่มน้ำจากนั้นก็ถือยาไว้เตรียมกิน

“ช้าก่อน!”ว่านเหลียงมองชูเซี่ย “หัวหน้า ท่านเสียการดมกลิ่นไปไม่ใช้เหรอ?ท่านได้กลิ่นยานี้ได้ยังไง?”

ชูเซี่ยยิ้มไม่พูดอะไร นางเงยหน้าและกลิ่นยานั้นลงไป

อาหมั่นมองว่านเหลียงและพูดว่า: “หมอเทพจูเก๋อมาฝังเข็มให้หัวหน้าแล้วทำให้หัวหน้าสามารถดมกลิ่นได้”

เขามองว่านเหลียง เรื่องนี้ว่านเหลียงไม่รู้?แต่ว่าว่านเหลียงก็พึ่งมาดูแลหัวหน้าก่อนน้านั้นก็มีแต่ว่านเฉียงที่มาดูแล นางไม่รู้ก็ไม่แปลก

ชูเซี่ยกินยาลงไปได้สักพักนางก็พูดว่า: “ยาถอนพิษไม่ถอนพิษเร็วขนาดนั้นหรอก ว่านเหลียง เจ้าพยุงข้าไปนอนพักผ่อนที่เตียงหน่อย”

“เจ้าค่ะ!”ว่านเหลียงตอบและจับมือชูเซี่ยเดินไปในห้องนอน อาหมั่นเห็นว่าชูเซี่ยจะพักผ่อนก็เลยพูดไปว่า : “งั้นกระหม่อมไปเตรียมงานของพรุ่งนี้ก่อน”

“ได้ ถ้าเจ้าจะเข้าวังก็ค่อยเรียกข้า”ชูเซี่ยพูด