ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 273

ตอนที่273 ตาต่อตา ฟันต่อฟัน

ณ ตำหนักจินลวน

เช้านี้ราชการเลิกช้ากว่าปกติครึ่งชั่วโมง

ตอนขุนนางเข้าวังก็สังเกตเห็นถึงความไม่ปกำติแล้ว ตั้งแต่ประตูวังจนถึงห้องโถงใหญ่นี้และมีแต่คนจากพรรคมังกรเหินที่ใส่ชุดเกราะและเดินไปเดินมา ทหารในวังถึงแม้จะไม่ได้สั่งออกแต่ว่าคนก็ดูเหมือนน้อยลงทันที

ถึงแม้หน้าตำหนักจินลวนจะมีคนมาเอยู่สิบกว่าคนแต่บรรยากาศก็ดูกดดันมาก

คนของพรรคมังกรเหินพึ่งเข้ามาเมืองหลวงเมื่องคืน เหลียงกุยพวกเขาก็ได้ข่าวมาแล้วเหมือนกันแต่ว่าที่จริงแค่อยากสั่งให้พวกเขามาปกป้องที่เมืองหลวงแต่พวกเขาก็เข้าวังมาเลย

เหลียงกุยเห็นทหารเฟยหลงแล้วก็โกรธและพูดว่า: “คำอนุญาติให้พวกเจ้าเข้าวังกัน?ใครกันอนุญาติ?”

ทหารเฟยหลงไม่สนใจเขาเลยมือถือดาบไว้ยืนตรงหน้าตำหนัก

เหลียงกุยเป็นวี่สื่อต้าฟูเขาไม่เคยเจอใครที่ไม่สนใจเขาแบบนี้เลย?เขาโกรธมากและจี้ทหารเฟยหลงคนหนึ่งพูดว่า: “เจ้าพาคนออกไปเดี๋ยวนี้เลย นี้ใช่ที่ๆพวกเจ้าควรมาเหรอ?”

เหลียงกุยก็อยู่ในตำแหน่งนานเกินจนลืมไปว่าเรื่องในวังวี่สือต้าฟูไม่เกี่ยว

และทหารเฟยหลงเข้าวังก็ไม่จำเป็นต้องฟังที่เขาอนุญาติ

ทหารเฟยหลงนายนั้นทนไม่ไหวก็เลยจับมือเขาและบิดไว้ เขาใช้แรงผลักแค่นิดเดียว เหลียงกุยก็ล้มลงไปกองกับพื้นแล้ว ถ้าไม่ได้จางเซียนฮุยช่วยพยุงไว้เขาคงล้มแล้ว

เขาโกรธจนหน้าดำหน้าแดงมือสั่นอย่างโกรธและตะโกนไปว่า: “ขอคนทางนี้หน่อยๆ!”

ตอนนี้หลวี่หนิงไม่อยู่แล้วและในวังก็มีเฉินหยวนชิ่งรักษาความปลอดภัยอยู่แต่ว่าวันนี้เฉินหยวนชิ่งต้องเข้าตำหนัก ตอนนี้เขาอยู่ที่ห้องหนังสือของฮ่องเต้ดังนั้นก็เหลือแต่นายทหารตำแหน่งรองลงมาคือซูจื้อเฟินมาดูแลรักษาตำหนักจินลวน

ซูจื้อเฟินเดินเข้าไปอย่างจำใจ“ท่านเหลียง ท่านไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”

เหลียงกุยชีหน้าซูจื้อเฟินและด่าทอไปว่า: “เจ้าทำเรื่องยังไงกัน?ทำไมถึงเอาคนนอกเข้ามาแบบนี้ มีคำสั่งของฮ่องเต้งั้นเหรอ?”

มีผู้คนจำนวนมากเข้ามาในตำหนักจินลวน นี้เป็นเรื่องสำคัญมากฮ่องเต้ต้องตอบตกลงก่อนถึงจะทำต่อได้เพราะว่าฝ่ายรักษาความปลอดภัยของตำหนักจินลวนเป็นฝ่ายรักษาความปลอดภัยฮ่องเต้และขุนนางไม่เหมือนกับหลังวัง

ซูจื้อเฟินก็เป็นคนพูดตรงเขาก็เลยพูดไปว่า: “ท่านเหลียงในเรื่องการรักษาความปลอดภัย ขุนนางนอกไม่สามารถยุ่งเกี่ยวได้”

“ถ้าเป็นทหารในวังข้าก็ไม่ว่าอะไรหรอกแต่ว่าตอนนี้มีคนอื่นเข้ามาด้วยถึงแม้จะเป็นขุนนางยศใหญ่ก็ต้องขออนุญาติฮ่องเต้ก่อน ตอนนี้ข้าถามเจ้า ฮ่องเต้ส่งได้รับสั่งเหรอ?”

มีเสียงด้านหลังพูดขึ้นมาด้านหลังของเหลียงกุยว่า“พรรคมังกรเหินเข้าวังแค่หัวหน้าของพรรคมังกรเหินอนุญาติก็ได้แล้วถึงแม้จะเป็นฮ่องเต้ก็ขวางไม่ได้”

เหลียงกุยได้ยินก็โมโหจนหน้าแดงและกลับหลังหันไปก็เห็นคนที่ใส่ชุดเกราะสีทองยืนอยู่ ใบหน้าหล่อเหลามีความเย็นชา

“เจ้าเป็นใคร?ถึงได้มาพูดเช่นนี้?”เหลียงกุยพูดอย่างโมโห

“ข้าเป็นหัวหน้าทีมขอทหารเฟยหลงนามว่าหลี่ฉางอันได้รับคำสั่งจากหัวหน้าพรรคมังกรเหิน”หลี่ฉางอันไม่ขยับตัวไปไหนและพูดอย่างเย็นชาว่า: “ท่านเหลียงเป็นวี่สื่อต้าฟูได้ยินว่าท่านชอบใช้อำนาจตัวเองข่มเห่งผู้อื่นหรือว่าท่านไม่เคยได้ยินว่าท่านไทจูเคยมีรับสั่งไว้ว่าหัวหน้าพรรคมังกรเหินมีสิทธิ์สั่งให้ทหารเฟยหลงเข้าวังได้?”