ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 277

ตอนที่277 ฝีมืออำนาจ

หลี่เฉินเย่นมองดูเขา ใบหน้าหล่อเหลาของเขาคลี่ยิ้มออกมาช้าๆ“อืม ได้”

เฉินหยวนชิ่งเห็นเขายิ้มแปลกๆในใจก็เกิดตกใจขึ้นมา ตอนนี้เขาก็เห็นตัวเองบ้าง หยุดงานเหลียงกุยสามเดือนก็ว่าอันตรายแล้วแต่ว่าแค่สามเดือนจากความสามารถเขาแล้วเขาก็สามารถกลับเข้ามาในราชการได้ง่ายแล้ว

เขาตัดสินใจใช้อำนาจของเหลียงกุยและจางเซียนฮุยมาต่อต้านชูเซี่ย ก็ต้องช่วยพวกเขาพูดอยู่แล้วแต่บอกตามตรง ความคิดเห็นเขาก็สมเหตุสมผลฮ่องเต้คงดูไม่ออกหรอก

หลี่เฉินเย่นหยุดยิ้มและภทำสีหน้าจริงจังเหมือนเดิมจากนั้นเขาก็พูดว่า: “เหลียงกุยเป็นถึงวี่สื่อต้าฟูแต่ไม่เคารพหัวหน้าพรรคมังกรเหินและไม่อ่านพระราชโองการไทจูดีๆขนาดเรื่องที่ข้ายังรู้แต่วี่สื่อต้าฟูกลับไม่รู้เป็นการบกพร่องต่อหน้าที่มาก ลงโทษเจ้าลดตำแหน่งสามขั้น ลดเงินหนึ่งปี หยุดงานสามเดือน ในสามเดือนห้ามเข้าประชุม หวังว่าสามเดือนนี้เจ้าจะกลับไปทบทวนความผิดตัวเองดีๆ”

สีหน้าเหลียงกุยซีดเผือด สามเดือนเขาไม่สามารถเข้ายุ่งประชุมอะไรได้เลยแต่ว่าในสามเดือนจะเกิดเรื่องอะไร เขาก็ไม่รู้เช่นกัน

ในนี้ไม่มีวี่สื่อต้าฟูก็เหมือนไม่มีคนมาดูฮ่องเต้ จางเซียนฮุยก็ยากที่จะทำงานตัวคนเดียว เหลียงกวางเสียงก็ไม่แสดงข้างที่ชัดเจนและก็เป็นคนของพรรคมังกรเหิน ตอนนี้คงต้องพึ่งเฉินหยวนชิ่งแล้ว

“กระหม่อมยอมรับผิดพ่ะย่ะค่ะ ขอบพระทัยฝ่าบาท!”

เสียงเหลียงกุยไม่โกรธแค้นอะไรเลย และเขาก็ทำเสียงน่าสงสารแต่ก็ไม่มีใครสงสารเลย ผู้คนที่อยู่ข้างเขาก็คิดย้ายข้างทันที ท่านเหลียงครั้งนี้โดนหยุดงาน เขาอาจจะไม่สามารถกลับมาได้แล้ว

ไม่ว่าจะเป็นในสนามรบหรือการขายของก็ห่างจากคำว่าได้เปรียบไม่ได้

เหลียงกุยตลอดชีวิตนี้ก็มีอำนาจใหญ่หลวง ครั้งนี้ก็โดนเช่นนี้ดังนั้นเขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้และไม่คิดว่าเขาจะใช้อารมณ์ขนาดนี้

เพราะมีพระราชโองการของไทจูชูเซี่ยเลยเข้ามาดูแลตราประทับได้ นี้เป็นเองจริงไม่มีใครกล้าเข้าถามอีก

ฮ่องเต้ก็อยากให้ทหารเฟยหลงเข้ามาเช่นนี้ก็เปลี่ยนทหารในวังเข้ามารักษาความปลอดภัยด้านหน้าตำหนัก ทหารเฟยหลงจะอยู่ในหลังวัง

หลังจากประชุมเช้า หลี่เฉินเย่นกับไทเฮาก็ประกาศพระราชโองการ และแต่งตั้งให้องค์หญิงหนานจ้าวเป็นหรูกุ้ยเฟย สามวันก็เริ่มพิธีแต่งตั้งได้เลย

สำหรับตราประทับของหลังวัง ไทเฮาได้เอาให้ชูเซี่ยดูแลและให้ชูเซี่ยดูแลหลังวังเทียบเท่าตำแหน่งฮองเฮา

ข่าวไปถึงหูของเจ้าหญิงอวี๋นซึน นางยิ้มเบาๆสายตาก็มีความอิจฉา

คนที่ไม่มีตำแหน่งฮองเฮาเลย ห้าปีก่อนชูเซี่ยก็สู้นางไม่ได้ ถ้าไม่เป็นเพราะชิงเอ๋อปรากฏตัวมาเตือนชูเซี่ยคิดว่าชูเซี่ยคงตายในมือนางแล้ว

ตอนนี้นางไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วนางกลับมาใหม่ไม่เพื่ออะไรแต่เพื่อฆ่าชูเซี่ยและไปเรียกร้องทางศิษย์พี่

แน่นอน นางจะทำตอนที่เขาไม่มีอะไรเหลือแล้ว

เจ้าหญิงอวิ๋นซึนตอนเข้าวังมานางจัดอลังการมาก เพราะว่านางมาจากแคว้นหนานจ้าวหลี่เฉินเย่นเลยให้ทหารไปต้อนรับ

เจ้าหญิงอวิ๋นซึนพาข้ารับใช้เข้าวังมาสองคน สองคนนี้ชื่อว่าชูนหลานกับชิวเหว่

นอกจากนั้นฮ่องเต้จากหนานจ้าวกับส่งพระราชโองการให้หลี่เฉินเย่นขออนุญาติให้เจ้าหญิงอวิ๋นซึนได้รับทหารเข้าไปดูแลใกล้ชินสองนาย

หลี่เฉินเย่นก็อนุญาติ ทหารสองนายนั้น หลี่เฉินเย่นก็เตรียมไว้แล้วคนในนั้นก็มีคนหนึ่งเป็นคนของซงอวีลี่

พอชูเซี่ยเข้าวังแล้วก็ไปเอายาให้ไทเฮาทันที เรื่องนี้นอกจากหลี่เฉินเย่นกับซงอวีเจิงแล้วก็ไม่มีใครรู้เลย

เหลียงกวางเสียงบอกว่าซ่งอวิ๋นลี่จะปั่นให้เฉิ่นหยวนชิงกับชูเซี่ยผิดกันดังนั้นหลี่เฉินเย่นก็สั่งให้ปิดเรื่องนี้เป็นความลับไว้

เป็นเพราะว่าตอนนี้หัวหน้าทางทหารก็มีเฉิ่นหยวนชิงเป็นคนดำรงตำแหน่งไว้หลวี่หนิงก็ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร ทหารในวังก็มีหลี่ฉางอันเป็นคนดำรงตำแหน่งไว้

ชูเซี่ยยิ้ม“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ บำรุงอีกเดือนกว่าก็หายแล้ว”

เฉินหยวนชิ่งเงยหน้าและมองจากนั้นก็คลี่ยิ้มออกมาช้าๆและพูดอย่างอ่อนโยนว่า: “งั้นก็ดี ไทเฮาแข็งแรง กระหม่อมก็ดีใจ”

ชูเซี่ยสังเกตสายตาเขาตลอด เรื่องนางกับเฉินหยวนชิ่งต้องแก้ไขกันทั้งนั้นนางจะลากไทเฮามาด้วยไม่ได้

ไทเฮาถอนหายใจในใจรู้ว่าชูเซี่ยไม่อยากลำบากใจนางแต่ว่าตอนนี้เรื่องก็เป็นเช่นนี้แล้ว?อย่างน้อยนางคิดว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลา

เด็กๆเล่นกันด้านนอกและวิ่งเข้ามา

“เสด็จย่า จิงโม่รังแกหนู!”ฉองเหลาเข้ามาพูดอ้อน

ไทเฮายื่นมือไปโอบฉองเหลาไว้“พี่สาวรังแกยังไงเนี้ย?ไหนลองพูดกับเสด็จย่าสิ”

ฉองเหลาชี้หน้าจิงโม่และพูดว่า: “พี่บอกว่าหนูเตี้ย”

จิงโม่ก็พูดต่อว่า: “เจ้าเป็นเด็กเตี้ย เจ้าอายุเท่าข้าแต่กลับเตี้ยกว่าข้า เสด็จพ่อบอกว่าชายต้องสูงกว่าหญิง”

“งั้นข้ายังไม่โตนี้?”ฉองเหลาพูดอย่างโกรธ

“ข้าก็ยังไม่โตแต่ข้าสูงกว่าเจ้านะ!”จิงโม่ขยี้หัวของเขา “ดูสิแค่โดนว่าหน่อยก็วิ่งแจ้นมาหาเสด็จย่าแล้ว ยังอยากดูดนมอยู่เหรอ?”

ชูเซี่ยทำหน้าจริงจัง“จิงโม่พูดอะไรเนี้ย?เห็นไหมว่าตรงนี้มีแขก?”