ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 292

ตอนที่ 292 เกลียดเข้ากระดูกดำ

หน้าของฉ่ายเวินพลันขึ้นคล้ำเส้นเลือดปูดนูนขึ้นมาชัดเป็นพิเศษ ชัดจนกระทั่งสามารถมองเห็นการไหลเวียนของเลือดในเส้นเลือดได้ ความอัปลักษณ์นี้ทำให้ผู้คนไม่กล้ามองโดยตรง

นางขบเคี้ยวเขี้ยวฟันพูด "ท่านปกป้องนางเช่นนี้ ท่านคิดว่านางทำอะไรก็ถูกไปหมดอย่างนั้นหรือ ข้าจะบอกท่านให้ ท่านน่ะผิดแล้ว ท่านดูนางผิดไปแล้ว นางไม่ได้สมบูรณ์แบบขนาดนั้น ท่านรู้หรือไม่ว่าข้าฟื้นคืนชีพมาได้อย่างไร เป็นอาจารย์ของนางที่ช่วยข้าเอาไว้ ทำให้ข้าได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง"

“เจ้าโกหก!” หลี่เฉินเย่นไม่เชื่อนางแม้แต่คำเดียว เหตุใดนักบวชถึงได้ช่วยผู้หญิงโหดเหี้ยมเช่นนี้ได้

“ข้าไม่จำเป็นต้องโกหก เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ข้ายังจะมีอะไรต้องปิดบังท่านอีกหรือ ท่านคิดว่าข้าร่วมมือกับหลี่อวี๋นหลี่เพราะแผนแย่งชิงบัลลังก์ใช่หรือไม่ เปล่าเลย ก็แค่หลี่อวี๋นหลี่ส่งข้ากลับมาอยู่ข้างกายท่านได้โดยชอบด้วยเหตุผล รวมถึงกำจัดผู้หญิงที่ทำร้ายท่านรอบตัวท่านก็เท่านั้นเอง ทั้งหมดนี้ข้าทำเพื่อท่าน เพื่อท่านแล้ว ข้ายอมที่จะถูกหลี่อวี๋นหลี่ใช้ประโยชน์ เพื่อท่านแล้ว ข้าเอาตัวเองไปทดลองพิษอย่างนึกไม่เสียดาย แต่เมื่อไหร่ท่านถึงจะมองเห็นสิ่งที่ข้าต้องจ่ายไปบ้างเล่า ท่านเปลี่ยนไปแล้ว ท่านเปลี่ยนไปแล้วจริง ๆ ข้ายังจำได้ว่าเมื่อก่อนนี้ท่าน... ”

“อย่าพูดเรื่องสมัยก่อนกับข้าอีก!” ทันใดนั้นหลี่เฉินเย่นยื่นมือออกมาแล้วบีบคอนาง ความโกรธอย่างบ้าคลั่งพลันบังเกิดในดวงตา นับตั้งแต่หลังจากขึ้นครองราชย์มา เขาก็มักจะแสดงสีหน้านิ่งขรึมของผู้ที่โตเป็นผู้ใหญ่ให้ผู้คนได้เห็น ไม่เหมือนกับนิงอันอ๋องเมื่อก่อนนี้ที่ทั้งอารมณ์ฉุนเฉียวและตรงไปตรงมา

แต่ในเวลานี้ฉ่ายเวินดึงความโกรธของเขาขึ้นมา ความสามารถในการอดทนอดกลั้นของเขาถูกนางฉีกสะบั้นลงในที่สุด

เลือดในเส้นเลือดของฉ่ายเวินเหมือนจะหยุดเดินแล้ว เลือดที่ถูกกดเอาไว้ในเส้นเลือดเหมือนกับจะระเบิดออกมาก็ไม่ปาน นางเอียงศีรษะ มุมปากยกตัวขึ้น ดวงตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและชิงชัง

นางเค้นคำพูดออกมาจากลำคออย่างยากลำบาก “ฆ่าข้าแล้ว ท่านก็จะทำลายสัญญาสงบศึก ทำลายสัมพันธมิตร”

นิ้วมือของหลี่เฉินเย่นลั่นดังกรอบ ความโกณธคุ้มคลั่งในดวงตาไม่ลดลงแม้แต่นิด “ใช่ ข้าฆ่าเจ้าไม่ได้ หากฆ่าเจ้าแล้วก็จะทำลายข้อตกลงที่ทำร่วมกัน ผิสัจจะกับทางหนานจ้าว ยิ่งไปกว่านั้นคือทำให้หกแคว้นประณาม แต่ข้าก็ยังมีอีกเป็นร้อยวิธีที่ทำให้เจ้าตายทั้งเป็น”

เขาปล่อยมือ คำพูดของฉ่ายเวินเตือนสติเขา หลี่อวี๋นหลี่ไปหานางก็เพื่อสร้างพันธมิตร ความจริงไม่ใช่เพราะให้นางช่วยเขา แน่นอนว่าหนึ่งในเหตุผลที่สำคัญที่สุดก็คือต้องการให้ฉ่ายเวินยั่วโทสะเขาจนเขาฆ่าฉ่ายเวิน

ฐานะของฉ่ายเวินคือเจ้าหญิงแคว้นหนานจ้าว การแต่งงานเชื่อมสัมพันธไมตรีครั้งนี้หกแคว้นต่างก็รู้กันทั่ว หากฉ่ายเวินตายก็จะเป็นการทำลายสัญญาพันธมิตร แคว้นหนานจ้าวก็มีเหตุผลที่จะยกทัพ เพราะเขาทำลายสัญญาพันธมิตร ทำลายสันติภาพ หากหนานจ้าวขอให้หกแคว้นช่วยเหลือ ต้องการกองกำลังเสริม บวกกับมีหลี่อวี๋นหลี่ ชะตาของแคว้นเหลียงคงได้เป็นที่แน่นอนแล้ว

หลี่อวี๋นหลี่รู้ถึงความลุ่มหลงของฉ่ายเวินดี รู้ถึงความยึดติดและความคับแคบของนาง ดังนั้น เขาจึงใช้เป้าหมายอันยิ่งใหญ่สุดของฉ่ายเวินให้เป็นประโยชน์จากจุด ๆ นี้

แน่นอนว่าหลี่อวี๋นหลี่รู้จุดอ่อนของพวกเขาแต่ละคนดี

ฉ่ายเวินเผยรอยยิ้มอันร้ายกาจ ดวงตาทั้งสองมีเปลวไฟลุกโชน “หลี่เฉินเย่น หากท่านไม่ปล่อยให้ข้าได้ใช้ชีวิตอยู่ดี ๆ ข้าก็ไม่มีทางปล่อยให้คนข้างกายท่านได้อยู่ดี ๆ เหมือนกัน”

หลี่เฉินเย่นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก “หากเจ้ากล้าทำร้ายคนข้างกายข้า ข้าก็จะทำให้เจ้ารู้ว่าอะไรคืออยู่แบบจะอยู่แบบไม่อาจร้องขอความเป็นความตายได้”

ฉ่ายเวินแสยะยิ้ม “ถึงข้าตกนรก แต่จะยอมให้พวกท่านได้อยู่อย่างปกติสุขได้อย่างไร”

หลี่เฉินเย่นหันไปมองนอกหน้าต่าง พยายามใช้กำลังทั้งหมดที่มีทำให้โทสะและความชิงชังในใจสงบลง ในเวลานี้ เขาอยากจะฆ่าฉ่ายเวินจริง ๆ

เป็นที่แน่ชัดแล้วว่าฉ่ายเวินไม่คิดจะปล่อยให้เขาได้สงบนิ่ง นางพูดต่อว่า “ท่านคิดว่าข้าผิดหรือ ข้าทำไปทำไม ท่านไม่คิดบ้างเลยหรือ ศิษย์พี่ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ท่านยังอยากจะวางตัวเมินเฉยได้อีกหรือ เป็นไปไม่ได้หรอก ถ้าข้าตาย ข้าก็จะลากท่านไปตายด้วย”

หลี่เฉินเย่นกำหมัดแน่น ภาพตรงหน้าพลันปรากฏใบหน้าของอาจารย์กับชิงเอ๋อและเฉินอวี่จู๋ขึ้นมา คนพวกนี้ล้วนแต่ตายเพราะเขา เขาวางตัวเมินเฉยได้อีกหรือ ใช่ เขาทำไม่ได้ แม้กระทั่งตัวเขาเองก็ยังลากคนอื่นมาเดือนร้อนด้วยอยู่เสมอเพราะว่าฉ่ายเวินยังมีชีวิตอยู่

“ข้ารู้ว่าท่านไม่ชอบฟังคำพูดเช่นนี้” ฉ่ายเวินพูดต่อ น้ำเสียงเศร้าโศกกว่าเมื่อครู่นี้อยู่มากโข “แต่ข้าจะทำอะไรได้ ข้าเองก็จนปัญญา ข้าได้แต่อยู่แบบนี้ต่อไป ท่านจะรักก็ดี เกลียดก็ดี ชิงชังก็ดี ข้าล้วนแต่ทำอะไรไม่ได้ทั้งสิ้น เพราะข้ายอมแพ้กับตัวเองแล้ว”