ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 302
สรุปบท ตอนที่302 ออกคำสั่งให้แต่งงาน: ชายาเกิดใหม่ของข้า
อ่านสรุป ตอนที่302 ออกคำสั่งให้แต่งงาน จาก ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
บทที่ ตอนที่302 ออกคำสั่งให้แต่งงาน คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ ชายาเกิดใหม่ของข้า ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนที่302 ออกคำสั่งให้แต่งงาน
“เชียนซานมีอะไรก็คุยกันดีๆไม่ต้องมาคุกเข่าเช่นนี้หรอก”หลี่เฉินเย่นรู้ว่าเชียนซานรักชูเซี่ยพอเห็นเชียนซานทำเช่นนี้เขาก็ตกใจอยู่เหมือนกัน
“ฝ่าบาท ขอพระองค์ทรงจัดงานแต่งให้หม่อมฉันกับหลวี่หนิง”เชียนซานไม่ได้ลุกขึ้นและเลยหน้าขอเขาอย่างจริงจัง
หลี่เฉินเย่นมองดูเชียนซานและเงียบ
สีหน้าของหลวี่หนิงเมื่อวานเขาก็ดูออกแต่ว่าเขาไม่คิดว่าเชียนซานจะมาขอแบบนี้
“เรื่องนี้……ต้องให้ข้าคิดก่อน”
หลี่เฉินเย่นไม่ได้ตอบตกลงเพราะว่าหลวี่หนิงเป็นทั้งมือซ้ายและมือขวาของเขาหลายปีมานี้เขาก็มีเรือ่งราวน่าชื่นชมเยอะเรื่องที่เขาตัดสินใจแล้วเขาก็คงไม่เอาเรื่องนี้มาบังคับเขาหรอก
แต่ว่าเชียนซานก็ชัดเจนแล้วดังนั้นพอตอบเชียนซานไปหลี่เฉินเย่นก็ไม่ค่อยกล้าซบตานางเลย
เขาวิ่งหนีเข้ามาในตำหนักไฉ่เว่ยชูเซี่ยเงยหน้ามองเขาและมองดูเชียนซานที่ทำสีหน้าผิดหวังจากนั้นนางก็ยิ้มและพูดว่า: “ฝาบาทอยากเป็นผู้เฒ่าใจดีเหรอเจ้าค่ะ?”
“ชูเซี่ย หลวี่หนิงแสดงชัดเจนแล้ว เขาไม่อยากเป็นตัวถ่วงของเชียนซาน เขา……”
หลี่เฉินเย่นเข้าใจความรู้สึกของหลวี่หนิงดีเพราะว่าตอนนี้ พวกเขาเหมือนกัน เขาก็ไม่กล้าเข้าใกล้ชูเซี่ย เขากลัวว่าตัวเองจะทำร้ายชูเซี่ย
“แต่ว่าเขารักเชียนซาน เขาไม่ยอมเพราะว่าไม่ใช่ว่าเขาไม่ยอมแต่เขาไม่อยากถ่วงเวลาเยนซานแต่ว่าเฉินเย่นเจ้าเคยคิดไหมว่าถ้าหลวี่หนิงไม่สามารถถอนพิษได้ งั้นเรืองที่เขาจะขอเชียนซานแต่งงานก็ไม่ได้ถ้าหลวี่หนิงตายล่ะเชียนซานจะทำยังไง?แต่งงานกับหลวี่หนิง นางยังแต่งงานกับคนเป็นๆได้ถ้าไม่แต่งมีคนที่ใช้ชีวิตตัวเองมาดูแลนางอย่างหลวี่หนิง คิดว่านางจะแต่งงานกับคนอื่นได้ไหมล่ะ?ให้พวกเขาสมหวังดีกว่าจากไปอย่างผิดหวัง”
ชูเซี่ยพูดอย่างชัดเจนและเสียงนางก็ดังก้องในหูของหลี่เฉินเย่น ทั้งๆที่นางกำลังพูดถึงเชียนซานกับหลวี่หนิงแต่เขากลับคิดว่าชูเซี่ยเหมือนกำลังพูดเรื่องเขากับตัวเองอยู่
“เจ้าสั่งไปเถอะ หลวี่หนิงไม่กล้าขัดคำสั่งหรอกดังนั้นขอให้เขาแค่ขอเชียนซานแต่งงานนี้เป็นหารบังคับถึงแม้เขาจะโทษเจ้าที่ช่วยเขาตัดสินใจแต่เขาไม่ว่าเจ้าหรอก”
“เฉินเย่น พวกเราเป็นเช่นนี้แล้ว ข้าไม่อยากให้คนรอบกายข้าก็เป็นเช่นเรา มองดูพวกเขาได้อยู่ด้วยกันก็เป็นเรื่องที่ดีนี้”
ชูเซี่ยเห็นหลี่เฉินเย่นไม่พูดอะไรสักทีและทนไม่ได้ที่จะถอนหายใจนางใช้เรื่องราวของเขาและนางมาเปรียบเทียบ
เหมือนแสดงความแค้นใจของชูเซี่ยออกมา คำพูดนั้นยังก้องอยู่ในหูของหลี่เฉินเย่น เขารู้สึกเหมือนใจตัวเองโดนกัดกินโดนบีบรัดแทบจะหายใจไม่ออก
“เจ้าอยากให้ข้าทำเช่นไรข้าก็ทำเช่นนั้น ให้พวกเขาได้อยู่ด้วยกันก็ได้ ดีกว่ามาเหมือนคู้ของเรา”หลี่เฉินเย่นพูดเสียงเบาเหมือนกำลังปลอบใจตัวเองแต่ว่าเสียงเบาขนาดนั้นชูเซี่ยไม่ได้ยินเลย
แต่ว่าชูเซี่ยเข้าใจสีหน้าของหลี่เฉินเย่น นางยิ้มและหยักไหล่ตัวเองขึ้นมาจากนั้นก็พูดเสียงเบาข้างหูเขาว่า: “เฉินเย่น ที่จริงข้าก็อิจฉาเชียนซาน ข้าอยากเหมือนนางที่กล้าแบบนี้สักครั้ง”
ตอนพูดมือของชูเซี่ยก็จับคอเขาไว้ เสียงของนางใสหวานดังที่ข้างหูเขา ลมหายใจที่หายใรดข้างหูเขา ทำเอาเขาขนลุกซู่
เขาอยากเป็นเหมือนที่ชูเซี่ยพูดว่าให้เขากล้าสักครั้งแต่ในสมองก็สั่งว่าห้ามทำ ทำไม่ได้ อย่าเอาแต่ใจถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไป เขาอาจจะเสียชูเซี่ยไปอีก
หลวี่หนิงทั้งดีใจและทุกข์ใจในเวลาเดียวกันและพูดให้คนด้านหลังว่าให้ส่งตัวเองเข้าวัง
ตาหลวี่กับยายหลวี่คิดว่าเขาจะเข้าวังไปหาเชียนซานในใจก็มีความสุขและรีบเรียกคนส่งเขาเข้าวังแต่ไม่คิดว่าหลวี่หนิงกลัไปหาหลี่เฉินเย่นก่อน
“ขอพระองค์เรียกคืนคำสั่ง”หลวี่หนิงคุกเข่าลงอย่างไม่คิดถึงบาดแผลตัวเอง
เหมือนกับเชียนซานที่ทำความเคารพเช่นนี้ เมื่อก่อนพวกเขาไม่ทำความเคารพกับหลี่เฉินเย่นเช่นนี้เลย
“หลวี่หนิง เจ้าอยากแต่งงานกับเชียนซานมาตลอด ครั้งนี้นางขอเอง ถ้าปฏิเสธ ถึงแม้เจ้าจะถอนพิษได้แล้ว นางก็คงไม่อยากอยู่กับเจ้าแล้ว”
หลี่เฉินเย่นรู้ว่าหลวี่หนิงกังวลเรื่องอะไรแต่ว่าคำพูดของชูเซี่ยกลับดังก้องหูเขาอยู่ดังนั้นนางได้เตือนเขาไว้แล้ว
หลวี่หนิงมองหลี่เฉินเย่นอย่างลังเลอยู่นานมาก เขาถึงจะพูดว่า: “กระหม่อมคิดดีแล้ว ขอฝ่าบาทเรีบกคำสั่งคืน”
นี้เป็นเรื่องของเขากับเชียนซานไม่ว่าจะเป็นเพื่อนหรือนายเขาเคยเตือนแล้ว คนที่ตัดสินใจเป็นหลวี่หนิง เขาก็รู้ถึงแม้ตัวเองจะไม่เรียกคำสั่งคืนเขาก็จะไม่ให้เชียนซาน“ทำสำเร็จ”
หลี่เฉินเย่นกำลังจะพูดก็เห็นลู่จ่งก่วนรีบเดินเข้ามามองดูหลวี่หนิงและพูดกับหลี่เฉินเย่นอย่างลำบากใจว่า“ฝ่าบาท เชียนซานกู่เหนียงมาพ่ะย่ะค่ะ”
หลวี่หนิงได้ยินที่ลู่จ่งก่วนพูดก็ตกใจเขาก็ไม่ได้สังเกตตัวเองว่าสายตาเขานั้นเฝ้ารอนางมากแค่ไหน……
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...