ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 303

ตอนที่303 ไม่กลัวความตาย

หลี่เฉินเย่นได้ยินก็มองหน้าหลวี่หนิงและบอกให้ลู่จ่งก่วนพาเชียนซานเข้ามา เชียนซานเข้ามาเร็วมากด้านหลังยังมีทหารพรรคมังกรเหินมาอีก

“ฝ่าบาท พระองค์ยังไม่ได้เรียกคำสั่งคืนใช่ไหมเพค่ะ?พระองค์ต้องพูดคำไหนคำนั้นจะเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาไม่ได้นะเพค่ะ”

“ข้ากำลังจะเปลี่ยนความคิด”หลี่เฉินเย่นยิ้มและมองไปทางเชียนซาน เขารู้ว่าถ้าเชียนซานมาขนาดนี้เขาคงจะเปลี่ยนไม่ได้แล้ว

“ถ้ายังไม่ได้เปลี่ยน งั้นหลวี่หนิงก็เป็นคนของข้าจะลงโทษเขายังไงก็เป็นเรื่องของข้าใช่หรือไม่เพค่ะ?”เชียนซานถามอย่างจริงจังแต่ว่าในตำหนักนอกจากเชียนซานแล้ว ทุกคนในที่นี้ก็รู้สึกว่านางคิดไม่ดีแต่ว่านางพูดความจริง ถึงแม้หลี่เฉินเย่นจะอยากปกป้องหลวี่หนิงก็ไม่มีสิทธิ์พูด

พอเห็นหลี่เฉินเย่นพยักหน้าเชียนซานก็ยิ้มให้หลวี่หนิง นางเดินไปและคุกเข่าหน้าหลวี่หนิง นางพูดเสียงเบาว่า: “เพื่อจะไม่แต่งงานกับข้า เจ้าถึงกับยอมตายเลยเหรอ?”

“เชียนซาน ข้าแค่……ข้า……”ท่าทางหลวี่หนิงที่หนักแน่นเมื่อกี้นี้พอได้ยินเชียนซานพูดเช่นนี้เขาถึงกับรีบอธิบาย เหมือนเขาจะลืมไปว่าตัวเองมาที่นี้ทำไม

“ไม่ต้องข้าเคอะอะไรทั้งนั้น พวกเจ้าสองคน จับเขากลับไปที่ลู่ฟู่ เฝ้าไว้ ถ้าวันแต่งฉันไม่มีเจ้าบ่าว พวกเจ้ารู้นะว่าจะเป็นยังไง”

เชียนซานไม่ฟังหลวี่หนิงอธิบาย นางสั่งสองคนนั้น พรรคมังกรเหินก็ต้องฟังคำเชียนซานแค่คนเดียวอยู่แล้ว พอเชียนซานพูดเสร็จทั้งสองคนก็เข้ามาคุ้มตัวเขาไว้

“ข้าพูดกับลู่ฟู่ไว้แล้ว หลวี่หนิงถ้าเจ้ายังกล้าทำเช่นนี้อีก ข้าจะทำให้เจ้าผิดหวัง ข้าไม่มาด่าเจ้าคิดว่าข้าเป็นแมวน้อยสินะ”เห็นหลวี่หนิงโดนพาตัวไปเชียนซานรู้สึกดีมากแต่นางไม่ลืมที่จะขู่หลวี่หนิงไว้ก่อน

หลวี่หนิงเหมือนยอมรับในโชคชะตายอมให้คนของพรรคมังกรเหินพาตัวเขาไปและเชียนซานก็ทุลลาหลี่เฉินเย่นเสร็จก็ตามออกมาเลย

หลี่เฉินเย่นกับชูเซี่ยคิดไม่ถึงเลยว่าเชียนซานจะทำแบบนี้กับหลวี่หนิงและชูเซี่ยก็แอบอิจฉาเชียนซานในใจแต่ว่าการคลุมถุงชนแบบนี้ก็มีแต่เชียนซานที่เป็นหญิงที่กล้ารักกล้าเกลียดอย่างนางถึงจะทำได้

และหลี่เฉินเย่นกับชูเซี่ยไม่คิดเลยว่าครั้งนี้เชียนซานจะทำได้ลงคอ นางถึงกับขังหลวี่หนิงไว้สามวันจนถึงงานแต่ง พรรคมังกรเหินถึงจะปล่อยเขาออกมาเปลี่ยนชนเจ้าบ่าวแต่เขาก็ยังโดนคอยจับตามองเขาไว้ตลอดเวลา

เชียนซานกับหลวี่หนิงเป็นคนที่หลี่เฉินเย่นกับชูเซี่ยไว้ใจมากที่สุด งานแต่งของพวกเขาชูเซี่ยกับหลี่เฉินเย่นต้องมาร่วมงานอยู่แล้ว แต่ว่าเพราะตำแหน่ง พวกเขาเลยใส่ชุดธรรมดาออกมา มาในฐานะเพื่อนธรรมดาๆที่มาร่วมงานแต่งพวกเขา

แต่ว่าที่บังเอิญคือ พวกเขากับหลี่ซี่นั่งโต๊ะเดียวกันพอดี หลี่ซี่จำหน้าพวกเขาได้แต่แค่ยิ้มและยกแก้วเหล้าขึ้นมาและคุยกับคนข้างๆต่อไม่มีความตื่นตกใจใดๆเลย

การแสดงออกของหลี่ซี่ทำเอาชูเซี่ยกับหลี่เฉินเย่นโล่งอก จากนั้นพวกเขาก็ตั้งใจดูสองคนที่กำลังจะเข้าพิธี ถึงแม้หลวี่หนิงจะถูกยาพิษแต่ว่าเชียนซานก็มีความสุขมากขนาดมีผ้าแดงปิดหัวไว้ทุกคนก็รู้สึกได้และหลวี่หนิงก็ไม่ได้โดนจำใจขนาดนั้นเหมือนที่ทุกคนคิดแต่เขาเหมือนยอมรับโชคชะตา แต่ว่าทุกคนดูออกว่าสายตาที่เขามองดูเชียนซานนั้นอ่อนโยนแค่ไหน

คนสองคนรักกันแต่งงานกันถึงแม้ในใจก็ยังมีความกังวลกับเรื่องอนาคตอยู่บ้างแต่ว่าพวกเขาก็มีความกล้าหาญมายืนอยู่ด้วยกันในวันนี้

ชูเซี่ยมองไปที่พวกเขาในใจก็รู้สึกตื้นตัน จนกระทั่งนางรู้สึกได้ถึงสายตาที่หลี่เฉินเย่นกำลังมองนางอยู่เป็นสายตาที่อ่อนโยนอย่างบอกไม่ถูก นางหันมาและยิ้มให้กับเขาแต่ว่ชูเซี่ยไม่รู้ว่ารอยยิ้มนางมีความเศร้าโศกปนอยู่ทำให้หลี่เฉินเย่นเอ็นดูและสงสารนางด้วย

เขารู้ว่านางคิดอะไรมาตลอดแต่ว่าตอนนี้เขากลับทำอะไรไม่ได้

ปัญหาทั้งภายในและภายนอกเขาเป็นถึงฮ่องเต้ เขาจะเห็นแก่ตัวไม่ดูแลประเทศและประชาชนไม่ได้ แน่นอน ถ้าเขาเห็นแก่ต้วทำอะไรตามใจชอบก็ไม่ใช่คนที่ชูเซี่ยชอบอีกต่อไป