ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 306

ตอนที่306 เด็กๆปกป้องมารดา

ฉ่ายเวินได้ยินเสียงหลี่เฉินเย่นก็ตกใจ รีบหันไปทางฉองเหลาและใส่ผ้าคลุมเอาไว้ นางกลับหันมาก็เห็นหลี่เฉินเย่นมายืนตรงหน้านางแล้ว

“ศิษย์พี่เป็นเวลาหลายวันแล้วที่ไม่ได้เจอ ท่าน……”ฉ่ายเวินยิ้มให้หลี่เฉินเย่นอย่างเจ้าเลห์แต่ไม่คิดว่าหลี่เฉินเย่นไม่มองหน้านางเลย เขาเดินไปหาเด็กฝาแฝดและนั่งลงตรงหน้าเด็กๆ ดูว่าพวกเขาปลอดภัยดีก็รีบพาเดินออกไปเลย

“ต่อไปนี้อย่าอยู่หรือพูดคุยกับคนแปลกหน้านะ”หลี่เฉินเย่นพูดกับเด็กๆย่างโมโห

พอรู้ว่าเด็กๆอยู่กับฉ่ายเวิน เขาก็ทิ้งทุกอย่างและรีบมาทันที เขาเก็บซ่อนความกังวลของเขาไว้ไม่ได้ เขาไม่กล้าคิดว่าถ้าเด็กๆเป็นอะไรขึ้นมา เขากับชูเซี่ยจะทำอย่างไรดี

ดีที่เด็กๆยังปลอดภัย เขาอดไม่ได้ที่จะสั่งสอยนเด็กๆไป

เขารู้ว่าเด็กสองคนนี้เก่ง ฉลาด พวกเขายืนหน้าฉ่ายเวินได้ ต้องอยากสลัดพวกทหารพรรคมังกรเหินออกมา

“ท่านพ่อ นางไม่ใช่คนแปลกหน้า นางเป็นมู่เฟยนี้เจ้าค่ะ”จิงโม่ไม่สนความกังวลของหลี่เฉินเย่นเลยและพูดไปอย่างจริงจัง

หลี่เฉินเย่นมองดูเด็กน้อยที่ใสซื่อตรงหน้า ไม่รู้ว่าจะพูดอธิบายอย่างไรดี

เขาเข้าใจว่าตอนนี้เด็กๆกำลังสืบ พวกเขาพูดตลอดว่าท่านพ่อและท่านแม่เลิกกัน พวกเขาพูดเหมือนไม่มีอะไรแต่ที่พวกเขาถามนั้นก็กำลังดูปฏิกิริยาของพวกเขาอยู่และวันนี้ พวกเขาก็กำลังจัดการกับพวกสนมของเขา

“พวกเจ้ามีแค่ท่านพ่อและท่านแม่ไม่มีมู่เฟย”หลี่เฉินเย่นรู้ว่าเด็กๆกำลังรอคำตอบอยู่และเขาตอบเท่าที่เขาจะตอบได้

แต่ว่าฉ่ายเวินที่ตามมาด้านหลังตลอดพอได้ยินเขาพูดเช่นนี้ นางก็พยายามฝืนยิ้มไม่ให้ร้องไห้ออกมา

“พี่สาวคนสวย ท่านคงเป็นมู่เฟยเราไม่ได้แล้วล่ะ ท่านพ่อบอกว่าพวกเราไม่มีมู่เฟยแต่ว่าท่านพ่กับท่านแม่หย่ากันแล้ว ถ้าท่านอยากรักษาหน้ามาแล้ว ท่านก็มีโอกาสนะ ท่าต้องสู้ๆล่ะ”พอจิงโม่ฟังคำตอบของหลี่เฉินเย่นแล้วก็หันหลังกลับไปพูดกับฉ่ายเวินอย่างจริงจัง

สีหน้าฉ่ายเวินเปลี่ยนไปนิดหน่อย ถ้าหลี่เฉินเย่นไม่อยู่หน้านางล่ะก็ นางก็ไม่ต้องแกล้งทำเป็นคนดี นางอยากกระโจนเข้าไปฉีกปากพวกเขาเหลือเกิน

น่ารำคาญเหมือนกับแม่พวกเขา สมควรตายไปซะ

“ศิษย์พี่ เป็นเพราะว่าหน้าของข้าท่านเลยไม่ชอบข้าใช่ไหม?ข้าแค่มีอาการแพ้ ไม่กี่วันก็หายดีแล้ว ท่านไม่ต้องกังวลหรอก ข้าไม่ทำร้ายพวกเขาหรอก……”ฉ่ายเวินพูดเสียงเบาด้านหลังหลี่เฉินเย่นแต่ว่าหลี่เฉินเย่นไม่ได้ฟังที่นางพูดเลยแต่แค่จับมือเด็กๆอย่างเอ็นดูและเดินจากไปทันที เหมือนกับกำลังหนีเชื้อโรค

เขารีบมาขนาดหน้าฉ่ายเวินเขาก็ยังไม่มองเลยทำเหมือนนางเป็นแค่อากาศไปเลย

มองดูหลี่เฉินเย่นจากไป ฉ่ายเวินยื่นมือไปเด็ดดอกกุกลาบนางจับไว้แน่น รอจนนางขย้ำเสร็จ ดอกไม้นั้นก็เละละเอียดอยู่ในมือนางแล้ว

“ไปบอกหลี่อวิ๋นหลี่ว่าให้ส่งคนให้ข้าด่วน ถ้าไม่ส่งข้ากับเขาต้องซวยแน่”ฉ่ายเวินหันมากะทันหันพูดกับข้ารับใช้ด้านหลัง สีหน้านางตอนนี้คล้ายกับผีมาก