ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 314

ตอนที่ 314 พิษที่เคยโดน

หน้าต่างของห้องขังมีปัญหา ว่านเหลียงพบจุดนี้อยู่ก่อนแล้ว นางไม่ได้มีการเคลื่อนไหวใดๆเลย แต่อาจเป็นเพราะว่าในใจมีแผนการหนึ่งที่เรียกว่าจากไปแล้วก็เหลือคุณความดีให้เรียกขาน นางจึงอยากที่จะให้หลี่อวิ๋นลี่รู้ว่าคนของพรรคมังกรเหินไม่ใช่เมื่อใดที่เขาคิดจะจับตัวมาก็สามารถจับได้

แต่ยังไม่รอให้นางลงมือเอง อ๋องเก้าก็มาลงมือทำเช่นนี้เสียก่อน นางจึงทำได้เพียงยอมรับชะตากรรมจากไปจากห้องขังนี้

ด้านนอกหน้าต่างคือหน้าผาที่สูงตระหง่าน ว่านเหลียงได้เคยประเมินมาก่อนแล้วโดยอาศัยความชำนาญของตนว่าสามารถที่จะได้รับบาดเจ็บได้ ครั้งนี้ถูกอ๋องเก้าผลักออกอย่างไม่ทันตั้งตัว นางได้จัดเตรียมการตกลงไปอย่างหวิดตายไว้อย่างดีแล้ว ในที่สุดการกระโดดลงไปที่เตรียมการไว้และถูกผลักออกมาอย่างไม่ได้เตรียมการ การควบคุมระดับความหนักเบาและจุดพลังล้วนมีการเปลี่ยนแปลง

ว่านเหลียงคิดไม่ถึงว่าบนหน้าผาจะมีเชือกที่ผูกติดอยู่กับต้นไม้บนขอบหน้าผา อีกทั้งตนก็สามารถยื่นมืออกไปจับเชือกเส้นนั้นได้

ไม่ต้องคิดอะไรให้มากมายก็รู้ว่านี่คงเป็นฝีมือของอ๋องเก้า เขาคิดที่จะช่วยเหลือตนจริงๆ สินะ

แต่เมื่อจับที่เชือกแล้วว่านเหลียงกลับคิดถึงอ๋องเก้า ในใจรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก ในเมื่อมีวิธีการเช่นนี้ ตัวเขาเองก็ล้วนสามารถหนีออกไปได้

“ช่างซื่อบื้อเสียจริง คุณค่าของตนอยู่ที่ใดก็ล้วนไม่เข้าใจ” ว่านเหลียงก็เข้าใจดีว่าอ๋องเก้ายังคงยืนยันที่จะอยู่ในหลางฟงติ่งต่อไป จะต้องเป็นเพราะจะส่งข่าวไปให้พวกเขาแน่นอน แต่ทว่าที่ข้อมูลที่เขาบอกกับตนนั้น คุ้มค่ากับการที่เขาอ๋องเก้าผู้สง่าผ่าเผยไปสืบข่าวมาหรือไม่

แม้ว่าในใจจะรู้สึกไม่พอใจ แต่อ๋องเก้าก็ยังช่วยเหลือว่านเหลียงไปแล้ว ด้วยความชำนาญที่มีเพียงครึ่งวันว่านเหลียงก็จับเชือกไล่ลงไปจนถึงที่กลางลำธารบนหน้าผาด้านล่างอย่างปลอดภัย

มองยังเชือกที่ถูกพัดลงมาที่หน้าผาด้านล่างอย่างพอเหมาะพอดี ว่านเหลียงก็ร้องอุทานออกมาโดยไม่รู้ตัวอยู่ครู่หนึ่ง บุรุษผู้นี้รู้จักหลางฟงติ่งนี้อย่างดีแล้ว ทั้งระดับความสูงของหน้าผายังคำนวณออกมาได้อย่างแม่นยำ

“ให้คนที่มีความสามารถเช่นเจ้าอยู่ในหลางฟงติ่งนี้ต่อไปช่างเป็นความผิดพลาดที่ใหญ่หลวงในชีวิตนี้ของข้าว่านเหลียง วางใจเถอะ ข้าไม่ปล่อยให้เจ้าอยู่ในนั้นต่อไปนานหรอก” ว่านเหลียงเอ่ยพูดขึ้นกับเชือกในมือของตน ในใจกลับเสียใจอย่างมาก หากรู้ก่อนว่าจะเป็นเช่นนี้ก็ควรที่จะนำตัวอ๋องเก้าลงมาด้วยกัน

การถอนใจอย่างเต็มไปด้วยความรู้สึกเสียใจท่ามกลางความเสียดายอันใหญ่หลวงของว่านเหลียงนั้นดูเหมือนจะทำให้นางลืมไปแล้วว่าอ๋องเก้าเป็นคนผลักนางออกมาจากในห้องขังนั้น ไม่เหมือนกับทุกครั้งออกปฏิบัติภารกิจที่ตัวนางเป็นผู้ที่ตัดสินใจเองว่าจะอยู่หรือไป

แม้จะปลีกตัวจากหลางฟงติ่งมาได้ แต่การเดินจากหน้าผาด้านล่างออกไปก็จำเป็นที่จะใช้เวลา การติดต่อพรรคมังกรเหินก็จำเป็นต้องใช้เวลาเช่นกัน ดังนั้นเมื่อรอให้ว่านเหลียงได้พบกับชูเซี่ยก็เป็นเวลาสามวันให้หลังแล้ว

เดิมที่ชูเซี่ยที่กังวลอย่างมากกับการตามหาร่องรอยการหายตัวไปของว่านเหลียง เมื่อนางได้พบว่านเหลียงก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงงัน อยู่เป็นเวลานานโดยที่ไม่มีปฏิกิริยาใดออกมา

“นายท่าน เป็นข้าตัวจริงเสียงจริงเพคะ ข้าคือว่านเหลียงจริงๆเพคะ” ก่อนหน้าที่จะเข้าวังหลวงว่านเหลียงก็รู้ถึงเรื่องราวของการที่มีคนแอบอ้างชื่อของตน ตอนนี้จึงพบว่าชูเซี่ยกำลังจ้องมองมาที่ตน ในใจก็สับสนขึ้นมาทันที

“เจ้าหลบหนีออกมาได้อย่างไร” ชูเซี่ยย่อมรู้ดีอย่างแน่นอนว่าว่านเหลียงที่อยู่ตรงหน้าคือตัวจริง รูปโฉมภายนอกของตนสามารถปลอมขึ้นมาได้ แต่ลักาณะของท่าทางและจิตใจนั้นปลอมขึ้นมาไม่ได้ เพียงแต่นางคิดไม่ถึงว่าว่านเหลียงจะสามารถหนีเอาชีวิตรอดออกมาจากสถานที่ที่นางหาไม่พบได้

“อ๋องเก้าช่วนเหลือข้าหลบหนีออกมาเจ้าคะ” ว่านเหลียงเอ่ยตอบขึ้นอย่างจริงจัง

“อ๋องเก้างั้นหรือ” เมื่อได้ยินว่านเหลียงพูดถึงอ๋องเก้า ชูเซี่ยก็ยิ่งประหลาดใจ นางทั้งตกใจและดีใจอย่างมากขึ้นมาทันที มีความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยขึ้นมาบางส่วน

“เขาอยู่ที่หลางฟงติ่งเพคะ”

“เขายังสบายดีใช่หรือไม่”

เดิมทีมีคำพูดมากมายที่ต้องการจะเอ่ยถาม แต่เมื่อได้ยินว่าเขาอยู่ในหลางฟงติ่งข้อสงสัยในใจของชูเซี่ยที่มากที่สุดจึงมีเพียงประโยคนี้เท่านั้น

“หากเจาะจงลงไปข้าไม่แน่ใจเจ้าคะ แต่เขาให้ข้านำข่าวมาบอกแก่ท่านว่า พิษบนตัวของหลวี่หนิงท่านเคยพบมาก่อนเจ้าคะ ยังมีข้างกายของฝ่าบาทมีไส้ศึกเจ้าคะ”

“ข้าเคยพบเจอมาก่อนงั้นหรือ” ชูเซี่ยมองยังว่านเหลียงอย่างประหลาดใจ ในหัวคิดถึงพิษที่ตนเคยพบเจอวนไปมาหลายรอบ สุดท้ายกลับมีความคิดใดๆทั้งสิ้นผุดขึ้นมา

ว่านเหลียงเห็นสีหน้าของชูเซี่ยที่ตะลึงงันไร้ความรู้สึก ก็อดไม่ได้ที่จะไอเตือนขึ้นมาเบาๆ สติของชูเซี่ยจึงกลับมา เอ่ยกับว่านเหลียงว่า “ข้างกายของฝ่าบาทมีคนของหลี่อวิ๋นลี่เรื่องนี้พวกเรารับทราบแล้ว ตอนนี้ยังคงสืบและตรวจสอบอยู่เช่นกัน”