ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 332

ตอนที่ 332 เหมือนกัน

“ฉ่ายเวิน หากเจ้าอยากได้ตัวหลี่เฉินเย่นหลังจบงาน ตอนนี้ก็ต้องเชื่อฟังข้า ไม่อย่างนั้น เจ้าจะไม่สามารถรับผลที่ตามมาได้”หลี่อวิ๋นลี่กระซิบข้างหูฉ่ายเวิน น้ำเสียงแสนเยือกเย็นนั้นพลันทำให้ฉ่ายเวินรู้สึกหวาดกลัว

“ดังนั้นหากผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในวังแล้ว เจ้าต้องช่วยหล่อน ช่วยกันสร้างความวุ่นวายในวังหลัง ยิ่งวุ่นวายยิ่งดี”หลี่อวิ๋นลี่พูดพลันยืดตัวตรง พร้อมยิ้มมุมปลายแปลกๆ

“ทำไมล่ะ”ฉ่ายเวินค่อนข้างแปลกใจ ซ๋งอวิ๋นลี่ให้หล่อนเข้าวังก็เพื่อให้ตีขนาบประสานกันทั้งด้านนอกและด้านใน เพื่อยั่วชูเซี่ยแต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าเป้าหมายของเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว

“เจ้าไม่ต้องสนใจหรอกว่าเพราะอะไร เพียงทำตามที่ข้าสั่งก็พอ ข้าจะไม่ปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมต่อเจ้าแน่นอน”หลี่อวิ๋นลี่พูดจบพลันเดินจากไปอย่างโอ้อวดทะนงตน ฉ่ายเวินมองตามแผ่นหลังของเขา หล่อนแลดูสุภาพเชื่อฟัง แต่ความโหดเหี้ยมในใจกลับโหมซัดสาดราวคลื่นยักษ์กระทบหาดทราย

ผู้ชายในโลกใบนี้ นอกจากศิษย์พี่แล้ว ไม่มีใครดีเลยจริงๆ

ดังนั้น หลี่อวิ๋นลี่ เจ้าอย่าโทษว่าผู้หญิงโหดเหี้ยม ล้วนถูกบีบโดยพวกเจ้าทั้งสิ้น

แม้จะไม่เข้าใจเจตนาของหลี่อวิ๋นลี่นัก แต่การทำให้วังหลังวุ่นวาย ฉ่ายเวินกลับเต็มไปด้วยความคาดหวัง แม้จะไม่สามารถวางยาชูเซี่ยได้ แต่ทำให้หล่อนยุ่งจนไม่มีเวลาศึกษายาถอนพิษก็ดีมากเหมือนกัน ไม่ใช่หรอกรึ

ขนาดที่ฉ่ายเวินกำลังคิดจะสร้างปัญหาให้ชูเซี่ยเพิ่มนั้น ชูเซี่ยเองก็ได้รู้สึกถึงการใกล้เข้ามาของปัญหานั้นแล้ว

ว่านเฉียงเองที่เป็นคนมาส่งข่าว ในช่วงนี้คนของหล่อนมีหน้าที่ในการเฝ้าติดตามเฉินหยวนชิ่ง เพราะว่าความดื้อรั้นของเฉินหยวนชิ่งได้เกิดนความคาดหมายของชูเซี่ยตอนนี้เขาถูกทรมานทุกวัน แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ เอินกี้กลัวว่าจะเกิดเรื่องเหนือความคาดหมายอะไร อย่างไรก็ตาม อันหรันก็เพียงต้องการให้เฉินหยวนชิ่งได้รับบทเรียน ดังนั้นไม่ควรทำร้ายเขาถึงขั้นเสียชีวิต

แม้เฉินหยวนชิ่งจะเป็นคนประเภทหัวแข็งดื้อรั้น แต่ก็เป็นแม่ทัพมากความสามารถที่หายากคนหนึ่ง ตอนนี้จิ้งกั๋วโฮ่วยังไม่อยู่ในอาการโคม่า หล่อนจะไม่ทำให้มีเหตุเหนือความคาดหมายใดๆ

แต่ในครั้งนี้ ข่าวที่ว่านเฉียงมาส่งก็ยังไม่ใช่เรื่องที่เฉินหยวนชิ่งยอมแพ้ แต่กลับเป็นเรื่องที่เฉินหยวนชิ่งออกวังไปรับหญิงสาวคนหนึ่งเอง

“หญิงสาวรึ”ชูเซี่ยจำได้ว่าเฉินหยวนชิ่งมีลูกมีเมียแล้ว ในท้องพระโรงเขาก็กำลังพยายามรวมรวมกำลังพล น่าจะไม่มีกระจิตกระใจไปลุ่มหลงกับอบายมุข แต่เขากลับออกไปรับหญิงสาวคนหนึ่งเองกับมือ ช่างมีพิรุธเสียจริง

“หญิงสาวผู้นั้นสวยมาก สาวยกว่าฉ่ายเวินด้วยซ้ำ แต่หล่อนสวยแบบอ่อนละไม ดูนุ่มนวลอ่อนโยนราวกับสายลม”ว่านเฉียงพูดตามที่เห็น ชูเซี่ยก็เพียงพยักหน้า แต่ในหัวกลับปรากฎภาพของเฉินอวี่จู๋อย่างหาสาเหตุไม่ได้

เฉินอวี่จู๋และหยสงลั่วอีคล้ายกันพอสมควร แต่สิ่งที่แตกต่างกันมากที่สุดก็คือคาแร็กเตอร์ เฉินอวี่จู๋ในความทรงจำนั้นเป็นสาวสวยบอบบางคนหนึ่ง

“ดูเหมือนว่าจะเป็นคนในใจเขานะ นายหญิง ท่านว่านี่ถือเป็นจุดอ่อนของเขาหรือไม่”ว่านเฉียงถามเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง

ชูเซี่ยไม่ได้พูดอะไร หากเฉินหยวนชิ่งหวงจริง ก็อาจเป็นจุดอ่อนของเขา เพียงแต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสาเหตุใด หล่อนมักรู้สึกแปลกๆ

“ลองไปตรวจสอบผู้หญิงคนนี้หน่อยนะ ข้าอยากรู้ว่าหล่อนมาเพื่อการใด”

“ได้ส่งคนไปแล้วล่ะ เพียงแต่ตอนนี้ยังไม่รู้ผล หากรู้ผลแล้วข้าจะมารายงาน”

แต่ว่าชูเซี่ยยังไม่รู้ที่มาที่ไปของหญิงสาวผู้นั้น เฉินหยวนชิ่งเองก็ทนรอไม่ไหวที่จะพาหญิงสาวผู้นั้นเข้าไปอยู่ในสายตาของทุกคน

เขาพาหญิงสาวผู้นั้นไปเข้าพบฮองไทเฮาก่อน ฮองไทเฮาส่งคนไปถามชูเซี่ยว่าจะอยากไปพบหรือไม่

เฉินหยวนชิ่งไม่เคยปิดบังความเป็นศัตรูที่มีต่อชูเซี่ยโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการพาผู้หญิงคนหนึ่งเข้าวัง ไทเฮาแค่คิดก็ทรงรู้แล้วว่าเขามาเพราะชูเซี่ย