ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 337

ตอนที่ 337 ติดตั้งเป็นกุ้ยเฟย

ในการประชุมในวันรุ่งขึ้น คนก็พรรคมังกรเหินก็มารายงานว่า ว่าฝ่าบาทได้รื้อฟื้นเรื่องเก่าๆในท้องพระโรง ในขณะที่รู้แล้วว่าเฉินอวี่จู๋ยังมีน้องสาวอีกคนนั้น ก็ได้แต่งตั้งตำแหน่งท่านหญิงให้เฉินอวี่โหรว และจะทรงจัดงานแต่งให้เฉินอวี่โหรวด้วย

“ยังไงเฉินหยวนชิ่งก็ไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอน”คนรายงานเพิ่งพูดจบ ชูเซี่ยพลันพูดเสียงเบา

คนที่เฉินอวี่โหรวชอบคือฝ่าบาท เคยถามตอนไปหาไทเฮาแล้ว ตอนนี้ฝ่าบาทจะทรงแต่งตั้งตำแหน่งท่านหญิ่งให้เฉินอวี่โหรว ซึ่งเท่ากับว่าเป็นการตบหน้าหล่อนต่อหน้าผู้คน

คิดถึงผู้ชายเมื่อวานที่บอกว่าตนสามารถควบคุมราชสำนักได้นั้น เพราะเฉินอวี่โหรวคนเดียวทำให้ต้องเผชิญหน้ากับเฉินหยวนชิ่งจะจะ ช่าง......

“ว่านสู่น เจ้าไปดูสถานการณ์ในท้องพระโรงหน่อย ให้คนคอยมารายงานด้วย”ชูเซี่ยรีบออกคำสั่ง

เดิมทีชูเซี่ยอยากจะยื้อเวลาก่อนแล้วค่อยจัดการกับเรื่องของเฉินอวี่จู๋ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าวันนี้จะต้องมีบทสรุปแล้วล่ะ

นึกถึงเฉินอวี่จู่ในใจพลันรู้สึกกังวล หากเฉินอวี่จู่ยังคงเป็นเฉินอวี่จู๋เมื่อห้าปีที่แล้ว ถ้าอย่างนั้นหล่อนเอาอำนาจให้เขาเลยก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่เฉินอวี่จู๋ยังคงเป็นเฉินอวี่จู๋เมื่อห้าปีที่แล้วจริงๆรึ

ตอนที่ลู่จ่งก่วนมาส่งข่าวให้หลี่เฉินเย่นนั้นในท้องพระโรงได้มีความโกลาหนเกิดขึ้นอย่างหนัก พรรคของเฉินหยวนชิ่งนั้นยิ่งแล้วใหญ่ หาฝ่าบาทไม่ทรงเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับเฉินอวี่โหรว ถ้าอย่างนั้นเฉินอวี่จู๋ไม่ยอมไปสู่สุขติอย่างแน่นอน

หลี่เฉินเย่นมองคนเหล่านี้ที่ได้รับการคัดเลือกอย่างระมัดระวังด้วยความผิดหวัง ตอนนี้พวกเขาได้นำเอาผีสางเทวดามาพูดในท้องพระโรง ถึงขั้นใช้ผีสางเทวดาเป็นข้ออ้างในการบังคับตนยอมรับนางสนม

หลี่เฉินเย่นสามารถจินตนาการต่อได้ว่า หากตนปฏิบัติต่อเฉินอวี่โหรวไม่ดี พวกเขาก็ต้องนำเอาวิญญาณของเฉินอวี่จู๋มาขู๋ตนเหมือนกัน

“เฉินหยวนชิ่ง เจ้าเป็นถึงขุนนางใหญ่ มีทหารในมือมากมาย น้องสาวของเจ้าแต่งงานกับตระกูลใหญ่ไหนก็ได้เป็นเมียหลวง ทำไมยังไงก็ต้องส่งเข้าวังมาเป็นน้อยล่ะ”เซียวเซียงเห็นความยโสโอหังของพรรคของเฉินหยวนชิ่งแล้ว นับวันยิ่งไม่ได้เรื่อง พลันพูดเสียงเบา

“ใครว่าน้องสาวของข้าจะเป็นน้อย ฝ่าบาทยังไม่ทรงมีไทเฮาเลย”คำพูดของเซียวเซียงทำให้หน้าของเฉินหยวนชิ่งแดงขึ้นในทันใด ก่อนหน้านี้เขาต้องการเพียงให้น้องสาวเข้าวัง เพราะเขามั่นใจว่าหากน้องสาวเข้าไปแล้วต้องได้เป็นไทเฮาอย่างแน่นอน แต่คิดไม่ถึงว่าเซียวเซียงจะพูดอย่างนี้

เฉินหยวนชิ่งพูดจบ ท้องพระโรงพลันเงียบสงบ

มีลูกสาวของคนที่อยู่ในนั้นหลายคนที่เป็นสนมเป็นน้อยอยู่ในวัง แม้ฝ่าบาทไม่ทรงโปรดปราน แต่ว่าใครล่ะที่ไม่คาดหวังให้ลูกสาวของตนมีความเป็นอยู่ที่ดี แต่ว่าตอนนี้ เฉินหยวนชิ่งกลับพูดอะไรแบบนี้ออกมา

สำหรับเฉินหยวนชิ่งแล้ว น้องสาวของตนต้องได้เป็นไทเฮา ก่อนหน้านี้ก็เป็นพระชายาหนิงอัน ตอนนี้เป็นไทเฮาก็ไม่มีอะไรที่ไม่เหมาะสม แต่เขากลับลืมไปแล้วว่า ถึงแม้น้องสาวคนนี้จะเป็นเฉินอวี่จู๋ แต่ก็ไม่ใช่เฉินอวี่จู๋แล้วล่ะ

“ต่างพูดกันว่าแม่ทัพเฉินยโสโอหัง นับวันยิ่งไม่เห็นฝ่าบาทในสายตาแล้ว เห็นทีวันนี้จะจริงอย่างที่พูด ที่ฝ่าบาททรงเข้าพิธีอภิเษกกับน้องสาวเจ้า เนื่องจากไทเฮาจิ้งเจินเป็นองค์หญิงของแคว้นเจ้า แต่เฉินอวี่โหรวเป็นเพียงลูกพี่ลูกน้องของเจ้าเท่านั้น เป็นแค่ลูกพี่ลูกน้อง แต่ต้องต้องการเป็นไทเฮาของฝ่าบาท มันช่าง......”

จูฟางหยวนผู้ไม่มีอะไรทำและมาหาจุดยืนของตนในท้องพระโรงนั้นคิดไม่ถึงว่าวันนี้จะได้ยินคำพูดรุนแรงเหล่านี้ หลังจากที่ฟังเฉินหยวนชิ่งพูดแล้วก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

“แม่ทับเฉิน ลูกพี่ลูกน้องของท่านคนนี้เพิ่งรับมาจากบ้านเกิด เป็นคนยังไงยังไม่มีใครรู้ แค่เพราว่าไทเฮาจิ้งเจินมาเข้าฝันก็ต้องแต่งตั้งให้เป็นไทเฮาของฝ่าบาทนั้น มันช่าง......”

“ฝ่าบาท เมื่อคืนข้าน้อยฝันเห็นไทเฮาจิ้งเจิน หล่อนบอกว่าท่านเคยพูดว่าชีวิตนี้รับเพียงหล่อนคนเดียวเท่านั้น หากท่านแต่งตั้งไทเฮาหล่อนต้องไม่สุขใจแน่นอน”จางซือคงทนไม่ไหวตั้งนานแล้วล่ะ เมื่อเห็นเฉินหยวนชิ่งเริ่มเพ้อเจ้อ ก็อดไม่ได้ที่จะออกเสียง

คำพูดของจางซือคง ทำให้ท้องพระโรงเงียบลงอีกครั้ง แม้พวกเขาจะแก่งแย่งชิงดีกันในท้องพระโรง แต่ทุกคนต่างก็เป็นคนฉลาด ก็ยังไม่มีใครลืมได้ลงว่าเมื่อหลายวันที่แล้วเพียงเพื่อพระนามของฮงเฮา ทำให้ทุกฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร สุดท้ายเป็นเพราะฮองเฮาจิ้งมู่ถึงได้บทสรุปในที่สุด

“อวี่จู๋เป็นน้องสาวข้า หล่อนคิดถึงข้าจึงมาเข้าฝันข้า เจ้ามีความเกี่ยวข้องอะไรกับฮองเฮาจิ้งมู่ล่ะ”

เฉินหยวนชิ่งถลึกตาใส่จางซือคงอย่างโมโหหนึ่งที ดูเหมือนว่าชายชราคนนี้มักจะอยู่ฝั่งตรงข้ามกับตน หากเป็นเรื่องที่ตนคิดว่าเป็นไปได้ เขาก็ต้องยืนอยู่ตรงฝ่ายค้านตลอด

“อาจเป็นเพราะว่าฮองเฮาจิ้งมู่รู้ว่าข้าไม่พูดจาเหลวไหล และไม่ทำให้ฝ่าบาททรงลำบากใจ แต่ว่าตามรูปแบบการทำงานของฮองเฮาจิ้งมู่ หล่อนก็อาจเข้าฝันจิ้งกั๋วโฮ่วด้วย แต่หลายปีมานี้จิ้งกั๋วโฮ่วก็ไม่เคยห้ามฝ่าบาททรงแต่งตั้งฮองเฮา ช่างน่าสงสารใจที่จงรักภักดีของเขาเสียจริง”ขณะที่จางซือคงพูดถึงจิ้งกั๋วโฮ่วก็พลันตีหน้าเศร้าไปด้วย แต่รอยยิ้มตรงมุมปากได้หักหลังความสุขของเขาในขณะนี้

คำพูดของจางซือคงได้พลันปิดปากของเฉินหยวนชิ่งไปด้วย อย่างไรก็ตาม เขาเป็นเสมียนผู้ช่วยกระทรวงยุทธนาการ ส่วนจิ้งกั๋วโฮ่วก็ไม่เคยใช้ตำแหน่งเสมียนผู้ช่วยกระทรวงยุทธนาการมาขู่ฝ่าบาท แต่เฉินหยวนชิ่งกลับใช้อำนาจตนทำให้ลำบากใจหลายต่อหลายครั้ง ข้าหลวงที่ทะนงตนอชเยี้ยงนี้ ทำให้ผู้คน......

เฉินหยวนชิ่งรู้สึกได้ว่าบรรยากาศในท้องพระโรง ณ ตอนนี้ไม่เอื้อต่อเขา เขายืนก้มหน้าอยู่ตรงนั้น ไม่ได้ยืนหยัดที่จะให้หลี่เฉินเย่นแต่งตั้งฮองเฮาอีก แต่ก็ไม่ได้ล้มเลิกเรื่องที่จะให้เฉินอวี่จู๋เข้าวัง

“ฝ่าบาท ข้าน้อยรู้สึกว่ายังไงเฉินอวี่โหรวก็เป็นเพียงลูกพี่ลูกน้อง เพียงแต่งตั้งให้เป็นสนมก็เพียงพอแล้ว หรือไม่ต้องการ......”จางเซียนหุยที่ใบหน้าตึงเครียดเพราะเฉินหยวนชิ่งอยากใหน้องตนเองเป็นฮองเฮาออกมากล่าว

เดิมทีคิดว่าต้องพยายามอย่างสุดกำลังเพื่อขัดขวางน้องสาวของเฉินหยวนชิ่งเป็นฮองเฮา และกังวลว่าหักทำเลาะกันเรื่องนี้ พวกพ้องของพวกเขาจะไม่พอใจ แต่คิดไม่ถึงว่าเพียงคำพูดคำเดียวของจางซือคงก็ได้ยุติความเป็นไปได้นี้

ดังนั้นเขายิ้มและออกมาทำตัวเป็นคนดี เพราะไม่มีใครดีออก เฉินหยวนชิ่งเองก็ไม่ล้มเลิกที่จะให้น้องสาวเข้าวัง แต่ตำแหน่งฮองเฮาก็เป็นไปไม่ได้อีกต่อไป

หลี่เฉินเย่นรู้ดี ว่าคำแนะนำของจางเซียนฮุยเหมาะสมที่สุด แต่ในใจลึกๆของเขาก็ไม่เต็มใจมากนัก

เขารู้ ว่าเฉินอวี่โหรวก็คือเฉินอวี่จู๋ เขาเคยเป็นภรรยาของตน เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกับตน และได้สละชีวิตเพื่อตน แม้จะไม่ได้รัก ในใจของเขาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดต่อหล่อน

หากเฉินอวี่โหรวเข้าวังมา เขาต้องดูแลเป็นพิเศษอยู่แล้ว และเฉินอวี่โหรวก็จะรู้สึกกับตนมากขึ้น เขากลัวการถูกคนแอบรัก หลังจากที่ได้สัมผัสกับตัวตนที่แท้จริงของฉ่ายเวินแล้ว เขายิ่งไม่กล้าที่จะแสดงความรู้สึกของตนต่อผู้ใด

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ชูเซี่ยเองก็อยู่ในวัง การให้ฉ่ายเวินเข้าวังก็เป็นเรื่องที่ไม่มีทางเลือกแล้ว แล้วเพิ่มเฉินอวี่โหรวที่ไม่แน่ใจมาอีกคน......

เขาไม่กล้าเสี่ยง

ขณะที่เขากำลังเลว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไรนั้น ว่างสู่นปรากฏตัวพร้อมโทเค็นคำสั่งจากนายหญิงพรรคมังกรเหิน หล่อนเดินไปหน้าหลี่เฉินเย่น หันไปพูดกับเหล่าขุนนางว่า “นายหญิงพรรคมังกรเหินมีคำสั่ง แต่งตั้งให้เฉินอวี่โหรวเป็นโหรวเฟย อีกสามวันจะจัดพิธีแต่งตั้ง มอบตำหนักโหรวอี้ให้เป็นที่พักอาศัย”

เหล่าขุนนางที่กำลังมองฝ่าบาทและเฉินหยวนชิ่งนั้นพลันโล่งอก ในเมื่อปัญหาได้รับการแก้ไขได้ดี แต่ความสงสัยในใจพวกเขายังคงอยู่ พวกเขาไม่เข้าใจ ฝ่าบาททรงรับผู้หญิงเข้าวังมามากมาย ทำไมต้องคัดค้านเฉินอวี่จู๋กันขนาดนี้