ตอนที่ 338 เตือน
สิ่งที่เหล่าขุนนางไม่เข้าใจมากกว่าคือ หลังจากที่ว่านสู่นพูดจบ ใบหน้าของหลี่เฉินเย่นกลับเต็มไปด้วยความโกรธ
เขาลุกหนีไปโดยที่ยังไม่ได้พูดอะไร มุ่งตรงไปยังตำหนักฉ่ายเหว่ยของชูเซี่ยและเหมือนชูเซี่ยจะรู้ล่วงหน้าแล้วว่าเขาต้องมาแน่นอน จึงได้เตรียมน้ำชาไว้แล้ว พลันมองเขาด้วยรอยยิ้ม
ในที่สุดความโกรธก็ถูกกดทับลงไป ยังไงเขาก็โมโหใส่ชูเซี่ยไม่ลง แต่ขณะที่นั่งลงก็ยังมีสีหน้าโกรธเคือง
“ทำไมล่ะ”นั่งมานานพอสมควร หลี่เฉินเย่นจึงถามขึ้น
“เจ้าเป็นคนบอกว่าผู้หญิงเหล่านั้นข้าจัดการตามวิธีของข้าได้ ข้าคิดว่าเฉินอวี่จู๋ก็เป็นหนึ่งในนั้น หล่อนไม่ใช่หรอกเหรอ”
ชูเซี่ยย้อนถาม แววตาซื่อตรง
เพียงประโยคเดียว ทำให้หลี่เฉินเย่นไม่รู้จะพูดอย่างไรดี เขาอยากบอกชูเซี่ยว่า เฉินอวี่จู๋ไม่เหมือนกัน แต่เขาไม่ต้องการให้ชูเซี่ยรู้ว่าในใจเขานั้นเฉินอวี่จู่ไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น เพราะความจริงก็คือผู้หญิงที่เขารักนั้นมีเพียงชูเซี่ยคนเดียวเท่านั้น
“ข้าคิดว่ากษัตริย์ตรัสคำไหนคำนั้น แต่เห็นเจ้ากำลังลำบากใจในท้องพระโรง จึงได้ออกมือช่วยเจ้า ยิ่งไปกว่านั้น ยังไงเธอก็จะเข้าวังให้ได้ วันนี้ไม่ได้ก็ยังมีวันพรุ่งนี้ แทนที่จะปวดหัวกับเรื่องนี้ สู้รับเธอเขาวังเลยดีกว่า หากเธอเป็นเฉินอวี่จู๋จริงๆ เราก็ปฏิบัติต่อเธอดีๆ หากไม่ใช่ ก็รู้ว่าควรจะลงมือจากตรงไหนไม่ใช่หรอกรึ”
ชูเซี่ยพูดจุดประสงค์ของตนอย่างชัดเจน ส่วนหลี่เฉินเย่นหลังจากที่ฟังที่หล่อนพูดแล้วดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัย เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เจ้าหมายความว่า เฉินอวี่จู๋เป็นตัวปลอมรึ”
“ข้าไม่แน่ใจ ก่อนหน้านี้หล่อนเหมือนเฉินอวี่จู๋มาก แต่ไม่รู้เป็นเพราะเหตุอันใด ข้ารู้สึกว่าหล่อนแปลกๆ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ยิ่งให้หล่อนเข้าวังไม่ได้ เจ้าและสองแฝดต่างก็อยู่ในวัง หักชักศึกเข้าบ้าน ข้า...... ”หลี่เฉินเย่นมองชูเซี่ยอย่างกังวลใจ ครั้งที่แล้วสองแฝดตกอยู่ในห้องลับของฉ่ายเวิน ทำให้เขาวิตกและหวาดกลัวไปหนึ่งครั้ง เขาไม่อนุญาตให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกครั้ง
“หากหล่อนเป็นตัวปลอม เป็นแผนของเฉินหยวนชิ่งหรือหลี่อวิ๋นลี่ล่ะ เรื่องพวกนี้พวกเราก็ยังรู้ไม่แน่ชัด หากหล่อนอยู่นอกวังเราก็ไม่สามารถสืบได้ ให้หล่อนเข้าวังมา หากมีอะไรนิดหน่อย หางก็โผล่แล้วล่ะ”
“แต่ว่า......”
“ไม่มีแต่ว่า เฉินเย่น เจ้าน่าจะรู้ดี ข้าเป็นนายหญิงของพรรคมังกรเหิน และยังเป็นหมอด้วย ข้าสามารถดูแลตนเองได้ เป้าหมายของข้าไม่ใช่เป็นผู้หญิงที่ถูกเจ้าปกป้องตลอด ข้าหวังว่าสักวันหนึ่ง สามารถเคียงข้างเจ้าในทุกๆเรื่อง”ชูเซี่ยค่อยๆทาบมือบนมือของหลี่เฉินเย่น หล่อนไม่รู้ความกังวลของเขาได้อย่างไร เพียงแต่เขาต้องเจอกับอุปสรรคค่อนข้างเยอะ สิ่งที่ตนทำได้ก็เพียงพยายามรักษาความมั่นคงของตำหนักใน
หลี่เฉินเย่นไม่เคยมีหลักการใดต่อชูเซี่ยทุกความอดทน แค่คิดว่าสักวันหนึ่งชูเซี่ยอาจจะจากไป เขาก็สามารถวางมันลงทั้งหมด
เพียงแค่หล่อนยอมก็เพียงพอแล้ว และสิ่งที่เขาต้องทำก็คือหาวิธีไม่ให้หล่อนถูกท้ายร้าย
“เจ้าไม่ต้องกังวลเฉินอวี่จู๋หรอก เจ้าควรจะกังวลกับสนมคนอื่นๆมากกว่า พวกเขารู้เรื่องของเจ้าและเหลียงเฟยเมื่อวานแล้ว ดังนั้นวันนี้ต่างตื่นเต้นกันเป็นพิเศษ”
“วันนี้เหลียงเฟยมาขู่ที่นี่แล้ว ทำให้นายหญิงของเราอารมณ์ไม่ดี ดังนั้นจึงได้แต่งตั้งโหรวเฟยให้ท่านหนึ่งคน”
ชูเซี่ยพูดติดตลกกับหลี่เฉินเย่น เชียนซานเห็นหล่อนพูดเป็นตุเป็นตะ รู้สึกหมั่นไส้ในใจ พลันพูดแทรกขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...