ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 338

ตอนที่ 338 เตือน

สิ่งที่เหล่าขุนนางไม่เข้าใจมากกว่าคือ หลังจากที่ว่านสู่นพูดจบ ใบหน้าของหลี่เฉินเย่นกลับเต็มไปด้วยความโกรธ

เขาลุกหนีไปโดยที่ยังไม่ได้พูดอะไร มุ่งตรงไปยังตำหนักฉ่ายเหว่ยของชูเซี่ยและเหมือนชูเซี่ยจะรู้ล่วงหน้าแล้วว่าเขาต้องมาแน่นอน จึงได้เตรียมน้ำชาไว้แล้ว พลันมองเขาด้วยรอยยิ้ม

ในที่สุดความโกรธก็ถูกกดทับลงไป ยังไงเขาก็โมโหใส่ชูเซี่ยไม่ลง แต่ขณะที่นั่งลงก็ยังมีสีหน้าโกรธเคือง

“ทำไมล่ะ”นั่งมานานพอสมควร หลี่เฉินเย่นจึงถามขึ้น

“เจ้าเป็นคนบอกว่าผู้หญิงเหล่านั้นข้าจัดการตามวิธีของข้าได้ ข้าคิดว่าเฉินอวี่จู๋ก็เป็นหนึ่งในนั้น หล่อนไม่ใช่หรอกเหรอ”

ชูเซี่ยย้อนถาม แววตาซื่อตรง

เพียงประโยคเดียว ทำให้หลี่เฉินเย่นไม่รู้จะพูดอย่างไรดี เขาอยากบอกชูเซี่ยว่า เฉินอวี่จู๋ไม่เหมือนกัน แต่เขาไม่ต้องการให้ชูเซี่ยรู้ว่าในใจเขานั้นเฉินอวี่จู่ไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น เพราะความจริงก็คือผู้หญิงที่เขารักนั้นมีเพียงชูเซี่ยคนเดียวเท่านั้น

“ข้าคิดว่ากษัตริย์ตรัสคำไหนคำนั้น แต่เห็นเจ้ากำลังลำบากใจในท้องพระโรง จึงได้ออกมือช่วยเจ้า ยิ่งไปกว่านั้น ยังไงเธอก็จะเข้าวังให้ได้ วันนี้ไม่ได้ก็ยังมีวันพรุ่งนี้ แทนที่จะปวดหัวกับเรื่องนี้ สู้รับเธอเขาวังเลยดีกว่า หากเธอเป็นเฉินอวี่จู๋จริงๆ เราก็ปฏิบัติต่อเธอดีๆ หากไม่ใช่ ก็รู้ว่าควรจะลงมือจากตรงไหนไม่ใช่หรอกรึ”

ชูเซี่ยพูดจุดประสงค์ของตนอย่างชัดเจน ส่วนหลี่เฉินเย่นหลังจากที่ฟังที่หล่อนพูดแล้วดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัย เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เจ้าหมายความว่า เฉินอวี่จู๋เป็นตัวปลอมรึ”

“ข้าไม่แน่ใจ ก่อนหน้านี้หล่อนเหมือนเฉินอวี่จู๋มาก แต่ไม่รู้เป็นเพราะเหตุอันใด ข้ารู้สึกว่าหล่อนแปลกๆ”

“ถ้าอย่างนั้นก็ยิ่งให้หล่อนเข้าวังไม่ได้ เจ้าและสองแฝดต่างก็อยู่ในวัง หักชักศึกเข้าบ้าน ข้า...... ”หลี่เฉินเย่นมองชูเซี่ยอย่างกังวลใจ ครั้งที่แล้วสองแฝดตกอยู่ในห้องลับของฉ่ายเวิน ทำให้เขาวิตกและหวาดกลัวไปหนึ่งครั้ง เขาไม่อนุญาตให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกครั้ง

“หากหล่อนเป็นตัวปลอม เป็นแผนของเฉินหยวนชิ่งหรือหลี่อวิ๋นลี่ล่ะ เรื่องพวกนี้พวกเราก็ยังรู้ไม่แน่ชัด หากหล่อนอยู่นอกวังเราก็ไม่สามารถสืบได้ ให้หล่อนเข้าวังมา หากมีอะไรนิดหน่อย หางก็โผล่แล้วล่ะ”

“แต่ว่า......”

“ไม่มีแต่ว่า เฉินเย่น เจ้าน่าจะรู้ดี ข้าเป็นนายหญิงของพรรคมังกรเหิน และยังเป็นหมอด้วย ข้าสามารถดูแลตนเองได้ เป้าหมายของข้าไม่ใช่เป็นผู้หญิงที่ถูกเจ้าปกป้องตลอด ข้าหวังว่าสักวันหนึ่ง สามารถเคียงข้างเจ้าในทุกๆเรื่อง”ชูเซี่ยค่อยๆทาบมือบนมือของหลี่เฉินเย่น หล่อนไม่รู้ความกังวลของเขาได้อย่างไร เพียงแต่เขาต้องเจอกับอุปสรรคค่อนข้างเยอะ สิ่งที่ตนทำได้ก็เพียงพยายามรักษาความมั่นคงของตำหนักใน

หลี่เฉินเย่นไม่เคยมีหลักการใดต่อชูเซี่ยทุกความอดทน แค่คิดว่าสักวันหนึ่งชูเซี่ยอาจจะจากไป เขาก็สามารถวางมันลงทั้งหมด

เพียงแค่หล่อนยอมก็เพียงพอแล้ว และสิ่งที่เขาต้องทำก็คือหาวิธีไม่ให้หล่อนถูกท้ายร้าย

“เจ้าไม่ต้องกังวลเฉินอวี่จู๋หรอก เจ้าควรจะกังวลกับสนมคนอื่นๆมากกว่า พวกเขารู้เรื่องของเจ้าและเหลียงเฟยเมื่อวานแล้ว ดังนั้นวันนี้ต่างตื่นเต้นกันเป็นพิเศษ”

“วันนี้เหลียงเฟยมาขู่ที่นี่แล้ว ทำให้นายหญิงของเราอารมณ์ไม่ดี ดังนั้นจึงได้แต่งตั้งโหรวเฟยให้ท่านหนึ่งคน”

ชูเซี่ยพูดติดตลกกับหลี่เฉินเย่น เชียนซานเห็นหล่อนพูดเป็นตุเป็นตะ รู้สึกหมั่นไส้ในใจ พลันพูดแทรกขึ้น

“หล่อนช่างกล้าเสียจริง”หลี่เฉินเย่นพูดเสียงเบา จากนั้นพลันจ้องมองชูเซี่ยชูเซี่ยพูดเพียงประโยคเดียวว่า “หล่อนถูกข้ารังแกแล้วล่ะ ดังนั้นสักพักหลังจากที่ข้าอาละวาดแล้ว เจ้าต้องไปปลอบใจเหลียงเฟยเสียหน่อย”

ชูเซี่ยพูดจบด้วยใบหน้ายิ้มแสร้งๆ พลันผลักหลี่เฉินเย่นออกไป และสถานการณ์ก็คล้ายกับเมื่อวาน ว่านสู่นเริ่มช่วยขว้างเครื่องเคลือบดินเผาอีกแล้ว ครั้งนี้ลู่จ่งก่วนเริ่มตามทัน จึงคอยเตือนว่านสู่นอยู่ข้างๆว่าให้ขว้างเบาๆ เดี๋ยวจะเหนื่อยเกินไป

“นายหญิง ท่านไล่ฝ่าบาทไปหาผู้หญิงเหล่านั้น ไม่กลัวพวกเขาจะกินจนฝ่าบาทไม่เหลืออะไรเลยรึ และเหลียงเฟยคนนั้นด้วย หากครั้งต่อไปหล่อนกล้ากระดี๊กระด๊าอย่างนี้อีก ท่านอย่างขวางข้าไว้ ข้าจะจัดการหล่อนซะให้เข็ด”เชียนซานกล่าวด้วยความขุ่นเคือง

ชูเซี่ยเข้าใจดี ในใจลึกๆของเชียนซานยืนหยัดว่าตนและหลี่เฉินเย่นเท่านั้นที่ควรจะคู่กัน รู้สึกไม่ชอบผู้หญิงคนไหนที่เข้าใกล้หลี่เฉินเย่น แต่อารมณ์ในตอนนี้ของหล่อนรุนแรงจน ช่าง......

“เชียนซาน หลายวันก่อนที่ไปค้นห้องลับของฉ่ายเวินนั้นข้าเจอผงยาแปลกๆจำพวกหนึ่ง ข้ากำลังพยายามหาวิธีการแก้พิษ หลวี่หนิงไม่เป็นอะไรแน่นอน”

ชูเซี่ยพูดปลอบใจ หล่อนเข้าใจความทุกข์ทรมานของคนรักกันที่ไม่สามารถเข้าใกล้กันได้ ดังนั้นช่วงนี้มักจะทำให้เชียนซานยุ่งอยู่เสมอ เพื่อไม่ให้หล่อนคิดมาก แต่พิษในตัวหลวี่หนิงค่อนข้างแปลก เธอทำได้เพียงสัมผัสอย่างระมัดระวัง ไม่กล้าแก้พิษสุ่มสี่สุ่มห้า

“นายหญิง ข้ารู้ แม้จะไม่สามารถแก้พิษได้ ข้าสามารถเฝ้าอยู่อย่างนี้ตลอดไปก็ดีเหมือนกัน ดีกว่าครั้งที่แล้วที่เขาถูกหลี่อวิ๋นลี่ฆ่า”เชียนซานปลอบใจชูเซี่ยแต่น้ำตาได้คอลเต็มเบ้าขณะที่พูด

“เจ้าวางใจเถอะ แม้ข้าจะไม่สามารถแก้พิษได้ ก็ยังมีฉ่ายเวิน ข้ามีวิธีได้ยาแก้พิษมาน่ะ”ชูเซี่ยปลอบใจเชียนซานเสร็จ ก็เริ่มถามหล่อนเกี่ยวกับสถานการณ์ในเก้อโจว

ก่อนหน้านี้พวกเขาเดาว่าหลี่อวิ๋นลี่จะลงมือกับทหารอารักขาพรรคมังกรเหินที่อยู่ภายใต้หลี่ฉางอันก่อน แต่คิดไม่ถึงว่าคนที่พวกเขาต้องรับมือกลับเป็นเฉาปาง

เฉาปางพวกพ้องล้นหลาม ทั่วทั้งแผ่นดิน หากลงมือกับเฉาปางจริงๆ ถือว่าเป็นการตัดปีกของพรรคมังกรเหิน ถึงเวลานั้นกระทั่งเสบียงทหารของพรรคมังกรเหินก็เอาแน่ไม่ได้ ทหารพรรคมังกรเหินก็จะแตกสลาย ถึงตอนนี้ตนเองยังเอาตัวไม่รอด อย่าพูดถึงการปกป้องราชบัลลังก์เลย

เมื่อแน่ใจว่าหลี่อวิ๋นลี่จะลงมือกับเฉาปางแล้ว ชูเซี่ยถึงกับตะลึง หล่อนคิดไม่ถึงว่าหลี่อวิ๋นหลี่จะสนใจจุดนี้ ไม่ยอมรับไม่ได้แล้วล่ะ ว่าเขาเป็นปรมาจารย์ในการเล่นกับความรู้สึกคน และเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวคนหนึ่ง

“เจอตัวคนทรยศแล้วล่ะ หลายวันมานี้ลุงหมั่นได้ทำบัญชีใหม่ แม้พวกเขาจะลงมือ ก็ไม่น่าจะหาข้อผิดพลาดอะไรเจอ อ้านทั่นเหมินของเราที่อยู่ทางนั้นก็สังเกตเห็นแล้ว เพียงรอให้ถึงเวลา ทุกอย่างจะอยู่ในการควบคุม”

“ตอนนี้เหลียงกวางเสียงน่าจะถึงเก้อโจวแล้วหรือเปล่า”

“ถึงเมื่อวันแล้ว คนของเราติดต่อเขาแล้ว เขาพูดเพียงแค่ว่าจะจัดการอย่างยุติธรรม”

พูดถึงเหลียงกวางเสียง เชียนซานเก็บความโมโหไม่ไหว หล่อนรู้สึกภาคภูมิใจในพรรคมังกรเหินตลอดเรื่อยมา ในสายตาหล่อน เหลียงกวางเสียงก็เป็นคนที่เนรคุณที่หักหลังพรรคมังกรเหินคนหนึ่ง

“หากเขาสามารถจัดการอย่างยุติธรรมจริงก็ดีสิ ให้คนของเราตามติดเขาไป แล้วก็ บอกเขาว่า อย่าเยอะให้มาก หลิงกุ้ยท่ายเฟยและกุยเอ๋อยังอยู่ในวัง”

“นายหญิงน่าจะเป็นแบบนี้ตั้งนานแล้ว ไม่เคาะตีเขาเสียหน่อยเขาก็คิดว่าไม่มีอะไรที่ตนทำไม่ได้จริงๆ”น้อยครั้งที่เชียนซานจะเห็นชูเซี่ยใช้เมียและลูกเป็นข้อต่อรอง หล่อนมีการยืนกรานของตน เชียนซานก็มีมุมมองดีร้ายของตน แต่ก็ไม่สามารถลดความขุ่นเคืองที่มีต่อหลิงกุ้ยท่ายเฟยได้ สำหรับหล่อนแล้ว หลิงกุ้ยท่ายเฟยต่างหากที่เป็นเหตุให้เหลียงกวางเสียงห่างเหินพรรคมังกรเหินไป

“ส่งคนไปปกป้องเขาสองแม่ลูกให้ดี หากพวกเขาเป็นอะไรไป พวกเราจะแก้ตัวหรือพิสูจน์ยังไงก็ไม่มีทางพ้นผิดแล้วล่ะ”

ชูเซี่ยไม่ลืมที่จะเตือนเชียนซาน การขู่เหลียงกวางเสียงเป็นอีกเรื่องหนึ่ง หล่อนเข้าใจดีว่าการที่หลิงกุ้ยท่ายเฟยกลับมาเป็นเพราะตนสามารถรักษาโรคของกุยเอ๋อได้ หากพวกเขาเป็นอะไรไป หล่อนไม่รับรองว่าเหลียงกวางเสียงจะไม่โทษหล่อน

อย่างไรก็ตาม ถือผิดเป็นครู เฉินหยวนชิ่งในตอนนี้อยากจะฆ่าตนให้ตายๆ ไปเลย