ตอนที่ 341 คุกคาม
ชูเซี่ยคิดว่ารอให้เฉินอวี่โหร่วเข้ามาในวังเสียก่อนจากนั้นนางจึงค่อยส่งคนไปให้การคุ้มครองนาง เพราะว่านางคือเฉินอวี่จู๋ นางคือคนที่ทำให้ชูเซี่ยและหลี่เฉินเย่นถูกความรู้สึกผิดเกาะกุมในจิตใจมาตลอด
แต่ทว่าการตัดสินใจที่จะส่งคนไปไม่ได้หมายความว่านางจะต้องไปด้วยตนเองเสียหน่อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยามนี้ที่เฉินหยวนชิ่งมาออกคำสั่งกับนางเช่นนี้
“เมื่อหลายปีก่อนเป็นเพราะความอิจฉาริษยาของเจ้าถึงกับทำให้นางต้องจากโลกนี้ไปถึงห้าปี เรื่องนี้เป็นเจ้าที่ติดค้างนาง” เฉินหยวนชิ่งคิดไม่ถึงว่ามาจนถึงบัดนี้แล้วชูเซี่ยก็ยังคิดที่จะไม่ยอมรับมันอยู่อีก ดังนั้นตอนที่ชายหนุ่มเอ่ยวาจาเช่นนี้ออกไปสีหน้าจึงเต็มไปด้วยความแค้นเคือง
เมื่อได้รับฟังเหตุผลข้อนี้ของเฉินหยวนชิ่งก็ทำให้ชูเซี่ยอดยิ้มขึ้นมาไม่ได้ หญิงสาวจ้องมองมาที่เฉินหยวนชิ่งก่อนจะค่อยๆเอ่ยอย่างชัดถ้อยชัดคำ “เฉินหยวนชิ่ง ตอนนั้นข้ารักษาเฉินอวี่จู๋อย่างสุดความสามารถของข้าแล้ว ตัวข้าเองไม่ได้ทำในสิ่งที่ต้องละอายใจแก่ตัวเองแม้แต่น้อย ข้า ไม่ ได้ ติด ค้าง นาง!”
“อีกอย่างข้ารบกวนท่านเดินออกจากตำหนักของข้าและเลี้ยวซ้ายตรงไปทางตำหนักของหรูกุ้ยเฟยแล้วไปวางท่ายะโสโอหังของท่านที่นั่นจะดีกว่า เพราะตอนนั้นหญิงผู้นั้นเป็นคนวางยาพิษน้องสาวท่าน ตอนนี้นางย่อมต้องพยายามปกป้องคุ้มครองน้องสาวท่านอย่างสุดความสามารถอยู่แล้ว” ชูเซี่ยยิ่งคิดยิ่งโมโห เมื่อก่อนนางยังหลงชื่นชมว่าชายหนุ่มผู้นี้รักใคร่น้องสาวน่าชื่นชมยิ่งนัก นับเป็นบุรุษที่น่ายกย่อง แต่คิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าตอนนี้จะกลับกลายเป็นเช่นนี้ไปแล้ว ไม่ยอมรับฟังเหตุผลก็ช่างมันเถิด แต่นี้ถึงขั้นฟังภาษาคนไม่เข้าใจก็เกินไปกระมัง
“ชูเซี่ย ตอนนี้ในมือของเจ้ามีกองทัพพรรคมังกรเหินอยู่ในมือ ตอนนี้คนของพรรคเจ้าก็กลายเป็นองครักษ์ผู้รับผิดชอบในการคุ้มครองวังหลวงไปแล้ว ดังนั้นจึงมีเพียงเจ้าที่ปกป้องนางได้” เฉินหยวนชิ่งเอ่ยเสียงต่ำ ยามนี้ท่าทีของชายหนุ่มเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ไม่เหลือท่าทีของคนที่พร้อมจะรับฟังเหตุผลอีกแล้ว เขาวางท่าราวกับตนเองเป็นเจ้าหนี้ที่กำลังทวงหนี้จากนางก็ไม่ปาน
“ทางฝั่งหรูกุ้ยเฟยเองก็มีราชองครักษ์ของแคว้นหนานจ้าวเช่นกัน การปกป้องคุ้มครองน้องสาวของท่านก็ควรเป็นหน้าที่ที่นางต้องรับผิดชอบไม่อาจปัดไปให้ผู้อื่นได้ ท่านก็ไปหานางเถิด” ชูเซี่ยกล่าวจบก็เตรียมพร้อมจะลุกขึ้น ยามนี้นางจนปัญญาที่จะแลกเปลี่ยนกับเฉินหยวนชิ่งแล้ว
หยิ่งยะโส จองหองอวดดี เอาความคิดตนเองเป็นใหญ่ ตอนนี้ชูเซี่ยเข้าใจถ่องแท้แล้วว่าเพราะเหตุใดหลี่เฉินเย่นจึงได้กล่าวว่าเฉินหยวนชิ่งในยามนี้ไม่ใช่เฉินหยวนชิ่งคนเดิมอีกต่อไปแล้ว
“ชูเซี่ย ข้าเชื่อว่าเจ้าสามารถทำได้ ยามนี้ในวังหลวงมองไปทางใดก็ล้วนมีแต่คนของเจ้า มีเพียงเจ้าเท่านั้นที่จะปกป้องนางได้” คราวนี้ท่าทีของเฉินหยวนชิ่งอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด แต่น้ำเสียงของเขาก็ยังแสดงออกราวกับว่าการที่ชูเซี่ยต้องปกป้องคุ้มครองน้องสาวของเขานั้นเป็นเรื่องที่สมควรทำอยู่แล้ว
“แม่ทัพเฉินเจ้าคะ ยามนี้ตัวท่านเองก็เป็นถึงผู้รักษาการตำแหน่งเสนาบดีกลาโหม สามารถออกคำสั่งกองกำลังทหาภายใต้อาณัติของท่านเป็นแสนๆ ผู้ที่มีความสามารถที่จะปกป้องน้องสาวของท่านสมควรเป็นท่านจึงจะถูก อีกอย่างหนึ่ง เราไม่ได้สนิทกันสักหน่อยนะเจ้าคะ” ชูเซี่ยอดไม่ได้ที่จะกล่าววาจาเยาะเย้ยออกไป
เมื่อเฉินหยวนชิ่งได้ยินเช่นนั้นก็กัดฟันเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ “เจ้าคิดว่าข้าไม่อยากหรือ แต่ตอนนี้คนในพรรคของเจ้ารับผิดชอบในส่วนของราชองครักษ์ในวังทั้งหมด ข้าไม่อาจวางตัวคนของข้าเข้ามาในวังได้”
ในที่สุดชายหนุ่มตรงหน้าก็ยอมกล่าวออกมาตรงๆเสียที ความจริงแล้วชายหนุ่มก็คิดที่จะแอบแทรกแซงกำลังคนของตนเข้ามาในวังจริงๆ แต่เพราะในยามนี้คนของนางควบคุมกองราชองครักษ์ในวังหลวงไว้จนหมดแล้ว เขาจึงอับจนหนทางที่จะส่งคนของตนเองเข้ามาในวังหลังแห่งนี้นี่เอง
นับตั้งแต่ที่เฉินอวี่จู่ตายไป ชายหนุ่มก็พยายามรวบรวมกำลังสร้างขุมกำลังของตนเองในราชสำนักมาโดยตลอด แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันที่เฉินอวี่จู๋น้องสาวของเขาได้กลับมาอีกครั้ง ดังนั้นแม้ว่าเขาจะสามารถรวบรวมอำนาจมาไว้ในมือได้มาก แต่ก็ยังไม่มากพอ สายเกินไป
หากว่าอำนาจที่เขารวบรวมไว้ตลอดหลายปีมานี้สามารถปกป้องคุ้มครองเฉินอวี่จู๋ได้ เขาก็ไม่วันที่จะต้องแบกหน้ามาหาชูเซี่ยเป็นอันขาด
“ชูเซี่ย ข้าไว้หน้าเจ้าแล้วแต่เจ้ากลับไม่คิดไว้หน้าข้างั้นหรือ เดิมทีความปลอดภัยของน้องสาวข้าก็สมควรเป็นความรับผิดชอบของเจ้าด้วยซ้ำ ต่อจากนี้ไป หากว่าเกิดอะไรขึ้นกับอวี่จู๋แล้วล่ะก็ข้าจะให้หลี่เฉินเย่นเป็นผู้จ่ายค่าตอบแทนให้ข้าอย่างสมน้ำสมเนื้อแทน!” เฉินหยวนชิ่งนึกไม่ถึงว่าชูเซี่ยจะไม่สนใจในข้อเสนอของเขาทั้งยังเอ่ยวาจาเยาะเย้ยเขาเช่นนี้
เมื่อไม่มีทางเลือกชายหนุ่มจึงจำต้องใช้วิธีคุกคามนางแทน แม้ว่าเขาจะไม่รู้เรื่องของนางมากนักแต่มีสิ่งหนึ่งที่เขารู้แน่ชัดที่สุดก็คือหลี่เฉินเย่นเป็นจุดอ่อนของนาง
ชูเซี่ยได้ยินคำพูดของเฉินหยวนชิ่งก็หัวเราะคิกคักออกมาก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ “ถ้าเช่นนั้นข้าก็จะบอกอะไรให้นะเจ้าคะ การที่ท่านจะให้ข้าคอยปกป้องคุ้มครองน้องสาวของท่านข้าไม่สามารถทำได้ แต่ทว่าหากท่านกล้าแตะต้องหลี่เฉินเย่นแล้วล่ะก็ ข้าเองก็ไม่ลังเลที่จะให้น้องสาวคนดีของท่านเป็นผู้จ่ายค่าตอบแทนเช่นกัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...