ตอนที่ 353 เสียสละตนเองเพื่อนช่วยคนอื่น
“อืม ข้าว่าเหตุผลที่เด็กสาวส่วนมากที่โดนจับเป็นเด็กสาวหน้าตาดีเพราะว่ามีคนตั้งใจจะใช้ความงามของพวกนางเป็นเครื่องมือมากกว่า”
“หมายความว่าอย่างไร” เชียนซานไม่เข้าใจที่ว่านเหลียงพูดมาแม้แต่น้อยจึงคาดคั้นนาง
“ก็หมายความว่าเด็กสาวทุกคนที่ถูกจับไปกำลังถูกจับอบรมสั่งสอนเอาไว้ใช้งานในรูปแบบหรือสถานการณ์ต่างๆไงล่ะเจ้าคะ” ว่านเหลียงกล่าวโดยไม่เงยหน้าจึงเหมือนกับว่าหญิงสาวกำลังกล่าวกับตนเองมากกว่า
“ผู้ที่อยู่เบื้องหลังคือใครกัน”
“ยังไม่ทราบ”
ในหัวของชูเซี่ยมีผู้ต้องสงสัยอยู่สี่คน เฉินหยวนชิ่ง จางเซียนฮุย เหลียงกุยและหลี่อวิ่นลี่...
“นายหญิงเจ้าคะ ความจริงเรื่องการลักพาตัวในตำบลอวี๋นจี๋เกิดขึ้นมานานหลายปีแล้วเจ้าค่ะแต่เด็กสาวที่ถูกลักพาตัวส่วนใหญ่จะเป็นคนจากนอกพื้นที่ แต่ระยะหลังๆมานี้ดูเหมือนว่าพวกเขาจะหันมาลักพาตัวเด็กสาวในท้องถิ่นมากขึ้น เรื่องมันเลยใหญ่โตขึ้นมาน่ะเจ้าค่ะ”
“ข้าว่าเรื่องนี้มีความเป็นได้เก้าในสิบว่าจะเป็นฝีมือของหลี่อวิ่นลี่” ชูเซี่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงค่อนข้างมั่นใจ จางเซียนฮุยและเหลียงกุยมีตำแหน่งและอำนาจมากมายอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องวางแผนสาวงามอะไรพวกนี้เลย ส่วนเฉินหยวนชิ่งเองก็เพิ่งจะมีความทะเยอทะยานใฝ่หาอำนาจในระยะหลังมานี้นี่เอง จึงมีเพียงหลี่อวิ่นลี่เท่านั้นที่มีความเป็นไปได้สูงเพราะตัวเขาเองก็เป็นคนที่มีความสามารถในการอ่านใจคนอยู่แล้ว ดังนั้นอุบายในการซื้อใจคนและหลอกใช้คนคงมีแต่ชายคนนี้ที่คิดออกมาได้
“พวกมันใช้พิษในการควบคุมเด็กสาวให้พวกนั้นเชื่อฟังเจ้าค่ะ” เมื่อว่านเหลียงได้ยินคนที่ชูเซี่ยสันนิษฐานนางจึงเอ่ยสิ่งที่นางรู้ออกมาเพื่อสัมทับความเป็นไปได้ให้แก่ชูเซี่ยมากขึ้น
“นายหญิงเจ้าคะ บนร่างของข้าเองก็ได้รับพิษชนิดเดียวกันกับพวกนาง ท่านช่วยตรวจให้หน่อยได้หรือไม่เจ้าคะ” ว่านเหลียงยื่นแขนของนางไปข้างหน้าเพื่อให้ชูเซี่ยตรวจ
ชูเซี่ยไม่ชักช้ารีบเอื้อมมือไปตรวจชีพจรให้นางทันที “พิษชนิดนี้ข้าถอนได้ รอให้ข้ากลับไปก่อนจะทพยาถอนพิษมามอบให้แก่เจ้า”
“นายหญิงช่างเป็นพระโพธิสัตว์กลับชาติมาเกินจริงๆ หากว่าพวกข้าได้ยาถอนพิษมาก็คงไม่ต้องกลัวพวกมันแล้วล่ะ เมื่อถึงตอนนั้นข้าจะเป็นคนพาพวกนางออกมาจากหอนางโลมให้ได้ นายหญิงวางใจเถิดเจ้าค่ะ”
ว่านเหลียงรู้อยู่แล้วว่าชูเซี่ยจะต้องสามารถถอนพิษในกายของนางได้ เมื่อหลายวันก่อนนางเองก็พยายามจะหนีออกมาเพื่อตามหานายหญิงเช่นกันแต่นางก็เกรงว่าหากนางหนีออกมาและกลับเข้าไปใหม่จะทำให้คนพวกนั้นไม่ไว้ใจนางเข้มงวดกวดขันในการเฝ้าคุมเด็กสาวกันมากขึ้นจึงไม่กล้าบุ่มบ่ามทำอะไรแต่โชคดีเหลือเกินที่สวรรค์ส่งนายหญิงมาหานางด้วยตนเองแช่นนี้
“ยาแก้พิษคงต้องใช้เวลาประมาณสิบวันจึงจะส่งมาถึง” ชูเซี่ยเห็นท่าทางดีใจของว่านเหลียงนางก็เอ่ยออกมาตรงๆเพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายคาดหวังลมๆแล้งๆ
จริงอยู่ที่ว่านางสามารถเขียนเทียบยาขึ้นมาใหม่ได้แต่ว่าการหาสมุนไพรที่เป็นตัวยาก็ไม่ใช่ง่ายทั้งที่นี่ก็ไม่มีร้านขายยาจึงต้องได้แต่รอให้พรรคมังกรเหินที่ตั้งอยู่ในเมืองหลวงส่งยามาให้
“นายหญิง หากว่าเป็นเช่นนี้ข้าก็คงไม่อาจอยู่ถึงตอนที่ยาถอนพิษมาถึงแน่ ข้าบอกแล้วว่าตอนนี้ผู้ที่อันตรายที่สุดก็คือข้า” ว่านเหลียงร้อนรนขึ้นมาแล้ว เมื่อครู่นางอุตส่าห์ฝันหวานทั้งยังรับปากกับชูเซี่ยดิบดีว่านางจะเป็นผู้ที่พาเหล่าเด็กสาวออกมาจากหอนางโลมด้วยตนเอง แต่ว่าตอนนี้นางเริ่มไม่แน่ใจเสียแล้วว่าตนเองจะมีโอกาสนั้นหรือไม่เพราะดูจากสีหน้าของแม่เล้าที่มองมาที่นางดูเหมือนจะเหลือเวลาไม่มากแล้วจริงๆ
ยามนี้ว่านเหลียงเริ่มรู้สึกเสียใจภายหลังเสียแล้ว รู้เช่นนี้ยามที่อยู่ในหอนางโลมนางคงไม่ทำตัวว่าง่ายเชื่อฟังเป็นอันขาด ไม่อย่างนั้นคงไม่ถูกส่งตัวออกไปนอกตำบลเร็วถึงถึงเพียงนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...