ตอนที่362 แบ่งแยกประเทศ
“ท่านแม่ช่วยพวกท่านแล้วจะมีหม่าล่ากุ้งกินไหม?”เสียงอ่อนหวานพูดขึ้นข้างชูเซี่ยถ้าไม่มีคำว่าหม่าล่ากุ้งนี้นางก็คิดว่าตัวเองมีอาการประสาทหลอนแล้ว
“ครั้งก่อนพวกเราช่วยท่านแม่ตามหาพี่สาวสุดสวย ท่านแม่ก็พูดแล้วไม่ทำตามยังไม่ได้ให้พวกเรากินหม่าล่ากุ้งเลยดังนั้นครั้งนี้ท่านก็อย่าหวังเลย ”ฉองเหลาพูดอย่างน้อยใจตอนพูดถึงอาหารทำเอาชูเซี่ยอยากหัวเราะมาก
“ดังนั้นครั้งนี้ก็อย่าไปช่วยนางอีกไม่งั้นนางจะไม่รู้ว่าอย่ามามีเรื่องกับเด็กๆ”จิงโม่พูดอย่างจริงจังแต่พอนางพูดจบฉองเหลาก็พูดขึ้นมาต่อว่า: “แต่ท่านแม่บอกว่า ประเทศนี้เป็นของข้า ข้าช่วยหน่อยก็สมควรแล้ว”
“เจ้าไม่ช่วยประเทศนี้ก็ไม่ใช่ของเจ้างั้นเหรอ?ที่ผู้ใหญ่ขี้เกียจเป็นเพราะเด็กอย่างเราขยันเกินไปดังนั้นครั้งนี้จะไม่ช่วยอีก ถ้าจะช่วยเจ้าก็ช่วยคนเดียวแล้วกัน”จิงโม่พูดอย่างจริงจังและหนักแน่น
“แต่ว่าพี่สาว……”
“เรียนข้าว่าพี่สาวก็ไม่มีประโยชน์อะไร ประเทศของพ่อไม่ใช่ของข้าเสียหน่อย”
“ข้าจะแบ่งประเทศให้ครึ่งหนึ่ง พี่จะเอาส่วนบนหรือล่าง?”
“ข้าชอบกินปลา เจ้าก็เก็บประเทศบนไว้เถอะข้าจะเอาส่วนล่างเอง”จิงโม่เอาส่วนล่างเก็บไว้
พวกเขาไม่รู้ลเยว่ามาแบ่งประเทศของท่านพ่อกันแบบนี้มันไม่ถูก
“งั้นอีกหน่อยข้าอยากกินกระต่าย พี่ก็ต้องเก็บไว้ให้ข้าด้วย ข้าแบ่งให้พี่ครึ่งหนึ่งแล้ว”ฉองเหลายังคงคิดถึงกระต่ายย่างแสนอร่อย พี่น้องสองคนเหมือนลืมไปว่าจะมาคุยปรึกษาว่าจะช่วยท่านแม่หรือเปล่า
“งั้นตอนข้าอยากกินกุ้งเจาก็ต้องแบ่งให้ข้าด้วย”จิงโม่ก็ตอบตกลงขการร้องขอของฉองเหลาและพูดขอสิ่งที่ตัวเองต้องการอีก
“พวกเราสองพี่น้อง แน่นอนถ้าข้ามีกินพี่ก็ต้องได้กิน ข้าดีกับพี่ใช่ไหมเล่า”ฉองเหลาพูดสัญญาทำเอาเชียนซานและชูเซี่ยที่ฟังพวกเขาพูดก็ใจอ่อนขึ้นมาทันที
“นายหญิงเด็กสองคนอยู่ไหนกัน?ทำไมได้ยินที่พวกเขาพูดแต่กลับไม่เห็นพวกเขาเลย”เสียงของฉองเหลากับจิงโม่ก็ดังไม่ไกลมากแต่เชียนซานไม่เนพวกเขาเลย
ชูเซี่ยก็กวาดสายตามองดูทั่วห้องและพูดกับเชียนซานว่า: “พวกเขากำลังแอบเราไปแอบคุยกันแต่ไม่คิดว่าเราก็ได้ยินเช่นกัน”
เชียนซานก็อึ้งแต่ต่อมาก็หัวเราะออกมา เด็กสองคนนี้ช่างน่ารักน่าชังเสียจริง เรื่องแบ่งประเทศกันก็พูดออกมาได้……
“จิงโม่ ฉองเหลา ออกมาเดี๋ยวนี้นะ”ชูเซี่ยพูดเสียงดังหน้ากำแพง ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเด็กสองคนนี้ซ่อนอยู่หลังกำแพงนี้
“พี่สาว ท่านแม่ได้ยินแล้ว ท่านแม่……”ฉองเหลาได้ยินเสียงชูเซี่ยก็เกินตื่นตนกขึ้นมาก็ไม่สนว่าชูเซี่ยจะได้ยินเขาไหมก็พูดกับจิงโม่เสียงดัง
“อืมได้ยินแล้วงั้นก็ช่วยท่านแม่อีกมีก็ได้”จิงโม่กำลังตื่นตนกตื่นเต้นแต่ไม่นานนางก็กลับมาตั้งสติใหม่ นางไม่เหมือนน้องชายแสนโง่ของนาง นางรุ้ว่าที่พวกเขาพูดท่านแม่คงได้ยินแล้วก็ไม่เป็นไม่ไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...