ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 363
สรุปบท ตอนที่363เหตุการณ์ในเหมือง: ชายาเกิดใหม่ของข้า
อ่านสรุป ตอนที่363เหตุการณ์ในเหมือง จาก ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
บทที่ ตอนที่363เหตุการณ์ในเหมือง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ ชายาเกิดใหม่ของข้า ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนที่363เหตุการณ์ในเหมือง
“นายหญิงจะให้ข้าตามไปดูแลเด็กไหมเจ้าค่ะ?”เชียนซานเห็นเด็กสองคนหลบเข้าไปในกำแพงและถามไปอย่างเป็นห่วง
“ใครจะตามพวกเขาทันกันล่ะ”ชูเซี่ยพูดอย่างไม่เต็มใจสองคนนี้มาอยู่ที่นี้ตอนนี้นางก็รู้แล้วว่าพวกเขาต้องสบัดคนของพรรคมังกรเหินทิ้งไปแล้วเพราะพรรคมังกรเหินคงไม่เก่งกว่าเด็กพวกนี้ที่หลบซ่อนเก่ง
“แต่ว่า……”
“เชียนซานเด็กสองคนนี้ดูแลตัวเองได้วางใจเถอะ”ชูเซี่ยปลอบใจเชียนซานแต่ตัวเองกลับเป็นกังวลแทนทั้งที่รู้ว่าเด็กๆมีความสามารถแต่นางก็ยังคงไม่ไว้ใจ
เด็กสองคนไม่ทำให้ชูเซี่ยกับเชียนซานผิดหวังแต่อย่างใดไม่ถึงสองชั่วโมงพวกเขาก็กลับมาและทำหน้ามั่นอกมั่นใจ
“เหมืองอยู่ที่ใด?”ชูเซี่ยมองดูเด็กสองคนที่เข้ามาอย่างเหน็ดเหนื่อย
“ท่านแม่เราหิวแล้วหิวมากๆๆถ้ามีหม่าล่ากุ้งให้กินเราถึงจะมีแรงพูดเจ้าค่ะ”จิงโม่มองชูเซี่ยและพูดอย่างหนักแน่นจริงจัง
“ฉองเหลาเหมืองอยู่ที่ใด?”ชูเซี่ยไม่คิดว่าจิงโม่จะตอบตัวเองเช่นนี้นางแค่หันไปและถามลูกชายแทนแต่คำตอบของลูกชายก็เหมือนกับจิงโม่เขาบอกว่า:“ท่านแม่ข้าก็หิวเช่นกันไม่มีแรงจะพูดเลย”
“เชียนซานไปทำของกินให้พวกเขาไป”ชูเซี่ยพูดอย่างหมดความอดทนถึงแม้นางไม่เชื่อว่าเด็กๆจะหิวจนพูดไม่ไหวแล้วก็ตาม
“เอาแค่หม่าล่ากุ้งเราก็มีแรงพูดแล้ว”ฉองเหลาเห็นเชียนซานกลับหลังหันรีบตามไปและพูด
น้าเชียนซานให้ท้ายพวกเขาจนติดนิสัยและพวกเขาก็เลยมาอ้อนวอนน้าเชียนซานแทน
“พวกเจ้ายังเล็กกินไม่ได้”ชูเซี่ยพูดตัดความหวังพวกเขา
“ท่านแม่ครั้งก่อนพวกเราเคยกินแล้วอร่อยมาเลยพวกเราไม่ได้ไม่สบายตัวตรงไหนพวกเรา……”
“ท่านแม่ทำไมอาหารที่ท่านแม่กินเรากินไม่ได้เล่าข้ารู้ว่าท่านแม่แอบกินหม่าล่ากุ้ง”
“ท่านแม่ผู้ใหญ่อย่างพวกท่านก็เป็นเช่นนี้กันหมดไม่เป็นห่วงความรู้สึกของเด็กเลย?”
“ท่านแม่ท่านไม่อยากรู้เหรอว่าเหมืองอยู่ที่ใด?”
พวกเขารู้ว่าตอนนี้ชูเซี่ยอยากรู้เรื่องเหมืองมากที่สุดถ้าพวกเขาได้ของที่ต้องการก็อาจจะเอาเหมืองเป็นข้ออ้าง
“ข้าจำได้ว่าระหว่งคัดกับหาเหมืองพวกเจ้าเลือกที่จะไปหาเหมืองพวกเจ้าไม่บอกผลกับข้าพวกเจ้าก็จะยอมคัด《หล่นอวี่》งั้นเหรอ?”
“ท่านแม่เหมืองก็อยู่ถัดจากตำบลอวิ๋นจี๋ไปไม่ไกลมากภูเขาลูกนั้นมีแต่ชาวบ้านอาศํยอยู่เข้าไปได้แค่คนเดียวเท่านั้นดังนั้นก็เลยไม่มีใครเห็น”ฉองเหลาเกลียดการคัดพอได้ฟังชูเซี่ยพูดก็ลืมเรื่องหม่าล่ากุ้งไปเลยเขาพูดสถานที่ให้ชูเซี่ยไป
“ด้านในมีเรื่อง?”ชูเซี่ยอยากรู้ก็คือพวกคนที่ถูกพาไปเหมืองตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง
“ท่านแม่ที่ใดมีคนชั่วท่านต้องไปตามฆ่าพวกนั้นให้หมดก็จะได้ไม่มีคนตายอีก”ฉองเหลาพูดอย่างมีความหวังชูเซี่ยก็พยักหน้าอย่างเดียว
“ท่านแม่คนชั่วใช้แสฟาดไปที่หลังของท่านลุงและท่านอาพวกเราจะไปช่วยไหมเจ้าค่ะ?”จิงโม่มองดูชูเซี่ย
“พวกเจ้าลองคิดดูสิว่าข้างในมีคนชั่วกี่คนแม่จะได้พาคนเข้าไปบุกโจมตี”ชูเซี่ยถามตอนนี้พวกเขารู้เรื่องเกี่ยวกับเหมืองน้อยมากถ้าอยากเข้าไปช่วยคนก็ต้องรู้ก่อนว่าด้านในมีอะไรบ้าง
“ท่านแม่นี้เป็นแผนที่ข้างในมีกลไกกับดักมากมายอยู่ในนั้นพวกท่านต้องระวังด้วย”จิงโม่เอแผนที่ออกมาส่งให้ชูเซี่ย
“ขอบคุณพวกเจ้ามากเลยนะ”ชูเซี่ยกอดเด็กสองคนไว้แน่นในใจปลาบปรื้มมาก
ชูเซี่ยก็ไม่กล้าคิดถ้าไม่มีเด็กที่น่ารักสองคนนี้ปัญหาของเหมืองนางจะก้ไขอย่างไรดียังดีสวรรค์มีตาทำให้พวกเขาแก้ปัญหาได้และยังส่งเด็กที่น่ารักสองคนนี้มาให้
“ท่านแม่ไม่มีปัญหาใดแก้ไขไม่ได้ถ้ามีหม่าล่ากุ้งถ้าแก้ไขไม่ได้งั้นก็สองมื้อ”จิงโม่พูดโน้มน้าวใจชูเซี่ยพูดเสียงอ่อนหวานแนวอ้อนวอนเหมือนลืมไปแล้วว่าชูเซี่ยพูดเตือนแล้วว่ากินได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น
ดังนั้นพอนางพูดเสร็จจากที่ชูเซี่ยกำลังซึ้งใจกลับหายไปหมดนางมองจิงโม่และพูดว่า:“ถ้าเจ้าพูดเช่นนี้อีกอย่าหวังจะได้กินหม่าล่ากุ้งอีกเลย”
“ท่านแม่ฉองเหลากินแค่มื้อเดียวก็พอแล้ว”ฉองเหลาเห็นว่าชูเซี่ยพูดถึงหม่าล่ากุ้งก็รีบบอกทันทีจิงโม่ก็ไม่กล้าพูดอีกเลยชูเซี่ยถึงจะวางใจและพูดกับเชียนซานไปว่า:“เรียกว่านอันพวกเขามาเราต้องมาประชุมวางแผนครั้งนี้ต้องช่วยคนออกมาให้ได้”
“นายหญิงข้าจะรีบไปเดี๋ยวนี้”เชียนซานรู้เรื่องของเหมืองแล้วก็โล่งอกได้เสียที
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...