ตอน ตอนที่411 หลิงกุ้ยท่ายเฟยเป็นไส้ศึก จาก ชายาเกิดใหม่ของข้า – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่411 หลิงกุ้ยท่ายเฟยเป็นไส้ศึก คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ ชายาเกิดใหม่ของข้า ที่เขียนโดย ลิ่วเยว่ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่411 หลิงกุ้ยท่ายเฟยเป็นไส้ศึก
“ข้ารู้ว่าเหลียงกวางเสียงทำเรื่องที่เลวร้ายมากเพียงใด ข้าไม่ขอพวกเจ้าให้อภัยข้าอต่ขอพวกท่านเห็นแก่ลูกข้าที่ยังเล็กและกำลังป่วยอยู่”หลิงกุ้ยท่ายเฟยถึงกับคุกเข่าร้องขอตอนนี้ในสายตานางมีแต่ลูกชายที่ป่วยของนาง
แม่เป็นผู้ที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อลูกของตัวเองและนี้ก็เป็นอาวุธชั้นดีเชียว ถึงแม้ทหารเก้อโจวที่กำลังโกรธแค้นอยู่พอเห็นใบหน้าของหลิงกุ้ยท่ายเฟยที่น่าสงสารเช่นนั้นทุกคนก็เริ่มสงสารขึ้นมาเหมือนกัน
พอเงียบสักพักก็มีถอยและแยกออกเป็นทางเดินให้ ปล่อยให้หลิงกุ้ยท่ายเฟยอุ้มกุยเอ๋อไป เดินไปทีล่ะก้าวมุ่งไปทางซุ้มพักอาศัยของชูเซี่ย
ซุ้มด้านนอกของชูเซี่ยมีทหารพรรคมังกรเหินเฝ้าอยู่ พวกเขารู้ว่าตอนนี้ชูเซี่ยกำลังสลบและมีคำสั่งของเชียนซานว่าไม่ให้ผู้อื่นเข้ามาโดยพลการ
ดังนั้นหลิงกุ้ยท่ายเฟยจึงได้แต่เพียงอยู่ด้านนอก นางมองดูทหารพรรคมังกรเหินอย่างสิ้นหวังและหันกลับไปมองทหารเก้อโจวที่ตามมา
“เจ้าไปบอกชูเซี่ยหน่อยได้ไหมว่าข้าขอพบนางหน่อย”หลิงกุ้ยท่ายเฟยลังเลสักพักและถามไปสีหน้าไม่เหมือนกับตอนแรกที่ยังมีความสูงสง่า นางทำหน้าเคารพไม่เหทือนกับตอนที่ยังอยู่ในวัง
“หัวหน้าไม่สบายตอนนี้ไม่เจอใครทั้งนั้น”ทหารเวรยามของเก้อโจวบุกเข้าเข้าไปในซุ้มของหลิงกุ้ยท่ายเฟยก็รู้แล้วว่านางเป็นคนของเหลียงกวางเสียง แน่นอนตอนนี้ก็ไม่มีใครชอบนาง
“งั้นข้า……”หลิงกุ้ยท่ายเฟยลังเลและพูดขึ้นมาอีกครั้งแต่ว่าสุดท้ายนางก็ไม่ได้พูดอีก
“นายหญิงไม่อยากเจอเจ้าแล้ว งั้นเจ้าก็……”ทหารเก้อโจวที่ตามมาด้านหลังได้ยินเข้าก็เลยพูด ความสงสารหลิงกุ้ยเฟยก็ไม่มีอีกแล้ว
หลิงกุ้ยท่ายเฟยมองดูอย่างสิ้นหวังตอนแรกยังมีสีหน้าที่สดใสแต่ตอนนี้นางกลับทำสีหน้าที่เศร้าหมอง นางยืนนิ่งอยู่ที่หน้าซุ้มสุดท้ายนางก็คุกเข่าลงมือก็อุ้มกุยเอ๋อไว้อีกมือก็หยิบกุญแจสีดำออกมายื่นให้ทหารพรรคมังกรเหิน
ทหารที่เฝ้าก็มองสิ่งที่อยู่ในมือของนางและพูดไปว่า:“รอสักครู่”
คนเฝ้าเข้าไปในซุ้มไม่นานก็ออกมารับหลิงกุ้ยเฟยอย่างเคารพ
ภายในซุ้มชูเซี่ยก็สลบอยู่นางมีสีหน้าซีดเซียวดูไม่มีชีวิตชีวา เชียนซานกันว่านสู่นเฝ้าอยู่ข้างๆนาง หลี่ฉางอันกับอาหมั่นนั่งอยู่บนเก้าอี้ยาว
“สายสืบพรรคมังกรเหินหลิงเฟยขอคาราวะท่านทั้งหลาย”หลิงกุ้ยท่ายเฟยอุ้ยกุยเอ๋อไว้และทำความเคารพหลี่ฉางอันกับอาหมั่น
ว่านเหลียงกำกุญแจสีดำที่ทหารส่งมาให้ไว้แน่นและถามเสียงเบาไปว่า:“เจ้าก็คือเย่เม่ย”
สายลับพรรคมังกรเหินเป็นคนใกล้ตัว พวกเขาไม่ได้สำคัญที่การสืบแต่สำคัญที่การจงรักภักดีต่อพรรคมังกรเหินแต่ใครจะไปคิด ความจงรักภัคดีของหลิงเฟยกลับไปรักเข้ากับเหลียงกวางเสียงและกลับเป่าหูเหลียงกวางเสียงให้แตกหักกับพรรคมังกรเหิน
“ข้ารู้ว่าข้าผิดไปแล้วดังนั้นถึงมาบอกเรื่องที่เขาจะฆ่าล้างโค้ดทหารเก้อโจว ข้า……”หลิงเฟยรีบอธิบายสิ่งที่นางพูดเป็นความจริงทั้งหมดแต่ว่านางกลับตัวกลับใจสายเกินไปแล้ว
“ทำไมเจ้าถึงมากลับตัวกลับใจตอนนี้?ถ้าวันนี้เจ้าไปส่งจดหมายมาให้พวกข้างั้นเขาก็อาจจะชนะสงครามนี้ก็ได้ สิ่งที่เจ้าอยากได้ก็จะได้ไปทั้งหมด เจ้าจะไม่เหมือนกับตอนนี้ที่ทำตัวน่าสงสาร”ว่านสู่นเดินไปข้างหลิงเฟยนั่งลงช้าๆและมองดูหลิงกุ้ยท่ายเฟยอย่างสงสัย
หลิงกุ้ยท่ายเฟยก็คือเย่เม่ยที่พวกเขาตามหา เรื่องนี้ทำไมนางคิดไม่ถึง พอได้เจอกับหลิงกุ้ยท่ายเฟย คำถามที่นางอยากจะถามมากที่สุดก็คือข้อนี้
“ตอนนั้นเหลียงกวางเสียงเข้าเวรยามแทนหลวี่หนิงที่หลังวัง เย่เม่ยก็ตามไป เขาเป็นทหารลูกน้องของเหลียงกวางเสียง ตอนเห็นข้าโดนสนมอื่นกลั่นแกล้งผลักตกลงน้ำ เย่เม่ยเข้ามาช่วยข้าแต่ว่าก็เพราะว่ามาช่วยข้า เขาได้รับบาดเจ็บที่หัวตอนนั้นหัวเขาแตกเลือดไหลไม่หยุดก่อนตายเขาเอากุญแจสีดำมอบให้กับข้า เขาบอกถ้าเกิดว่าเป็นไปได้ให้ข้าช่วยดูแลเหลียงกวางเสียงอยู่ข้างเขาและยังบอกข้าว่าถ้าทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไรแต่ขอแค่อย่าไปทำอะไรกับพรรคมังกรเหิน”หลิงเฟยพูดไปก็ร้องไห้ไปมองออกว่าพอพูดถึงเย่เม่ย ความตื้นตันนางไม่ปลอมนั้นเป็นถึงผู้มีพระคุณ
“ข้าอยากจะตอบแทนบุญคุณถึงคิดวิธีการเข้าใกล้เหลียงกวางเสียง ข้าเป็นผู้หญิง ไม่มีวิธีที่จะเข้าใกล้เขามีแต่ใช้ร่างกายแต่ข้าไม่คิดว่าเขาจะชอบข้าจริง ข้าก็ชอบเขาเช่นกัน พวกเรายังมีลูกด้วยกันเป็นเพราะว่าลูก พวกเราถึงไม่ขออะไรมาก หวังแค่ว่าเราจะมีชีวิตร่วมกันอย่างเปิดเผย หวังว่าเขาจะเหมือนเมื่อก่อนที่มียศอำนาจเหมือนเดิม”
“ข้าคิดว่าเรื่องพวกนี้เป็นไปได้ดังนั้นก็ปล่อยให้เขามีสัมพันธ์ไมตรีกับคนของหลี่อวิ๋นลี่ ปล่อยให้เขาเดินไปผิดทางแต่ข้าไม่คิดว่าหัวหน้าจะยอมช่วยข้า ชีวิตเราสองแม่ลูกเป็นของพรรคมังกรเหิน ข้า……ดังนั้น ข้าจึง……”
“ข้าคิดว่าข้าสามารถหักหลังพรรคมังกรเหินได้แต่พอข้ารู้ว่าพรรคมังกรเหินประสบกับปัญหาครั้งใหญ่และหัวหน้าก็อาจจะตายได้ ข้าเห็นว่าข้าสงบไม่ได้อีกแล้ว ข้าไม่รู้ว่าข้าทำเช่นนี้จะสายเกินไปหรือไม่ สิ่งที่ข้าให้พวกท่านได้มีแต่ชีวิตของข้าแต่ขอพวกท่านยกเว้นลูกข้าด้วยเทิด เขาไม่ผิด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...