ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 412
สรุปบท ตอนที่412 ข้ายังไม่แพ้: ชายาเกิดใหม่ของข้า
อ่านสรุป ตอนที่412 ข้ายังไม่แพ้ จาก ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
บทที่ ตอนที่412 ข้ายังไม่แพ้ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ ชายาเกิดใหม่ของข้า ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนที่412 ข้ายังไม่แพ้
“เย่เม่ยจัดการพวกเจ้ายังไงไม่ใช่เรื่องของข้าและร่างกายเด็กเขายังต้องการยาที่หัวหน้าทำให้โดยเฉาะพวกเรายังไม่แน่ใจ”เชียนซานเห็นหลิงกุ้ยท่ายเฟยร้องไห้ฟูมฟายอ้อนวอนขอให้หัวหน้าช่วย
คนที่อยู่ที่นั้นก็มีแต่นางที่เข้าใจชูเซี่ยที่สุด ชูเซี่ยช่วยผู้คนด้วยใจจริงนี้ก็คือเหตุผลหนึ่งที่นางช่วยกุยเอ๋อแต่ว่านางก็ตามใจคนป่วยเกินไปจนทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ นางจะเปลี่ยนอาชีพตัวเองหรือเปล่า เชียนซานก็ยังไม่แน่ใจ
หลิงกุ้ยท่ายเฟยมองด้านข้างของชูเซี่ยที่นอนอยู่ สีหน้าซีดเซียวดูไม่มีชีวิตชีวา
“ท่านหมอบอกว่าถ้าจะฟื้นขึ้นมาต้องใช้เวลาหน่อยก่อนหน้านี้นางใช้เข็มฝังลงไปควบคุมการทำงานของตัวเอง ถ้าไม่ทำเช่นนี้นางก็ทนไม่ไหวแน่ นางอาจจะจัดการเรื่องของพวกเจ้าได้แต่ครั้งนี้เหลียงกวางเสียงกลับอยากได้ชีวิตของหัวหน้า นางเป็นถึงผู้มีพระคุณของลูกเจ้าเลยนะ”เชียนซานเห็นหลิงกุ้ยท่ายเฟยมองดูชูเซี่ย นางพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา
หลิงกุ้ยท่ายเฟยยิ่งอยู่สีหน้าของแย่ลงเรื่อยๆ สายตามืดมนอย่าว่าแต่ชูเซี่ยเชียนซานและทุกคนเลย นางก็ไม่คิดว่าเขาจะทำทุกวิถีทางโดยไปห่วงชีวิตลูกชายตัวเอง
“แต่ว่าครั้งนี้ ขอบใจเจ้ามาก”เชียนซานพูดอย่างเรียบเฉยแต่ว่าสีหน้าของหลิงกุ้ยท่ายเฟยกลับยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ
คนภายในพรรคมังกรเหินทำทุกอย่างไม่ต้องมีการขอบคุณแต่วันนี้เชียนซานกลับพูดขอบคุณนาง
ไม่ใช่ว่านางทำภารกิจใหญ่ได้แต่นางไม่เห็นว่าหลิงกุ้ยท่ายเฟยเปป็นคนของพรรคมังกรเหินแล้ว
“ข้าจะรอหัวหน้าตื่นก่อน ถึงเวลานั้นหัวหน้าอยากจัดการข้ายังไงก็เชิญ ข้าจะไม่พูดสักคำ”หลิงกุ้ยท่ายเฟยพูดเสียงเบา
“หัวหน้าไม่เอาชีวิตเจ้าหรอกแต่ว่าเหลียงกวางเสียง……”ว่านสู่นพูด
ถึงแม้เหลียงกวางเสียงจะผิดแต่ว่าหลิงกุ้ยท่ายเฟยโดนไล่ออกจากพรรคมังกรเหินแล้วนางก็ยังเป็นลูกน้องของพรรคมังกรเหินดังนั้นนางทนไม่ได้ก็เลยมาบอกพรรคมังกรเหิน
“ขอบพระคุณอย่างยิ่ง”หลิงกุ้ยท่ายเฟยแววตาส่องประกายขึ้นมาคุกเข่าลงหน้าชูเซี่ย
“เชียนซานพวกเจ้าลงไปพักเถอะ ถ้าคืนนี้ผ่านไปก็น่าจะมีผลออกมา”อาหมั่นเห็นเชียนซานและหลี่ฉางอันมีสีหน้าที่อ่อนเพรียเลยทนไม่ได้ที่จะพูดเตือน
“ที่นี้เหตุการณ์คลายตัวลงแล้วใครจะไปรู้ว่าที่ประชุมเป็นอย่างไร”เชียนซานได้ฟังที่อาหมั่นพูดสีหน้าก็เกิดกังวลขึ้นมาถึงแม้จะไม่รู้ว่าที่ประชุมตอนเช้าเกิดอะไรขึ้นบ้างแต่ว่าพวกเขาก็เดาได้เลยว่าทั้งหมดต้องเป็นเรื่องเกี่ยวกับทหารเก้อโจวและพรรคมังกรเหินแน่นอน
“วางใจเถอะเมื่อคืนหัวหน้าให้ข้าเตรียมตัวแล้วทั้งหมดจะอยู่ในการควบคุมของเรา”อาหมั่นพูดกับเชียนซานแต่ว่าสีหน้ากลับยังมีความกังวลอยู่ไม่หาย
หลี่อวิ๋นหลี่เป็นคนเจ้าเล่ห์ เขาสามารถเป่าหูให้ทหารเก้อโจวห้าหมื่นนายเกลียดชูเซี่ยได้ก็สามารถเปลี่ยนทหารเก้อโจวห้าหมื่นนายนี้ได้ถ้าเขาก้าวพลาดเพียงก้าวเดียวอาจจะก้าวพลาดทั้งหมดก็เป็นได้
“ขอให้เป็นเช่นนั้นเถอะ”หลี่ฉางอันพูดอย่างกังวล พอผ่านการลอบสังหารจากเสี่ยวหย่วนและทหารเก้อโจวแล้ว พวกเขาก็เปลี่ยนความคิดจากหลี่อวิ๋นลี่เลย
ภายในซุ้มใหญ่ทุกคนเงียบสงบไม่มีใครยอมออกไปและเฝ้ารออย่างนิ่งเงียบรอวันที่ชูเซี่ยฟื้นขึ้นมารอข่าวสารจากทุกที่
ตอนนี้ที่หลางฟงติ่งหลี่อวิ๋นลี่ก็ได้ข่าวสารที่รอคอยมานาน
นี้เป็นขั้นที่สำคัญในการฆ่าหัวหน้าพรรคมังกรเหินและก็เป็นขอได้เปรียบทางสงครามของเขาด้วย
สงครามครั้งนี้เขาสางแผนมานานมากสุดท้ายก็จะได้ผลสักที
ทั้งคืนนั้นเขาไม่หลับเลยเขาคิดแต่ว่าเขาวางแผนได้ฉลาดมาก ชูเซี่ยก็จะต้องตายในแผนของเขาและทหารเก้อโจวห้าหมื่นนายสามารถพลีชีพเพื่อเขาได้ พวกเขาน่าจะมีความภาคภูมิใจมาก
นั้นเป็นเลือดเนื้อของเขา เขาจะไม่เจ็บปวดใจได้ยังไง เขาจะอยู่นิ่งเฉยได้ยังไงกัน……
“รีบไป จัดการทำเรื่องที่ข้าสั่งทั้งหมดไม่เช่นนั้นพวกเจ้าก็ไปตายแทนแล้วกัน”หลี่อวิ๋นลี่มองดูทหารที่คุกเข่าตรงหน้าตะโดนสั่งออกไปเสียงดัง
ทหารนายนั้นก็ลุกขึ้นมาและเดินออกไปจากนั้นอ๋องเก้าก็เดินมาทางห้องโถงใหญ่ช้าๆ
“อ๋องเก้า อ๋องเก้าเขา……”
“ทำตามที่เขาบอก อ๋องเก้าของเราไม่เคยวางแผนผิดพลาด”อ๋องเก้าพูดจบก็เดินเข้าห้องโถงไปช้าๆ
“ท่านอ๋อง ไม่อยู่กับสาวงาม ท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็นเช่นนี้ มาหาข้าที่นี้ทำไมกัน?”หลี่อวิ๋นลี่มองดูท่าทางที่เรัยบเฉยของอ๋องเก้าและถามออกไปอย่างโมโห
“ข้าจะบอกว่าข้าโดนสาวงามถีบลงจากเตียง?”อ๋องเก้าพูดขึ้นอย่างจริงจัง
หลี่อวิ๋นลี่มี่กำลังอารมณ์เสียอยู่พอเห็นท่าทางอ๋องเก้าที่เรียบเฉย พอคิดคำพูดของอ๋องเก้า เขาก็เกิดสงบลงมา
“เจ้ามาเยอะเย้ยข้างั่นเหรอ?”เงียบอยู่นานมาก หลี่อวิ๋นลี่ก็เกิดโมโหขึ้นมาอีกรอบมองอ๋องเก้าอย่างโมโห
“ข้าคือตั๊กแตนที่ไต๋อยู่บนเชือกหนึ่งเส้น ข้าแค่อยากจะมาเตือนเจ้า การโมโหทำให้ร่างกายไม่ดี เจ้าต้องรักษาร่างกายเพื่อครอบครองโลกนะ”อ๋องเก้าพูดช้าๆคำพูดเขาดูเรียบง่ายเฉยชาไม่รู้สึกเลยว่าเขากำลังเป็นห่วงคนอยู่
“ท่านอ๋อง ท่าก็อย่ามาพูดจาเยอะเย้ยข้าเช่นนี้เลย ข้ายังไม่แพ้ยังไม่ถึงสุดท้าย ใครก็ไม่สามารถมากำหนดได้ว่าใครชนะใครแพ้ ท่านอ๋องท่านก็คอยฟังข่าวการชนะของข้าเถอะ”หลี่อวิ๋นลี่มองดูอ๋องเก้า หัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...