ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 415

ตอนที่415 พรรคมังกรเหินก่อกบฏ

แต่ว่าตอนนี้ชูเซี่ย……

ไม่ ไม่มีทาง ความสิ้นหวังของหลี่เฉินเย่นหายไปทันที

ตอนนี้ยังไม่มีข่าวจากเก้อโจว ถ้าไม่ข่าวงั้นก็เป็นข่าวดี

พรรคมังกรเหินมีคนเก่งมากมาย เขาก็ส่งทหารไปที่นั้นเยอะเหมือนกันมีคนปกป้องมากมายชูเซี่ยจะไม่มีความเสี่ยงต่อชีวิตแน่นอน

หลี่เฉินเย่นพูดปลอบใจตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าถึงแม้จะไม่มีทางที่จะผลอบใจตัวเองได้เลย

ขอแค่เป็นเรื่องของชูเซี่ย เขาก็ไม่มีทางสงบสติอารมณ์ได้

“ส่งหรูกุ้ยเฟยกลับตำหนัก”หลี่เฉินเย่นสั่งทหารที่ยืนเฝ้าด้านข้างจากนั่นก็กลับหลังหันและเดินออกไปเลย เขาไม่อยากอยู่ใกล้ฉ่ายเวิน เขากลัวว่าคำพูดของนางจะกระทบต่อความคิดของเขา

ตอนนี้ เขาแค่ต้องการสงบแต่ในใจกลับลนลานตื่นเต้นไปหมด เขาต้องการสงบคิดดีๆ

“ศิษย์พี่ ท่านอยากไล่ข้ากลับขนาดนั้นเลยเหรอ ท่านไม่อยากรู้เรื่องเกีายวกับชูเซี่ยงั้นเหรอ?”ฉ่ายเวินเห็นหลี่เฉินเย่นจะไล่นางอีกแล้วในใจก็เกิดลนลานขึ้นมาถึงแม้นางจะเกลียดชูเซี่ยมากแต่กลับต้องใช้ชื่อชูเซี่ยมาสะกดศิษย์พี่เอาไว้

หลี่เฉินเย่นหันกลับมาและพูดว่า:“ชูเซี่ยคือหญิงที่ข้ารักมากที่สุดเรื่องของนางไม่มีอะไรที่ข้าไม่รู้แต่กับเจ้าชูเซี่ยเกลียดเจ้ามากเกลียดเข้าไส้เลยล่ะ เจ้าคือว่าเรื่องของนางเจ้ารู้เกี่ยวกับสิ่งที่ข้าไม่รู้งั่นเหรอ?”

“ศิษย์พี่ ท่านอย่าลืมนะว่าชูเซี่ยจากไปเพราะอะไร นางก็เหมือนกับข้าไม่ชอบผู้หญิงรอบข้างของท่าน จัดการผู้หญิงพวกนั้นพวกเราก็ทำเหมือนกัน”ฉ่ายเวินรีบอธิบายแต่หลี่เฉินเย่นไม่ฟังนางเลย

ฉ่ายเวินยังคงไม่เข้าใจตัวเองและไม่เข้าใจชูเซี่ย คนที่รู้ว่าพวกเขารักกันมากแค่ไหนจะรู้ว่าเขาจะไม่สัมผัสหญิงอื่นอีกแล้วยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่เอาเรื่องนี้มาทำร้ายผู้หญิงที่ตนเองรักหรอก

“เจ้ากับชูเซี่ยไม่เหมือนกันอย่าเอาตัวเองไปเปรียบกับชูเซี่ยแบบนั้นจะทำให้ชูเซี่ยเสื่อมเสียชื่อเสียง”หลี่เฉินเย่นพูดอย่างอารมณ์เสีย

“ศิษย์พี่ ท่าน……”ฉ่ายเวินน้อยใจมาก นางไม่เข้าใจทำไมศิษย์พี่ถึงไม่เห็นในความพยายามของนาง

“ไปเถอะ”หลี่เฉินเย่นไม่อยากเห็นหน้านางอีกแล้วและใบหน้ายับยู้ยี้ของนางที่ใส่ผ้ากันเอาไว้

ฉ่ายเวินไม่ยอมไปแต่หลี่เฉินเย่นทำหน้าจริงจังทหารเข้าไปยืนอยู่ด้านหลังนางและจะส่งตัวนางออกไปอย่างสุภาพ

ฉ่ายเวินกลับหลังหัน สีหน้าหลี่เฉินเย่นเปลี่ยนไปทันที สีหน้าเขาเต็มไปด้วยความกังวล

ถึงแม้เขาจะบอกกับตัวเองหลายครั้งว่าชูเซี่ยไม่เป็นไร คำพูดของฉ่ายเวินทำให้เขากังวลมากขึ้น

เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้าเพราะความกังวลแต่หลี่เฉินเย่นกลับต้องรอในใจเขารู้ว่าถ้าเมื่อวานตอนบ่ายเก้อโจวเกิดเรื่องอะไรขึ้น ชูเซี่ยต้องส่งข่าวจากทางนั้นมาก่อนจะมีประชุมเช้า

หลี่เฉินเย่นตั้งตารอคอยจดหมายจากทางนั้นเหมือนเขากับชูเซี่ยเชื่อมต่อใจกันได้

จดหมายเกี่ยวกับเก้อโจวส่งมาก่อนประชุมเช้าจริง หลี่เฉินเย่นรีบไปรับจดหมายมาแต่พออ่านจบสีหน้าก็เครียดมากกว่าเดิม

ชูเซี่ยโดนทหารเก้อโจวขังไว้ที่เสี่ยวหยวนจื่อ ตอนนี้ยังถือว่าปลอดภัย

ในจดหมายชูเซี่ยเขียนอย่างไม่เต็มใจดังนั้นชูเซี่ยกำลังเผชิญอันตรายแต่ว่าก็แก้ไขได้แล้วไม่เช่นนั้นนางก็คงไม่ส่งข่าวมา

แต่ไม่รู้ว่าคืนนี้สถานการณ์จะเป็นยังไง ชูเซี่ยยังดีไหม?。