ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 424

ตอนที่424เรื่องที่จะขอ

หลี่เฉินเย่นมานอนข้างนางด้วยท่าทางที่เมื่อยล้ามีนวดเคราเต็มไปหมดและมือของเขายังอยู่ในท่าตอนที่จับมือนางไว้

อยู่ในวังเหรอ?หรือว่าความฝัน?

ชูเซี่ยพยายามทำให้ตัวเองตื่นแต่มองดูรอบข้างนี้ไม่ใช่ความฝันเขายังอยู่ในซุ้มทหารงั้นหลี่เฉินเย่นมาเก้อโจวงั้นเหรอ

ชูเซี่ยเดาได้เลยว่าเขาคงมาเพราะตัวเอง

ร่างกายที่เจ็บปวดเหมือนหายเจ็บน้อยลงชูเซี่ยจับมือหลี่เฉินเย่นไว้แน่นอย่างซึ้งใจนางหลับตาอยากจะอยู่ต่อในความฝันนี้

แต่ว่าหลี่เฉินเย่นก็ตื่นขึ้นมาเพราะนางเขาลืมตาขึ้นมาเห็นชูเซี่ยยิ้มอยู่ตรงหน้าเขา

“ตื่นแล้วเหรอ?”เขาถามเสียงเบาเป็นน้ำเสียงที่เรียบเฉยเหมือนกับเดาไว้แล้วว่าชูเซี่ยต้องตื่นขึ้นมาเหมือนกับพวกเขาเป็นสามีภรรยากันตามปกติ

ชูเซี่ยยิ้มและพยักหน้าจากนั้นก็พูดกับหลี่เฉินเย่นว่า:“ผ่านเรื่องราวมาขนาดนี้ข้ายังมีชีวิตรอดมาได้เจ้าควรจะดีใจไม่ใช่เหรอ?”

“อย่าพูดคำว่าตายโตเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ไม่ระวังคำพูดหน่อย”หลี่เฉินเย่นได้ยินนางพูดเช่นนี้เขาก็รู้สึกโกรธขึ้นมาทำให้เขานึกถึงภาพตอนที่นางนอนสลบอยู่ท่าทางเหมือนไม่มีชีวิตอยู่แล้ว

“เจ้าเชื่อเรื่องพวกนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”ชูเซี่ยถามเสียงเบาแต่ก็ควบคุมความอยากรู้ของตัวเองไม่ไหว

“ขอแค่เจ้าปลอดภัยอย่าว่าแต่เรื่องผีเลยถึงะบอกข้าว่าโลกนี้มีผีอยู่จริงข้าก็จะเชื่อ”หลี่เฉินเย่นพูดอย่างจริงจังชูเซี่ยได้ฟังก็รู้สึกอุ่นใจขึ้นมา

หลี่เฉินเย่นเชื่อเรื่องพวกนี้เพราะนางตั้งนานแล้วถ้อยคำบอกรักนี้ไม่รู้ว่าตัวเองไม่รักเขาได้ยังไง

“เมื่อกี้ตอนข้าหลับสะลืมสะลือคำพูดของเจ้าทำให้ข้าคิดว่าพวกเราเหมือนเป็นคู่รักสามีภรรยาธรรมดาๆ……”ชูเซี่ยพูดด้วยน้ำเสียงที่อิจฉา

“ชูเซี่ยวางใจเถอะต้องมีสักวันพวกเราจะได้มีชิวิตธรรมาแน่นอนข้าจะทำให้ได้”หลี่เฉินเย่นพูดอย่างตั้งมั่นแน่วแน่

ชูเซี่ยอยากได้วันเวลาเช่นนี้มากนางรอเวลานั้นมานานมาก

“ข้ารู้ไม่ว่าเส้นทางจะลำบากมากแค่ไหนข้าก็จะอยู่กับเจ้าไม่ห่างไปไหนแน่นอน”ชูเซี่ยพูดแต่ในใจกลับกังวลขึ้นมานางไม่รู้ว่าคำพูดนางจะมีวันเป็นจริงขึ้นมาหรือเปล่า

แต่ว่าพวกเขาก็พยายามมานานแล้วถ้าไม่สามารถถึงเป้าหมายได้คงจะ……ไม่พอใจแน่นอน

“ไม่ต้องชูเซี่ยไม่ต้องให้เจ้ามาอยู่กับข้าเจ้ามีหน้าที่แค่รอข้าอีกไม่นานข้าจะทำมันให้สำเร็จ”หลี่เฉินเย่นรีบพูดตอนนี้เขาไม่อยากให้ชูเซี่ยทำอะไรเพื่อเขาแล้วขอแค่นางมีชีวิตที่ดีขอแค่นางอยู่ข้างๆเขาไม่ต้องการให้นางไม่เสี่ยงอันตรายเพื่อเขายิ่งไม่อยากให้นางต้องมาเจอเหตุการณ์อันตรายเช่นนี้อีก

“ชูเซี่ยเหมือนว่าเจ้าจำไม่ได้ข้าเป็นผู้ชายของเจ้าก็ต้องทุกอย่างเพื่อเจ้าอยู่แล้ว”หลี่เฉินเย่นพูด

หลายปีมานี้ก็มีแต่ชูเซี่ยที่ทำเพื่อเขามาโดยตลอดเขาให้ชูเซี่ยน้อยมากน้อยจนเขาคิดแล้วก็กังวลมาก

ชูเซี่ยมองดูหลี่เฉินเย่นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมามองดูท่าทางที่เย็นชาของหลี่เฉินเย่นเหมือนกับว่านางได้กลับไปเมื่อก่อนแล้ว

คนที่ผิดหวังและใจเต้นในตัวนางตอนนั้นเขาก็เข้าใกล้นางเพราเหตุนี้……

“คลอดลูกให้เจ้าตั้งสองคนแก่ตัวเหี่ยวแล้วถ้าข้าจากไปจะไปไหนได้?แต่เจ้ายังเป็นหนุ่มเป็นแน่นและยังเป็นกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่เป็นชายในฝันของหญิงสาวหลายคน”ชูเซี่ยรู้สึกได้ถึงบรรยากาศแปลกๆก็ยิ้มและพูด

“ผู้หญิงพวกนั้นไม่เกี่ยวเจ้าก็อย่าคิดจะไปจีบพวกผู้ชายหนุ่มๆพวกนั้นถ้าเจ้ากล้านอกใจข้าก็จะทำทุกวิถีทางถ้ามีชายคนหนึ่งข้าก็จะกำจัดมันไปถ้ามีอีกข้าก็จะกำจัดและทำเช่นนี้ไปเรื่อยๆ”หลี่เฉินเย่นเข้าใจว่าชูเซี่ยคิดอะไรอยู่คำพูดที่เขาพูดก็ดูเหมือนสบายใจขึ้นเยอะแต่พอพูดถึงชายคนอื่นเขาก็ขมวดคิ้วอย่างหนัก

“เจ้ายังจำได้งั้นเหรอ?”ชูเซี่ยฟังคำพูดของหลี่เฉินเย่นในใจก็ตื่นเต้นขึ้นมาตอนนั้นพวกเขาแค่พูดคุยกันเล่นๆนางเคยบอกว่าความฝันนางคือการได้ตามชายหนุ่มที่ตัวเองรักท่ามกลางทุ่งหญ้าเขียวขจีความฝันตอนวัยรุ่นก็เป็นได้แค่ความฝัน

“ข้าจำได้อยู่แล้วข้าก็เคยพูดว่าจะตามหารักแท้จากหญิงสาวท่ามกลางทุ่งหญ้าแต่ว่าหลายปีมานี้หญิงสาวในความฝันข้าก็มีแต่เจ้าคนเดียวเท่านั้นชูเซี่ย”หลี่เฉินเย่นมองดูชูเซี่ยสายตามีแต่ความอ่อนโยนชูเซี่ยแทบจะละลายแล้ว

เมื่อกี้ยังคิดว่าเขาเป็นคนพูดไม่เป็นแต่แป๊บเดียวก็กลายเป็นคนพูดมากขึ้นมาทันทีทำให้นางคิดว่านางเป็นหญิงสาวที่เขารักเพียงผู้เดียว

“ชูเซี่ยสัญญากับข้าได้ไหมว่าเจ้าต้องปกป้องดูแลรักษาตัวเองดีๆข้าไม่สนว่าเจ้าช่วยข้ามาเยอะเพียงใดข้าขอแค่เจ้ามีชีวิตดีๆขอแค่เจ้าอยู่ข้างกายข้าในระหว่างเส้นทางที่เราเดินมีปัญหาก็ขอให้ราบรื่น”หลี่เฉินเย่นพูดอย่างอ่อนโยนพูดจบก็มองดูชูเซี่ยและรอคำตอบของชูเซี่ย

ตอนนี้พวกเขาประสบเหตุการณ์มากมายความหวังเดียวที่เขาต้องการคือให้ชูเซี่ยอยู่ข้างกายเขาไปนานๆ

นี้เป็นความหวังที่เล็กน้อยของเขาและเป็นความหวังเดียวที่เขาขอ