ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 425

ตอนที่425ไม่ต้องมาสนข้า

ชูเซี่ยเห็นหลี่เฉินเย่นทำท่าเหมือนได้แล้วแต่ก็เหมือนยังไม่ได้ก็เลยตอบตกลงเขาอย่างจริงจัง

ไม่ว่าตัวเองจะไม่ทำตามที่ตกลงไว้ก็ตามแต่ตอนนี้นางกลับไม่กล้าที่จะตอบปฏิเสธเขา

ชูเซี่ยไม่เคยที่จะทำร้ายหลี่เฉินเย่นได้ลงคอเลย

เห็นตอบตกลงหลี่เฉินเย่นก็รู้สึกดีใจมากเขามองชูเซี่ยด้วยความรักความอบอุ่นแต่นางกลับไม่ค่อยชินกับแววตาคู่นั้นของเขาเพราะปกติพวกเขาต้องแกล้งแสดงห่างกันและตอนนี้ชูเซี่ยก็แทบจะละลายเพราะสายตาคู่นั้นของเขาแล้ว

“ข้าหิวแล้ว”ชูเซี่ยเปลี่ยนเรื่องคุยหลี่เฉินเย่นทำหน้าเหมือนพึ่งนึกขึ้นได้ก็เลยตะโกนออกไปด้านหนอกว่า:“เสี่ยวลู่จือเอาอาหารขึ้นมา”

“ฝ่าบาทท่านก็ยังไม่ได้เสวยอาหารเข้าไปเลยก็ทรงเสวยกับหัวหน้าชูเซี่ยหน่อยเถิดพ่ะย่ะค่ะ”ลู่จ่งก่วนตั้งใจพูดให้ชูเซี่ยได้ยินเขารู้ว่าฝ่าบาทจะกินไหมก็ต้องขึ้นอยู่กับชูเซี่ยแล้ว

ชูเซี่ยเข้าใจความหมายของลู่จ่งก่วนหลี่เฉินเย่นไม่ได้กินข้าวมาหลายวันแล้ว

“รอเจ้ากินหมดข้าจะรีบไปกิน”หลี่เฉินเย่นมองดูสายตาของชูเซี่ยและพูดขึ้นอย่างยิ้มๆ

ชูเซี่ยไม่ได้พูดอะไรนางนั่งมองหลี่เฉินเย่นเงียบๆอยู่อย่างนั้นมองจนเขาเขินไปเลย

“เรากินกันคนล่ะคำดีกว่า”ชูเซี่ยเห็นหลี่เฉินเย่นยกถ้วยขึ้นมาทำท่าเหมือนจะป้อนตัวเองก็เลยรีบพูดขึ้นมา

หลี่เฉินเย่นนิ่งสักพักจากนั้นก็พยักหน้าตอบตกลงเขาป้อนข้าวต้มให้ชูเซี่ยนางก็มองดูเขาอย่างอบอุ่นจนทำให้หลี่เฉินเย่นยิ้มออกมาจากนั้นใช้ช้อนที่ชูเซี่ยเคยกินแล้วก็ตักข้าวต้มเข้าปากตัวเองต่อ

ทั้งสองคนยิ้มหัวเราะกันคิกคักอย่างมีความสุขไม่มีความสุขใดเทียบเท่ากับการที่ทั้งสองได้มานั่งทานข้าวด้วยกันอย่างมีความสุข

ทั้งสองคนทำเช่นนี้ไปเรื่อยๆกระทั่งซุ้มให้ญ่ทั้งหลังนี้เต็มไปด้วยบรรยากาศที่อบอุ่นลู่กงกงเห็นเช่นนี้ก็อดดีใจและยินดีกับทั้งสองคนไม่ได้

โลกนี้คิดว่าฝ่าบาทดีแต่ฝ่าบาทขึ้นครองราชย์หลายปีมานี้ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดก็คือการที่ได้อยู่กับชูเซี่ย

ใจแท้จริงเขาต้องการแค่มีชูเซี่ยอยู่ข้างๆได้มานั่งกินข้าวด้วยกันอย่างอบอุ่นไม่ต้องการทองคำไม่ต้องการข้ารับใช้บริวาล

รอจนหลี่เฉินเย่นป้อนข้าวชูเซี่ยเสร็จเข็ดปากให้นางเสร็จสีหน้าชูเซี่ยก็เต็มไปด้วยความเหน็ดเหนื่อยพอเห็นชูเซี่ยเริ่มเหนื่อยแล้วหลี่เฉินเย่นก็รีบให้นางเข้านอนทันที

“เล่าเรื่องด้านนอกข้าฟังเถอะข้าหลับมานานขนาดนี้”ชูเซี่ยทำหน้าอ่อนวอนสุดขีด

“วางใจเถอะข้าอยู่นี้ทั้งคนไม่มีอะไรที่เจ้าต้องกังวลหรอก”หลี่เฉินเย่นพูด

“งั้นเจ้าเล่าเรื่องราวขณะที่ข้ากำลังสลบมาให้ฟังหน่อยสิ?ข้าต้องพลาดหลายเรื่องแน่เลยอีกอย่างเจ้ามาที่นี้ได้อย่างไรเฉินหยวนชิ่งคงจะทำเรื่องอะไรอีกแล้วใช่ไหม?จางเซียนฮุยคงลุกขึ้นมาก่อกวนด้วยใช่ไหม”

เห็นชูเซี่ยทำหน้าเป็นกังวลหลี่เฉินเย่นเลยพูดว่า:“วางใจเถอะมีปัญหาหรอกทั้งหมดอยู่ในการควบคุมของข้าแล้ว”

“เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งด้านนอกนี้และในที่ประชุมเถอะนะครั้งนี้เรื่องของทหารเก้อโจวก็มผลกระทบกับทุกฝ่ายข้าอยากรู้ว่าตอนนี้เรื่องไปถึงไหนอล้ว”ชูเซี่ยอ้อนวอนสายตามองดูหลี่เฉินเย่นสายตาอ้อนวอนเช่นนั้นทำเอาหลี่เฉินเย่นใจอ่อน

“ชูเซี่ยเจ้าพักผ่อนก่อนเถอะเรื่องหลังจากนี้เจ้าไม่ต้องกังวลแล้วเจ้าตกลงกับข้าว่าจะอยู่ข้างๆข้านี้”