ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 431

ตอนที่431ความคิดของซู่เหย่น

หลี่เฉินเย่นกับชูเซี่ยพูดเรื่องของเก้อโจวแน่นอนก็ต้องประกาศออกไปด้านนอกว่าจะกลับเมืองหลวง

“ทำไมต้องกลับไปที่เก้อโจว?”

“ในวังไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลยข้ายังพอมีเวลาข้าอยากจะอยู่กับเจ้าก่อน”หลี่เฉินเย่นตอบชูเซี่ยนางคิดว่าหลี่เฉินเย่นจะพาตัวเองกลับเมืองหลวงเสียอีก

หลี่เฉินเย่นอยากจะพาชูเซี่ยกลับเมืองหลวงจริงแต่กลัวว่าชูเซี่ยจะทนไม่ไหวและเขาก็อยากตามใจตัวเองอยากจะอยู่กับชูเซี่ยต่อเพราะถ้าต้องกลับเมืองหลวงภายในที่ประชุมที่ไม่ค่อยวุ่นวายแล้วเขาก็อยากจะอยู่กับชูเซี่ยก่อน

เวิ่อนี้ไม่ได้พูดอะไรแต่แค่มองหลี่เฉินเย่นอยู่อย่างนั้นกำลังมองว่าเขาพูดจริงหรือเปล่า

เห็นสีหน้าหลี่เฉินเย่นที่ทำหน้าธรรมดาชูเซี่ยถึงจะวางใจและพยักหน้า

“ชูเซี่ยถึงแม้จะไม่ให้เจ้าถามเรื่องที่ประชุมแต่ว่ามีเรื่องหนึ่งที่ข้าอยากจะปรึกษากับเจ้า”พอเห็นชูเซี่ยตอบตกลงหลี่เฉินเย่นโล่งอกเขาเข้าไปนั่งใกล้ชูเซี่ยและพูดอย่างอ่อนโยน

“เกี่ยวกับทหารเก้อโจวเหรอ?”ชูเซี่ยถามตอนนี้ที่หลี่เฉินเย่นมาปรึกษาตัวเองก็มีแต่เรื่องของพรรคมังกรเหินและทหารเก้อโจว

ทหารเก้อโจวนับถือนางว่าช่วยชีวิตพวกเขาไว้พวกเขาหายาทั้งหมดเท่าที่จะหาได้ส่งให้พรรคมังกรเหินตอนนี้นางสำคัญกับทหารเก้อโจวมากและซุนอี้เต๋อตายไปทหารเก้อโจวไม่มีผู้นำถ้าหากจะคัดเลือกคงจะต้องให้นางเลือกเองน่าจะดีกว่าหลี่เฉินเย่น

“ในที่ประชุมคนที่ใช้งานได้มีไม่เยอะคนที่จะมาเป็นผู้นำของทหารเก้อโจวหายากมากและข้ากลัวว่าจะไม่ใช้คนที่เราใช้งานได้ถึงเวลานั้นทหารเก้อโจวก็จะมีปัญหาอีก”หลี่เฉินเย่นพูดอย่างเป็นกังวล

ชูเซี่ยเข้าใจว่าเขากังวลอะไรตอนนี้ในที่ประชุมส่วนใหญ่ก็มีแต่ทหารยศสูงที่เฉินหยวนชิ่งเป็นคนคัดเลือกขึ้นมาเกรงว่าจะไม่ช่วยหลี่เฉินเย่นดังนั้นต้องหาคนให้ดี

“คนของพรรคมังกรเหินมีคนที่สามารถดูแลทหารได้นี้แต่ว่าถ้าให้ดูแลทหารห้าหมื่นนายเลยอย่างกะทันหันในที่ประชุมคงไม่มียอมให้พรรคมังกรเหินมีอำนาจนี้แน่เลยดังนั้น……”หลี่เฉินเย่นพูดอย่างลำบากใจถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะให้ทหารห้าหมื่นนายยกให้ชูเซี่ยไม่มีใครที่เขาไว้ใจได้เลยนอกจากชูเซี่ย

“พรรคมังกรเหินก็มีคนดูแลแต่ล่ะฝ่ายแล้วถ้าจะย้ายให้ไปดูแลเกรงว่าจะ……”ชูเซี่ยพูดกับหลี่เฉินเย่นอย่างลำบากใจเช่นกัน

หลายวันมานี้นางก็กำลังพิจารณาเรื่องของทหารเก้อโจวอยู่ถึงแม้ไม่มีซุนอี้เต๋อแล้วแต่ว่าก็เอาทหารเก้อโจวส่งให้คนที่เหมือนซุนอี้เต๋ออีก

“ฝ่าบาทคิดที่จะหาทหารยศเล็กที่รอดมาได้เพื่อเป็นขุนพล?”ชูเซี่ยพูดสิ่งที่ตัวเองคิดพูดให้เขาฟังหลี่เฉินเย่นได้ยินดังนั้นก็หันไปถามนางว่า:“เจ้าคิดว่าใครเหมาะกับตำแหน่งนี้?”

“ฝ่าบาทคิดว่าอย่างไร?”ทหารเก้อโจวทั้งหมดมีส่วนน้อยที่ไม่ได้ร่วมกับการก่อกบฏครั้งนี้ยังมีคนที่รอดมาได้ตอนนี้ก็มีแต่เกาเต๋อกวางและซู่เหย่น

เกาเต๋อกวางถึงแม้จะอายุมากแล้วแต่มีนิสัยที่ใจร้อนตำแหน่งตอนนี้ก็คงเป็นที่สุดของเขาแล้วซู่เหย่นถึงแม้จะฉลาดมากแต่อายุยังน้อยถ้าเอาทหารห้าหมื่นนายส่งต่อให้ซู่เหย่นในที่ประชุมก็คงมี่การถกเถียงกันอย่างหนักแน่

หลี่เฉินเย่นไม่พูดอะไรเขาไม่ค่อยเชื่อมั่นกับคำแนะนำของชูเซี่ย

“ข้าคิดว่าซู่เหย่นก็ไม่เลว”ชูเซี่ยพูดให้หลี่เฉินเย่น

หลายวันมานี้ถึงแม้ชูเซี่ยจะป่วยแต่ก็ยังคงเป็นห่วงและติดตามเรื่องของหทารเก้อโจวอยู่ตอนนี้ถึงแม้ซู่เหย่นจะเป็นแค่พลเอกธรรมดาแต่ว่าหลายวันมานี้เหมือนเขาจะแนผู้นำของทหารมากกว่าและก็ไม่เห็นว่าทหารนายอื่นจะไม่พอใจอะไรดังนั้นก็ให้ซู่เหย่นเป็นคนจัดการทหารก็จะได้พอใจ