ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 442

ตอนที่442เสียงร้องของฉ่ายเวิน

“อืมเจ้าเป็นคนหนึ่งที่นับว่าฉลาดและมีไม่กี่คนในวังนี้ฉะนั้น...”

“ฉะนั้นข้าจะได้สิ่งที่ข้าต้องการแน่นอน”หลันกุ้ยเฟยไม่รอให้หลี่เฉินเย่นพูดจบจึงรีบพูดขึ้นมา

หลี่เฉินเย่นไม่พูดต่ออีกเพียงแต่พยักหน้าและเดินจากนางไปหลันกุ้ยเฟยก็พอใจและเดินจากไปหลี่เฉินเย่นจ้องไปที่เหลียงเฟยอีกรอบความอ่อนไหวนั้นได้หายไปหมดแล้วเหลือเพียงแต่ความเบื่อหน่ายอีกครั้ง

“เสี่ยวลู่จื่อเดี๋ยวให้คนนำเหลียงเฟยออกไป”หลังจากหลี่เฉินเย่นสั่งการเสร็จจึงรีบเดินไปตำหนักชูเซี่ยทันที

ชูเซี่ยได้อาบน้ำเสร็จแล้วใส่เพียงเสื้อผ้าขาวบางๆนอนอยู่บนเตียงด้วยความเหนื่อยล้าพอเห็นหลี่เฉินเย่นเดินเข้ามาจึงรีบลุกขึ้นจากเตียงหลี่เฉินเย่นเดินเพียงสองสามก้าวก็มาถึงเตียงนางแล้วเอาผ้าห่มบนเตียงขึ้นมาห่มให้ตัวนาง

“เข้ากลางฤดูใบไม้ร่วงแล้วทำไมเจ้ายังใส่เสื้อบางแบบนี้ถ้าไม่สบายขี้นมาจะทำอย่างไรดี”พอกับตัวเองก็ไม่ใส่ใจเรื่องสุขภาพเลยแต่สำหรับชูเซี่ยหลี่เฉินเย่นกลับรู้สึกไม่รู้จะพูดยังไงดีหากไม่ใช่เพราะมีหน้าที่ที่ต้องทำมากมายฝ่าบาทคงจะอยากอยู่ใกล้ๆชูเซี่ยไม่ห่างถ้าเป็นเช่นั้นจะได้ไม่ต้องคอยกังวลเรื่องสุขภาพนางตลอด

“ทำไมข้าถึงดูอ่อนแอเช่นนั้นเพียงแค่มีครรภ์เท่านั้นเองไม่คิดว่าฝ่าบาทจะ...”ชูเซี่ยไม่รู้จะพูดอย่างไรดีจึงพูดกับหลี่เฉินเย่นแบบนี้การที่ได้เป็นที่รักของใครสักคนคือสิ่งที่มีความสุขมากแต่ถ้าหากเขาทำเหมือนเราเป็นเด็กน้อยที่ไม่รู้จักโตจะทำให้รู้สึกลำบากใจเหลือเกิน

“ยิ่งรู้ว่าตัวเองมีครรภ์ยิ่งต้องดูแลตัวเองให้ดีมากกว่านี้เจ้าไม่สบายไม่ว่าแต่เด็กในครรภ์ก็พลอยรับทุกข์ไปด้วย”หลี่เฉินเย่นพูดไปจองหน้านางไปชูเซี่ยรู้สึกหลี่เฉินเย่นทำแบบนี้จะให้ยอมรับค่อยข้างยาก

“เฉินเย่นตอนนี้ฝ่าบาทควรอยู่กับเหลียงเฟย？ทำไมมา...”จากที่พูดกันไว้ตอนแรกหลี่เฉินเย่นมักจะเพราะเหลืยงเฟยตั้งครรภ์จึงจะปกป้องและดูแลนางเป็นพิเศษฉะนั้นนี่คือเหตุผลที่ทำไมชูเซี่ยไม่รอฝ่าบาทจึงกลับมาก่อนโอกาสดีๆแบบนี้นางคงไม่ทำให้พังแน่นอนแต่คิดไม่ถึงว่าหลี่เฉินเย่นก็กลับมาอยุ่ดี

“แค่วันเดียวไม่เป็นไรหรอกพรุ่งนี้เป็นต้นไปข้าจะเล่นละครกับนางดีๆ”หลี่เฉินเย่นรับปากกับเวินดี้ด้วยความจริงจังแต่ชูเซี่ยกลับไม่เชื่อหลี่เฉินเย่นไม่ชอบสร้างภาพฉะนั้นการสร้างภาพหลอกลวงเขาจะใช้วิธียืดต่อไป

“ข้าได้คุยกับหลันกุ้ยเฟยแล้วเมื่อครู่นางเป็นผู้หญิงที่ฉลาด”หลี่เฉินเย่นจะพูดชมคนต่อหน้าชูเซี่ยน้อยมากทำให้ชูเซี่ยรู้สึกแปลกใจ

“นางบอกว่าจะทำตามที่ข้าบอกมีเพียงเงื่อนไขเดียวคือให้นางได้อยู่กับคู่หมั้นของนาง”หลี่เฉินเย่นพูดออกมาเสียงเบาๆ

“ก่อนนางเข้าวังข้าให้คนไปตามสืบมาก่อนนางมีรุ่นพี่ที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กฉะนั้น...”

ความหมายของหลี่เฉินเย่นทำให้ชูเซี่ยเข้าใจพร้อมพูดออกมาเสียงเบาๆว่า“ถ้าหากฮ่องเต้จะให้นางเป็นที่รักของฝ่าบาทในวังหลังฝ่าบาทคิดว่าหลันกุ้ยเฟยกับรุ่นพี่นางจะเป็นไปได้อีกหรือ？”

หลี่เฉินเย่นถึงกับตะลึงหยุดไปนานถึงพูดขึ้นมาว่า“ความรักของพวกเขามีมาตั้งแต่เด็กความเชื่อใจของพวกเขาทั้งสองต้องมีแน่นอน”

หลี่เฉินเย่นใช้วิธีของตัวเองไปตัดสินคนอื่นหากเปลี่ยนเป็นชูเซี่ยมีข่าวลือออกไปว่ามีความรู้สึกดีๆต่อชายอื่นฝ่าบาทก็คงไม่เชื่อแน่นอน

ฝ่าบาทคิดว่าการที่เราจริงใจรักใครคนหนึ่งก็ต้องเชื่อใจกัน

แต่ชูเซี่ยกลับหัวเราะแล้วพยักหัวพูดว่า“ระหว่างพวกเขามีหลายปีแล้วที่ไม่ได้เจอหน้ากันอีกอย่างหลันกุ้ยเฟยเป็นกุ้ยเฟยมานานถึงสี่ปีไม่รู้ว่าตอนนี้รุ่นพี่ของเค้ายังรู้สึกดีๆกับเค้าอยู่ไหมพวกเราไม่แน่ใจเลย”

ชูเซี่ยเพียงแต่เตือนสติหลี่เฉินเย่นห้าปีเป็นระยะเวลาที่นานมากน้อยมากนั้นที่คู่รักจะทนกับเวลานี้ได้

“ข้าให้คนของพรรคมังกรเหินไปสืบฝ่าบาทกับหลันกุ้ยเฟยรวมมือกันรอสายๆหน่อยว่ากันอีกที”ชูเซี่ยพูดกับหลี่เฉินเย่นเบาๆถึงแม้ว่าในใจของฝ่าบาทจะไม่อยากตอบรับแต่ก็รับปากไปอย่างนั้น

“เจ้านอนไปก่อนเถอะข้าจะไปหาฮ่องไทเฮาเพื่อบอกข่าวดีเรื่องตั้งครรภ์ในท่านฟังก่อน”หลี่เฉินเย่นพอเห็นชูเซี่ยมีอาการเหนื่อยล้าจึงไม่อยากเห็นนางลำบากใจรีบเดินออกไปแล้วพูดเบาๆ