ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 445

“ฮ่องเต้ชูเซี่ยได้ลงรัชองค์การให้เขาเป็นเหลียงกุ้ยเฟยแล้วจะทำการประกาศในวันสถาปนาใหญ่...”หากสิ่งที่พูดมาตอนแรกเป็นเพียงการทดสอบตอนนี้คำพูดของเหลียงเฟยถึงว่าเป็นจุดสำคัญหากฮ่องเต้ชอบตัวเองก็จะให้คำสำคัญต่อลูกในท้องมากในวันที่สถาปนานางเป็นกุ้ยเฟยต้องไม่ขาดสิ่งนี้แน่นอนเมื่อถึงเวลานั้นนางก็จะมีตำแหน่งเหมือนหรูกุ้ยเฟยและหลันกุ้ยเฟยในวังแล้วต่อไปจานี้นไม่ต้องถวายบังคมอีกต่อไปเมื่อเจอพวกเข้าไม่ต้องอีกต่อไป...

ไม่นางต้องยืนสูงมากกว่าพวกเค้าลูกในท้องของนางต้องเป็นราชโอรสเด็กคนนี้ต่อไปจะต้องเป็นฮ่องเต้

ไม่รอให้หลี่เฉินเย่นตอบกลับในสายตาของเหลียงเฟยเต็มไปด้วยรอยยิ้มแม้แต่คิดยังคิดไม่ถึงเลยว่าวันหนึ่งตนจะได้ยืนสูงขนาดนี้

เหลียงเฟยเพิ่งจะสังเกตเห็นว่าหลี่เฉินเย่นพอได้ยินนางพูดแล้วเงียงไม่ตอบอะไรเพิ่งนึกขึ้นได้ว่านางไม่ชอบคนที่มีความโลภมาก

“ฮ่องเต้ท่าน...”พอรอไม่ได้ถึงคำตอบของหลี่เฉินเย่นเหลียงเฟยในใจรู้สึกรีบร้อนมากนางเงยหน้ามองหลี่เฉินเย่นในหน้าเต็มไอด้วยความกังวล

“เป็นเพียงงานที่จะสถาปนากุ้ยเฟยในวังไม่ขาดกุ้ยเฟยไม่มีอะไรต้องจัดอีกอย่างตัวเจ้ามีครรภ์อยู่ไม่ต้องไปทรมานจะดีกว่ารอเจ้าคลอดลูกเสร็จถึงเวลานั้นข้าจะจัดงานให้เจ้าเอง”หลี่เฉินเย่นพูดจาช้าๆชัดๆแต่กลับเป็นคำพูดที่ดึงดูดมากทำให้ใจของเหลียงเฟยรู้สึกดีใจมาก

พระมารดาห่างจากการเป็นพระมารดาของราชโอรสไม่มากแล้วฮ่องเต้ได้รับปากเค้าแล้วใช่ไหม？ในใจของเหลียงเฟยเต็มไปด้วยความดีใจจนพูดไม่ออกนางลูบท้องของตนเบาๆใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข

“ฮ่องเต้ท่านดีกับข้าเช่นนี้ต่อไปข้าจะดีกับท่านแน่นอน...”เหลียงเฟยก็อยากจะรับประกันกับฝ่าบาทแต่นางไม่รู้จะทำอย่างไรให้ฝ่าบาทนอกจากคลอดลูกให้อย่างอื่นทำอะไรเพื่อฝ่าบาทไม่ได้เลยท่านพ่อของเค้า...

“ฮ่องเต้ท่านวางใจได้เลยข้าจะเตือนและบอกท่านพ่อให้ท่านไม่ต่อต้านท่านในตอนว่าราชกิจต่างก็เป็นบ้านเดียวกันแล้วท่านต้องสนับสนุนฝ่าบาทแน่นอน”เหลียงเฟยถึอว่าไม่ได้ง่ายนางรู้มาตลอดว่าท่านพ่อของตนนั้นต่อต้านฝ่าบามมาตลอด

“ข้าไม่รู้มาก่อนเลยว่าเจ้าจะเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายๆแบบนี้เมื่อก่อนข้าไม่มีตาแลมองเจ้าเองแต่เพราะท่านพ่อของเจ้าเวลาอยู่ในราชกิจทำตัวใหญ่โตไม่เกรงกลัวใครไม่ไว้หน้าข้าในสายตาทำให้ข้าทำต่อเจ้าข้าก็รู้สึก...”ในคำพูดของหลี่เฉินเย่นมีคำผิดหวังนิดๆแต่ในใจของเหลียงเฟยเต็มไปด้วยความโกรธว่าทำไมท่านพ่อถึงไม่เคยนึกถึงตนที่อยู่วังบ้างเลยทำไมถึงทำให้ฝ่าบาทลำบากใจแบบนี้จริงๆเลย…

“ฮ่องเต้ท่านวางใจได้เลยข้าเป็นคนของฝ่าบาทแล้วลูกในท้องของพวกเราข้ารู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นคนใกล้ชิดที่สุด”เหลียงเฟยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเบาๆนางไม่รู้พ่อของตนกำลังวางแผนทำอะไรแต่ตอนนี้เค้าเป็นครอบครัวเดียวกันกับฝ่าบาทแล้วหากท่านพ่อยังทำให้หลี่เฉินเย่นลำบากใจก็เป็นศัตรูของตนเช่นเดียวกัน

หลี่เฉินเย่นมองไปที่ผู้หญิงในอกของตนทำให้รู้สึกวุ่นวายมาก

“ตอนที่โหร่วยเฟยเข้าวังมาใหม่ๆฮ่องเต้ได้จัดงานเลี้ยงฉลองแต่ครั้งนี้ตั้งข้าเป็นกุ้ยเฟยทำไม่ถึงไม่มีเสียงมีงานอะไรเลยฝ่าบาทข้ารู้สึก...”ถึงแม้รู้ว่าอนาคตตนจะได้สถาปนาเป็นฮ่องเฮาในใจของเหลียงเฟยยังมีความสุขเล็กน้อยแต่นางก็ไม่พอใจจึงพูดกับหลี่เฉินเย่นแบบนี้

宋云谦很是不耐，不愿意弄封贵妃的典礼不仅是因为这个女人不值得，更重要的原因是她不想让温意操劳，如果设宴，操劳的还是温意，他怎么舍得，但是良妃却是这样的不甘心，真是……

หลี่เฉินเย่นรู้สึกทนไม่ไหวไม่อยากจะจัดงานให้เหลียงเฟยไม่เพียงแต่คิดว่าผู้หญิงคนนี้ไม่คู่ควรที่สำคัญที่สุดนางไม่อยากให้ชูเซี่ยต้องมากังวลใจหากจัดงานจริงคนที่ต้องกังวลมากที่สุดฝ่าบาทจะยอมได้อย่างไรแต่เหลียงเฟยกลับไม่พอใจแบบนี้เหลือทนจริงๆ…

“หากเจ้าต้องการให้จัดงานจริงข้าจะเป็นคนจัดเตรียมคนมารับงานนี้เจ้ากับหลันกุ้ยเฟยความสัมพันธ์ดีให้นางมาจัดงานนี้ให้แล้วกัน”หลี่เฉินเย่นพอนึกถึงหลันกุ้ยเฟยที่เพิ่งจะมาทำดีกับตนในใจกลับสับสนแต่ตอนนี้วางใจได้แล้วไม่ต้องให้ชูเซี่ยเหนื่อยกับเรื่องนี้อีกเรื่องอื่นๆก็จะไม่มีส่วนเกี่ยวอะไรกับเขาอีก

“ฝ่าบาทดีกับข้าเช่นนี้ข้าขอพระคุณฝ่าบาทมาก”เหลียงเฟยได้สมใจปราถนาดีใจจนลุกไปซบอกหลี่เฉินเย่นโดยไม่ได้นึกถึงร่างกายของหลี่เฉินเย่นที่แข็งไปหมด

หลันกุ้ยเฟยวันนี้ใส่ชุดสีชมพูแดงถึงแม้จะดูธรรดาและเป็นเสื้อที่มีสีสันเหมือนดอกท้อที่กำลังบานอยู่ดูอ่อนโยนและนิ่มนวลเหลือเกินไม่รู้จะบรรยายออกมาอย่างไร

หลันกุ้ยเฟยในตอนนี้กับหลันกุ้ยเฟยในความทรงจำของหลี่เฉินเย่นเหมือนเป็นคนสองคนแต่ในความเป็นจริงพวกเข้ามีหน้าตาที่เหมือนกัน

หลี่เฉินเย่นจ้องมองไปที่หลันกุ้ยเฟยทำให้นางเดาออกเป็นเรื่องปกติในใจกลับรู้สึกดีนางลูบไปที่ท้องของตนบอกกับฝ่าบาทว่า“ข้ารู้สึกปวดท้องเล็กน้อยไม่รู้ว่าเป็นเพราะลูกของเรา…”

"ใครอยู่ข้างนอกเข้ามาทีรีบไปเรียกหมอวังมาเร็ว่ให้หมอวังรักษาและดูแลเหลียงเฟยดีๆ"หลี่เฉินเย่นยังพูดไม่จบหลันกุ้ยเฟยจึงรีบสั่งคนใช้ส่วนตัวของนางซึ่งคนใช้ก็ไหวพริบทันรีบวิ่งออกไปเรียก

“ฝ่าบาทข้า...”ฑฮหลี่เฉินเย่นกำลังจ้องไปที่หลันกุ้ยเฟยเหลียงเฟยจึงรู้สึกไม่พอใจแต่เวลานี้ทำได้เพียงแต่อ้างถึงลูกในท้องแต่อะไรอีกไม่ได้

“น้องรักอย่าพึ่งพูดอะไรเลยนอนลงไปก่อนตอนนี้ลูกในครรภ์สำคัญที่สุดฝ่าบาทท่านให้เหลียงนอนลงไปกอดเหลียงเฟยแบบนี้นางต้องไม่สบายตัวแน่นอน”หลันกุ้ยเฟยพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆแต่ละคำที่พูดตรงตามใจของหลี่เฉินเย่นเหลือเกิน

ฝ่าบาทเบื่อและเหลือทนต่อผู้หญิงที่ชื่อเหลียงเฟยที่โดนนางตามติดรอบตัวไม่ห่างตอนนี้มีเหตุผลที่จะออกห่างได้สักที

“ฝ่าบาทข้า...”เหลียงเฟยในใจเต็มไปด้วยความไม่พอใจไม่เข้าใจแม้กระทั่งทำไมตนปวดท้องเช่นนี้ฝ่าบาทกลับมากอดตนแต่ไม่รีบร้อนอะไรเลยจนถึงตอนนี้การปรากฏตัวของหลันกุ้ยเฟยฝ่าบาทไม่ได้สะดุ้งหรือประหลาดใจเลยฝ่าบาทเพียงแค่ยินอยู่ข้างๆอย่างใจเย็นรอให้หมอวังมา