ตอนที่ 456 อย่าปิดปังข้า
ได้ยินที่จูเก๋อหมิงพูด ดวงตาชูเซี่ยก็เป็นประกาย
นางจ้องที่จูเก๋อหมิงรอให้เขาเอ่ยปาก จูเก๋อหมิงมองดูชูเซี่ย พูดเสียงเบาประโยคหนึ่ง “ก่อนหน้านี้ที่อ๋องห้าให้ว่านเหลียงส่งสารให้เจ้า ตอนนั้นพิษที่เจ้าคิดถึงคืออะไร?”
“ชื่อซินตัน” ชูเซี่ยตอบตามจริง ที่จริงก่อนหน้านี้เก๋อเอ๋อไม่ได้ใช้เยอะ ใช้พิษกับเฉินอวี่โหรว จากนั้นก็ใช้กับไทเฮา ทำให้ตัวเองกับหลี่เฉินเย่นหมดสติในช่วงวิกฤติเหมือนจะเป็นพิษชนิดเดียวกัน ที่เหลือก็คือชื่อซินตัน
และพิษของหลวี่หนิง บางครั้งตอนที่การอารกำเริบก็เจ็บปวดถึงกระดูก แต่ว่าพิษนี้จะกำเริบก็ต่อเมื่อตอนที่เจอกับผู้หญิงที่ตัวเองรัก
“ดังนั้น พวกเราสามารถลองดูได้หรือไม่” ดวงตาจูเก๋อหมิงมีแต่ประกาย ความสัมพันธ์ของเขาและหลวี่หนิงดีมาก มองดูหลวี่หนิงและเชียนซานคู่รักคู่หนึ่งที่แม้แต่หน้าก็มองไม่ได้ในใจก็สงสารมาก ดังนั้นเช้าค่ำก็คิดถึงแต่วิธีแก้พิษบนร่างกายหลวี่หนิงทั้งนั้น
“เคยลองแล้ว ไม่มีผล” ชูเซี่ยมองดูสีหน้าตื่นเต้นของจูเก๋อหมิง พูดอย่างตรงไปตรงมา
“ตอนที่ข้าคิดชื่อซินตัน ก็เคยบอกกับเชียนซานแล้ว เชียนซานรีบไปลองแล้ว แต่ไม่มีผลเลย” ชูเซี่ยตอบ สีหน้าก็กลับมาเศร้าอีก
จูเก๋อหมิงก็ถอนหายใจโดยไม่รู้ตัว เดิมทีมาอย่างตื่นเต้น แต่กลับมาเศร้าอีกครั้งเพราะคำของชูเซี่ย
“แต่ว่า ทิศทางของพวกเราไม่ผิดหรอก ถ้าหากเลือดของเชียนซานก็ไม่ได้ งั้น......” จูเก๋อหมิงพูดเสียงเบา เขารู้สึกว่ายาแก้พิษจริงอยู่ตรงหน้าตัวเอง แต่กลับเหมือนมีอะไรที่มองไม่เห็นกั้นเอาไว้ ทำให้เขารู้สึกร้อนรนมาก แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้
“จูเก๋อ ที่จริงแล้วข้ารู้ความเป็นไปได้หนึ่ง แต่ว่าความเป็นไปได้นั้น พวกเราไม่สามารถไปทำได้” ชูเซี่ยมองดูท่าทางเศร้าของจูเก๋อหมิง อดไม่ได้ที่จะเตือน
“เจ้าบอกว่า เก๋อเอ๋ออยากฆ่าเชียนซาน?” จูเก๋อหมิงมองดูท่าทางจริงจังของชูเซี่ย นัยน์ตามีแต่ความตกใจ แต่ว่าหลังจากพูดจบ เขาก็เข้าใจ
เดิมทีเก๋อเอ๋อก็ไม่ใช่คนจิตใจดีอยู่แล้ว นางใช้วิธีการอย่างนี้ทรมานคู่รักคู่หนึ่ง จริงๆเลย……
“ผู้ญิงคนนี้ ควรตายจริงๆเลย” จูเก๋อหมิงเห็นชูเซี่ยพยักหน้า ในใจเทามืดไปหมด
“งั้นพวกเราจะทำยังไงดี?” จูเก๋อหมิงถามเสียงเบา ถ้าหากเชียนซานรู้ว่านี่เป็นวิธีแก้เพียงทางเดียว นางคงจะต้องเอาชีวิตตัวเองไปทิ้งเพื่อแก้พิษให้กับหลวี่หนิงแน่ๆ แต่ว่าถ้าหากถูกช่วยชีวิตไว้เพราะเชียนซาน หลวี่หนิงคงตายทั้งเป็น
นี่เป็นวิธีทรมานที่โหดเหี้ยมที่สุดของคู่รัก นี่ก็เป็นพิษที่สิ้นหวังที่สุด
“ข้าคิดตลอดว่ายังมีวิธี” ชูเซี่ยพูดเสียงเบา ตอนที่นางคิดได้ว่าพิษของหลวี่หนิงก็คือชีวิตของเชียนซาน นางก็เชื่อมาโดยตลอดว่ายังมีวิธี
แต่ว่า ตอนนี้นางไม่มีวีแววเลยสักนิด ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงแล้ว
“พิษบนร่างกายเจ้าเป็นยังไงบ้าง? มีแนวทางแล้วใช่หรือไม่? แต่ยังไม่มีวิธี?” เพราะว่ายาแก้พิษบนร่างกายหลวี่หนิงชูเซี่ยเลือกที่จะปิดปัง จูเก๋อหมิงเลยถามชูเซี่ยอย่างไม่ค่อยวางใจ
เก๋อเอ๋อไม่ได้เกลียดหลวี่และเชียนซานเข้ากระดูก คนที่นางเกลียดคือชูเซี่ย เก๋อเอ๋อยังวางยาที่.....โหดเหี้ยมขนาดนี้กับหลวี่หนิง งั้นชูเซี่ย
“ช่วงที่ข้าอยู่ที่เก้อโจวเลี้ยงหนูมาตลอด ข้าขับพิษในร่างกายไปยังร่างของมัน ตอนนี้พวกมันยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรมากนัก สำหรับจะแก้พิษยังไง ต้องรอให้พวกมันมีการเปลี่ยนแปลงแล้วข้าถึงจะรู้ได้” ชูเซี่ยพูดเสียงเบา น้ำเสียงนิ่ง นิ่งจนจูเก๋อหมิงใจหาย
เขาไม่เคยเห็นที่คนที่สงบนิ่งต่อหน้าความตายของตัวเองอย่างนี้มาก่อน นิ่งจนเหมือนกับว่าไม่สนใจความเป็นความตายของตัวเองอย่างนั้น
“ชูเซี่ย เจ้ามีเรื่องอะไร อย่าได้ปิดปังข้า ข้ารคิดว่าข้ายังสามารถนับว่าเป็นเพื่อนเจ้าได้” จูเก๋อหมิงพูดอย่างจริงจัง ดวงตาจ้องมองชูเซี่ย แต่ความเจ็บปวดกำลังกระจายในใจไปหมด
เขาชอบชูเซี่ย แม้ว่าตัวเองเลือกที่จะหลีกทางให้นางและหลี่เฉินเย่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...