ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 470
สรุปบท ตอนที่ 470 เจ้าไม่ควรคู่: ชายาเกิดใหม่ของข้า
อ่านสรุป ตอนที่ 470 เจ้าไม่ควรคู่ จาก ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
บทที่ ตอนที่ 470 เจ้าไม่ควรคู่ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ ชายาเกิดใหม่ของข้า ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนที่ 470 เจ้าไม่ควรคู่
เฉินอวี่โหรวเดินจากไปไม่นาน หลี่เฉินเย่นก็รีบเดินมาหา ฝ่าบาทมองชูเซี่ยด้วยความกังวล กลัวว่าชูเซี่ยจะไม่สบายใจ
ถึงแม้ความรักที่มีต่อเฉินอวี่โหรวจะต่างจากนางสนมอื่น แต่ฝ่าบาทไม่อยากให้ชูเซี่ยเข้าใกล้นาง หลังจากฉ่ายเวิน เขาไม่เชื่ออีกว่าบนโลกใบนี้จะมีผู้หญิงที่ดีอีก แน่นอน นอกเหนือชูเซี่ย
“ข้าไม่เป็นไร”ชูเซี่ยรู้สึกว่าตนถูกหลี่เฉินเย่นจ้องมากเกินไป จึงอธิบายให้หลี่เฉินเย่นฟังอย่างไม่เต็มใจ หลี่เฉินเย่นไม่พูดอะไร พูดแค่ว่า“ต่อไปอย่าไปหามาหาสู่กับนางอีก”
“เค้าไม่ทำอะไรข้าหรอ”คำพูดของชูเซี่ยมีความหวังสูงมาก
หลี่เฉินเย่น
“คนเปลี่ยนได้ตลอด เฉินหยวนชิ่งก่อนหน้านี้ก็ทำแบบนี้กับเจ้าไม่ใช่รึ”หลี่เฉินเย่นอุทานแล้วพูดออกมา
“นางกับเฉินหยวนชิ่งไม่เหมือนกัน นางรักฝ่าบาท ฉะนั้นไม่มีทางที่จะทำอะไรให้ฝ่าบาทเสียใจ”ชูเซี่ยพูดออกมาเสียงเบาๆ ถึงแม้ชูเซี่ยจะรู้ว่าการพูดออกมาแบบนี้ไม่มีหลักฐานอะไรเลย
“ฉ่ายเวินก็บอกว่ารักข้า รักจนเป็นบ้า”เฉินหยวนชิ่งกลับไม่ตอบโต้อะไร เพียงแค่พูดออกมา ทำให้ชูเซี่ยพูดอะไรไม่ออก
“เฉินอวี่จู๋ไม่ใช่นิสัยจะเหมือนฉ่ายเวิน นางมีนิสัยที่ดี ฉะนั้น…”
ตอนที่ชูเซี่ยพูด ในใจรู้สึกเจ๊บจี๊ดๆ ยังพูดไม่จบจึงหันไปมองทางหลี่เฉินเย่น ใบหน้าที่หล่อของหลี่เฉินเย่น ได้ปิดผนึกไปแล้ว พร้อมกับความเยือกเย็นที่แพร่ออกมา
ชูเซี่ยไม่พูดอะไรอีก เพียงแต่กำลังมองหลี่เฉินเย่นแล้วถอนหายใจออกมา
เต้ายังไม่มีวิธีที่จะพูดกล่อมใจตัวเอง ยังไม่สามารถทำได้ที่จะส่งหลี่เฉินเย่นไปอยู่กับผู้หญิงอื่น ถึงแม้จะรู้ตัวว่าตนไม่สามารถอยู่ได้นานแล้ว
“เจ้าทนไม่ได้อยากให้ข้ากับเฉินอวี่โหรวใกล้ชิดกันมากใช่ไหม ชูเซี่ย ใจข้าเจ้ารู้ดีที่สุด เจ้า……
หลี่เฉินเย่นไม่อาจโมโหต่อชูเซี่ยได้ แต่พอได้ยินชูเซี่ยพูดแบบนั้น เขาก็ควบคุมตัวเองไม่ได้ จึงพูดแบบนั้นออกมา
ชูเซี่ยไม่พูดอะไร เพียงแต่นั่งก้มหน้าอยู่นั้น เหมือนเด็กคนหนึ่งที่ผิด หลี่เฉินเย่นพอเห็นชูเซี่ยเป็นแบบนี้ ความโกรธในใจก็หายไปทันใด เขาเข้าไปใกล้ชูเซี่ย ลูบหัวนางเบาๆแล้วบอกว่า “ชูเซี่ยนอกจากเจ้าแล้ว ข้าไม่อยากเข้าใกล้ผู้หญิงอื่น ข้าจะไม่ให้ความหวังพวกนางแม้ต้องนิด เพราะความหวังเหล่านี้จะเป็นการทำร้ายเจ้า
ชูเซี่ยพอได้ยินหลี่เฉินเย่นพูด จึงอดกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลลงมา
มือของเวิ้นอี้ค่อยๆเข้าไปโอบเอวของหลี่เฉินเย่น โอบกอดฝ่าบาทอย่างแน่น เหมือนจะอยากเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในร่างกาย
“ฉะนั้น คำพูดแบบนี้ต่อไปอย่าพูดอีก”คำพูดของหลี่เฉินเย่นทำให้ชูเซี่ยรู้สึกหลงไหล ชูเซี่ยเหมือนจะจมอยู่ในความอ่อนโยนของฝ่าบาทแต่ไม่ยอมรับ
“เฉินเย่น เมื่อก่อนเราเลยคุยกันแล้วนะ ว่าจะชดเชยให้นาง ถ้าหาให้ความรักกับนางไม่ได้ แต่สิ่งอื่นน่าจะ…… ตอนนี้นางเข้าวังแล้ว คงจะให้นางทุกช์ทรมานอยู่ที่นี้ไม่ได้”
“ข้ารู้แล้ว เจ้าไม่ต้องกังวลเรื่องนี้”หลี่เฉินเย่นพูดออกด้วยน้ำเสียงที่เบาบาง แท้จริงแล้วเขารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าจะชดเชยอย่างไร
ตั้งแต่ที่รู้ว่าฉ่ายเวินเป็นคนวางยาชูเซี่ยเป็นต้นมา ในใจเขาคิดแต่เรื่องจะถอนพิษให้ชูเซี่ย แต่ฉ่ายเวินสัญญาว่าในเวลาหนึ่งเดือนนี้จะไม่เร่งพิษในร่างกายชูเซี่ย แต่ตอนนี้……
ระยะเวลาหนึ่งเดือนได้ผ่านไปแล้ว เขาอยากคุยกับฉ่ายเวินตลอด ให้นางถอนพิษให้ชูเซี่ย
แต่เขาไม่รู้ว่านิสัยที่แท้จริงของฉ่ายเวิน ฉะนั้นไม่เคยไปเจอนางมาตลอด แต่ครั้งนี้เจอกันแล้ว เขาก็ทนไม่ไหว
“ท่านพี่ ความเป็นความตายของคนรักที่แท้ท่านยังจำได้ว่าอำนาจมันอยู่ในมือข้า”ฉ่ายเวินพูดด้วยความประชด
ท่านพี่ของนาง ถึงแม้จะรู้ว่าไม่สามารถควบคุมความตายของชูเซี่ยได้ก็ไม่ให้สีหน้าที่ดีต่อตน เขาไม่พอใจในตัวเองมากแค่ไหนเห็นได้ชัดมาก ความรักที่ร้อนแรงของนาง เมื่อไรท่านพี่ถึงจะรู้สึกได้กันแน่？
“ฉ่ายเวิน เจ้าน่าจะรู้ดีนิสัยของข้า เรื่องอะไรที่ควรทำ เรื่องอะไรที่ไม่ควรทำ เจ้าต้องคิดให้ดีๆ ในวังหลังนี้ ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นกับชูเซี่ย นั่นคือความผิดของเจ้า ข้าจะไม่ไว้ชีวิตเจ้าแน่ๆ”คำพูดของหลี่เฉินเย่นเยือกเย็นดุลน้ำแข็งในฤดูใบใม้ร่วง ทำให้ใจของฉ่ายเวินดิ่งลงไปในทะเลลึก
“ท่านพี่ หากจะให้ข้าให้ยาแก้พิษชูเซี่ย ได้ แต่ท่านต้องทำดีกับข้าเหมือนที่ดีกับหลันกุ้ยเฟย ข้าจะไว้ชีวิตชูเซี่ยแน่นอน”ในตาของฉ่ายเวินเต็มไปด้วยน้ำตา ใบหน้าที่แสดงออกมาอย่างจริงใจไม่เปลี่ยน
หลี่เฉินเย่นเห็นฉ่ายเวิน ยิ้มมุมปากออกมา รอยยิ้มนี้เป้นรอยยิ้มที่ฉ่ายเวินไม่เคยเห็นมาก่อน พอเห็นหลี่เฉินเย่นแบบนี้ ใจนางรู้สึกถึงความคาดหวังที่ค่อยๆแสดงออกมา นางถึงกลับเสียดาย น่าจะเร็วกว่านี้ หลังจากที่ชูเซี่ยโดยยาพิษนางน่าจะเอายาแก้พิษมาขู่หลี่เฉินเย่น
เขาเพียงแต่ทำเพื่อต่อชูเซี่ย ถึงแม้ว่านี่จะเป็นผลที่ตนคาดหวังไว้ แต่กลับนึกไม่ถึงว่าเขาจะใส่ใจชูเซี่ยขนาดนี้ ใจของฉ่ายเวินกลับเจ็บปวดอีกครั้ง
สิ่งที่ทำให้นางรู้สึกหมดหวังที่สุดก็คือคำพูดที่เข้ามาในหูนางอย่างกระทันหันนี้ เสียงที่คุ้นเคยนั้นมันดังเข้าไปในหู เหมือนเสียงระเบิดที่ดังออกมาสามคำว่า “เจ้าไม่คู่ควร”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...