ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 478

ตอนที่478การแก้ตัวของเหลียงกุ้ยเฟย

เหลียงกุยมองดูหลันกุ้ยเฟยความกังวลบนใบหน้าก็ได้คลายลงเขาพูดกับหลันกุ้ยเฟยอย่างจริงจังว่า“ลูกเอ๋ยอนาคตของตระกูลเหลียงเราก็ฝากไว้บนตัวเจ้าแล้วนะ”

“ท่านพ่อข้ารู้ความสัมพันธ์ระหว่างท่านและลุงจางแต่เพื่อตัวข้าเองก็คงทำได้เพียง......”หลันกุ้ยเฟยรู้สึกละอายพลันพูดด้วยเสียงเบาดูเหมือนลูกสาวผู้ว่านอนสอนง่ายที่กำลังเป็นห่วงพ่อของตน

“เพียงแค่เจ้าอยู่ในวังอย่างสุขสบายก็ไม่มีปัญหาอะไร”

หลันกุ้ยเฟยยิ้มขื่นๆและผงกหัวหล่อนเข้าใจความหมายของพ่อดีหากตนสามารถเลี้ยงดูลูกของเหลียงกุ้ยเฟยและได้กลายเป็นฮองกุ้ยเฟยถ้าอย่างนั้นตระกูลเหลียงและสายของฮองเฮาก็ไม่มีความขัดแย้งกัน

หลันกุ้ยเฟยสามารถจินตนาการถึงความรุ่งโรจน์ที่ตนนำมาสู่ตระกูลมันไม่เกินจริงเลยสักนิดหากใช้คำว่าแข่งแกร่ง

แต่หลังจากความดีงามหลังจากที่ดอกไม้ผลิบานแล้วสิ่งที่รอคอยพวกเขาอยู่ก็คือ......

“เจ้าวางใจเถอะหลังจากนี้พ่อจะช่วยเจ้าด้วยทรัพยากรทั้งหมดที่มีช่วยให้เจ้าได้ตำแหน่งฮองกุ้ยเฟย”เหลียงกุยพูดก่อนจะจากไป

ก่อนมาที่นี่เขาไม่เคยมีความคิดบ้าๆแบบนี้แต่ตอนนี้เขาคิดว่าความฝันนี้ไม่ยากที่จะบรรลุ

หลันกุ้ยเฟยไม่ได้พูดอะไรนี่เป็นทางที่พ่อเลือกไว้ตั้งแต่แรกหล่อนเพียงแต่ช่วยเร่งให้ถึงฝั่งจุดหมายเร็วขึ้นเท่านั้น

เหลียงกุยจากไปอย่างพึงพอใจแต่หลันกุ้ยเฟยยังคงรู้สึกกังวลใจก่อนหน้านี้หล่อนคิดว่าการร่วมมือกับฝ่าบาทเพียงแต่ช่วยฝ่าบาทแยกตระกูลจางและตระกูลเหลียงออกจากกันแต่คิดไม่ถึงว่าหลังจากที่สองตระกูลแตกคอกันแล้วหล่อนยังต้องเผชิญกับผู้คนมากมายตัวอย่างเช่นหรูกุ้ยเฟยโหรวเฟยที่มีเฉินหยวนชิ่งอยู่เบื้องหลัง

เมื่อเทียบกับเหลียงกุ้ยเฟยผู้โง่เขลาแล้วหรูกุ้ยเฟยและโหรวเฟยต่างหากที่ยากที่จะรับมือแต่ว่าหล่อนไม่สามารถถอยหลังกลับได้แล้ว

ขณะที่หลันกุ้ยเฟยกำลังคิดว่าควรทำอย่างไรต่อในพระตำหนักฉ่ายเหว่ยหลี่เฉินเย่นกลับสีหน้ากริ้วโกรธ

“เรื่องง่ายๆแค่นี้ให้ข้าแสดงก็เพียงพอแล้วเจ้าไม่จำเป็นต้องใช้ยาพิษร่างกายของเจ้าอ่อนแอแบบนี้ลูกอีกเจ้า......”แม้จะทรงพระโกรธยิ่งนักแต่สำหรับชูเซี่ยหลี่เฉินเย่นไม่เคยใส่อารมณ์

“การจัดการกับเหลียงกุ้ยเฟยนั้นแม้จุดอ่อนของเราจะมากเพียงใดหล่อนก็ต้องติดกับเพราะหล่อนชอบเจ้าในใจคิดแต่เพียงอยากเป็นผู้หญิงของเจ้าในใจคิดถึงแต่ลูกดังนั้นหล่อนจึงง่ายที่จะจัดการแต่ว่าจางเซียนฮุยทนเห็นลูกสาวของตนถูกทำลายไม่ได้อย่างแน่นอน”

“เรื่องที่วางยาเจ้านี้คนและหลักฐานอยู่ครบเหลียงกุ้ยเฟยเองก็ยอมรับแล้วหรือจางเซียนฮุยสามารถพลิกสถานการณ์ได้งั้นรึ”ที่ชูเซี่ยพูดมานั้นหลี่เฉินเย่นไม่เห็นด้วย

“เจ้าประเมินความคาดหวังของจางเซียนฮุยที่มีต่อเหลียงเฟยต่ำไปเขาไม่ยอมง่ายๆหรอก”ชูเซี่ยพูดเสียงเบาจากนั้นอายไม่หยุดหลี่เฉินเย่นรีบตบหลังให้หล่อนเห็นหล่อนที่ดูอ่อนเปลี้ยความสงสัยและความตำหนิในใจถูกดึงกลับไป

“เจ้าพักผ่อนดีๆเจ้ามาถึงขั้นนี้แล้วเรื่องที่เหลือให้ข้าจัดการเถอะ”