ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 488
สรุปบท ตอนที่488ให้ฉองเหลาสอบสวนนักลอบสังหาร: ชายาเกิดใหม่ของข้า
สรุปตอน ตอนที่488ให้ฉองเหลาสอบสวนนักลอบสังหาร – จากเรื่อง ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
ตอน ตอนที่488ให้ฉองเหลาสอบสวนนักลอบสังหาร ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง ชายาเกิดใหม่ของข้า โดยนักเขียน ลิ่วเยว่ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่488ให้ฉองเหลาสอบสวนนักลอบสังหาร
หลี่เฉินเย่นได้สัญญากับชูเซี่ยแล้วว่าจะแจ้งข่าวนักลอบสังหารให้เธอเวลาแรกแต่ตอนที่ชูเซี่ยรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็เช้าแล้ว
ระหว่างทางหลับวังหลี่เฉินเย่นบอกชูเซี่ยว่าคนที่อยู่เบื้องหลังอาจเป็นเหลียงกุย
นักลอบสังหารคนหลังได้สารภาพหลังจากฟื้น
“เป็นไปไม่ได้ตอนนี้เหลียงกุยเป็นคนที่มีความเป็นไปได้น้อยที่สุดที่จะทำเรื่องนี้เมื่อวานเจ้าเพิ่งแต่งตั้งหลันกุ้ยเฟยและจะมอบลูกของเหลียงกุ้ยเฟยให้เธอเลี้ยงดูเหลียงกุยเองก็รู้เรื่องนี้เรื่องที่เป็นไปได้มากที่สุดที่เขาจะทำในเมื่อวานคือเฉลิมฉลองกับพันธมิตรของเขาแต่ไม่ใช่การลงมือกับฉองเหลาและจิงม่อ”ชูเซี่ยรู้สึกว่าคำตอบนี้เหมือนเป็นเรื่องตลก
“แต่นักลอบสังหารคนนั้นก็ไม่เหมือนว่ากำลังโกหกพูดได้ว่าพูดอย่างหนักแน่น”หลี่เฉินเย่นเองก็รู้สึกว่าความเป็นไปได้นี้ไม่สูงนักแต่เมื่อคิดถึงส่วนนี้เขาก็ค่อนข้าง......
“รอให้เหลียงกุ้ยเฟยคลอดลูกแล้วและมั่นใจว่าเป็นผู้ชายระหว่างที่เด็กผู้ชายเติบโตเหลียงกุยก็มีความเป็นไปได้สูงมากที่จะกำจัดฉองเหลา”ชูเซี่ยค่อยๆคุยกับหลี่เฉินเย่นไปหลี่เฉินเย่นเพียงแต่ผงกหัว
สิ่งที่ชูเซี่ยพูดมานี้เขาเองก็รู้ดีแต่ว่านอกจากนักลอบสังหารคนนี้แล้วพวกเขาไม่มีหลักฐานอื่นที่จะไปพิสูจน์ว่าคนอื่นเป็นคนทำ
“หรือจะใช้เรื่องครั้งนี้กำจัดเหลียงกุยออกไปแม้เขาจะไม่ได้ลงมือเด็กทั้งสองต่อไปเขาก็คงไม่ทำเหมือนกัน”จากการลอบสังหารเมื่อวานหลี่เฉินเย่นอยากฆ่าคนที่คิดไม่ดีกว่าชูเซี่ยแม่ลูกทั้งหมดให้สิ้นแม้จะไม่รู้ว่าคนร้ายที่อยู่เบื้องหลังคือใครแต่การกำจัดศัตรูทิ้งไปหนึ่งคนก็ไม่ผิดอะไร
“ถ้าอย่างนั้นคนที่อยู่เบื้องหลังจริงๆก็ได้ใจน่ะสิหรือไม่ก็เจ้าพานักลอบสังหารคนนั้นเข้าวังไปด้วยให้ข้าลองสอบดู”ชูเซี่ยพูดด้วยเสียงเบา
“ข้าสอบไปทั้งคืนและใช้ไปทุกวิธีแล้วเขาเพียงแต่พูดว่าเหลียงกุยเป็นคนสั่งการ”หลี่เฉินเย่นบอกผลการสอบสวนของตนให้แก่ชูเซี่ยชัดเจนว่าเขาตัดสินใจส่งคนให้ชูเซี่ยแล้วอย่างไรก็ตามชูเซี่ยมีเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่อย่างพรรคมังกรเหินในการสอบสวนหลี่เฉินเย่นรู้ว่าตนสู้พรรคมังกรเหินไม่ได้เขาสอบนักลอบสังหารทั้งคืนเพียงเพราะเขารีบร้อนที่จะรู้ว่าใครเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังแค่นั้นเอง
พอถึงวังก็พาลูกทั้งสองและนักลอบสังหารกลับพระตำหนักฉ่ายเหว่ยซ่งอวิ๋นเซียนก็ตรงไปยังท้องพระโรงวันนี้จางเซียนฮุยน่าจะไม่ยอมง่ายๆเมื่อวานตอนที่หลี่เฉินเย่นไปที่พระตำหนักหลึงกงก็รู้แล้วว่าจางเซียนฮุยได้ไปพบเหลียงกุ้ยเฟยแล้ว
เมื่อเข้าไปในพระตำหนักฉ่ายเหว่ยชูเซี่ยก็ออกคำสั่งให้คนของพรรคมังกรเหินนำตัวนักลอบสังหารไปแต่เมื่อสายตาของเธอมองไปยังนักลอบสังหารได้สังเกตเห็นเรื่องสนุกเรื่องหนึ่ง
นักลอบสังหารคนนั้นมองฉองเหลาด้วยการสำรวจแต่เมื่อเห็นฉองเหลาเองก็กำลังมองตนเขากลับกลัวขึ้นมา
“แม่จ๋าข้าอยากคุยกับเขาเสียหน่อย”ฉองเหลาเองก็มองเห็นความกลัวของนักลอบสังหารตอนที่มองตนเอง
เขาสงสัยกับความรู้สึกนี้มากพลันอดไม่ได้ที่จะสอบสวนมีคนรอบข้างมากมายที่รักและเอ็นดูเขาแม้จะรู้ความสามารถพิเศษในตัวเขาแล้วพวกเขาก็ไม่มีอารมณ์อื่นอีกหลังจากตะลึงกับความสามารถนั้นแล้วมีเพียงนักลอบสังหารคนนี้เขาได้เห็นความสามารถพิเศษของตนแล้วและทำหน้าเหมือนเกรงกลัวอย่างมาก
“เชียนซานเจ้าไปเป็นเพื่อนฉองเหลาหากมีอะไรที่เจ้าสามารถตัดสินใจแทนเขาได้หากสอบอะไรม่ได้เลยจริงๆก็ฆ่าเสียเถอะแม้ข้าจะไม่อยากฆ่าคนแต่การที่มาทำร้ายลูกของข้าก็เป็นการล้ำขีดจำกัดของข้าในเมื่อหาคนที่อยู่เบื้องหลังไม่เจอถ้าอย่างนั้นข้าก็จะฆ่าสมุนเหล่านี้เสีย”
ชูเซี่ยพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำไม่ไว้หน้าแม้แต่น้อยพูดจบก็โบกมือส่งสัญญาณให้คนให้พรรคมังกรเหินพานักลอบสังหารออกไปส่วนเชียนซานก็ออกไปพร้อมกับฉองเหลา
“จิงม่อต่อไปนี้อย่าพูดว่าจะฆ่าใครง่ายๆแม้จะเป็นศัตรูก็ตามและไม่ใช่ว่าเขาอยากฆ่าเจ้าเขาก็คือนักลอบสังหารได้รับคำสั่งมาอย่างนี้การฆ่าเจ้าก็ไม่ได้หมายความว่าอยากเป็นศัตรูกับเจ้า”ชูเซี่ยอธิบายกับจิงม่ออย่างเหนื่อยล้าแม้เมื่อกี้เธอจะพูดกับฉองเหลาด้วยความหนักแน่นแต่เธอก็ไม่ต้องการให้ลูกชายและลูกสาวของตนเห็นชีวิตของตนเป็นแค่ใบหญ้า
“แม่จ๋าเมื่อครู่ท่านยังพูดกับฉองเหลาอยู่เลยว่าหากถึงขีดจำกัดของท่านก็จะฆ่าสมุนนั้นเสียไม่ใช่รึทำไมตอนนี้พูดอีกอย่างล่ะ”จิงม่อไม่ค่อยเข้าใจนักคำพูดของแม่เมื่อครู่ทำให้เธอเดือดดาลแต่ทำไมฉองเหลาเพิ่งจากไปแม่ก็ปฏิเสธคำพูดของตนเองแล้วล่ะ
ชูเซี่ยมองจิงม่อด้วยน้ำยิ้มและพูดขึ้นว่า“ที่ข้าพูดไปอย่างนั้นเป็นการทำให้นักลอบสังหารคนนั้นรู้สึกสิ้นหวังให้เขารู้ว่าหากเขายังมีชีวิตอยู่ก็ต้องสารภาพว่าใครเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังจริงๆไม่อย่างนั้นทำไมข้าต้องให้เชียนซานตามฉองเหลาไปด้วยล่ะ”
“ข้าคิดว่าท่านให้เชียนซานไปหนุนหลังฉองเหลาคิดไม่ถึงว่าเป็นการป้องกันไม่ให้เขาทำซี้ซั้ว”สำหรับความใจอ่อนที่แม่มีต่อนักลอบสังหารจิงม่อรู้สึกไม่ค่อยสนับสนุนเท่าไหร่
ถ้าเป็นไปได้เธออยากจะฆ่าพวกเขาให้หมดเธออยากฆ่าศัตรูทั้งหมดที่อยู่บนโลกนี้ให้สิ้นจริงๆแม่ก็ไม่ต้องขมวดคิ้วอยู่เรื่อยเสด็จพ่อก็จะมีเวลาเล่นกับพวกเขาด้วยพวกเขาก็ไม่ต้องหลบอยู่พระตำหนักของลุงแล้ว
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...